Natręctwa myśli...

Witam kochani

No ja to ostatnio przechodzę samą siebie.Ciągłe myśli o śmierci,masakra.Ktoś do mnie dzwoni,myślę ktoś umarł.Maż mnie woła,myślę pewnie ktoś umarł.Zasnąć nie mogę,męczę się jak cholera.To jest nie do zniesienia.

Jak tu żyć?

Miałam dziś tak okropny i ohydny "pedofilsko-kazirodczy" sen... Skąd ja mam takie rzeczy w głowie

Boję się, że nigdy o tym nie zapomnę, tego snu, tego wyobrażenia.

A jednocześnie jakaś dziwna satysfakcja płynąca z myślenia o tym i odczuwania tego obrzydzenia, wstrętu. Trzeba się upewnić, że na pewno nie czuje się czegoś przyjemnego.

Podobnie jak ostatnio, gdy mijam jakiegoś żula to muszę się skrzywić (chociaż w myślach okazać obrzydzenie) a najlepiej ominąć. Kiedyś raczej tacy ludzie byli mi obojętni.

Czy wrażenie ze każdy mną manipuluje, lub ze chcą mi w jakiś sposob zaszkodzić, oraz ze mnie obgadują ,pustka w głowie gdy z kims rozmawiam, wrażenie ze jestem nudna i nie mam nic do powiedzenia lub jak coś powiem to się osmiesz, ze wszystkich mecze, potrafię rozmawiać przez fb lub smsy a gdy przychodzi do spotkania to nie jestem w stanie sprostać oczekiwaniom innym i zawodze ich, są to moze objawy tej nerwicy?

ja niestety też mam nn

ale radzę sobie.

z lekami.

ale to szczegół ;p

Czy wrażenie ze każdy mną manipuluje, lub ze chcą mi w jakiś sposob zaszkodzić, oraz ze mnie obgadują ,pustka w głowie gdy z kims rozmawiam, wrażenie ze jestem nudna i nie mam nic do powiedzenia lub jak coś powiem to się osmiesz, ze wszystkich mecze, potrafię rozmawiać przez fb lub smsy a gdy przychodzi do spotkania to nie jestem w stanie sprostać oczekiwaniom innym i zawodze ich, są to moze objawy tej nerwicy?

Jakbym siebie słyszała ale nie jestem w stanie powiedzieć czy to objawy nn.

joker27, a spróbuj tego ćwiczenia

Połóż się na łóżku i staraj się wyciszyć czyli daj płynąć myślom, nieważne czy pozytywne czy negatywne niech płyną;daj myślom płynąć. W pewnym momencie jak umysł będzie czysty poczujesz takie zrelaksowanie i wyluzowanie. Możesz to robić kiedy gorzej się czujesz.

Mnie pomagały ćwiczenie relaksujące, źródłem natrętnych myśli jest stres który jest nagromadzony, ćwiczenia relaksuące sprawiają że ten stres się zmniejsza, im częściej będziesz to robił to może zniknąć całkowicie

Czy wrażenie ze każdy mną manipuluje, lub ze chcą mi w jakiś sposob zaszkodzić, oraz ze mnie obgadują ,pustka w głowie gdy z kims rozmawiam, wrażenie ze jestem nudna i nie mam nic do powiedzenia lub jak coś powiem to się osmiesz, ze wszystkich mecze, potrafię rozmawiać przez fb lub smsy a gdy przychodzi do spotkania to nie jestem w stanie sprostać oczekiwaniom innym i zawodze ich, są to moze objawy tej nerwicy?

Jakbym siebie słyszała ale nie jestem w stanie powiedzieć czy to objawy nn.

Teraz tak sobie myślę że to tylko brak poczucia własnej wartości wywołany właśnie nerwicą czy innym cholerstwem Leczysz się może na to? Jeśli tak to jak wyglądają mniej więcej wizyty u psychologa po jakimś czasie? Pytam bo nabrałam wątpliwości co do kompetencji, chęci pomocy i zaangażowania psychologów słuchając od mojej rodziny że oni tylko pytają się co u cb i zbyt wiele to nie daje. Tracę nadzieje na to że będę normalna...

Czy wrażenie ze każdy mną manipuluje, lub ze chcą mi w jakiś sposob zaszkodzić, oraz ze mnie obgadują ,pustka w głowie gdy z kims rozmawiam, wrażenie ze jestem nudna i nie mam nic do powiedzenia lub jak coś powiem to się osmiesz, ze wszystkich mecze, potrafię rozmawiać przez fb lub smsy a gdy przychodzi do spotkania to nie jestem w stanie sprostać oczekiwaniom innym i zawodze ich, są to moze objawy tej nerwicy?

Jakbym siebie słyszała ale nie jestem w stanie powiedzieć czy to objawy nn.

 

Teraz tak sobie myślę że to tylko brak poczucia własnej wartości wywołany właśnie nerwicą czy innym cholerstwem Leczysz się może na to? Jeśli tak to jak wyglądają mniej więcej wizyty u psychologa po jakimś czasie? Pytam bo nabrałam wątpliwości co do kompetencji, chęci pomocy i zaangażowania psychologów słuchając od mojej rodziny że oni tylko pytają się co u cb i zbyt wiele to nie daje. Tracę nadzieje na to że będę normalna...

Ja mam nn a oprócz tego właśnie takie poczucie jak opisałaś powyżej: że do niczego się nie nadaję, że w towarzystwie nie mam nic ciekawego do powiedzenia, że jak juz coś powiem to napewno będą później po moim odejściu komentować to w sposób negatywny, że wszyscy się na mnie patrzą na ulicy ........... Poszłam z tym do psychiatry i stwierdził, że ten spadek samooceny do zera to depresja.

Teraz tak sobie myślę że to tylko brak poczucia własnej wartości wywołany właśnie nerwicą czy innym cholerstwem Leczysz się może na to? Jeśli tak to jak wyglądają mniej więcej wizyty u psychologa po jakimś czasie? Pytam bo nabrałam wątpliwości co do kompetencji, chęci pomocy i zaangażowania psychologów słuchając od mojej rodziny że oni tylko pytają się co u cb i zbyt wiele to nie daje. Tracę nadzieje na to że będę normalna...

Ostatni psycholog u jakiego byłam (nie była to psychoterapia, po prostu rozmowy) niezbyt mi pomógł. To był ośrodek interwencji kryzysowej. Chodziłam tam z powodu utraty pracy, samotności, w konsekwencji problemów z alkoholem. Problemy te skończyły się kiedy kogoś poznałam i nie spędzałam beznadziejnych zimowych dni i wieczorów samotnie. Ale ten związek trwał krótko. Potem był kolejny i kolejny, w sumie każdy tylko bardziej obniżający moje poczucie wartości. Ale wracając do tematu psychologów to można trafić na dobrego specjalistę. Ja chyba kiedyś miałam dobrą psychoterapeutkę, ale niestety nie potrafiłam z nią "współpracować", natomiast dla tej ostatniej psycholożki temat nerwicy natręctw zwłaszcza tego typu co u mnie był raczej obcy, alkoholizm też traktowała jakoś... nieprofesjonalnie.

Cześć.Ja mam za sobą pierwszą,długo oczekiwaną wizytę w poradni nerwic i niestety jestem głęboko rozczarowany.Może za dużo oczekiwałem,sam niewiem.W każdym razie zaproponowano mi terapię dzienną przez trzy miesiące.Wcześniej miałem przejść jakieś testy,ale to nie istotne ponieważ pójście na l4 w mojej robocie,jeszcze na tak długo to strata pracy a przynajmniej duża szansa.Będę jeszcze próbował jakieś dochodzącej terapii ale to wszystko jest dla mnie trudne.Ciągłe udawanie normalnego a w głowie taki bajzel.Absurdalne myśli,poganiają następne ,jeszcze bardziej durne.I to ciągłe napięcie,że zrobię komuś coś złego,im bardziej na kimś mi zależy tym większy lęk. Tylko,że ja jestem dobry i nigdy nie wyrządziłbym nikomu fizycznej krzywdy.Ale co z tego,myśli są jak wrzód...

Jeśli chodzi o ludzi na ulicy to też to jest dramat,wszyscy a przynajmniej większość się na mnie patrzy,taką mam jazdę,aż się wychodzić nie chce.Nie mam auta więc skazany jestem na komunikację miejską a jazda autobusem codziennie jest dla mnie nie lada wyzwaniem.Mam wrażenie,że strach mam wypisany na twarzy co przykuwa uwagę innych pasażerów a jak jest naprawdę to już sam niewiem.Trochę przynudziłem was w ten świąteczny dzień ale chyba tego potrzebowałem.Pozdrawiam gorąco,Artek

arteknowy, nie bój się, te myśli z zrobieniem krzywdy to każdy z nerwicą przechodził, stres powoduje że mamy imulsyjne myśli całkowicie przeciwne do naszego charakteru; ludzie łagodni dlatego mają myśli by zrobić komuś krzywdę, ludzie pobożni mają bluźniercze myśli; stres powoduje że myślimy coś najgorszego co moglibyśmy sobie wyobrazić, to trochę jak z przeklinaniem w złości.

Sam też tak miałem nagle nachodziły myśli by komuś krzywdę zrobić potem strach i wyrzuty sumienia; jak ja mogłem tak pomyśleć. W rzeczywistości to nagromadzony stres działa.

Te wszystkie myśli tworzy stres, dlatego najważniejsze to pozbyć się tego stresu. Znam taką metode na relaks i oczyszczenie umysłu z nerwów i stresu.

Połóż się na łóżku i staraj się wyciszyć czyli daj płynąć myślom, nieważne czy pozytywne czy negatywne niech płyną; niech myśli płyną aż nie będzie żadnych myśli. W pewnym momencie jak umysł będzie czysty poczujesz takie zrelaksowanie i wyluzowanie. Możesz to robić kiedy gorzej się czujesz. Za każdym razem to będzie zmniejszało siedzący stres, za każdym razem będzie mniejszy.

Podobnie działa też szczera modlitwa w ciszy. Ja jak się modlę to też w ciszy mówie Bogu z czym mam problemy, co mnie smuci i trapi, sprawiam by Bóg był słuchaczem.

rikuhod, ta metoda chyba nie na każdego działa ja po takim leżeniu i "myśleniu" (przecież myślenie trzeba oswoić, nie jest realne) dostawałam biegunki . Są różne techniki relaksacyjne, i ważne jest by właśnie pogodzić się z myślami, nie być złym do siebie o chorobę. Jeżeli kiedyś środek transportu ci nie przeszkadzał, to tym bardziej nie poddawaj się i nie uciekaj od niego, Podczas jazdy słuchaj muzyki/ czytaj książki i powinno być coraz lżej.

Będę walczył ,co mi pozostało .Staram się robić tym myślom na przekór i nie uciekać od trudnych sytuacji.Będę próbował tych relaksacji,zdarzało mi się już tak robić ale nie byłem systematyczny.Mam nadzieję,że kiedyś znów będę wolny i szczęśliwy

Kiedy moją głowę opanowuje lęk, tak silny że aż drętwieją palce a serce łomoce jakby chciało się wyrwać z klatki, to nie mogę spokojnie leżeć, bo bym zawału dostała. Wtedy zazwyczaj wciągam dresy i wychodzę z domu. Biegnę ... Muszę się zmęczyć, muszę zrobić coś by "odciągnąć siebie" od tego lęku ..

Całe szczęście napady takiego lęku, panicznego lęku zdarzają mi się bardzo rzadko.

W innym wypadku spędziłabym swoje życie biegając na podwórku

Kurczę,pamiętam jak bieganie dawało mi powera na cały tydzień ale teraz jest trochę inaczej.Parę miesięcy temu wybrałem się pobiegać i niby wszystko fajnie muzyczka,świeże powietrze do czasu kiedy nie zacząłem mijać ludzi i wtedy moja zryta głowa zaczęła zaś wysyłać te poronione,wulgarne myśli i czar prysł.Została mi jeszcze siłownia na którą chętnie chodzę ale najbardziej wolałbym ćwiczyć sam .

Witam po dłuugiej nieobecności na forum.

Niestety u mnie nawrót choroby...

Od pewnego czasu znów mam mocniejsze natręctwa myśli, związane szczególnie ze studiami Nawet głupiego wykładu boję się opuścić

Myśli pt.: że mnie wyrzucą itd

Dziś odczuwam straszne napięcie "wewnątrz siebie".

A no i myśli obraźliwe względem Boga

No to super, czyżby znowu miał przechodzić to samo ?

Pewnie nawrót ma związek z tym, że przechodzę przeziębienie + zbliżająca się sesja.

Nie mam stwierdzonej nerwicy natręctw, ponieważ nawet nie byłam u żadnego psychologa, lekarza. U mnie wygląda to tak.. Przykladowo stoję na przystanku autobusowym, przejeżdzają setki samochodów, a ja nerwowo próbuję zsumować liczby z rejestracji i jeśli ominę zbyt dużo samochodów ogarnia mnie strach, że nie dałam sobie rady, zawiodłam. Albo leże wieczorem w łóżku, gotowa do spania i nagle czuję jak meble i wszystko co znajduje się wokół mnie staje się takie malutkie i ja sama jestem drobna, wszystko jest małe.. Innym razem zaś wszystko jest wielkie, mam uczucie jakby moje serce było takie duże i tak szybko biło, że za chwilę wyskoczy. Mam tego dość.

Hej. Witam wszystkich. Jestem nowa. Na forum rzecz jasna;-). Mam nerwice natrectw. Od poltora roku chodze na Psychoterapie. Troche pomoglo, ale jeszcze daleka droga. :-) poza tym ze mam nerwice natrectw jestem tez DDA. Zmiany w moim zyciu nasilily nerwice I atak paniki, ktory przydazyl mi sie na ulicy, spowodowal, ze siegnelam po fachowa pomoc. Podczytuje to forum od czasu do czasu I w sumie troche mi razniej, ze nie jestem z tym sama, ale jednoczesnie tak mi szkoda wszystkich cierpiacych. :-(((

Dzisiaj bylam u psychiatry, pierwszy raz od 3 lat i to u nowego. Czuję jakąś....ulgę. Powiedziałam o gonitwie myśli, dialogach w głowie, o tym, że natręctwa nie pozwalają mi pracować, funkcjonować, bo non stop mam te myśli- jedna wyprzedza drugą. Lekarka powiedziała, że faktycznie mam bardzo nasilone objawy, ale to natręctwa- nie schizofrenia czy inna psychoza Wprowadza mi fluoksetynę a redukuje wenlafaksynę. Powinnam wrócić też na terapię, którą przerwałam po 4 latach. Ale czuję się jakaś taka .... lżejsza :)

Ja też cierpie na nerwice natręctw myślowych. Antydepresanty pomogły mi trochę oziębnąć i puszczać te myśli mimochodem, chociaż na początku walczyłem ze sobą 4 miesiące, dziś. Dziś jestem innym człowiekiem, wyeliminowałem mój problem który mnie pogrążał. Wiadomo. Myśli dalej są. Ale nie niszczą mi już życia. Pozdrawiam.

Agni 82 ja też mam różne natręctwa i lęki i też jestem DDA. W ogóle myślę że to od tego mi się wzięło.

Agni 82 ja też mam różne natręctwa i lęki i też jestem DDA. W ogóle myślę że to od tego mi się wzięło.

Też tak podejrzewam u siebie

Ten ciągły lęk i niepewność, brak bezpieczeństwa, bezwarunkowej miłości itp itd ma wpływ na psychikę małego człowieka. Zwłaszcza jeśli jest ono wrażliwe, wszystko przeżywa, nie robią sobie muru.

Ten ciągły lęk i niepewność, brak bezpieczeństwa, bezwarunkowej miłości itp itd ma wpływ na psychikę małego człowieka. Zwłaszcza jeśli jest ono wrażliwe, wszystko przeżywa, nie robią sobie muru.

Ja ostatnio też myślę o długotrwałym pobycie w szpitalu kiedy byłem bardzo mały. Podobno jak nie ma dziecko częstego punktu odniesienia w postaci matki to złe rzeczy się mogą dziać.

Dzieciństwa w sumie nie pamiętam- z opowiadań znam że tato pił gdzieś tak do mojego 8 roku życia

Mnie wkurza to, że coś, co kiedyś puściłbym koło pewnej czesci ciała, dziś zapada mi w myślach, i muszę się wyłączyć. Ale dziś od innego psychiatry usłyszałem, że Esci jest dobry. Więc wiara jest wielka.