Samotność

zazdroszczę wam....tego że możecie sobie porozmawiać na takie tematy

ja przy swoim ujemnym doświadczeniu w relacjach damsko-męskich mogę sobie co najwyżej pomarzyć że w nocy mi się przyśni spacer z dziewczyną

''Żaden człowiek nie jest samoistną wyspą:każdy stanowi ułamek kontynentu, część lądu.''

Ernest Hemingway

Może będę w poważnym związku z kimś przed pięćdziesiątką xD

Dlaczego? Nie trudno znaleźć dziewczynę. Znam przypadek gdzie chłopak nie był przystojny ani tamta dziewczyna urodziwa, oboje byli otyli. Jakoś się poznali,zakochali. Chyba,że się ma wysoko postawioną poprzeczkę. Czasami niezbyt piękna dziewczyna potrafi być kochającą osobą i z super charakterem.

 

hahaha w takim razie moja porażająca urodziwość oraz super charakter tak odstraszają dziewczyny że nawet nie są w stanie się do mnie uśmiechnąć na ulicy czy w tramwaju

 

jestem poza wszelkimi normami

Dziewczyny są wstydliwe w większości lub to one czekają na Twój uśmiech. Z resztą ja brzydka nie jestem chyba,bo mam chłopaka,ale żaden chłopak się nie ogląda za mną na ulicy i nikt się nie uśmiecha. Więc to nie tu jest coś nie tak. Tylko na filmach przypadkiem poznana dziewczyna na ulicy zostanie Twoja. Ja też nie miałam szczęścia. Prawie każdy chłopak z którym byłam to tylko dlatego,że moja ładniejsza koleżanka dała im kosza. Oczywiście to nie wychodziło. Moją miłość poznałam w liceum,w pierwszej klasie.

Dziewczyny są wstydliwe w większości lub to one czekają na Twój uśmiech.

w takim razie albo wszystkie są wstydliwe albo mam paskudny uśmiech

chyba to drugie ;)

Dziewczyny są wstydliwe w większości lub to one czekają na Twój uśmiech.

 

w takim razie albo wszystkie są wstydliwe albo mam paskudny uśmiech

chyba to drugie ;)

Zróbmy mały test. Pracujesz,studiujesz?

Studiuję

Mam propozycję. Uśmiechaj się jutro do dziewczyn skromnych, które nie są w grupie innych dziewczyn. Jeśli chociaż 1/3 z wszystkich dziewczyn się uśmiechnie to znak,że nie jesteś brzydki. Masz może facebooka? Podobno teraz to życie tam się też toczy. Tam poszukaj w pewien sposób też dziewczyny (możesz) . Pisz normalnie. Typu" Cześć,wiem,że się nie znamy. Ale studiujemy na jednej uczelni i mi się podobasz. Czy miałabyś ochotę porozmawiać/poznać się?" Jeśli się wstydzisz. To zwykłe" Cześć,wiem, że się nie znamy. Ale czy miałabyś ochotę porozmawiać? "

Może będę w poważnym związku z kimś przed pięćdziesiątką xD

To się nazywa optymizm ważne,że będziesz w udanym i tyle a reszta ...

Na razie w pierwszym związku byłem w wieku 26 lat i skończył się fatalnie, dlatego nie wierzę żebym był szybko w jakimś udanym...

Anidre nie mówię że nie spróbuje częściej się uśmiechać. Ale zazwyczaj jak mam zamiar się do jakiejś uśmiechnąć to paraliżuje mnie strach.

Może będę w poważnym związku z kimś przed pięćdziesiątką xD

To się nazywa optymizm ważne,że będziesz w udanym i tyle a reszta ...

 

Na razie w pierwszym związku byłem w wieku 26 lat i skończył się fatalnie, dlatego nie wierzę żebym był szybko w jakimś udanym...

Jeżeli wyciagnąłeś wnioski z poprzedniego i masz świadomosc tego co było nie tak to dlaczego następny miałby być nieudany?

Ja mam tak np kiedy muszę kogoś zapytać o coś albo nawet w grupie jak stoimy i zapytać czasami o coś kiedy jest cisza to sobie myślę "no mów,teraz... no teraz! dawaj! dobra... to uspokój się,wcale nie wyjdziesz na debila :) , pytaj śmiało" i pytam. A z uśmiechem to najlepiej kiedy nie ma za dużo ludzi,a przecież dziewczyna nie wyśmieje czy coś,bo po pierwsze uśmiech to nic złego.

Oj to prawda leciwy jesteś nie ma szans aby Ci następny się udał grunt to optymizm !

Jeżeli wyciagnąłeś wnioski z poprzedniego i masz świadomosc tego co było nie tak to dlaczego następny miałby być nieudany?

Mojej znajomej też nie wyszedł związek. W wieku 24 lat była załamana,że nie znajdzie nikogo. Poszła na koncert,poznała chłopaka,który jest teraz jej mężem i mają wspaniałą córeczkę.

Nie ma co na siłę,budować związku.

Oj to prawda leciwy jesteś nie ma szans aby Ci następny się udał grunt to optymizm !

Jeżeli wyciagnąłeś wnioski z poprzedniego i masz świadomosc tego co było nie tak to dlaczego następny miałby być nieudany?

Nie wiem. Ciężko o optymizm przy kilku latach depresji, po kilku latach kiedy żadne dziewczyny się mną w ogóle nie interesowały... Trzeba powoli się zbierać z tym wszystkim do kupy...

Ale jeśli ktoś nie chce być w związku to wtedy jest bezsens. A jak ktoś chciałby mieć kogoś to,to nie jest na siłę. To kiedyś było tak,że ktoś się zakochiwał od pierwszego wejrzenia.

Anidre, ale pamiętasz o tym, że jesteś na forum dla zaburzonych? Czasem pewne oczywiste rady nie działają.

Wiem. Czasem trzeba porozmawiać normalnie. Czasem pomagają proste rady. Trzeba próbować wszystkiego. Nie można patrzeć na tym forum tylko przez pryzmat zaburzeń. Jedna rada nie pomoże,to w inny sposób można pomóc.

Oj to prawda leciwy jesteś nie ma szans aby Ci następny się udał grunt to optymizm !

Jeżeli wyciagnąłeś wnioski z poprzedniego i masz świadomosc tego co było nie tak to dlaczego następny miałby być nieudany?

 

Nie wiem. Ciężko o optymizm przy kilku latach depresji, po kilku latach kiedy żadne dziewczyny się mną w ogóle nie interesowały... Trzeba powoli się zbierać z tym wszystkim do kupy...

Pewnie że tak, ważne abyś sie nie poddawał ja Ci kibicuje w każdym razie i oby jak najszybciej Ci się udało odnależć to czego pragniesz.

Dziękuję serdecznie :) Ja Tobie też kibicuję w osiąganiu tego czego pragniesz, w końcu nie mam powodów żeby Cię nie lubić i źle życzyć

Pewnie że tak, ważne abyś sie nie poddawał ja Ci kibicuje w każdym razie i oby jak najszybciej Ci się udało odnależć to czego pragniesz.

 

Dziękuję serdecznie :) Ja Tobie też kibicuję w osiąganiu tego czego pragniesz, w końcu nie mam powodów żeby Cię nie lubić i źle życzyć

No raczej dzięki przyda się.

Wiem. Czasem trzeba porozmawiać normalnie

Trochę z kontekstu wyrwane, ale co mi tam. Mnie zastanawia, jak przełamać barierę emocjonalną. Najlepszy przykład? Pisałem z dziewczyną przez ponad miesiąc, ale teraz po prostu skończyły mi się tematy. Po prostu nie wiem już o czym pisać. początkowo było ok, ale z każdym dniem bardziej sztywno z mojej strony, Druga kwestia, rozmowy przez telefon sprowadzały się do tego, że raczej ja zadawałem pytania, a kiedy musiałem na jakieś odpowiedzieć, to sprawiało mi to dużą trudność. Trzecia sprawa, po tym pi razy drzwi miesiącu znajomości, Nie potrafię określić czy ją lubię, czy nie. Czysta obojętność.

A czy spotkałeś się z nią? <- to mnie głównie teraz obchodzi. Bo od tego pytania więcej da się zrozumieć.

W sumie to jeśli tylko przez internet się z nią widujesz to nie jest źle jeżeli nie wiesz czy ją lubisz czy nie. Przez internet RACZEJ nie da się poczuć jakieś większej więzi emocjonalnej z drugą osobą.

Druga kwestia, rozmowy przez telefon sprowadzały się do tego, że raczej ja zadawałem pytania, a kiedy musiałem na jakieś odpowiedzieć, to sprawiało mi to dużą trudność.

Tylko ty zadawałeś pytania bo ona nie była chętna do rozmowy? Dlaczego odpowiadanie sprawiało Ci trudność?

Przyznam się bez bicia. Nie. Realna rozmowa towarzyska to dla mnie czarna magia. Przez telefon mam spory problem a ostatnie spotkanie z osobą, którą poznałem właśnie przez neta, [wtedy mi jeszcze na czymś zależało] zakończyło się epicką klęską z mojej strony. Mianowicie słowa z siebie wykrztusić nie mogłem, bo nie wiedziałem co mówić...

Bobby

Zadawałem pytania, żeby tą rozmowę jakkolwiek podtrzymać, Mogę rozwinąć jakiś temat, kiedy mam na to czas, np. właśnie podczas pisania. W rozmowie na żywo tego czasu nie mam i fizycznie nie wiem co mam mówić. Odpowiadanie na pytania jest prostsze, bo nie muszę się zastanawiać nad tematem. Aczkolwiek i tak ujmuję to w sumie w najkrótszej możliwej formie. Wychodzę z założenia, że jeżeli ktoś będzie chciał się czegoś dowiedzieć, to o to po prostu zapyta.

Ostatnio czytałam o takiej metodzie na przełamywanie strachu, która polega na stawianiu sobie za cel czyjąś odmowę/brak akceptacji/odrzucenie. Np jak boisz się do kogoś zagadać, to stawiasz sobie to za cel. No i próbujesz tak daleko, aż w końcu przegniesz. Myślę, że może to być ciekawe ćwiczenie.

Nie rozumiem, jak ta metoda ma pomóc? Nie mam jakiejś wielkiej fobii społecznej, ale odrzucana jestem dość często (np. na zaproszenie żeby coś razem zrobić). Nie pomaga mi to w niczym, jedynie pogłębia depresję i niskie poczucie własnej wartości i sprawia, że już mam to w nosie i więcej nie zapraszam.

Przyznam się bez bicia. Nie. Realna rozmowa towarzyska to dla mnie czarna magia. Przez telefon mam spory problem a ostatnie spotkanie z osobą, którą poznałem właśnie przez neta, [wtedy mi jeszcze na czymś zależało] zakończyło się epicką klęską z mojej strony. Mianowicie słowa z siebie wykrztusić nie mogłem, bo nie wiedziałem co mówić...

Kiedy spotykasz się z jakąś osobą nie zakochujesz się w tym co mówi,a w jaki sposób mówi Te wszystkie gesty ciała, gestykulacja,mimika,uśmiech, to może wywołać u Ciebie uczucia. Czy w ogóle związek przez internet ma sens? Ma przyszłość? (Oczywiście są wyjątki )