W jakim miejscu czujecie się bezpieczni?

mój domek moj azyl:) zwłaszcza mój pokój ocywiscie kocyk podusia łóżko... jak kazdy w zasadzie Ale odkryłam ze fajnym miejscem jest miejsce pod biurkiem Wiem ze to dziwaczne ale jak kiedys poczulam ze zaraz sapnikuje to wzielam koc i schowalam siepo d biurkiem i tak tak tkwilam zwinieta w klebek az mi nie przeszło... chyba lubie ciasne przestrzenie tak zeby czuc "sciany" i móc sie do mich "przytulic"

Cóż, nie będe oryginalny: najlepiej czuję sie w swoim pokoju siedząc przy komputerze(słuchając muzyki) lub przy konsoli ...

Najlepiej czuję się w:

-moim własnym łóżku

-czasem w kinie gdy grają cudowny film

-w ramionach mojego (niestety tylko) kolegi Ale on o tym nie wie

TAK

[ Dodano: Dzisiaj o godz. 12:03 am ]

odkryłam ze fajnym miejscem jest miejsce pod biurkiem Wiem ze to dziwaczne ale jak kiedys poczulam ze zaraz sapnikuje to wzielam koc i schowalam siepo d biurkiem i tak tak tkwilam zwinieta w klebek az mi nie przeszło... chyba lubie ciasne przestrzenie tak zeby czuc "sciany" i móc sie do mich "przytulic"

TAK bis. Teraz juz nie, ale jak była mała to robiłam sobie legowisko pod dwoma krzesłami w kącie. A w ogóle moim marzeniem było spać w szafce na ręczniki na górze regału, z zamkniętymi drzwiczkami.

heh ja teraz też czuje bezpieczna w lozku jak śpię do niedawna czułam się bezpieczna w ramionach kogoś ... beznadzieja ....

Mój azyl to moje łóżko i ogolnie rzecz biorąc mój pokój, gdzie słucham dla odprężenia muzyki.

Czuję się bezpieczna tylko wtedy, gdy jestem sama, i najlepiej schowana w jakimś ciemnym, cichym, ciasnym miejscu. Im więcej światła, przestrzeni, dźwięków (jakichkolwiek, nie ważne, czy to mowa innych, muzyka, czyjeś kroki, burczenie w moim własnym brzuchu, szczekanie psa czy szum wiatru), tym więcej we mnie lęku. Dlatego, gdy jest mi źle, wchodzę do łóżka pod kołdrę, zwijam się z kłębek, szczelnie się owijam, robię dziurkę skierowaną w szparę między łóżko a ścianę, żeby się nie udusić, i tkwię, udając, że nie istnieję, albo że teraz zasnę i nigdy się nie obudzę.

w domu, oczywiscie. i co moze sie wydac dosc dziwne, na dworcach

w ramionach. to koi moj lek przed samotnoscia.

W domu. Mieszkałam w wielu miejscach, czasem trudno było znaleźć, które z nich to dom. Teraz mam już swoje miejsce. Tam uciekam od razu, gdy zaczynam odlatywać. Gdy nie wiem, czy to wokół to życie, czy już tylko moja głowa.

w domu, oczywiscie. i co moze sie wydac dosc dziwne, na dworcach

Rozumiem cię. Trochę śmierdzi, ale jest to poczucie, że dokądś się zmierza

Ja też się czuje bezpiecznie na dworcach

No i w moim pokoju pod kołderką

Wszędzie, o ile jestem w towarzystwie przyjaciół (mając na myśli wąską kategorię osób naj-najbliższych).

We własnym domu/łóżku, chociaż szalenie nie lubię być sama w nocy. Zupełnie nie boję się tylko w domu rodziców.

No i zasadniczo, jestem dosyć odważna, ale mam na myśli uczucie absolutnego bezpieczeństwa i komfortu psychicznego.

A ja odkryłam wreszcie, że cała nerwica mi mija, kiedy jestem ze swoim facetem. Żadnych lęków, nic. Po prostu. Bo to o niego najbardziej się boję, więc jak przy nim jestem, to wszystkie lęki odpadają. Czuję sięteż bezpiecznie, jak jest upalna, słoneczna pogoda. Taka jak dziś...

Ja mam ulubioną ławkę w ulubionym parku nad ulubionym jeziorem. Jak jest źle to uciekam. Nic mnie nie powstrzyma. Usiądę sobie tam i czekam aż minie cały lęk.

Mam też pewne miejsce gdzie uciekam duchem. Całą wyobraźnią. Tam (nie zdradzę gdzie- daleko od ziemi) jest zawsze ta ukochana osoba której sam widok podnosi mnie na duchu

w domu, oczywiscie. i co moze sie wydac dosc dziwne, na dworcach

cos w nich jest, fakt w tych dworcach. I jesczze na stacjach benzynowych. Chodz auta nie mam.

w muzyce,

miejsce nie ma znaczenia.

I jesczze na stacjach benzynowych. Chodz auta nie mam.

tak, tak! choruję od kilkunastu lat i zawsze mnie dziwiło, że od dzieciństwa je lubiłam, kiedy inni sie krzywili, że śmierdzi... ja uwielbiam ten zapach, mimo iż również nie jestem kierowcą. uspakaja mnie.

ale i tak najbezpieczniej czuję się w ramionach. i w łóżku moim własnym :) pewnie dlatego, że tam spędziłam większość chwil, gdy nie miałam siły stawić czoła światu.. te dni przeleżane ze wzrokiem wpatrzonym w ściane.. ehh..

ja uwielbiam ten zapach, mimo iż również nie jestem kierowcą.

Popieram..! Uwielbiam ten zapach.. :)

i tak najbezpieczniej czuję się w łóżku moim własnym :) pewnie dlatego, że tam spędziłam większość chwil, gdy nie miałam siły stawić czoła światu.. te dni przeleżane ze wzrokiem wpatrzonym w ściane.. ehh..

Bezpiecznie w takim miejscu? Ja w takich miejscach, które kojarzą mi się z objawami choroby nie czuję się bezpiecznie. Co więcej boję się ich i czuję do nich wstręt..

W domu.

w lesie na koniu, w domu.

benzyna zawsze miala piekny zapach

w obecnosci przyjaciół niewazne gdzie

Pod biurkiem jest całkiem przyjemnie

w ramionach Misia

tylko i wyłącznie we własnym pokoju, choć i to nie zawsze..

W domu