Odradzam branie wszelkich leków p/depresyjnych.

[zima]

miko84, a ja dalej jak bylam impulsywna tak jestem. tylko nie przejmuje sie tak bardzo. i dalej wszystko czuje, cholera jasna.

[Gość]

Nie chcesz nic czuć? Chcesz być robotem? To tylko paro w wysokiej dawce.

[spiderman]

"Lekarze psychiatrzy są przekonani, że sertralina to lek bezpieczniejszy niż inne, stosowane dotychczas." - znalezione w necie. Także chyba nie jest tak źle jak niektórzy tutaj piszą.

[Siding Spring]

hehe wierz lepiej badaniom naukowym a nie psychiatrom.

[Gość]

lubudubu, z tymi tez roznie bywa, bo czesto sa sponsorowane (szczegolnie w biznesie kolorowych tabletek ) A jak ktos jest zainteresowany kompetencjami polskych psychiatrow, niech sobie przeczyta moj post w watku o kwetiapinie.

[Gość]

zima ale tu nie chodzi o to żeby nic nie czuć bo wtedy życie straciło by całkowicie sens, przecież nasze życie opiera się głównie na uczuciach. Skoro masz problemy z impulsywnością i zbyt mocno targają tobą emocje to paroksetyna pewnie by cię "przygasiła" bardziej niż sertralina.

Na fobię społeczną to jeszcze moklobemid można próbować.

[Gość]

Co tu gadac. Jezeli dla kogos srii nie jest to uwierzcie mi przekona sie o tym, bo to leki pierwszego rzutu. Przekona sie o tym bardzo drastycznie. Tak jak ja. Nie wiem dlaczego tak jest bo sie na tym nie znam. Moja niedawno wymyslona hipoteza jest taka, ze moze powoduja wyrzut kortyzolu, a jezeli czyjas choroba na nim bazuje to wtedy jest jak posypywac sola rane? Dlugo twrerdzilem ze seretonina mi szkodzi, ale to za proste zeby bylo prawdziwe.

[evka]

Nie chcę brac tych leków ale wolę je brac niż byc wrakiem..

[zima]

evka, ech, tyle w Tobie sprzeczności.

[hektorka]

Zgadzam się z tytułem tego wątku. Naprawdę odradzam. Mam świadomość, że czasem są konieczne, ale osobiście wolę przeżywać terapię na trzeźwo.

[zima]

hektorka, nie rozumiesz.

choroby nie da sie przezywać na trzeźwo.

Ty to po prostu lubisz.

[hektorka]

Nie zamierzam się kłócić ani wmawiać innym swoich racji. Przede wszystkim to zależy od tego, na co chorujemy. Nie będę truć koleżance (mieszkającej obok) chorej na schizofrenię paranoidalną, żeby nie brała leków. Kiedyś przygniotła mnie ciężka depresja, nie byłam w stanie jeść, myć się, mówić, podnieść z łóżka. Czasem leki są koniecznością. Ale obecnie? Mam lęki w określonych sytuacjach, epizody depresyjne. Nie jestem zwolenniczką medykalizowania problemów emocjonalnych. Co innego, kiedy objawy uniemożliwiają normalne funkcjonowanie.

 

O lekach psychotropowych, ich nagminnym przepisywaniu i szkodliwości świetnie napisała Ewa Woydyłło w książce "Bo jesteś człowiekiem, czyli jak żyć z depresją, ale nie w depresji".

 

Moje rozmowy z psychiatrami najczęściej wyglądały tak:

 

-Jest Pani ostatnio bardziej smutna?

-Tak...

-Seroxat 20 mg

 

Pamiętam, jak byłam kiedyś na terapii grupowej DDA, na której ludzie byli zadziwiająco otwarci, niezestresowani, spokojni. Czułam się przy nich jak kompletna wariatka, czerwona jak burak, z trzęsącymi się rękami, mokra od potu. Co się okazało? Wszyscy na lekach. Równie dobrze mogli sobie kielona strzelić przed sesją. Ironizuję, ale nie wierzę w całkowitą skuteczność terapii, jeśli cały czas jej trwania jest oparty na chemii. A doświadczenie z lekami mam spore.

[ala1983]

hektorka,

[psychoterapia-ozarow]

Witam

Zainteresowanym tematem polecam książkę Irwinga Kirscha "Nowe leki cesarza. Demaskowanie mitu antydepresantów".

Psychoterapia skutkuje zapisywaniem się i utrwalaniem nowych doświadczeń. Przyjmowanie leków modyfikuje ten proces, stąd część psychoterapeutów we współpracy z psychiatrą sugeruje odstawianie leków w przebiegu terapii (jeśli to możliwe z uwagi na stan pacjenta).

 

Powodzenia

[hektorka]

psychoterapia-ozarow , dzięki, na pewno przeczytam!

 

ala1983, powodzenia w odkładaniu, gdybyś miała jakieś trudności, to pisz śmiało na priv, przechodziłam przez to piekiełko.

[psychoterapia-ozarow]

Rozmawianie w trakcie sesji o odczuwanych efektach odstawienia lub zmiany leków daje sposobność do wypracowania sposobów radzenia sobie w tym trudnym dla pacjenta czasie.

Pozdrowienia i dobrej nocy

[aptasia]

Faktem niezaprzeczalnym jest, że SSRI zmieniają osobowość(...)

 

trochę się tym zmartwiłam bo w sumie lubię swoją osobowość.

Czy wszystkie SSRI niosą ze sobą takie ryzyko?

Chciałabym się dowiedzieć na ten temat czegoś więcej...

i czy przebiega to w sposob niezauważalny czy ewentualnie można "w porę" zareagować na zachodzące zmiany?

[ala1983]

ala1983, powodzenia w odkładaniu, gdybyś miała jakieś trudności, to pisz śmiało na priv, przechodziłam przez to piekiełko.

To już na szczęście za mną, ale dzięki.

[Gość]

trochę się tym zmartwiłam bo w sumie lubię swoją osobowość.

Zmniejszenie neurotyzmu/zwiększenie ekstrawertyzmu.

No jeśli takich zmian się obawiasz, cóż, są gusta i guściki. No ale przecież neuroza też ma swój artystyczny urok.

[aptasia]

trochę się tym zmartwiłam bo w sumie lubię swoją osobowość.

Zmniejszenie neurotyzmu/zwiększenie ekstrawertyzmu.

No jeśli takich zmian się obawiasz, cóż, są gusta i guściki. No ale przecież neuroza też ma swój artystyczny urok.

 

takich zmian się nie obawiam :) Ale wcześniej były opisywane inne zmiany (trwałe) które niekoniecznie by mi się podobały. np. zobojętnienie, utrata motywacji, brak uczuć...

[zima]

hektorka, Ewa Woydyłło- to dla mnie zaden autorytet. to zart.

ala1983,

To już na szczęście za mną, ale dzięki.

nie zauwazylam.

psycholog to humanista. lekarz to psychiatra.

dream*,

np. zobojętnienie, utrata motywacji, brak uczuć...

weź się zastanów czego Ty chcesz.

[aptasia]

weź się zastanów czego Ty chcesz.

 

Nie muszę, doskonale wiem czego chcę. Nie wiem czemu zakładasz inaczej, nie znając mnie nawet wirtualnie.

Ale podpowiem Ci: chciałabym lepiej spać, nie walczyć ze sobą rano by wstać z łóżka, mieć siłę do życia, móc się skupić nad codziennymi czynnościami, np. w pracy. ot co. W niczym nie kłóci się to z obawą o brak motywacji i zobojętnienie.

[hektorka]

Widzę, że Zima cierpi na ból dupy, bo są ludzie, którzy przewalczyli ciężkie objawy i funkcjonują na trzeźwo, bez opuchnięcia po lekach, skutków ubocznych, oszukiwania siebie i całego bagna, które się z tym wiąże.

 

Leki to dragi, tyle, że z przepisu lekarza (choć mam obawy, by określać tak niektórych z tych ignorantów). Fakt, zdarza się, że niektórzy bez dragów nie dają rady, ale to są ciężkie przypadki.

 

Zimo, psychoterapia nie polega na wysłuchiwaniu wysnutych z powietrza teorii magistrów psychologii.

[zima]

dream*, czasem nie mozna miec wszystkiego.

[jetodik]

chciałabym lepiej spać, nie walczyć ze sobą rano by wstać z łóżka, mieć siłę do życia, móc się skupić nad codziennymi czynnościami, np. w pracy. ot co

 

no to nie są jakieś wybujałe oczekiwania