Samotność

[Arhol]

Można być permanentnym lordem mhroku,tyle że swoimi frustracjami,mhrokiem,boolem i resztą,trzeba jakoś względnie zgrabnie manipulować,obracać w żart,starać się śmiać z tego,coby pjerdolca nie dostać,jeśli jednak człowiek TYLKO narzeka i pogrąża się w tym,zniechęca innych do siebie,ale też i samego siebie zamęczy....(true story na własnym przykładzie),poględzić zawsze można,więcej lub mniej,ale nie ciągle i na wszystko,albo choć starać się tego unikać.

 

Co do grona stałych znajomych...na piwo,na pewno trzeba na to mieć hajs,głupkowaty humor i cierpliwość do normalsów.

Przede wszystkim...chęć by w takim gronie siedzieć.

Ale nie wiem,jestę nołlajfę i raczej mi z tym z gyt.

[koszykova]

Co z tego, że ma sie z kim zamienic pare slow jak mimo to i tak w srodku jest sie osamotnionym

[langustamazowiecka]

Może to i prawda... Samotność jest smutna.

[Gość]

Langusta powinieneś teraz spać,wyspać się a jutro na podbój laski wyrywać.

[langustamazowiecka]

Langusta powinieneś teraz spać,wyspać się a jutro na podbój laski wyrywać.

 

 

hahahahahhahahahhaha nie no, masz talent, do kabaretu możesz się zapisać :)

[Gość]

Cierpisz na bezsenność,wolisz siedzieć na takim forum niż spać,masz 17 lat to powinieneś spać jak zabity,a niedzielę dobrze wykorzystać.

[langustamazowiecka]

Cierpisz na bezsenność,wolisz siedzieć na takim forum niż spać,masz 17 lat to powinieneś spać jak zabity,a niedzielę dobrze wykorzystać.

 

 

Niby jak wykorzystać ??? Dla mnie życie jest zmarnowane, każdy kolejny jego dzień.

[Gość]

A co Ci te życie zmarnowało masz dopiero 17 lat?

No może nie wiem nie znam Twojej histori

[Annie_Wilkes]

czy uważacie , że w wieku 25 lat mówi się o zmarnowanym życiu?

[terminal]

Śmieszy mnie, jak 17-latek mówi o zmarnowanym życiu. Jakie to groteskowe i fałszywe.

Sorry ale nie mogłam się powstrzymać.

Ja mam 40 i uważam, że jeszcze trochę przede mną, że jeszcze coś mogę naprawić, o coś powalczyć.

Przed nastolatkiem, dwudziesto, trzydziesto latkiem jest całe życie. Ludzie, nie popadajcie w przesadę.

[lukk79]

Susan Sontag pisała "Jeśli człowiek wiedziałby, że będzie żył 200 lat to czy w wieku 35 lat też byłby taki zmęczony ?" Co innego obiektywne spojrzenie (bo faktycznie przed 20, 30 itd. - latkiem jest całe życie) ale co innego subiektywne odczucie co do swojego życia. Ja np. 10 lat temu więcej myślałem o tym, że moje życie jest skończone niż teraz.

[Arhol]

o zmarnowanym życiu...nie wiem,może jak ma się to 50+? może późne 4x? (48-49) A tak...ni uja,w cholere może się zmienić,można zmienić.

Tak,jestem młokosem,20 ledwo co,21 za 2 miechy,też czasem czuje że marnuje żywot,ale nie tak że go zmarnowałem D:

Nie liczę extremów,jak utrata kończyn,paraliż,ciężkie zmiany/uszkodzenia mózgu i inne,w takim przypadku zwykle faktycznie można mówić o zmarnowanym lajfie niezależnie od wieku...

[libertynka]

"zmarnowanie życie" owszem może i brzmi niepoważnie, ale "zmarnowana młodość" już nie. niestety ale koło 30 i po 30 człowiek zaczyna inaczej myśleć, czy tego chce czy nie. i do pewnych rzeczy się już nie wróci.

[DwaGuziki]

Co z tego, że ma sie z kim zamienic pare slow jak mimo to i tak w srodku jest sie osamotnionym

 

bo normalsy nie rozumieją nas ...

Potrafią tylko powiedzieć, "nie martw się jutro będzie lepiej" albo "weź się w garść" ....

[devnull]

Gdy się pogrążam na max, oglądam nieodpowiednie rzeczy:

 

ehhh, mnie już posrało.

[Semir]

czy uważacie , że w wieku 25 lat mówi się o zmarnowanym życiu?

Po części takie rozumowanie ma w sobie trochę prawdy bo np w moim przypadku jestem jedynym który w tym wieku przyjaciół ma 2 a koleżanki ani jednej wtedy można rozmyślać w kategoriach że jest już za późno dla Ciebie że masz za duży dystans dzielący Cię od innych ale w sumie można to nadrobić bo nie jesteś za stary na to wszystko. Ja bym się martwił jakbym doszedł do poziomu faceta po po 50 uganiającego się za osiemnastkami

[Lenka30]

czy uważacie , że w wieku 25 lat mówi się o zmarnowanym życiu?

 

Możliwe, ja miałam zmarnowane życie między 20 a 23 rokiem, ojej jakie zmarnowane i serio głęboko w to wierzyłam. Czytając forum widzę że wiele osób przechodzi etap "zmarnowanego życia", myślę że to gorszy etap niż tzw. okres dojrzewania :-)

[jetodik]

Co z tego, że ma sie z kim zamienic pare slow jak mimo to i tak w srodku jest sie osamotnionym

 

jak jest z kim pogadać, to człowiek się lepiej czuje.

[Gość]

Czasem rozmowa o pierdołach, kiedy to chciałbyś 'naprawdę' z kimś porozmawiać frustruje jeszcze bardziej niż całkowita samotność.

[teterete]

Popieram Ja po rozmowie z kolegą wczoraj czuję się jakoś dziwnie... Gadaliśmy ciągle o życiu i o pierdołach i jakoś humorek mi nie dopisuje aż do teraz. Nawet jak mnie pocieszają to tak samo jest. Pomaga mi tylko dobra muzyka i wódka z kolą

[jetodik]

ale potrzeby kontaktu i komunikacji dobra muzyka ani wóda nie zaspokoi

[teterete]

To chyba też racja. OD kiedy sięgam pamięcią to utrzymywałem kontakt z kolegami. Potem jak poszedłem do gimnazjum to już nie bardzo. No a teraz po jakichś 6 latach mam potrzebe z kimś pogadać nawet przez chwilę, ale i tak czuję, że marnuje koledze czas chociaż on twierdzi że tak nie jest.

[Gość]

Ja nie utrzymuję kontaktu z nikim, ponieważ wszyscy mają mnie za wariatkę, a tak bardzo tego potrzebuję...

[koszykova]

Kontaktu w realu nie potrzebuje, unikam jak sie da. Wole rozmowy przez neta, ktore i tak nie sa traktowane z reguly poważnie... Jak widac sama nie wiem czego chce . A poczucie samotnosci pojawia sie...

[mangiferaindica]

Wpadlam w dysonans poznawczy, uslyszawszy dzis "Pani sprawia wrazenie niesamowicie silnej i niezaleznej kobiety". Czy naprawde niezaleznosc musi rownac sie pozerajacej po okruszku samotnosci?