WENLAFAKSYNA (Alventa, Exyven, Efectin ER, Efevelon SR, Faxigen XL, Faxolet ER, Lafactin, Oriven, Prefaxine, Symfaxin ER, Velaxin ER, Venlafaxine Aurovitas/ Bluefish XL, Venlectine)

Cześć wszystkim. Pragnę podzielić się ze wszystkimi wesołą nowiną. Otóż wczorajszy dzień okazał się być dla mnie przełomowym w dotychczasowej walce z depresją, nerwicą i fobią społeczną. Wenlafaksyna zaskoczyła. Aż nie mogę w to uwierzyć. Znowu jak kiedyś musiałem czekać na to około 6 miesięcy. I znowu stało się to niemal z dnia na dzień. Przypomnę, że kurację rozpocząłem 6 stycznia.

Odczuwam wyraźne działanie przeciwlękowe i przeciwdepresyjne i - co ciekawe - przeciwbólowe. Wenlafaksyna jest najlepszym lekiem na nerwicę i depresję.

Moim zdaniem to bardzo dziwne, że wenlafaksyna nie zaskoczyła u mnie podczas drugiej kuracji. Chyba rzeczywiście musi być coś nie tak z jej zamiennikami choć nie jestem pewny do końca czy to w tym tkwi problem bo podczas drugiej kuracji nią - kiedy nie zaskoczyła - leczyłem się Prefaxine - a teraz w czasie trzeciej kuracji, jest to Efectin 150mg + Efevelon 37,5 mg. Wczorajszy dzień był pierwszym od baaaaaaardzo długiego czasu bez lęków. Mam nadzieję, że teraz depresja i nerwica już za mną. I co napiszą teraz Ci, którzy uważają, że wenlafaksyna nie ma prawa zaskoczyć dopiero po 6 miesiącach? Jak widać na moim przykładzie jak najbardziej ma prawo. Moja cierpliwość zaczyna powoli przynosić rezultaty Nie powiem, że nie odczuwam paru skutków ubocznych, ale są one niezbyt uciążliwe. Są to: nudności, suchość w jamie ustnej i zwiększona potliwość. Jednak za brak lęków jestem w stanie to zaakceptować.

Ktoś tutaj pytał się o skuteczność leków w dystymii (temat artykułu: Aptekarze i hurtownicy - T. Szafrański):

http://www.psychiatraonline.com/wp-content/uploads/2014/12/PSYCHIATRA_4_eBOOK_COVERED.pdf

Tak ja pytałam , dzięki Grabarz666

Nigdy nie brałam moklo, a tu wychodzi, że jest on skutecznym lekiem na dystymie.

Tak ja pytałam , dzięki Grabarz666

Proszę.

Dla zainteresowanych lektura dodatkowa:

https://journals.viamedica.pl/psychiatria/article/viewFile/29230/23988

Potwierdza to poniekąd znamiona atypowości mojej depresji albo dystymię (bo i taka diagnoza była), gdyż konwencjonalnymi lekami które przyniosły mi największą ulgę w symptomach depresyjnych był właśnie moklobemid i amisulpryd. ALCAR brałem w charakterze supli, ale nie odnotowałem takiego efektu, prawdopodobnie brałem zbyt małą dawkę.

Potwierdza to poniekąd znamiona atypowości mojej depresji albo dystymię (bo i taka diagnoza była), gdyż konwencjonalnymi lekami które przyniosły mi największą ulgę w symptomach depresyjnych był właśnie moklobemid i amisulpryd.

Wydaje mi się, że depresja w CHAD różni się od depresji w "CHAJ" i ma więcej cech atypowości, stąd też prawdopodobna wyższa skuteczność "słabych" (wg moich kryteriów) leków przeciwdepresyjnych.

Cześć wszystkim. Pragnę podzielić się ze wszystkimi wesołą nowiną. Otóż wczorajszy dzień okazał się być dla mnie przełomowym w dotychczasowej walce z depresją, nerwicą i fobią społeczną. Wenlafaksyna zaskoczyła. Aż nie mogę w to uwierzyć. Znowu jak kiedyś musiałem czekać na to około 6 miesięcy. I znowu stało się to niemal z dnia na dzień. Przypomnę, że kurację rozpocząłem 6 stycznia.

Odczuwam wyraźne działanie przeciwlękowe i przeciwdepresyjne i - co ciekawe - przeciwbólowe. Wenlafaksyna jest najlepszym lekiem na nerwicę i depresję.

Moim zdaniem to bardzo dziwne, że wenlafaksyna nie zaskoczyła u mnie podczas drugiej kuracji. Chyba rzeczywiście musi być coś nie tak z jej zamiennikami choć nie jestem pewny do końca czy to w tym tkwi problem bo podczas drugiej kuracji nią - kiedy nie zaskoczyła - leczyłem się Prefaxine - a teraz w czasie trzeciej kuracji, jest to Efectin 150mg + Efevelon 37,5 mg. Wczorajszy dzień był pierwszym od baaaaaaardzo długiego czasu bez lęków. Mam nadzieję, że teraz depresja i nerwica już za mną. I co napiszą teraz Ci, którzy uważają, że wenlafaksyna nie ma prawa zaskoczyć dopiero po 6 miesiącach? Jak widać na moim przykładzie jak najbardziej ma prawo. Moja cierpliwość zaczyna powoli przynosić rezultaty Nie powiem, że nie odczuwam paru skutków ubocznych, ale są one niezbyt uciążliwe. Są to: nudności, suchość w jamie ustnej i zwiększona potliwość. Jednak za brak lęków jestem w stanie to zaakceptować.

Vengence, Hmmm. Nie wiem. Cierpię też na zespół lęku uogólnionego i on od wczoraj wyraźnie się zmniejszył a do tej pory dokuczał mi codziennie z takim samym natężeniem więc to chyba jednak wenlafaksyna zaczyna mi pomagać. Do tego znaczne zmniejszenie natręctw. Lepszy nastrój. Poza tym wszystko by pasowało. Kiedyś zacząłem odczuwać działanie po około 6 miesiącach i teraz podobnie. To raczej napewno wenlafaksyna

Vengence, Hmmm. Nie wiem. Cierpię też na zespół lęku uogólnionego i on od wczoraj wyraźnie się zmniejszył a do tej pory dokuczał mi codziennie z takim samym natężeniem więc to chyba jednak wenlafaksyna zaczyna mi pomagać. Do tego znaczne zmniejszenie natręctw. Lepszy nastrój. Poza tym wszystko by pasowało. Kiedyś zacząłem odczuwać działanie po około 6 miesiącach i teraz podobnie. To raczej napewno wenlafaksyna

szaraczek, i super, oby tak było dalej, skoro zaskoczyła to juz powinno byc dobrze.

agusiaww, Oby. Teraz tylko pozostaje mi czekać na całkowitą remisję.

fobik123, Jakaś tam poprawa nastąpiła od wczoraj, ale do pełnej remisji to jeszcze bardzo daleko. Mam nadzieję, że z każdym dniem wenlafaksyna będzie mnie wyciągać coraz bardziej z lęków i otchłani depresji.

Wcześniej brałem 13 dni anafranil i dygotało mną jakby nerwica nakręciła się kilka razy mocniej. Odstawiłem pod namową lekarzaktóry kazał zamiast anafranilu brać tianesal .Czułem tydzień rozdygotanie napięciowe i wkurzenie wewnątrz. Miałem dość i odstawiłem tianesal i dwa tygodnie tygodnie później dostałem lęków przed wyjściem na dwór i przed ludźmi . Jak spotykałem nawet kolegę z pracy czułem wewnątrz siebie przerażenie. Pojechałem do lekarza i dostałem ostatecznie Efevelon 35mg i pramolan 100mg ,po dwoch tygodniach zwiększył mi lekarz na 75mg efevelonu i 200 mg pramolanu, po kolejnym tygodniu na 150 efevelonu i na 300 mg pramolanu i po kolejnym tygodniu na 225 efevelonu i do tego dalej 300mg pramolanu. Nerwica szaleje. Dostałem chwilami jakby uczucia nie bycia sobą a chwilami,otępienia od tych ścisków . Nie wiem co robić i piszę aby zapytać jak widzicie te leczenie i objawy. Lęki mniejsze ale pojawiają się . Najgorsze jest te napięcie na ciele aż chwilami głowa mi lata. Najgorsze jak ktoś idzie w moją stronę a tego nie miałem kiedyś. Stoję przed przejściem i czekam na zielone i czuję jak sztywnieje mi kark,oddech jakby płytki i spięcie w karku i lekkie dygotanie głowy.Identycznie w kościele i w sklepie . Tak samo jak z kimś rozmawiam dłużej .Do nocy czuję mniejsze napięcie na sobie i te ściski w głowie ,a już minęły dwa miesiące . Robię coś w domu i czuję te jakby otępienie i dziwne uczuciei jakbym nie był sobą. Czy ciągnąć te leki dalej ???Na asertinie wytrzymałem cztery tygodnie przy dawce 50mg, trzy tygodnie na paroxetynie 10mg i dostałem takich ścisków w głowie że jakby mózg ktoś rąbał i odstawiłem je wtedy i ciągnąłem na hydroxyzinie i podkusiło mnie aby wejść w anafranil,później tianesal i dostałem takich lęków że w pale się nie mieści. Tylko pomyślałem o wyjściu z domu a darły mnie wymioty nawet jak wodę wypiłem. Takiego syfu sobie narobiłem . Na efevelonie Ubikacja ponownie i parę kropelek poleci. Nie mam pomysłu jak żyć .Może toś podpowie jak to widzi.

Potwierdza to poniekąd znamiona atypowości mojej depresji albo dystymię (bo i taka diagnoza była), gdyż konwencjonalnymi lekami które przyniosły mi największą ulgę w symptomach depresyjnych był właśnie moklobemid i amisulpryd.

Wydaje mi się, że depresja w CHAD różni się od depresji w "CHAJ" i ma więcej cech atypowości, stąd też prawdopodobna wyższa skuteczność "słabych" (wg moich kryteriów) leków przeciwdepresyjnych.

Depresja atypowa niekoniecznie może świadczyć o CHAD. Naukowcy nie są pewni do końca czy to CHAD, bo są tez osoby, które nigdy nie doświadczyły stanów hipomanii.

Ale faktycznie Lord, teraz wiadomo dlaczego czułes sie dobrze na moklo. Nie myslałes aby wrócić do tego leku?

Lord K. czy u Ciebie nastrój pogarsza sie na wieczór? U mnie można by powiedziec że mam to pomieszane, bo tez wystepują znamiona depresji atypowej, bo np mam nadmierną senność, ochote na słodycze, lecz nie pasuje jedna rzecz, mianowicie nastrój rano mam najgorszy a poprawia sie dopiero w godzinach popołudniowych. Lekarka najpierw sadziła że mam jakies chady ale teraz w rozpoznaniu mam dystymie. Szukam leku, po którym miała bym wiecej energii i zniknęłaby ta nadmierna sennosc z rana, bo bardzo mi to uturdnia codzienne wstawanie i w pracy jestem zmeczona, czasem nic nie robiąc:/

Depresja atypowa niekoniecznie może świadczyć o CHAD. Naukowcy nie są pewni do końca czy to CHAD, bo są tez osoby, które nigdy nie doświadczyły stanów hipomanii.

A czy ja napisałem, że depresja atypowa oznacza CHAD? Napisałem, że depresja w CHAD wykazuje więcej cech atypowości niż "zwykła" depresja (czyli CHAJ).

Przyznaje Ci rację:)

Ma ktoś kontakt z Tic Tac i Sebo? Wiadomo czy u nich lepiej?

Co to za różnica czy ktoś ma depresję atypową czy jeszcze inną. Wenlafaksyna (i niektóre z pozostałych leków przeciwdepresyjnych) mają w swoich wskazaniach następującą treść: leczenie wszystkich typów depresji. Więc teoretycznie np. wenlafaksyna powinna wyciągać z depresji wszystkich bez wyjątków. W praktyce jednak wiemy, że nie zawsze tak jest w odniesieniu do wszystkich ludzi chorujących na depresję.

Co to za różnica czy ktoś ma depresję atypową czy jeszcze inną.

Olbrzymia różnica. Depresja melancholijna i depresja atypowa to kompletne przeciwieństwa.

Co to za różnica czy ktoś ma depresję atypową czy jeszcze inną.

 

Olbrzymia różnica. Depresja melancholijna i depresja atypowa to kompletne przeciwieństwa.

Lord Kapucyn, Każdą z nich można leczyć np. wenlafaksyną.

Jednak to że skuteczność ''atypowych antydepresantów'' jest wyższa przez to,to tak nie działa.

Co masz na myśli pisząc atypowe antydepresanty?

Co to za różnica czy ktoś ma depresję atypową czy jeszcze inną.

 

Olbrzymia różnica. Depresja melancholijna i depresja atypowa to kompletne przeciwieństwa.

Lord Kapucyn, Każdą z nich można leczyć np. wenlafaksyną.

Nie przeprowadzano badań nad skutecznością wenlafaksyny w leczeniu depresji atypowej.

"Unfortunately, other antidepressants that may be useful in atypical depression, including bupropion and venlafaxine, have not been systematically studied."

http://www.psychiatrictimes.com/all/editorial/psychiatrictimes/pdfs/2011-PT205310-OReardon.pdf

Z wyjątkiem jednego 'badania otwartego' na grupie 17 pacjentów w podeszłym wieku (~65 lat), w przeważającej części- kobiet. Wenlafaksyna wykazała skuteczność określoną jako 'reasonably effective', ale z uwagi na charakter badania (brak grupy kontrolnej, randomizacji, ślepej próby) jest ono metodologicznym dnem.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15449363

W depresji atypowej najwyższą skuteczność wykazują klasyczne inhibitory MAO. Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne nie wykazują żadnej albo w najlepszym razie nikłą skuteczność.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2990566/

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19958040

Klinicyści przepisują w przypadku depresji atypowej antydepresanty 'nowej generacji' jak SSRI, NaSSA czy SARI ze względu na ich profil bezpieczeństwa- mniejszą ilość działań niepożądanych w porównaniu z klasycznymi IMAO (czy jak w naszym kraju- brak dostępności klasycznych IMAO), ale przesłanki wskazujące na to, że takie postępowanie ma sens są mocno ograniczone w literaturze.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9840192

W depresji melancholijnej występuje całkowita anhedonia, w depresji atypowej jedynie częściowa, w depresji melancholijnej nastrój nie jest reaktywny, a w depresji atypowej jest reaktywny, w depresji melancholijnej występuje bezsenność, zaś w depresji atypowej nadmierna senność (hipersomnia), w depresji melancholijnej apetyt jest zmniejszony i zwykle traci się na wadze, w depresji atypowej występuje wzmożony apetyt (hiperfagia) i przybiera się na masie ciała (tzw. reversed vegetative symptoms), w atypowej depresji występuje też często przewlekłe zmęczenie/ astenia. W depresji atypowej występuje też upośledzenie interakcji w sferze społecznej, posiada wysoką współzachorowalność/współwystępowalność z zaburzeniami lękowymi, epizody trwają także znacznie dłużej niż w przebiegu klasycznej depresji. Depresja atypowa bardzo często występuje u osób ze spektrum ChAD- ChAD I, ChAD II, sezonowymi zaburzeniami afektywnymi (SAD- Seasonal affective disorder, nie mylić z Social anxiety disorder- akronim również SAD), czy w przebiegu cyklotymii, ale równie dobrze może występować samodzielnie, w przebiegu choroby afektywnej jednobiegunowej.

-- 6 cze 2016, o 19:11 --

Jednak to że skuteczność ''atypowych antydepresantów'' jest wyższa przez to,to tak nie działa.

Co masz na myśli pisząc atypowe antydepresanty?

Dobre pytanie. Zapewne ma na myśli RIMA, NaSSA, SARI, bupropion, tianeptynę- i wszystko co nie zalicza się do klasycznych IMAO, TCA oraz SSRI/SNRI, chociaż tego terminu używa się w różnych kontekstach.

Wyręczyłeś mnie w odpowiedzi, dzięki

Aczkolwiek określenie depresja melancholijna nie jest dla mnie odpowiednie, ja określam ją jako ciężki epizod depresyjny i wcale nie musi być on endogenny, sam jestem przykładem, że epizod mojej depresji był reaktywny i ciężki z współwystępującym silnym lękiem wolnopłynącym i panicznym (napadowym), a epikryza od lekarza to zaburzenia lękowo-depresyjne mieszane, czyli takie, gdzie wg definicji to zaburzenia, w których depresja i lęk występują w stopniu łagodnym, tak że nie jest rozpoznawana ani depresja, ani lęk uogólniony (wolnopłynący), co nie jest w moim przypadku prawdą.

Tak więc nomenklatura i różnicowanie zaburzenia/zaburzeń jest trudne, ponieważ granica pomiędzy nimi jest płynna, a nierzadko objawy zgłaszane przez pacjenta są jednoznacznie rozumiane przez lekarza. Sam na pierwszej wizycie u psychiatry nie potrafiłem powiedzieć co mi jest, a czuję się bardzo źle, jak się później zorientowałem był to bardzo silny lęk wolnopłynący (niemożliwy do złagodzenia diazepamem 5 mg i klorazepatem sodowym 10 mg, więc to daje do myślenia jak silny), gdzie jedynie alprazolam 0.5 mg lub klonazepam 0.5 mg wzwyż potrafiły go mocno, ale nie całkowicie złagodzić.

Lord Kapucyn, We wskazaniach wpisano "Wszystkie typy depresji" https://bazalekow.mp.pl/leki/doctor_subst.html?id=836