mark123

Jechałem autobusem pewnej linii o 6:32. Miałem wysiąść na przystanku końcowym. Na przystanku końcowym autobus miał być o 7:47. Na przystanek, na którym wsiadłem autobus przyjechał 2 minuty wcześniej, o 6:30. A do przystanku końcowego dotarłem o 8:38.

Zazwyczaj tak Ja akurat mam odwrotnie, nie przepadam za radosnymi, uśmiechniętymi, Ale najbardziej nie znoszę, gdy ktoś robi to sztucznie, w sensie zakłada maskę wesołka. Udawanie wesołka, by być lubianym jest słabe i żałosne. Osoby szczere i smutne znacznie bardziej zasługują na to, by być lubiane, niż głupki udające wesołków tylko po to, by się "wpasować".

Osoby, które ogarnęły się po tym, jak dostały "kopa w dupę" to tak naprawdę nie miały żadnych większych problemów ze sobą. Jak się kopnie kulejącą osobę, to ona nie zacznie chodzić normalnie, tylko się przewróci; tak samo jest z uszkodzoną psychiką, jeśli się ją "kopnie", to czy się to komuś podoba czy nie, ona się nie naprawi, tylko jeszcze bardziej popsuje.

Ja zawsze "zdawałem relację" ze szkoły matce, ojcu po pewnym czasie przestałem. Matka niejednokrotnie awanturowała się w szkole oraz u rodziców moich szkolnych oprawców. Nie miałem przez to gorzej, w zasadzie odniosłem wrażenie, że rówieśnicy trochę bali się mojej matki. Ojciec mówił, że to moja wina, że mi dokuczają, bo jestem dupa i mi każdy na głowę wejdzie i "wychwalał" się, że jego i jego kolegów to się w szkole wszyscy bali i chyba mówił prawdę, on jest w ogóle przeciwieństwem mnie.

Umiejętność wyliczania wynagrodzeń pracowniczych oraz podstawowej obsługi płatnika. Ale przy mojej demencji umysłowej to za tydzień, może dwa nic już nie będę pamiętał.

Dowiedziałem się, że ten coach to i tak anioł w porównaniu do niektórych. Niektórzy coache wręcz łamią prawo. W pewnej firmie (innej, niż ta, w której ja jestem klientem, no ale też z mojego regionu) jakiś coach stosował przemoc psychiczną wobec klientów szkoleń zawodowych, podobno wielu dosłownie doprowadzał do płaczu. Zarząd firmy był po stronie coacha.

Rodzice aktualnie zastanawiają się, czy powinienem chodzić do chwilowych prac (w sensie takich, gdzie równie jak szybko mnie zatrudnią, tak szybko mnie wyleją). Ja uważam, że chodzenie po takich pracach nie ma sensu, poza tym moje CV zrobiłoby się bardzo dziwne po pewnym czasie. No ale dobra, ich królestwo, więc niech oni decydują.

Może nie każdemu, ale z wypowiedzi mężczyzn wynika, że sporej części odwala na punkcie seksu. No i poza tym mężczyźni ogólnie mają słabiej niż kobiety rozwinięte "uczucia wyższe", więc mają bardziej zapotrzebowanie na seksualną bliskość z kobietą, emocjonalna nie jest taka ważna.

Ja jako dziecko przeczuwałem, że kiedy dorosnę, decydowanie i kierowanie życiem będzie dla mnie poważnym problemem, sprawa była przesądzona.

Dla mnie wydawanie kluczy, a raczej próba ich wydania, było stresujące, bo nie mogłem ogarnąć znalezienia właściwych i współpracownik je wydawał. Być może jakby to było coś mniejszego, to bym ogarnął, no a tam, gdzie pracowałem było "milion" pokoi.

No i wyszło, o co mu chodzi. On jest z tych, co uważają, że jak ktoś kończy 18 lat lat to się idzie tyrać do roboty (chociażby w weekendy, jeśli w tygodniu chodzi się do szkoły) i podobno wywodzi się z takiego środowiska, gdzie większość tak robi i żal mu dupę ściska, że ja wywodzę się z zupełnie innego środowiska niż on. Chciał się jeszcze wpieprzać w moje sprawy rodzinne, co go to obchodzi, niech pilnuje swojej rodzinki.

Czyli przez całe życie do momentu, dopóki nie miałem internetu, nie byłem człowiekiem

podjąć pracę na jakiejś portierni

Nigdy w życiu na nikim się nie wzorowałem, chyba nawet jak bym chciał, to nie umiałbym się na kimś wzorować. Kiedyś, dawno temu, były osoby, które szanowałem, ale nigdy nie wzorowałem się na nich, bo wzorowanie się na kimś jest w ogóle nie w moim stylu.

Pozdrowienia dla ludzkości od Krampusa