Czy wy też płaczecie, jak się skończy film/gra ??

Dziś o 10 przedpołudniem leciała w telewizji "Epoka Lodowcowa 2: Odwilż". Oglądając było mi smutno, że się skończy. Na zakończeniu i po zakończeniu popłakałem się. Stan się utrzymywał dość długo. Potem popołudniu leciał Shrek i na końcówce się popłakałem. Tak samo jest z dobrymi grami, jak widzę napisy końcowe, to ryczę na całego nawet wtedy, gdy wiem, że będzie kontynuacja gry/filmu. Tak mi z tym źle. Skąd się to bierze? Też tak macie? Nie chodzi mi o jakiś melodramat, który wzrusza, ale nawet głupawą komedyję, czy bajeczkę dla dzieci, która się skończyła i z tego powodu płaczesz...

Niktita, skonsultuj to z lekarzem lub farmaceutą. Tak serio ja płakałam na Królu Lwie

Miewałem takie doły po powieściach fantasy, animu i jeśli chodzi o gry to miałem tak po skończeniu Baldur's Gate 2: Throne of Bhaal.

Niktita, Na ,,Zielonej mili ,, się poryczałam..piękny film i na ,,Nietykalnych,, również to normalne...

hania33, ja na tych dwoch akurat tez ale ten temat nie mozna raczej traktowac powaznie

Sniff sniff,smell troll.

a tak srlsy,zdarzyło się pare dołów po zakończeniu kilku gier,animu,mang,filmów,książek.

Świat przedstawiony,człowiek już sie wczuwa,zapomina o nudnym realu,(tyle wygrać) po czym jeb powrót do reala.

lajf saks izint it?

Candy14, A niech Niktita, sobie plącze na czym chce...

-- 30 wrz 2013, 08:48 --

Niktita, smoka zmieniłeś???

nie wczuwam się w filmy, nie płaczę, jak mnie nawet zaczyna akca rozwalać to mówię sobie, że tam jest kamerzysta i to wszystko fikcja

Jak już czuję jakiś smutek to bardziej ze wzruszenia jakąś ostatnią sceną. Może raz, dwa razy przydarzyło mi się, że naprawdę wczułem się w bohatera jakiejś gry komputerowej czy filmu i szkoda mi było, że to już koniec historii.

ja nie placze jak sie konczy film!

JA PLACZE TYLKO NA KROLU LWIE KIEDY UMIERA TATA SIMBY

Ja płaczę niemalże na każdym filmie i potem długo po skończeniu.

Raz, że rzadko oglądam chwytające za serce filmy (albo mało co mnie za to serce łapie), dwa, że chyba częściej zdarzało mi się mieć szklanki w oczach przy czytaniu książek. Na filmach, owszem, czasem. Prawdziwym wyciskaczem łez był ostatni odcinek "Sześć stóp pod ziemią". Ale przy grach?! Tego ani nie doświadczyłam, ani u nikogo nie spotkałam.

Po śmierci Rysia z Klanu płakałem tak , że o mało co się nie odwodniłem .

Miałem łzy w oczach, kiedy kończyła się gra Operation Flashpoint: Resistance - kiedy zginął główny bohater ;p Płakałem też po przeczytaniu książki Michaiła Hellera o historii Rosji - z powodu tego, że CCCP się rozpadł. Ale to było dawno temu ;p

Nie zdarzyło mi się płakać z powodu zakończenia się jakiegokolwiek filmu lub gry. Łzy w oczach miałem jedynie tuż po obejrzeniu "Gladiatora", ale były one spowodowane wzruszeniem ostatnią sceną, a nie z uwagi na ujrzenie napisów końcowych.

Czasem zdarza mi się chęć płaczu w czasie trwania niektórych scen filmu. Po skończeniu filmu, tęsknota do świata przedstawionego w filmie i chęć płaczu zdarza mi się jedynie, gdy film jest z gatunku przygodowo-fantasy. Natomiast często zdarza mi się, że mnie telepie z emocji podczas napięciowych scen filmu.

A ja beczę na wszystkich melodramatach, dramatach a nawet na bajkach mi się zdarza. "A.I Sztuczna inteligencja" zanosiłam się płaczem nie raz

Czasem tak i na koniec książki

facet nie powinien płakać w obecności innych , a już szczególnie kobiet . I nie ważny jest powód , koniec książki , czy początek meczu piłkarskiego

Ja tak nie uważam :) tzn wiadomo jakiś mazgajów nie lubimy ale jak czasem facet popłacze z jakiegoś powodu to moim zdaniem jest to nawet piękne :)

Mężczyzna może płakać przy innych, nawet przy kobietach, jeśli jest jakiś poważny powód.

A w samotności to niech każdy płacze kiedy chce i ile chce.

Właśnie nie zawsze powinno się płakać w samotności...

Właśnie nie zawsze powinno się płakać w samotności...

Jeśli jest silna potrzeba płaczu, a powód do płaczu jest kompletnie irracjonalny, to najlepiej płakać w samotności, w szczególności tyczy się to mężczyzn; w samotności mazgajem można sobie być.

Mnie się to zdarza. Mimo że nie byłam zadowolona z tego, jak skończył się ,,Dexter", płakałam, bo po prostu się kończył Jeżeli o seriale chodzi, najgorzej było przy ,,Skazanym na śmierć". Nie mogłam dojść do siebie!

Mój chomik umarł dokładnie rok temu i 3 dni o 12:45, na depresję cierpię do tej pory. Ostatnio na animal planet był program o chomikach pod koniec programu strasznie płakałem, bo przypomniał się mi mój Maciuś. Przestałem go odwiedzać na działce gdzie spoczywał bo postawili tam nowe bloki profanując jego zwłoki. Na szczęście zostało mi jego zdjęcie, które noszę w portfelu a drugie umieściłem nad łóżkiem. Jestem bardzo samotny a dzięki tym zdjęciom odczuwam jego obecność i to mi daje siłę do życia.