franklin2

ja mam, ale to chyba przez to że np jka widze ludzi bawiących się to też bardzo tego pragnę jednak jakaś część mnie nie pozwala mi się wyluzowac i tka po prostu rozerwać, to jest taka jakby wściekłość i bezsilność. Nie tyle co zawiść

Ja ostatnio znowu bardzo często zacząłem sobie o tym rozmyślać, taka ulga i oderwanie od tego całego szajsu który ma się w głowie. Ucieczka co tu dużo mówić..

Cześć, właśnie rozpocząłem studia i czasami ledwo daję radę. Jest mi na prawdę ciężko, bo moje objawy wzrosły bardzo. Chciałbym zapytać jak to u innych wygląda, jak sobie radzicie na zajęciach gdy trzeba się skupić. Głównie mam na myśli przedmioty techniczne, gdzie trzeba rozumieć i myśleć logicznie? Na prawdę mam ochotę zrezygonwać ze studiów, ale dostałem się na wymarzone i to jest coś co na prawde mi sie podoba tylko moje ograniczenia nie dają mi życ ;(( Piszcie jak sobie radzicie.

Dobra tylko mi chodzi o samo myślenie, czuję się jakbym mi ktoś czyms głowe ściskał i jak ktoś mi coś tłumaczy to wyłącza mi się myślenie. I co w ogóle myślicie o nowej terapii, czuję chyba że potrzebuję...

Witam, dawno się na forum nie odzywałem, otóż od tego roku zaczynam studia, no i niestety idzie mi to jak po gruzie. Nic nie jestem w stanie załapać, ciągle czuję napięcie, lęki, mam dziwne myśli. A co dopiero skoncentrować na nauce, szczególnie że jestem na studiach technicznych. Teraz wyjechałem do innego miasta i musiałem przerwać psychoterapie i nie ma możliwości dalszej jej kontynuowania, teraz pytanie co myślicie o podjęciu nowej terapii? U nowej osoby, czy to jest całkowicie od nowa, czy taka osoba może wprowadzić coś nowego i pomóc, kurde czuję że nie dam rady tak dłużej. Czuję się cały czas taki zaćmiony, jakby coś bardzo ciężkiego leżało mi na klatce piersiowej i ją ściskało i ucz się fizyki, całek, różniczek w takich warunkach... Mam ochotę to wszystko pierdzielnąć i uciec tylko przed sobą się nie da...

może być, mimo że coś w środku gryzie ;? co? cięzko powiedzieć... trochę w domu zrobiłem, na basenie byłem, a zaraz jade na noc ze znajomymi troszkę średnio mi się chce ale może będzie fajnie zobaczymy

średnio, co prawda wkońcu powiedziałem już to co chciałem od dawna i mi trochę ulżyło, ale i tak jak byłem na ślubie to czułem się strasznei spięty, Tak że nie mogłem na tym zapanować, napięcie w twarzy i całym ciele. Kurr............ jak ja tego nie lubie, chyba za dużo duszę w sobie i później wśród ludzi tak jest, grr..... szkoda że nie mam worka treningowego to bym się wyżył. Rafka, też prawie nic nie zrobiłem, a maturka się zbliża ;p

tahela, ja czasami czuję jakby mnie nie lubił, albo często tylko krytykował i czepiał się wielu rzeczy: włosów, żebym się uczesał, ubioru itd. Dobrze, że z nauką mi nic nie mówi, tylko że nie ważne jak mi pójdzie, sie zobaczy.

Cześć Ostatnio na terapii zdałem sobie sprawę, że relacja z moim tatą jest dla mnei trudna i bardzo mnie w środku gryzie. Dziwnie się przy nim czuję, nie potrafię z nim rozmawiac naturalnie, czuję że coś mnie trochę od niego odpycha, a jednocześnie potrzebuję go. Pamiętam że od dzieciństwa na wiele wyjazdów jeździłem z mamą i siostrą, albo jakimiś ciotkami. Strasznie się na to wkurzyłem jak sobei zdałem sprawe. I wyszło żę bardzo mi brakuje go, chyba. Ale jakoś ciężko jest mi się przełamać. Nie grał ze mną w piłkę, często wydawało mi się że wujkowie są dużo lepsi od niego, bo on siedział i mu się nie chciało nic. Zawsze był w stosunku do mnie jakoś zachowawczy, nie rób tego, bo ktoś się zabił itd.. Prawie w ogóle nie chodizł na moje mecze ;/ To znaczy nei był jakiś bardzo zły, nie chce mówić że miałem ciężko, ale było dziwne... Czuję że go brakowało w wielu momentach w moim życiu, teraz często jestem dobity nic mi się nie chce, taki apatyczny. Miał ktoś podobnie, szczególnie chłopaki? Myślałem żeby po maturze zaproponować mu wspólny wyjazd w góry. Dręczy mnie to, że nie okazywał mi uczuć z czym sam mam bardzo duże problemy... Chciałbym mu bardzo wiele rzeczy powiedzieć, porozmawiać o dziewczynach , przeżyciach.

średnio, niewyspany jestem, teraz uczę sie angieslkiego i matmy na zmianę. Wróciłem do domu z ognisko koło 2 w nocy. Jeszcze to przeziębienie i katar... Kurde wczoraj też byłem nie do życia, w ogóle nie chciało mi się kontaktować z ludzmi tylko kumple i dziewczyna wyciągłqa mnie na to ognisko. Jeju a jak potrafi jeszce bardziej wkurzyć jak widzisz do okoła ludzi bawiących się, a ja nawet nie wiem co tam robić, ehhhh takie dni się zdarzają niestety..... Chciałbym się komuś wygadać i otworzyć wiem że nieby jestem facetem ale chciałbym się rozpłakać. Może by mi trochę ulżyło:(

jade dzisiaj do lekarza, trzeba ustalic co dalej z lekami, narazie biorę połówkę ale nie było ostatnio dobrze kiedy je próbowałem odstawić

nie wydaje mi się żebyś był egoistą, tak jak napisałeś że musisz sie wyzbyc egoizmu. Poprostu masz problem, z którym samemu będzie Ci pewnie ciężko przełamać. Tak przez forum jest trudno pomóc, najlepsza jest chyba rozmowa z kims na żywo. Ale jedno co mogę radzić to nie próbuj na siłę wychodzić i starać się być towarzyski, to wiem z własnego doświadczenia.

no wiem że to nie był dobry pomysł, już wiem. Myślałem że sobie dam rade ale jednak nie... Hmm dzisiaj już było całkiem spoko w szkole, na pewno się lepiej czułem po za jakimiś lekkimi stresami. Z rozszrzonej matmy, bo piszemy sobei czasami na lekcjach dostałem 90 procent, ale łatwy arkusz był. Mam jeden mały konflikt z kolegą bo nie wiadomo dlaczego zaczął się mnie o coś czepiać niedawno i jakieś głupoty na fb wypisuje, to się go dzisaij zapytałem o co mu chodzi to mu sie głupio zrobiło ;p

Też miewam podobnie, ostatnio trochę mniej. Ja miałem dużo "zapętleń" w myślach i wydawało mi się że już wariuję... Zresztą każdy jak za długo sam w domu przebywa to ma dość

Mi się pojawiło dzisiaj coś takiego, że co chwile kręci mi się w głowie i tak ściska. Odstawiłem leki na parę dni ale jednak do nich wracam. Czuję się przez to jak bym był na dość mocnym kacu ;/