Samotność

Candy14, dokładnie tak jest i ze mną :). Każdy jeden wers mówi o mnie, o tym co czuję .. To absolutnie coś niesamowitego. I mimo, iż człowiek jest bardzo samotny, to wtedy te utwory "smakują" najlepiej, choć nie raz cały płonę z żalu słuchając Leszka..

"Pierwsze wyjście z mroku", bodajże na tym koncercie Comy byłam... Nowszych dokonań nie znam.

THJ_nw jak dla kogo,ja wiem że "To nieprawda, że cierpienie uszlachetnia. Najczęściej czyni ludzi małodusznymi i mściwymi." jak to ktoś kiedyś powiedział

Samotność....czasem boli że nie można nikomu do końca zaufać... ale z 2 strony, da się przeżyć...

Nie wiem,czy traktować to jak coś dobrego czy złego.

Nie spotkałem póki co osób, dla których robienie wszystkiego byłoby sensem życia, nawet dla rodziny.

Czasem mnie dziwi własna obojętność...

Ale czy nie tego chcę? Zaniku uczuć?

THJ_nw, tez tak mialam... :) sluchalam i ryczalam. Teraz nadal jestem fanka ich tekstow ale juz na spokojnie przyjmuje

To nieprawda, że cierpienie uszlachetnia. Najczęściej czyni ludzi małodusznymi i mściwymi." jak to ktoś kiedyś powiedział

 

jaa145, tez tak uwazam. I nie znosze powiedzenia co cie nie zabije to wzmocni.. mnie o malo nie zabilo i nie czuje sie przez to silniejsza ... raczej cos we mnie zgaslo

jak w temacie jak sobie radzicie,ja niby mam dużo koleżanek,kolegów może dwóch,ale wiem,że mogę liczyć tylko na siebie we na mame

tak czytałem

pawelbdg24, co do samotności. Do niedawna gdy byłam singlem również mi towarzyszyła mimo tego, że miałam mnóstwo ludzi wokół siebie. Samotność w tłumie, niezrozumienie i życie w swoim świecie jest najgorsze.

ja czuje taki niepokoj do tego taki dziwny bol w klatce nie da sie tego opisac..

pawelbdg24, a może to ból po stracie?

byc moze,ale ja codziennie taki mam bole glowy wieczne zmeczenie ,niepokoj,chyba czas sie wybrac do poradni psychologicznej,z reszta mialem sie tam zgloscic po psychoterapi jak bym mial problemy,z reszta mialem jakis czas temu spotkanie kontrolne terapeuci byli zaskoczeni tym co mowilem,ze staram sie itd ze wycignalem wnioski byli bardzo zdziwieni,ale teraz mysle,ze znow jest tak jak bylo jak wczesniej,nie umiem poradzic sobie z rozstaniem..nawet nie mam ochoty wyjsc z domu..

NO to moze ja sie wyzale...

 

Powiem wam tak - moja samotnosc mnie konpletnie dobija

 

Mieszkam sam zupelnie sam na mieszkaniu. Moi wszyscy krewni sa toksyczni wiec musialem od nich icieknac. Kolegow nie mam Dziewczyny nie mam. Kiedy jest wolne to nie wiem co z soba zrobic. Niby jest fajne bo jest spokoj, ale z drugiej strony czuje sie nienormalnie jak siedze w 4 scianach sam 24 h na doba. Wszyscy mnie maja gdzies

Bardzo przykre to co piszesz. Pocieszę Cię, że moje takie myśli uważam za chorobliwe i nieprawdziwe. Choć co z tego skoro takie właśnie są.

Można się z tego śmiać - "nikt mnie nie chce, nikt mnie nie kocha, nikt mnie nie lubi" - jednak tak właśnie czuję. Oby jak najrzadziej.

Slow Motion - bardzo mi się podoba Twój obecny avatar. Wprost taki jak mój obecny stan.

namiestnik, dzięki. Też się z nim utożsamiam.

Mnie śmieszy to, że chciałbym kogoś poznać, a jak się już przywiąże, czy coś, to boję się zranienia,czy odrzucenia, być może dlatego nie do końca ufam ludziom?

Bez sensu to trochę... może lepiej pozostać samemu?

podobno nie

też się bardzo boję odrzucenia

Stark, ja od zawsze unikałam związków właśnie przez strach przed odrzuceniem.

Jednocześnie pragnęłam milości jak niczego innego.

Pokaż mi tu sens

Ja teraz chcialbym sie teraz zwrocic do zacnych userow tego forum Candy14 i cudak

Z tego co zauwazylem to holdujecie zasadzie "jak ktos mi nie pasuje to niech sie wynosi", tak zreszta jak ja

Nie chcialbym was obrazac i tak dalej, ale pisze tu teraz bo to ja mam problem.

Jak dotychczas mialem tak iz uwazalem ze mam toksycznych rodzicow, dominujaca siostre. Ani z nimi ani z nia nie mam teraz bliskich relacji, Zauwazylem tez ze wycofuje sie z relacji z innymi ludzmi bo razi mnie ogolem egoizm drzemiacy w kazdym czlowieku. Im bardziej sie od rodzicow wyzwalam tym wiecej jest klotni, nie odzywania sie do siebie itd.

I tak to fajnie ze niby waszym zdaniem walcze o wolnosc itd...

Ale w zamian mam taka samotność ze az zal d*** ściska

Nie ma co okrywac, wg psychiatrii moja oś IV t.j V ocena funkcjonowania społeczno-środowiskowego jest gleboko w anusie

Totez zwracam sie do was moje kochane bo tez zauwazylem u was taka tendencje - to alienowania sie od innych

ajajaj89, to nie do konca tak

"jak ktos mi nie pasuje to niech sie wynosi"

Jezeli chodzi o moja matke to calymi latami chcialam z nia dojsc do porozumienia.. ale ona jest niereformowalna. Nie ma sily, zeby sie zmienila, wypiera sie wszystkiego, uwaza za cudna matke ktorej powinno sie holdy skladac ... wiec odpuscilam, bo jej nie zmienie. Moge zmienic siebie i zerwac kontakt lub ograniczyc do minimum. Tak tez zrobilam. Mam znajomych, faceta, dobry kontakt z tata..to mi wystarczy. Nie czuje sie samotna i lubie byc sama. Aktualnie czuje potrzebe odpoczac od swiata i nastepny tydzien spedze sama ze soba.

ajajaj89,

czasami jest tak, że alienowanie się ma drugie dno a jest nim strach... sama odejdę pierwsza, zanim ktoś mnie porzuci.... strach prze odtrąceniem jest tak silny, ze lepiej samemu zerwać kontakt, zanim ktos zdaży mnie zranić... takie to pokręcone .

Druga sprawa - można zrywać kontakty z ludźmi, zamiast trwać w toksycznych/niesatysfakcjonujących i szybko nawiązywac nowe, w nadziei , że tym razem będzie lepiej.

Najczęściej niewiele to daje, bo w nowych zwiazkach powtarza sie stare schematy postępowania - i dalej jest wszystko po staremu. Znowu .

Jedyne co można zmienic to siebie, wtedy zmienia sie tez podejście do innych i automatycznie relacje z nimi.

Osobiscie uważam, ze nalezy miec jak najwięcej kontaktów z innymi ludźmi, zeby sie socjalizowac i uczyc prawidłowych zachowań w stosunku do siebie i innych. Tkwienie w toksycznym srodowisku np domowym, jest zatrzymaniem sie w rozwoju. Od domowników nie trzeba sie odcinac, ale stworzyc sobie dla nich alternatywe, inny świat, przyjaciół, znajomych, zwiazki partnerskie.

Mnie ludzie odrzucali i boje się, że odrzucą do reszty aż już całkiem będę wyrzutkiem. Już jestem.

Zawsze byłam za dorosła na swój wiek. Nawet zabawa mnie już nie cieszy.

Candy14, jak tam casting? ;>

Jedyne co można zmienic to siebie, wtedy zmienia sie tez podejście do innych i automatycznie relacje z nimi.

:) tez tak uwazam

Marsal2, na co?

Candy14, jeszcze pytasz? Przecież coś mi jakiś czas temu obiecywałaś. ;>

Candy14, jak tam casting? ;>

Nie offtopuj, jest cos takiego jak prywatna wiadomosc