WENLAFAKSYNA (Alventa, Exyven, Efectin ER, Efevelon SR, Faxigen XL, Faxolet ER, Lafactin, Oriven, Prefaxine, Symfaxin ER, Velaxin ER, Venlafaxine Aurovitas/ Bluefish XL, Venlectine)

[Ciemnechmury]

Witam,

Jestem tu nowy, dzisiaj dostałem recepte od swojego lekarza. Może wreszcie trafiłem na dobrą drogę. Oby.

Od jutra zaczynam leczenie, dawka 75mg. Życzcie mi powodzenia.

[*Wiola*]

Elissa, Po 5 tygodniach może jeszcze nie być pełnego efektu, chociaż trochę mnie dziwi ,że nie zwiększył Ci do 150, bo z tego co sie orientuję taka jest dawka docelowa.

 

Ciemnechmury, Powodzenia

[amelia83]

ja na efevelonie czuję się wiele lepiej,,wcześniej miałąm jakiś tańszy zamiennik venlafaxine? bluefish

teraz za efevelon zaplacilam 2 opakowania po 28 tabletek SR 9 zl razem

[shinobi]

ja na efevelonie czuję się wiele lepiej,,wcześniej miałąm jakiś tańszy zamiennik venlafaxine? bluefish

teraz za efevelon zaplacilam 2 opakowania po 28 tabletek SR 9 zl razem

 

Słuszna cena. :)

Ja za opakowanie Prefaxine płacę 5 zł. W zeszłym roku płaciłem 1 zł.

[bukszpryt]

Wracam ponownie do tej strony... W marcu zwiększono mi dawkę Alventy do 150mg i dzisiaj śmiało mogę powiedzieć że nic mi nie dała i nic mi nie da bo już 7m-cy minęło. W środę wizyta u lekarza, ciekawa jestem co znowu dostanę. Moja terapeutka chce mnie wysłać do szpitala, ale musieli by mnie tam siłą zaciągnąć Nie mam już siły na nic i nie wierzę że leki coś mi pomogą...

[Guzik]

Osoby które zmniejszały dawkę ze 150mg do 75mg. Czy ktokolwiek po nieodczuwaniu żadnej zmiany przez dwa tygodnie (żadnej różnicy!), znalazł się nagle w stanie beznadziejnego płaczu i cierpienia?

[clony]

..........i niech mi ktoś powie , że te "cudowne" leki SSRI oraz SNRI nie uzależniają......

Bo uzależnienie to nie jest wbrew pozorom psychiczna potrzeba stosowania czegoś dla przyjemności i z przyjemnością. To raczej fizyczny przymus , do którego nie zastosowanie sie powoduje skutki odstawienne lub powrót dolegliwości.

Wiem o czym pisze.

Jestem uzalezniony od clonazepamu. Nie wiem czemu tak bezkrytycznie był mi wypisywany przez kilka lat.

I to uzaleznienie nie ma nic z przyjemności. Clon juz dawno nie działa, są tylko skutki uboczne pomieszane ze skutkami "głodu".Od kilku lat zażywałem go tylko i wyłącznie po to aby uniknąc cięzkich objawów odstawiania

Nasila wręcz objawy choroby własciwej na którą był zapisywany.

Jestem w trakcie koszmaru odstawiania.

[shinobi]

Osoby które zmniejszały dawkę ze 150mg do 75mg. Czy ktokolwiek po nieodczuwaniu żadnej zmiany przez dwa tygodnie (żadnej różnicy!), znalazł się nagle w stanie beznadziejnego płaczu i cierpienia?

 

Znalazł się. Odstawiałem kiedyś nagle ze 150 mg do 75 mg. Z 75 mg do zera już w sposób mniej radykalny i bardziej płynny. Nie było to faktycznie miłe, choć nie tak znów dramatyczne, by zrobić się tego nie dało.

 

-- 25 paź 2011, 08:23 --

 

clony, w jakiś tam sposób może i uzalezniają, w tym sensie, że ich odstawienie może być nieprzyjemne. Ale i tak antydepresanty to dużo mniejsze zło niż np. klon, którego dawki trzeba, może nawet nie tyle trzeba, co łatwo ulec pokusie i je zwiększać, aż w końcu człowiek trochę przestaje nad tym panować.

[clony]

Oczywiście. Klonazepam i inne benzodiazepiny moim zdaniem wynikającym z doświadczenia nie powinny byc dostępne ani stosowane poza lecznictwem zamkniętym ( Psychiatryk, premedykacja przedoperacyjna itd )

Ja na szczęście oparłem się pokusie zwiększania dawki i przez te lata oscylowałem między 0,5 a 1 mg co wydaje sie może malo, lecz przestaje się tak wydawać po uświadomieniu sobie faktu, że jest to równoważnik 2-4 tabletek " 5 mg" relanium każdego dnia. ( wychodzi że zażyłem około 3 tyś takich dropsów )

Jak człowiek ma funkcjonować i powracać do zdrowia , gdy permanentnie jest zaćpany, nawet nie zdając sobie z tego sprawy?

Benzo to syf i nieźle daje popalić przy odstawianiu.

Lecz jak czytam wiele postów dotyczących SSRI i SNRI to dochodze do wniosku , że to tez syf , tylko trochę mniejszy.

Sam zresztą bezskutecznie wszystkie SSRI SNRI już stosowałem.

Na szczęście są jednostki, które te leki bardzo fajnie stawiają na nogi.

Być może jest tak, że działają tylko w przypadku ściśle określonego schorzenia.

A ponieważ jest moda na zapisywanie tych leków , to praktycznie każde spotkanie z psychiatrą kończy się SSRI na dzień dobry.

Tak jakby były panaceum na wszystkie zaburzenia/choroby psychiczne tego świata.

To tak jakby Internista na wszystko zapisywał np Doxycyklinę

[gomu]

Witam

Choruję na nerwicę lękową z depresją. Zaczynałam od Seroksat-nie pomogło, potem Effectin (drogi)-drgnęło i to bardzo, potem ze względu na niską cenę Alventa-pomagało przez 5 lat. Skutki uboczne to nieodparta senność (da się powstrzymać). Lek skutkował naprawdę, ale po 5 latach jego siła osłabła, lęki nie powracały, ale nasiliła się niska samoocena i depresja. Teraz jestem w zaawansowanej ciąży więc nie biorę żadnych leków. Raz jest gorzej raz lepiej, taka huśtawka.

[Madzialenka]

Mam pytanie czy Efectin pomaga na derealizację?Pozdrawiam i bardzo proszę o odpowiedz.

[ewawojna]

Wczoraj byłam z córką u psychiatry dostała Venlectine stwierdził depresję endogenną,zażyła wczoraj pierwszą tabletkę.

Córka ma 27 lat wiecie skończyła psychologię zaczęła swoją pierwszą pracę w hospicjum i po około 2 miesiącach zaczął się totalny dół.Jeśli ktoś z Was przyjmuje ten lek napiszcie proszę jak się czujecie,jak długo bierzecie czy jest ktoś kto dość szybko odstawił ten lek i wrócił do normalnego życia?

[shinobi]

ewawojna, wenlafaksynę brałem prawie przez cały rok 2010, później miałem kilkumiesięczną przerwę, wymuszoną, bo nie mogłem iść do psychiatry, i musiałem odstawić, co było męczące i nieprzyjemne. Obecnie - od początku sierpnia - biorę znowu ten lek, w dawce 150 mg. Uważam, że to dobry lek.

[Guzik]

ewawojna, Brałam (biorę) wenlafaksynę ponad rok, jestem w trakcie chyba odstawiania teraz. Był to pierwszy lek jaki przypisał mi psychiatra i pomógł mi wydostać się z beznadziejnego stanu w jakim byłam. Nie czuję się tak jak kiedyś, ale depresja chyba nie jest moim głównym problemem. W każdym razie jest to dobry lek. Po kilku miesiącach kuracji (dawka 150mg) przestałam być warzywem. U każdego pewnie wygląda to inaczej. Trzymam kciuki za Twoją córkę!

[Madzialenka]

Guzik mam pytanie czy wenlafaksyna pomaga na derealizację?

[shinobi]

Wenlafaksyna pomaga dość kompleksowo i ogólnie, no, chyba tylko na potencję nie pomaga.

[Guzik]

Madzialenka, Nie pamiętam. Nie wiem czy sama wenla mi pomogła na derealizację, czy w połączeniu z neuroleptykami.

[Madzialenka]

Ale coś Ci pomogło?

[Guzik]

Madzialenka, Coś tak. Chociaż problem nie zniknął całkowicie. Czasem sobie przylezie. Ale to już nie to co kiedyś.

[Madzialenka]

Czy macie moze uczucie przechodzacego prądu przez głowę?

[Hunter S. Thompson]

Czy macie moze uczucie przechodzacego prądu przez głowę?

Zawsze to mialem , jak zapomnialem wziasc dawki , jak rowniez przy gwaltownym odstawieniu

I to nie tylko przy tym SSRI , rowniez przy innych , asentra tylko tego nie ma

[Madzialenka]

Ale ja to mam wlasnie w trakcie brania leku Czy tak moze być?

[Guzik]

Ja na początku brania też odczuwałam jakieś przepływy w mózgu. Przeszło!

[Gość]

Witam wszystkich.

 

Mam pytanie, czy przechodził ktoś z Was z paroxetyny na Venlectine? Dziś odstawiłem juz xetanor, ale od prawie dwóch tygodni zażywam Venlectine w dawce 37,5mg. Mam zawroty głowy, chwile płaczu, wzruszam się i jestem rozdrażniony chwilami. Jutro Wszystkich Świętych , wiec byłem dzisiaj na cmentarzu i spotkałem wujka, z ktorym nie widziałem się 3 lata. Gadał do mnie ja przytakiwałem, ale nie byłem do końca obecny w rozmowie z nim, bo w sumie to co można powiedzieć na temat Rydzyka... :) Diagnoza moja to nerwica lękowa, ale biorę tez od dwóch tygodni leki stabilizujące Lamitrin. Miał ktoś z Was podobny zestaw do mojego i podobne objawy? Jak znosiliście przejście z jednego leku na drugi?

[shinobi]

Przechodziłem z paroksetyny na wenlafaksynę. O ile pamiętam przeszedłem bez większych fajerwerków, raczej bezproblemowo, choć jakieś zmiany nastrojów pewnie były, nie pamiętam, bo ogólnie miałem wtedy słaby okres i czułem się bardziej do dupy, niż do dupy się czuję na codzień.