zaburzenia osobowości (cz.II)

[Gość]

Czy jest tu może forumowicz/ka co uleczył/a się całkowicie z ZO? Piszecie na bieżąco, co się dzieje na waszych terapiach, u nie których z was są znaczne postępu, inni maja kryzysy, ale czy istnieje taka osoba wyleczona od A-Z. Tak jak wyleczona została np. angina ?

[Gość]

Michuj, ja prawie, ja prawie

po terapii grupowej (psychonanalityczna) na pewno mi się polepszyło.

lecz niektóre zachowania - wyuczone w dzieciństwie - zostały.

[Gość]

paradoksy, ale prawie. Mi chodzi o kogoś, dla którego ZO jest jak katar z przed 5 lat;)

[Korba]

Michuj, podobno border się uspokaja po 40stce. Daj mi jeszcze kilka lat, to Ci powiem

[Gość]

Korba, Ok. Czekam. Nastawiłem juz przypomnienie w telefonie

[kite]

jak dostaliście diagnozę to coś się zmieniło? ulżyło wam jakoś?

[Korba]

Michuj, tak 6 lat sobie nastaw.

 

-- 13 maja 2011, 08:48 --

 

kite, u mnie się zmieniło. przestałam wyszukiwać w internecie różne ciekawe diagnozy i wymyślać sobie straszliwe rzeczy. swoją drogą ja i tak wiedziałam, że to mam już od dawna..

[Gość]

Kurka, wyspałam się!

Ale za to jest mi strasznie niedobrze...może dlatego, że jak codzień żarłam w nocy...latam teraz tylko do WC.... a psychicznie też się czuję jak kawałek łajna

[Korba]

właśnie sobie zdałam sprawę z tego, że.......... zasługuję na wszystko... co najlepsze...

[kite]

kurcze, tak bardzo chciałabym wiedzieć czy mam tego bordera

[New-Tenuis]

paradoksy, ale prawie. Mi chodzi o kogoś, dla którego ZO jest jak katar z przed 5 lat;)

Ale mnie się wydaje, że nie ma czegoś takiego, żeby nagle komuś przeszło jak nożem uciął. To nie jest choroba, tylko zła reakcja na bodźce i tendencja do wyładowywania frustracji i agresji na sobie.

[Gość]

Korba, tak trzymaj

[_asia_]

jak dostaliście diagnozę to coś się zmieniło? ulżyło wam jakoś?

 

mi ulżyło. przestałam się martwić, że jestem jakoś poważnie psychicznie chora, że całkiem zdziwaczaję i zwariuję, moje stany napawały mnie wcześniej lękiem, bo nie wiedziałam co się ze mną właściwie dzieje, dlaczego jestem inna niż otoczenie, dlaczego tak dziwnie się zachowuję. diagnoza bardzo mnie uspokoiła.

 

-- 13 maja 2011, 13:08 --

 

Kasiu, jak miło czytać takie teksty!!! Oczywiście, że zasługujesz!!!

[NIEwrociszTU]

U mnie to tylko czysta 'formalność'. Tak jak korba już wcześniej wiedziałam że coś innego siedzi w mojej psychice.

[kite]

_asia_, to ja nie rozumiem dlaczego nikt nie chce mnie zdiagnozować

[_asia_]

kite, nie wiem... mi terapeutka też długo nie chciała powiedzieć, co mi jest, odpowiadała wymijająco, mówiła, że po co mi etykietka, że mamy się zająć moimi problemami a nie jednostkami chorobowymi... ja zaś i tak podejrzewałam, że mam borderline, ale nie mówiłam jej o swoich przypuszczeniach (coś w stylu ""skoro Ty mi nie chcesz powiedzieć co mi jest choć jestem pewna, że dobrze to wiesz to ja Ci nie powiem co podejrzewam" ). ale w końcu mi powiedziała, a właściwie sprytnie zrobiła to posługując się książką "Uratuj mnie". Wtedy ja przyznałam się jej, że od dawna podejrzewałam, że jestem borderem.

ale nie rozumiem - to psychiatra nie chce Ci tego powiedzieć czy sam nie jest pewien?

[kite]

mi też mówią że po co etykietka, że nie na tym powinnam się skupić. ale jak p dobrze dobrać leki bez konkretnej diagnozy> co mi mówi chwiejna emocjonalnie? przeca są typy. ale impulsywna to ja nie jestem!

[Korba]

co za szajs....... skiepścił mi się humor na maxa.... wiedziałam, że to długo nie potrwa.

znieczulam się.

[naranja]

mi też mówią że po co etykietka, że nie na tym powinnam się skupić. ale jak p dobrze dobrać leki bez konkretnej diagnozy> co mi mówi chwiejna emocjonalnie? przeca są typy. ale impulsywna to ja nie jestem!

 

No ale diagnoza jest dla psychiatry, nie dla Ciebie. A co do leków to się indywidualnie dobiera. Mnie na przykład stabilizatory, zalecane przy BPD (jak np. lamotrygina), kompletnie nie pomagały. Za to lepiej SSRI.

[Korba]

moja psychiatra nie potrzebowała diagnozy i uważała, że ja jej również nie potrzebuję.

[uht]

No i co? Jaki jest Twoj stosunek do tego? Potrzebowalas jej jednak, czy nie?

 

SFT (ang. Schema-Focused Therapy), czyli terapia skoncentrowana na schemacie jest integracyjnym podejściem opartym na technikach kognitywno-behawioralnych lub umiejętnościach w połączeniu z teorią relacji z obiektem oraz psychoterapią Gestalt. Celuje bezpośrednio w głębsze aspekty emocji, osobowości, a także schematy (podstawowe sposoby kategoryzacji oraz reagowania na otaczający świat). Leczenie jest także skupione na relacjach z terapeutą, życiu codziennym poza terapią oraz traumatycznymi przeżyciami z dzieciństwa. SFT została opracowana przez Jeffreya Younga i zaczęto jej używać w latach 1990. Ograniczona ilość badań nad skutecznością tej terapii wskazuje na to, że jest ona znacząco bardziej skuteczna niż TFP, z blisko połową pacjentów uznanych za w pełni wyleczonych po 4 latach oraz 2/3 wykazujących wyraźną kliniczną poprawę[20][21]. Inne bardzo małe badanie także wskazało na skuteczność SFT[22].

 

To cytat z Wikipedii, haslo zaburzenie osobowosci borderline. Ktos sie pytal, czy da sie z tego totalnie wyjsc.

[Korba]

uht, potrzebowałam, bo wiedziałam, że jest taka, a nie inna, ale nikt mnie nie brał poważnie. No i się uspokoiłam, przestałam się doszukiwać....

[_asia_]

moja terapeutka prowadzi psychoaterapię integratywną, łączy różne nurty i podejścia terapeutyczne.

tak w ogóle to miałam dziś bardzo wartościową terapię. i trudną. rozmawiałyśmy o moich myślach samobójczych, o moim stosunku do ciała, kobiecości, jedzenia, o wyrażaniu złości.

terapeutka stwierdziła, że nadal mam anoreksję. i nigdy z niej nie wyszłam, były tylko okresy, kiedy się trochę wzmocniłam. a ja nie mogę zaprzeczyć, bo taka jest prawda.

[*Monika*]

_asia_, no, ale przecież Joasiu masz dietę, dbasz o siebie.

Ja mogę nie rozumieć charakteru tego zaburzenia odżywiania, może stąd moje błędne interpretacje.

[Korba]

W. się do mnie odezwał na skypie.

W momencie, gdy pytałam moją koleżankę, czy się zajmie moim kotem.

Rozpływam się.