Mój dzisiejszy dzień

Zwykły , bo nie jest żle , ale dobrze też nie jest

wracanie w ciemności samotnie do domu ZAWSZE SPOKO

Cały dzeń jestem rozdygotana, czuje ucisk w żołądku, nie wypuszczam jednolicie powietrza, niby nie czuję leku,ale iwem ,że to lek , który w ten sposób znajduje sobie ujście, i jeszcze płakac mnie sie chce.Co robię od czasu do czasu.

Sara991, strasznie Ci współczuję. Zakichana sytuacja...

tahela, a możesz się nieco położysz?

Locust,

leże od pewnego czasu,ale to nic nie daje, wglednie chodziłam wczesniej ,ale chodzenie to też nic nie daje tylko pobudza jeszcze

tahela, trzeba to przetrwać...Widać, że silnie Cię trzyma.

Każde takie zachowanie jest podszyte lekiem, choćby gdzies głeboko ukrytym, ale zawsze jest źródło leku , który przeważnie jest irracjonalny.Nawet jak sie nie czuje leku to organizm w ten sposób wyrzuca z siebie lęk i wsio ryba co to jest i czy zdajemy sobie sprawę co to czy nie zdajemy sobie sprawy.Nawet jak zanamy źódło leku to nic nie zmienia bo teraz trzeba sie zapytac dlaczego to budzi taki lek mocny ,ze organizm reaguje ąz w tak mocny sposób.

:Próbuję sie wyciszyć zamknełam oczy spokojne oddechy , nie nagłe wypuszczanie i czuje jakby moje ciało pulsowało całe.Pulsowanie czuje tylko ja leżę z zamkniętymi oczyma i sie wyciszam, ja piszę to nie.

-- 01 maja 2012, 22:12 --

niby lepiej,ale ciagle ucisk w żołądku, spiecie takie na karku i słabosc w rękach i tak falami przez cały dzien, tu nie ma co przeczekiwać jest i tyle

Od dwoch miesiecy biore lek Parogen 10MG, musze przyznac ze poczulem znaczna dla mnie poprawe w moim zdrowiu, co bardzo mnie cieszy...

Gdyz po zazyciu 3 pudelek leku Elicea 10MG nie poczulem zadnej poprawy...

Do konca drugiego pudelka Parogenu pozostalo mi 6 tabletek, lecz tak na prawde powinno byc ich 5...

Wczoraj mialem bardzo stresowy dzien, przez co zapomnialem o wzieciu tabletki...

Wyczytalem gdzies na forum ze od ominiecia jednej tabletki, nastepna zaczynam cala kuracje od nowa...

Orientuje sie ktos w tym temacie?

Mi sie wydaje ze po wzieciu 54 tabletek lek nadal jest w organizmie...

Prosze o jakas konkretna odpowiedz, jesli mozna

Goguś, nie no to chyba byłaby jakaś bzdura gdyby po przyjęciu 54 tabletek trzeba by rozpoczynać kurację od nowa, brzmi mało logicznie ale właściwie co dla nas - nerwicowców - jest logiczne...poza tym nie ufaj forom bo często można wyczytać jakieś bzdury, lepiej sprawdź na ulotce ewentualnie spytaj się swojego lekarza.

Dziś usłyszałam, że 'tak szczęśliwej i uśmiechniętej dawno mnie nie widzieli'. Od wczoraj jestem miniwrakiem, wykrzyczałam rodzicom kilka rzeczy, które mnie bolą i co? Dziś oczywiście są na mnie wielce obrażeni, odwalają jakieś szczęśliwe dwuosobowe teatrzyki 'szczęśliwa rodzinka'. Jak nigdy jeżdżą rowerami, łażą wspólnie, pierdzielą słodkie słówka do siebie. Jestem dla nich dzisiaj powietrzem. Chciałabym mieć jakiekolwiek oparcie w nich.

Łaziłam po wszystkich sklepach w drodze ze szkoły do domu po żyletki. nigdzie nie ma. Znów zatracam się w bagnie

Abbey, przykro mi, że Ci się nie układa. Pewnie słyszałaś to wiele razy i być może nie będzie to miało wielkiego wpływu na Twoje życie, ale: "żyletki nie są rozwiązaniem". Spróbuj wygrzebać się z bagna. Życzę Ci abyś sobie poradziła ze swoimi problemami.

Mój dzisiejszy dzień.

Myślę sobie o niewykorzystanych szansach, oczekiwaniach, marzeniach, planach, wyborach, obawach - jednym słowem o życiu. I wynajduję cytaty z piosenek Akuratu.

"A zza rozstaji kolejne rozstaje,

już tędy przechodziłem..." - ech, ciągle te rozstaje...

"Jeden człowiek to jeden sens" - trochę banalne ale coś w tym jest... Zresztą lubię banały... Do pewnego stopnia...

Pracowity, spokojny, pełen przemyśleń - niezły.

remont, sprzątanie...

Dogorywam po wczorajszym weselu koleżanki z liceum

Raduję się z faktu że zostałam ciocią Maksymiliana

Agasaya,

taki jakiś po.pier.dolony.

Mirabeleee, jo leje i leje chciałam iść na rower

amelia83, nie leje, nie leje, On nie ma czasu iść na rower.

-- 07 maja 2012, 13:17 --

em, śpiący.

dzień należący raczej do tych ciężkich, mam dzisiaj do "zaliczenia" dwóch psychiatrów, starego - u którego na razie kończę moje już prawie dwuletnie leczenie, i nowego - w ośrodku....

o ile nowego wcale się nie boję, nawet nie mogę się doczekać tej wizyty, bo pani psychiatra jest bardzo wyrozumiała, ma w sobie duże pokłady empatii, to z drugim będzie trudna przeprawa....trzymajcie za mnie kciuki

a w czwartek spotkanie z terapeutą Michałem, w ośrodku, też będzie ciężki dzień...

coma, trzymam kciuki dasz radę

a u mnie dzień z serii walczenie z samą sobą byleby zrobić cokolwiek..

Dzis sprzatanie... niby nie jest to potrzebne bo jest czysto ale zawsze moze byc czysciej a ja przynajmniej nie bede miala wyrzutow ze przesiedzialam dzien przed kompem.Okna se machne ..przy okazji troche kalorii spale

Candy14, ja muszę rozplanować generalne porządki..

nudny, jak zwykle... może coś w związku z remontem zrobię, a tak to nic potrzebnego

Witam,

piszę bo muszę się wyżalić. Mam 22 lata, jestem facetem i od zawsze byłem nerwowy, spięty. Nigdy nie radziłem sobie z emocjami. Wychowywała mnie troszkę nadopiekuńcza matka, ojciec był i jest cały czas tylko, że ma tak jak ja trochę cięższy charakter. Nigdy jakoś nie potrafiłem nawiązać z nim tak bliskiej więzi jak bym chciał. Wiem, że mnie kocha i w ogóle troszczy się o mnie.

Niestety dzisiaj nakrzyczałem na niego i użyłem ciężkich słów. Próbowałem go przeprosić ale powiedział, że mam się do niego nie odzywać. Pierwszy raz coś takiego zrobiłem i nie potrafię sobie z tym poradzić. Siedzę w pokoju i nie wiem co mam zrobić. Nie chciałem tego zrobić ale przyszedł moment, że nie mogłem sobie poradzić z emocjami. Teraz to jestem w kropce...

może coś w związku z remontem zrobię,

jestem maniaczka remontowa i w castoramie dostaje orgazmu Uwielbiam zmiany, projektowanie, zakupy. We wrzesniu zabieram sie za kuchnie..tzn. ekipa mi sie zabiera ja tylko musze zrobic projekt mebli na zamowienie i rozplanowac gniazdka i oswietlenie

Próbowałem go przeprosić ale powiedział, że mam się do niego nie odzywać

czyli generalnie on Cie nauczyl tlumienia emocji? Nie rozmawiacie o swoich uczuciach co?