Nasze małe i wielkie sukcesy !! :)

Aneczko robisz ogromne postepy

No faktycznie ataki paniki są tragiczne :/ ale znalazłam na to sposób ostatnio,że jak idę gdzieś sama(niestety muszę dojeżdżać sama do szkoły 4 przystanki tramwajowe :/) i nie raz sprawia mi to wielką trudność ... po prostu dzwoni do mnie koleżanka i przez całą drogę do domu ze mną rozmawia,żebym zajęła czymś swoje myśli.Jak się zagadam to pomaga ,jak się nie wkręce w rozmowe to bywa nie miło .. ehh ,ale trzeba w końcu jakoś funkcjonować :) A co to terapii to właśnie w poniedziałek zamierzam w końcu zapisać się do psychologa :)

Kaiaa, W pojedynkę będzie Ci ciężko, sama nie dasz rady. Wiem z autopsji.

Tylko terapia i może...leki na początek.

ehh .. tak myślałam . no nic ,ale dziękuję Wam za informacje na ten temat

Mój sukces to zdałem prawo jazdy tydzień temu i za niedługo powinienem je dostać, już się nie mogę doczekać, na basen będę mógł sobie już jeździć samochodem. Dawno w sumie nie odwiedzałem tego forum.

franklin2, graty

dzięki za drugim razem ale ważne że już są

Chciałam podzielić się z Wami moim małym sukcesem :-)

Otóż - po 8-letniej przerwie - w lipcu wróciły ataki panicznego lęku z agorafobią.

Ograniczyło mnie to do siedzenia w domu. Nie mogłam sama wyjść nawet na klatkę schodową, balkon.

O wyjściu samej na zewnątrz mogłam sobie tylko pomarzyć...

Poczytałam w internecie o terapii panicznego lęku, przerobiłam te wiadomości na swoje potrzeby, zaczęłam je przyswajać.

Dowiedziałam się, żeby poradzić sobie z panicznym lękiem - muszę wychodzić sama i zmierzać się z lękiem.

Zaczęłam wychodzić sama od środy /dzisiaj trzeci dzień/.

Początkowo, gdy wychodziłam z klatki - serce miałam w gardle, serce łomotało szybko, nogi stawały się jak z gumy.

Robiłam kilka kroków i wracałam pod klatkę. Następnie robiłam o 1 krok więcej i wracałam, itd. Tak 15 -20 minut każdego dnia.

Dzisiaj jest trzeci dzień wystawiania się /ekspozycji/ i przeszłam już sama wokół bloku i lęk zmniejsza się

Jestem szczęśliwa z tego powodu !

Może to za szybko,żeby mówić o wygranej,ale.. nie biorę już relanium w ogóle,tylko effectin 75mg i nie mam lęków ani depresji!!! myślę,że to zasługa terapii grupowej 3-miesięcznej<3

Dla mnie to cud:D

Drugi sukces-WIELKI-nie palę od 3 dni!!!

A trzeci-studiuję:)

socjopatia, Kika7, franklin2, gratulacje

Ja tam sie cieszę bo, pogadalem dziś z lokatorami (obcy ludzie, mieszkam za granica) a nigdy z nimi nie rozmawiam, i sprawia mi to trudności. Ale dzisiaj jakoś poszło z górki z czego jestem zadowolony.

mój sukces ostatniego czasu;

-Naprawiłem magnetofon

-Pracuję nad wyglądem fizycznym (siłownia)

socjopatia, Kika7, miło się czyta takie pozytywy, pięknie

ehh dokładnie :) Gratulacje wszystkim ! Ze mną troszkę gorzej,ale jutro w końcu jadę zapisać się do lekarza z koleżanką no i zamierzam w końcu trochę schudnąć Ale przede wszystkim chce się ogarnąć psychicznie ! ;D

Moje sukcesy, raczej małe

- ćwiczę na stepperze co pozwala wyładować niepotrzebne pokłady energii, których mam ogrooom

- zmieniam się, ewidentnie widać, że dorośleję(w końcu). Być może to głupie, ale ja kiedyś nie lubiłam sprzątać, gotować. Dlaczego ? Odpowiedź krótka: nie, bo nie !

Teraz- gotuję, sprzątam. Czuję się dobrze w swoim mieszkaniu. Zawsze zbieram pochwały od chłopaka za przysmaki, które robię.

( postaram się dzisiaj spędzić udany dzień z chłopakiem, bez kłótni i ataku agresji )

głosnykrzyk, Twoim zdaniem chęć sprzątania i gotowania to dorosłość? Dość nietypowa definicja

Mam paznokcie. Długie, jak na mnie, w miarę równe, jak na mnie... To mój sukces.

stopniowo pokonuje przeszłość... zamykam rozdziały życia, które już dawno wymagały bycia zamkniętymi... osiągnęłam idealną wagę, pokonuje co raz bardziej siebie , ale to siebie złe, odkrywam na nowo zapomniane JA ale w nowej ulepszonej, dojrzałej wersji

heh nawet lustro przestaje gryźć powoli...

możliwe i znalazłam się poprostu w odpowiednim miejscu o odpowiednim czasie np. zaczęcie kariery modelki... heh przypomina mi to bajkę o brzydkim kaczątku... chociaż jakoś traktuje to jako zabawe dobrą a nie coś do chwalenia ekstra...

czeka mnie matura i egzamin zaowodowy z infy w tym roku i nic nie ma w sumie większej wagi niż domknięcie tematu technikum raz a dobrze a potem... hmmm ucieczka z domu w dowolne miejsce na ziemi, które sobie zechce wymyślić w mej szalonej główce za wszelką cenę bo mam siłę

Można powiedzieć że szczęście zbliża się mi do końca mojego brzydkiego wielkiego kluchowatego nosa??

Nie zapeszam

Nie nastawiam się na nic

Najgorzej jest się na coś nakręcić a potem rozczarowanie z własnej winy przychodzi

Sukces... hmm nawet z tych najokrutniejszych i najgorszych rzeczy wyciągać pozytywy...

"A po za tym jestem słodziutki i kochaniutki" hehe

ostatnio to chyba żadnych

Padam na pysk, a umyłam włosy

Tylko muszę jeszcze poczekać aż wyschną i doczołgać się do łóżka... Ledwo daję radę siedzieć.

Staram się nie wpadać w paniczne ataki zazdrości jakie mi towarzyszą, "schodzę na ziemię" i sama sobie tłumaczę, że wkręcam sobie jakieś głupoty.

Wyciszam się, unikam napadów agresji.

Ćwiczę nad głosem, staram się mówić "milej", ciszej i wolniej.

w poniedziałek skończyłam leczenie SSRI :) poza dwoma atakami histerii czuję się w miarę ok :)

p.s. część wszystkim po "krótkiej" przerwie!

pisanka, to nie była krótka przerwa...ale dobrze, że już wróciłaś

jak ten czas szybko leci też się cieszę! Już teraz tak szybko nie zniknę obiecuję!

pisanka,

Opłacało się zarwać noc - zdałam anatomię !!

Jestem z siebie dumna i strasznie się cieszę, ja - taki tępak - i zdał.