Wyzdrowiałem/wyzdrowiałam... :)

Jestem nowa i cieszę się, iż komuś się udało!

Czesc wiem jaka to jest radosc i gratuluje. To chyba najszczesliwsze zakonczenie roku. Trzymaj tak dalej pozdrawiam

Czesc , dzieki za mile slowa. Serce raduje sie ze nie jestem sama. Trzymam kciuki za tych co sie nie poddaja. Naprawde warto zyc . Pozdrawiam

dzieki Tobie wieże że i ja z tego wyjde

Czesc Karina , pisze aby udowodnic wszystkim niedowiarkom , ze jednak mozna z tego wyjsc. Wiem jak ja bardzo potrzebowalam tej wiary . Chce teraz tez przekazac ta wiare innym. Wiem jak bardzo jest potrzebna, zwlaszcza na poczatku. Mozna z tego wyjsc i jestem tego przykladem, didado 1 zreszta tez. Trzymam kciuki i ... oby do przodu.

jak bede pewna ze to [tylko] nerwica [a nie astma] to tez z tego wyjde ;p

Ja także jestem tu nowa i fakt, że ludziom się udaje napawa mnie optymizmem:) Mniej optymistyczny jest fakt, że walcze z chorobą ( z małymi przerwami) już od ładnych kilku lat.

Witaj,

a pamiętasz początki na forum? Hehe. :-)

Pięknie się czyta takie posty.

Pozdrawiam!

PS. Wpadnij czasem.

Wszystkiego dobrego w Nowym Roku , wytrwalosci i wiary w tej trudnej walce wszystkim moim przyjaciolom z forum zycze. Od stycznia pracuje na pol etatu. Trzymajcie kciuki.

jak bede pewna ze to [tylko] nerwica [a nie astma] to tez z tego wyjde ;p

Z astmą można normalnie żyć i w żaden sposób nie być ograniczonym

buuuuu,ja zaraz płaczę jak czytam...ech....Aguś,gratuluję...i cieszę się

Wow..brawo:)

Cieszę się , że Ci się udało! Wierzę, ze każdemu z nas sie uda wyjść na prostą i pokochać życie...

Ja też się staram pokochać to życie. Czasem wydaje mi się, ze jest lepiej, bo zaczynam się cieszyć z rzeczy pozornie mało ważnych. Nawet pies merdający ogonem staje się promyczkiem na zachmurzonym dotąd niebie! Może uda mi się zapomnieć o rzeczach złych, nieudanych, zaczynam w to wierzyć!

Pozdrawiam

Ina napewno , tylko trzeba sie leczyc i miec duuuuuzo cierpliwosci.Niech nie przeraza Cie ze nie od razu bedzie dobrze.Na Efekty trzeba troszke poczekac. Wlasnie rozmawialam z runa , ona leczyla sie kilka lat bez efektu.Trafila przy koncu roku na oddzial nerwic .Tez bylo jej zle a teraz juz zaczyna isc do przodu. Pamietaj nie wolno sie poddawac. Pozdrawiam was wszystkich i trzymam kciuki .

rety gratulacje i slowa zazdrosci !!!

bardzo sie ciesze ze ci sie udalo ,a myslicie ze bez lekow da sie wyjsc z nerwicy?

[ Dodano: Pon Sty 15, 2007 7:43 pm ]

ja mam nerwice lekowo objawiala sie u mnie powoli ale od lipca jest zle ,ze boje sie nawet sama siedziec w domu ogarniaja mnie wtedy wszystkie bole jakie moga byc i mysle ze juz jest koniec

Podziwiam, lecz odnoszę się do tego optymizmu z rezerwą. cztery miesiące temu myślałem że jest wszystko na dobrej drodze, a tu bach wszystko wróciło! Także ciesze sie że choc komus sie udało! Zalecam mimo wszystko ostrożność i poobserwowanie swojego wyzdrowienia! Bo ta choroba wkrada się niepostrzeżenie...

Pozdrawiam!

cześć Aguś, ale leki już odstawiłaś? ja jeszcze na fevarinie,ale chodzę wszędzie, nie boje się, tylko, że nie pracuję.Widzisz jak to jest, ale od razu troche przytyłam nie chudnę już. Pozdrawiam, slę buziaki i gratuluję, oby tak dalej

To twój cud :-)

dokładnie tak Piotr, ja ostatnio zastanawiam się nad powrotem do tabletek.

Nie chcę , bo jest dużo skutków ubocznych itp, ale już nie mam siły sama walczyć. Brałam różne, ale rexetin 6 msc i pamiętam efekty odstawienia , brr. Sama już nie wiem co robić.

Ryan , zazdroszczę chociaż tego , ze jest Ci fajnie teraz, ja też tak chcę...

Bardzo się cieszę, ze innym się udaje, ale ja może jestem zbytnim pesymistą w stosunku do siebie i patrzę na wszystko przez swój pryzmat! dzisiaj znowu upadlem w mojej chorobie!!!!

To jest smutne!

[ Dodano: Nie Sty 21, 2007 11:07 pm ]

trzymaj się emiflo

Agapla bardzo sie ciesze, chociaz dowiedzialam sie dopiero teraz

Agapla cieszę się Twoim sukcesem. Gratuluje z całego serca.

Ja tez już jestem po tej stronie co Ty na razie jedną nogą ale drugą już dolanczam :))

POzdrawiam serdecznie

Cieszę się z każdych Waszych sukcesów, niestety sama nie mogę powiedzieć nic optymistycznego, chyba z natury byłam i będę optymistką, niektórym pozostawiłam mylne wrażenie... ja walczę ze sobą od kad miałam pierwsze wielkie niepowodzenie, zaczęły się nasiląć objawy, ból brzucha(na tle nerwicowym) , ogólnie dziwne zachowania, wieczny niedosyt i niezadowolenie z samej siebie... staram sie co jakiś czas rehabilitować lecz bez większych zmian... pozdrawiam optymizm pozostawia kartke po sobie, ze wroci.......

Nie chcę być tu jakimś złym duchem, ale podchodzę do tego podobnie jak Piotr i Emiflo. Oczywiście zgadzam się, że to ogromny sukces, że teraz nie czujesz objawów choroby, ale wydaje mi się, że to złudzenie przez dobrze dobrane do Ciebie tabletki. O wyzdrowieniu możemy mówić(i to tez nie zawsze) jak nie będziesz brał tabletek i będziesz się dobrze czuł (chyba, że masz zamiar nigdy ich nie odstawiać?! To, co innego). Ja odstawiłam tabletki, bo wydawało mi się, że jestem zdrowa, ale choroba wróciła szybciej niż myślałam.

Moja rada nie lekceważ tej choroby, bo ona może wrócić jak bumerang w najmniej oczekiwanym momencie.