Samotność

A czy w dzisiejszych czasach są prawdziwi przyjaciele? Tacy, którzy gotowi byliby zrobić dla nas wszystko, bezinteresownie? Ja nigdy nie znałem takich ludzi i sądzę, że nie ma ich wielu. Prawie każdy robi coś interesownie dla kogoś. Zawsze jest coś w zamian za coś.

-- 18 lis 2012, 11:48 --

No chyba że bliska rodzina robi coś dla kogoś bezinteresownie w rodzinie, ale też nie do końca. Tak się dzieje tylko w przypadku szanującej się rodziny, bo wiele rodzin żyję w nienawiści do siebie i życzą sobie źle. Jest to przykre, ale to jest rzeczywistość.

chyba nie ma, tez nie znam takich ludzi a ta przebiegłość i oszustwo doprowadza mnie do szału

chyba nie ma, tez nie znam takich ludzi a ta przebiegłość i oszustwo doprowadza mnie do szału

Tak jest może z większością ale nie ma co uogulniać w stosunku do wszystkich osob ,takie negatywne podejscie do wszystkiego sprawia,że naprawdę widzicie same złe rzeczy i ponury świat.

wiesz, nie wiem czy tak jest. mam może 2 bliskie osoby, które nie są idealne ale wiadomo - nikt z nas nie jest. ja poporstu nie toleruje jak ktos kombinuje, wykorzystuje, klamie. cenie sobie pewne wartosci w czlowieku, wady sa i zawsze beda, trzeba na nie troszke przymknac oko.

pewnie tez strach nas ogranicza i boimy się zaufac, jezeli "przejechalismy" sie na niektorych bliskich....

Tylko że ja nie uogólniałem tego i nie stwierdziłem, że wszyscy są tacy. Ale znając rzeczywistość to myślę, że bezinteresownych ludzi nie ma wielu. To też zależy, co ktoś zrobiłby dla nas. Wiele zależy od danej sytuacji.

TwojaLaura1, Myśle,że każdy się w swoim zyciu zawiódł na wielu osobach jednak wiem,że mimo wszystko jest wielu wartościowych ludzi na świecie trzeba się tylko na nich otworzyć.

-- 18 lis 2012, 13:08 --

Bonus, dlaczego piszesz kto by coś zrobił dla nas a Ty zacznij może Ty coś robić nie czekaj aż świat Ci da bo dając także otrzymujemy.

Oczywiście, że na niektóre wady można przymknąć oko, ale zależy na jakie. Wszystko ma swoje granice. Inaczej wyglądają drobne wady, które nie są szkodliwe dla ludzi, a inaczej wyglądają, gdy te wady są poważne i zaczynają stwarzać duże problemy. No a tego to już się raczej nie toleruje.

-- 18 lis 2012, 12:13 --

No i ja właśnie nie czekam na nikogo, wiesz? Ja bardzo chciałbym robić coś dobrego dla innych, tylko jest mi ciężko z wieloma rzeczami. Ale i tak pomagałem komus tam w mojej grupie integracyjnej, gdy byłem w górach. To były drobne gesty, ale bardzo ważne. Od siebie jestem w stanie dać naprawdę dużo i nie są to tylko moje słowa.

-- 18 lis 2012, 12:20 --

Niekoniecznie trzeba pomagać komuś finasnowo, bo na to trzeba mieć pieniądze. Można pomagać gestem, dobrym słowem, inną formą pomocy. Ja np.bardzo dużo pomagam rodzicom mojej cioci przy różnych pracach na działce, są to jakieś drobne prace. Nie muszą mi za to płacić, ale coś tam i tak płacą, bo sami chcą. Ja im pomagam nie zawsze za zapłatę. Mimo tego, że samemu jest mi ciężko, że nie potrafię ze sobą dać sobie rady, to jestem w stanie coś pomóc rodzicom cioci, samej cioci i komuś tam jeszcze.

-- 18 lis 2012, 12:42 --

Pomaga się komuś tyle na ile można i na ile stać. Myślę, że pomaganie psychologiczne komuś jest dużo cenniejsze, niż pomaganie finasnowe. Wsparcie psychiczne, dobra rada, posprzątanie komuś mieszkania, kupienie czegos w sklepie są dużymi gestami. Ja w tej chwili nie byłbym w stanie pomagać finansowo, gdyż sam nie mam pieniędzy, ale mogę pomagać w inny sposób i tak staram się robić.

trudno jest kogos znalesc szczegolnie jak sie tego bardzo potrzebuje. razem jakos latwiej powinno byc mozna sie nawzajem wspierac ehh

sensuu, być może trudno ale nie niemozliwe przecież..

Svafa, jasne, dlatego napisałam, ze na niektóre wady trzeba przymkac oko, bo każdy je ma, nikt nie jest idealny. tylko wiesz, są granice :))

Svafa, jasne, dlatego napisałam, ze na niektóre wady trzeba przymkac oko, bo każdy je ma, nikt nie jest idealny. tylko wiesz, są granice :))

Tak oczywiście,że są ..

sensuu, być może trudno ale nie niemozliwe przecież..

Chęci,nie poddawanie się wątpliwościom,powstrzymanie strachu...

To decyduje,czy będziemy samotni, w znacznej części...

No i jeszcze to,czy chcemy być samotni,czy też nie..

Tolerancja wad...ile razy słyszałem tę gadkę szmatkę o akceptacji i innych...

A przyjdzie co do czego - wyciągną twoje wady i słabości na wierzch,wykorzystają przeciw tobie,używając wszelkich możliwych środków by zrównać człowieka z ziemią.

Wszędzie są granice. Na pewne rzeczy nie można sobie pozwalać. Wady też mają swoje granice, a przekroczenie ich jest już nieodpowiednie.

Wszędzie są granice. Na pewne rzeczy nie można sobie pozwalać. Wady też mają swoje granice, a przekroczenie ich jest już nieodpowiednie.

dokładnie o to mi chodzi :)

Jeśli ktoś ma takie wady, że: kradnie, oszukuje, kłamie, manipuluje ludzmi i z tego skutki są dramatyczne, to o takich wadach w ogóle nie ma mowy. Wady trzeba prawidłowo pojmować. Żartując z kimś, też trzeba znać granice, bo z żartami można przesadzić i kogoś skrzywdzić.

Ale cały czas tu tak krytykujemy innych, a co my robimy...? Żądamy wsparcia od innych a co dajemy? Nie możemy zapominać, że to zawsze działa w dwie strony.

sleepwalker, Owszem.

Choć ja mam tak,że zazwyczaj "wybałuszam" wady,potem może zalety.

ale tak poza tym,zgadzam się.

No właśnie chodzi tu o "działanie w dwie strony". Tak samo inni powinni dawać coś od siebie i tak samo my powinniśmy dawać coś od siebie. W jedną stronę to nigdy nie zadziała.

Ja ostatnio zauważyłam u siebie okropną przypadłość... tak bardzo nie chcę być sama, tak bardzo potrzebuję kogoś bliskiego, że każdą nowo poznaną osobę traktuję jak wybawienie. Nie umiem tego opanować, tak dużo ch... doświadczeń miałam ostatnimi czasy, że już sama nie wiem... Czasami myślę, że wariuję... rzucam się na te osoby, bo są lekarstwem...oczywiście jestem PRZEszczęśliwa wtedy, bo wreszcie jest ktoś nowy, ktoś spoza tego toksycznego towarzystwa, które miałam. I co? Jak zawsze kończy się tak, że chyba ich przerasta to i ... uciekają, po prostu. Chciałabym zaznaczyć, że nie zwierzam się im tak od razu, tylko...zrobiłabym dla nich wszystko... chciałabym mieć kogoś komu mogę się poświęcić... kto będzie wartościowy, kto doceni... boże jakie to żałosne...to co piszę,ale tak jest...no i co? poryczę sobie teraz pisząc to, bo żal taki okrutny, że aż wstyd... pozbyłam się tylu osób ze swojego życia, które mnie skrzywdziły i...i tęsknie za nimi jak cholera,pomimo tego że wiem, NIE SĄ tego warte. Czuje się tak zagubiona,że nie chce mi się wychodzić, zmuszam się zeby rano wstać i iśc do pracy...oczywiście są przebłyski, teraz chyba z 2 tyg byłam w siódmym niebie-pojawił się ktoś z kim mogłam pogadać. Ale...już go nie ma. Ja odstraszam ludzi chyba, nie wiem.... za dużo we mnie emocji, uczuć...próbowałam być zimna, byłam nawet, ale tylko na zewnątrz;/ Tak bardzo ich wszystkich nienawidzę, bo nie umiem się pozbierać...chciałabym nauczyć się być szczęśliwa z samą sobą;/

Tak, domyślam się,że to co napisałam to stek bzdur ;/

ContaSpemSpero, Nie możesz polegać aż tak bardzo na innych,nie traktować ludzi jako jedyne zbawienie....

Musisz niestety,choć częściowo zaakceptować samotność.

ContaSpemSpero, wcale nie stek bzdur... ja rozumiem.

Saiga Ja wiem, ja mam świadomość tego...tak nie było od zawsze. Kiedyś nie potrzebowałam, miałam..mam dużo przyjaciół... ale nawet z nimi nie mam ochoty się spotykać. Oni to już pewnie mają mnie za świra...ciągle ostatnio mam tylko ataki paniki i siedzę w domu bo boje się wyjść,a jak już się spotkamy to zazwyczaj mam podły nastrój...pić już też nie mogę, więc poimprezować też się ze mną nie da ahaha... tragedia...czasami mam ochotę upić się na maxa i zapalić coś rozluźniającego..ale haha nie mogę, bo się boję,że jutro zabije mi mocniej serce i znów wpadnę w panikę! paranoja...nie wiem,nie da się funkcjonować...

Inbvo... przykro mi, bo bo brak słów po prostu jakie to beznadziejne. Też doskwiera Ci samotność w tłumie?

ContaSpemSpero, Skreślając ich,czy nie chcąc się spotykać,wygląda to tak,jakbyś samotność wybierała.

Nie trzeba pić by się dobrze bawić :).

W samotności,jak we wszystkim...

równowaga.

Nie można być wiecznie wokół ludzi,każdy potrzebuje chwili spokoju..

Tak i "wieczny spokój" nie jest dobry.

Zawsze mnie to zastanawiało,da się wieść samotne i równocześnie szczęśliwe życie?

Inbvo... przykro mi, bo bo brak słów po prostu jakie to beznadziejne. Też doskwiera Ci samotność w tłumie?