Konkluzje dnia.

Fakt, że cały świat jest popaprany, nie oznacza jeszcze, że ja jestem popaprańcem.

czasem dopiero choroba uczy opiekowania się sobą, a nie innymi

Czasem szukając czegoś u innych , znajdziesz to u siebie.

Cieszę się, że zdarza mi się podejmować działanie pomimo różnych obaw. Co ciekawe, bardzo często rezultaty pozytywnie mnie zaskakują. Dzisiaj był jeden z tych dni.

Wychylanie się z siebie grozi śmiercią

Zawsze można zmienić zdanie

1) Po orzechach nerkowca miewam wzdęcia.

2) Krople żołądkowe zapewne lepiej jest wypić w połowie szklanki wody, a nie w całej szklance.

3) Ból fizyczny skupia naszą uwagę i pozostałe problemy tracą na znaczeniu. Dlatego, gdy ból fizyczny ustaje, odczuwamy ulgę i radość. Jest też pewne "vacatio" zanim powrócimy do pełnego skupienia się na naszych "problemach".

4) Przeżywając różne bolesne sytuacje i doświadczając cierpienia, jednocześnie wyciągamy wnioski, które umożliwiają nam z czasem ograniczenie występowania tych konkretnych cierpienio- i bólo-gennych sytuacji. Z biegiem czasu zatem prawdopodobieństwo wystąpienia tych konkretnych rodzajów cierpienia maleje, bo uczymy się go unikać, nie pakować się w nie. Jednak nie ma gwarancji, że nie wpakujemy się w jakieś cierpienie nowe, którego jeszcze nie "rozpracowaliśmy". A tylko ten nie popełnia błędów, kto nic nie robi, więc może lepiej nic nie robić

1) Powinienem bardziej konsekwentnie unikać rozmów z pewnymi osobami, a jeśli już się w nie wpakuję, to jak najszybciej się z nich wycofywać i się od rozmówcy oddalać (w końcu to jemu zależy na rozmowie, a nie mnie - ja mogę sobie pójść, odejść i robić przecież swoje).

2) Nie muszę się żadnym pieprzonym sukinsynom z niczego tłumaczyć. Mogę ich po prostu olać, zignorować i o nich zapomnieć.

Nie dyskutuj z idiotami. Sprawdzą Cię do swojego poziomu i pokonają doświadczeniem.

Zastanów się czy warto tkwić w czyjejś dupie, tylko po to by było Ci odrobine cieplej.

Gdy masz święty spokój, możesz się zrelaksować.

Ale gdy czuję lęk musisz wybierać - walka, ucieczka, lub udawanie martwego.

Udawania martwego nie polecam - powoduje najwięcej cierpienia (mówię o sytuacjach psychicznych, a nie o zagrożeniu ze strony dzikich zwierząt).

Ucieczka to uleganie lękowi, ale to go tylko potęguje.

Walka to odwrócenie od niego uwagi, ale wówczas musisz się bardziej w życie zaangażować.

Główną przyczyną cierpienia psychicznego jest miłość.

"The day people come to know love, they run the risk of carring hate" - Lelouch Vi Britannia

Najważniejsze, żebyśmy wszyscy zdrowi byli

Interakcje są trudne. Kto umie interakcje?

Czasem denerwuje Cię pukanie np. do drzwi, póki się nie zorientujesz że to Ty pukasz.

Główną przyczyną cierpienia jest luckość!!!

Powietrzny Kowal mnie rozwala swoją prześmiewczością, na pewno ma rozkminki na temat ludzkości, nie wątpię. Jednak jak coś napisze to boki zrywać, w pozytywnym sensie.

Relacje mogą być takie proste, ale nie wiedzieć dlaczego, ludzie sobie je komplikują

krówka nie gorsza od sernika, sernik nie lepszy od krówki

Człowiek człowiekowi

świętością

/w alternatywnym wszechświecie/

życie jest bez sensu

jeszcze bardziej bez sensu jest oszukiwanie się, że cokolwiek ma znaczenie

Co za różnica, czy, będąc jedną z siedmiu miliardów osób, jestem zdrowa, szczęśliwa itp. Po co ta presja?

Pewnie komuś gdzieś się życie uda i spełnią mu się moje marzenia; i nawet nie pomyśli, że to mogą być czyjeś marzenia.

Nie mieszaj,bo się ochlapiesz.

Jeden problem zniknie, pojawi się następny, a potem kolejny.

Czym chata bogata tak Bóg Kubie.

każde drzwi da się otworzyć

Mucha lata.

Można być ,,eleganckim" a można być byle jakim