Hipochondria - jakie choroby sobie przypisywaliście..?

[nadiee]

3 minuty temu, lucidite napisał(a):

Ktoś, coś?

Boli Cię jeszcze czy to było takie jednorazowe? 

[lucidite]

1 minutę temu, nadiee napisał(a):

Boli Cię jeszcze czy to było takie jednorazowe? 

Było wszystko ok. Dopiero w sobotę (równy tydzień od tego incydentu), zastanawiałam się czy to wróci itp, cały dzień miałam dziwne uczucia w brzuchu no i niestety wieczorem się powtórzyło. Tym razem trwało to dosłownie parę sekund, ale zeschizowało mnie mocno

[nadiee]

1 minutę temu, lucidite napisał(a):

Było wszystko ok. Dopiero w sobotę (równy tydzień od tego incydentu), zastanawiałam się czy to wróci itp, cały dzień miałam dziwne uczucia w brzuchu no i niestety wieczorem się powtórzyło. Tym razem trwało to dosłownie parę sekund, ale zeschizowało mnie mocno

To jakiś zwykły skurcz. Wszyscy miewam randomowe bóle różnych części ciała niewiadomego pochodzenia. Trzustka boli inaczej. To był po prostu skurcz, a teraz masz uczucie wywołane myśleniem o tym. Ja też takie miewam. 

[lucidite]

6 minut temu, nadiee napisał(a):

To jakiś zwykły skurcz. Wszyscy miewam randomowe bóle różnych części ciała niewiadomego pochodzenia. Trzustka boli inaczej. To był po prostu skurcz, a teraz masz uczucie wywołane myśleniem o tym. Ja też takie miewam. 

Naprawdę zdarzają Ci się skurcze w brzuchu, które promieniują/są jednocześnie w plecach? 

[nadiee]

5 minut temu, lucidite napisał(a):

Naprawdę zdarzają Ci się skurcze w brzuchu, które promieniują/są jednocześnie w plecach? 

Różne bóle mam. Zdarza mi się taki ból w okolicach jajników, jakiś taki skurcz jak siedzę, że kiedy próbuję wstać, nie mogę, bo czuje, jak by coś mi się tam zblokowało i rozciagalo w momencie rozprostowywania się. I boli to strasznie. 

Nerwy są połączone. Na dekolcie mi się robią syfki i czasem sobie próbuję jakiś wycisnąć (sorry za szczegóły) i to nieraz boli, ale odczuwam też ten ból na plecach na dole. Taki kłujący, taki sam, jak na tym syfku. 

Nerwy są po prostu połączone. I stąd takie kwiatki czasem 

[Agis]

Cześć! 

Wracam, jak wielu z nas, po pewnej przerwie.

Czytam Wasze wiadomości i zazdroszczę jednej rzeczy: że jesteście na etapie chodzenia po lekarzach. Serio.
Też miałam ten etap: usg, lęk, znowu usg. Teraz natomiast jestem już na innym etapie nerwicy: że się panicznie boję iść do lekarza. Wizyta od razu wiąże się dla mnie ze złą diagnozą.
Do ginekologa chodzę regularnie, ale bardzo bym chciała w końcu iść np. na usg piersi, badania znamion (kiedyś ciągle coś tam wycinałam). A obecnie panicznie się tego boję. Do tego doszło jeszcze coś: strach przed jakimkolwiek oglądaniem, macaniem swojego ciała. Pamiętam ten etap, że dotykałam węzły, cycki macałam, oglądałam piperzyki pod latarką. Teraz myję się po ciemku prawie, chodze w bluzach, żeby nie oglądać pieprzyków na rękach, cycki myję gąbką, żeby ich w ogóle nie dotykać. Mam świadomość, że to chore.
Byłam na terapii jakiś czas, ale nie miało to żadnego przełożenia na hipochondrię. Leki też brałam, ale zaprzestałam - może tu jest błąd.

Czy ktoś jest w podobnej sytuacji i może cokolwiek poradzić oprócz tego, że naprawdę powinnam się leczyć?
Mam ogromny lęk taki codzienny, a nieoglądanie ciałą, niechodzenie po lekarzach sprawia, że jakkolwiek mogę uniknąc ataku paniki, które wywołują u mnie nawet najmniejsze zmiany piperzyków, węzłów itp.

[nadiee]

Generalnie leczenie tego typu lęków opiera się na przełamywaniu strachu, czyli małymi krokami robienie tego, co nas przeraża... Ty jesteś teraz po drugiej stronie skrajności, a chodzi o, żeby być jakiś po środku.. Na pewno unikanie nasila strach

[nnkg-name]

uaktywnila mi sie nerwica ,  

a , do poniedzialku zwariuje wybieram sie do rodzinnego .. moze mieliscie podobny przypadek albo cokolwiek .. zauwazylam w tym tygodniu po kąpieli takie wybrzuszenie na obojczyku z lewej strony ale zaraz zniknelo .. dolacze zdjecie to wychodzi w tym miejscu co zaznaczylam kreska .. teraz cos porobilam zmywalam naczynia i pojawilo sie na prawym i tez juz tego tak nie widze jednak pod palcem czuje , naczytalam sie juz w internecie i cala sie telepie ze jakies uciski na zyly , ze na obojczykach nic nie powinno byc, mam male dziecko siedze i placze

[Grogu]

Nie przesadzaj, nic ci nie będzie 

[patrycja03]

Mam takie pytanie. Czy mieliście kiedyś podczas takiej a la biegunki (luźniejsze stolce, nie sama woda) temperaturę podwyższoną? Bo ja tak dziś miałam. Wróciłam do domu, jakoś apetytu nie miałam i zachciało mi się do toalety no i byłam tak może z trzy razy w krótkich odstępach czasowych i potem sprawdzam sobie temperature i miałam 38,5 a nie czułam się jakoś słabo fizycznie czy coś...Wzięłam Ibuprom i spadło i póki co mam równe 37 a w toalecie już nie byłam na razie i w jelitach też już mnie nie skręca. W sensie wiem, że np. przy takich infekcjach wirusowych czy jelitówce występują podwyższone temperatury ale ja się nie czuje jakoś chora i to mnie dziwi... Dodam jeszcze, że piłam dziś dwa większe energetyki w puszce ale nie piłam ich sama. Ale wątpię czy to by miało coś wspólnego

Edytowane 15 Marca 2024 przez patrycja03

[nadiee]

8 godzin temu, patrycja03 napisał(a):

Mam takie pytanie. Czy mieliście kiedyś podczas takiej a la biegunki (luźniejsze stolce, nie sama woda) temperaturę podwyższoną? Bo ja tak dziś miałam. Wróciłam do domu, jakoś apetytu nie miałam i zachciało mi się do toalety no i byłam tak może z trzy razy w krótkich odstępach czasowych i potem sprawdzam sobie temperature i miałam 38,5 a nie czułam się jakoś słabo fizycznie czy coś...Wzięłam Ibuprom i spadło i póki co mam równe 37 a w toalecie już nie byłam na razie i w jelitach też już mnie nie skręca. W sensie wiem, że np. przy takich infekcjach wirusowych czy jelitówce występują podwyższone temperatury ale ja się nie czuje jakoś chora i to mnie dziwi... Dodam jeszcze, że piłam dziś dwa większe energetyki w puszce ale nie piłam ich sama. Ale wątpię czy to by miało coś wspólnego

Po pierwsze, przy jelitowce może wystąpić coś takiego. Po drugie jaki masz termometr? Elektroniczny? 

[patrycja03]

2 godziny temu, nadiee napisał(a):

Po pierwsze, przy jelitowce może wystąpić coś takiego. Po drugie jaki masz termometr? Elektroniczny? 

Tak na baterie

[nadiee]

Godzinę temu, patrycja03 napisał(a):

Tak na baterie

One lubią zawyżać

[Przerażony234]

hej kochani 

ja wczoraj dostałem silnego zatrucia wieczorem myślałem że zejdę. Biegunka ból brzucha wzdęcia nudności prawdziwy dramat... Finalnie leże teraz w łóżku jeszcze ledwo żywy i kminie od czego mogło to być. Wieczorem zjadłem chleb z zakwasem, popcorn i wypiłem pepsi. Nigdy nie jadłem chlebu na zakwasie i kminie czy to mogło być od niego

 

[nadiee]

11 minut temu, Przerażony234 napisał(a):

hej kochani 

ja wczoraj dostałem silnego zatrucia wieczorem myślałem że zejdę. Biegunka ból brzucha wzdęcia nudności prawdziwy dramat... Finalnie leże teraz w łóżku jeszcze ledwo żywy i kminie od czego mogło to być. Wieczorem zjadłem chleb z zakwasem, popcorn i wypiłem pepsi. Nigdy nie jadłem chlebu na zakwasie i kminie czy to mogło być od niego

 

A czy Ty nie masz czasem jelita drażliwego? 

Edytowane 22 Marca 2024 przez nadiee

[Przerażony234]

20 minut temu, nadiee napisał(a):

A czy Ty nie masz czasem jelita drażliwego? 

nie to nie tym razem bo mam biegunke i nudności i czułem się fatalnie teraz rano czuje się lepiej ale nadal czuje się z lekka dziwnie.

[minou]

Dawno mnie tu nie było. Ludzie znikają z forum i w zasadzie nie wiemy dlaczego. Ale dziś zajrzałam żeby napisać, że mi przeszło.

Może komuś, kto nie widzi końca i jest zmęczony, pomoże fakt, że są ludzie którym po prostu przechodzi. Oczywiście ja nigdy nie będę zdrowa, mam adhd i autyzm (długo nie byłam świadoma w jak dużym stopniu mam autyzm) a nerwice, depresje, zaburzenia neurologiczne itd to tylko pokłosie diagnozy, ale obecnie nie mam nerwicy. Raz jest ciut lepiej, raz ciut gorzej, ale czynnej nerwicy upośledzającej życie już nie mam. Powoli, spokojnie uczę się żyć z adhd i autyzmem świadomie. Mam też inne problemy teraz z samoregulacją, ale są zdecydowanie mniej męczące niż nerwica która potrafiła mnie doprowadzić do chęci poddania się eutanazji (gdzie nawet przy epizodach depresji nie miałam nigdy myśli samobójczych). 
Teraz jest ok i się tym cieszę. Jednocześnie wiem że w każdej chwili może znów być źle. Ale to tylko jeszcze jeden z powodów żeby się cieszyć remisją choroby dopóki trwa.

Pogody ducha Wam życzę, to ważniejsze niż zdrowie

 

[xD_]

Czy miał ktoś z was dreszcze od nerwicy bez gorączki? Czy to możliwe? Od wczoraj mam i zawsze 37 pokazuje termometr. Dodam że głównie wieczorem to się zdarza. Był jeszcze brak apetytu mdliło mnie I coś w gardle zawadzalo. Dziś apetyt i te gardło lepiej , wczoraj się poplakalem i wtedy tez się lepiej poczułem.

[Magdalenkaa]

W dniu 31.03.2024 o 20:45, xD_ napisał(a):

Czy miał ktoś z was dreszcze od nerwicy bez gorączki? Czy to możliwe? Od wczoraj mam i zawsze 37 pokazuje termometr. Dodam że głównie wieczorem to się zdarza. Był jeszcze brak apetytu mdliło mnie I coś w gardle zawadzalo. Dziś apetyt i te gardło lepiej , wczoraj się poplakalem i wtedy tez się lepiej poczułem.

 

Też to u siebie obserwuję od kilku tygodni, takie dreszcze i palenie skóry jak przy gorączce, a temperatura w normie. Wydaje mi się, że to jedna z reakcji mojego organizmu na ogromny stres panujący w głowie.

W moim przypadku płacz trochę rozluźnia to spięcie, może dlatego zrobiło Ci się lepiej.

[Agis]

W dniu 27.03.2024 o 20:53, minou napisał(a):

Dawno mnie tu nie było. Ludzie znikają z forum i w zasadzie nie wiemy dlaczego. Ale dziś zajrzałam żeby napisać, że mi przeszło.

Może komuś, kto nie widzi końca i jest zmęczony, pomoże fakt, że są ludzie którym po prostu przechodzi. Oczywiście ja nigdy nie będę zdrowa, mam adhd i autyzm (długo nie byłam świadoma w jak dużym stopniu mam autyzm) a nerwice, depresje, zaburzenia neurologiczne itd to tylko pokłosie diagnozy, ale obecnie nie mam nerwicy. Raz jest ciut lepiej, raz ciut gorzej, ale czynnej nerwicy upośledzającej życie już nie mam. Powoli, spokojnie uczę się żyć z adhd i autyzmem świadomie. Mam też inne problemy teraz z samoregulacją, ale są zdecydowanie mniej męczące niż nerwica która potrafiła mnie doprowadzić do chęci poddania się eutanazji (gdzie nawet przy epizodach depresji nie miałam nigdy myśli samobójczych). 
Teraz jest ok i się tym cieszę. Jednocześnie wiem że w każdej chwili może znów być źle. Ale to tylko jeszcze jeden z powodów żeby się cieszyć remisją choroby dopóki trwa.

Pogody ducha Wam życzę, to ważniejsze niż zdrowie

 

Cudownie czytać takie informacje. Wydaje mi się to niemożliwe, a jednocześnie tak piękne: żyć bez hipochondrii. Gratulacje - na pewno musiałaś wykonać dużo pracy nad sobą!

[zakazana88]

Witam,dawni mnie tutaj nie było ale  czy ktoś mógłby mi pomóc. A mianowicie sprawdzić coś u swoich dzieci? Wiem, że to forum ottczy nas ale moja nerwica przeszła teraz na zamartwianie o dziecko.

 

Mogę Was o coś prosić?

[Dryagan]

@zakazana88 nie idź tą drogą, bo zrobisz z dziecka kolejnego nerwicowca. Nie marnuj mu życia

[Agis]

W dniu 3.04.2024 o 11:11, zakazana88 napisał(a):

Witam,dawni mnie tutaj nie było ale  czy ktoś mógłby mi pomóc. A mianowicie sprawdzić coś u swoich dzieci? Wiem, że to forum ottczy nas ale moja nerwica przeszła teraz na zamartwianie o dziecko.

 

Mogę Was o coś prosić?

hej, a co konkretnie?

Ja obecnie mam schizę na piersi, strasznie boję się iść na usg. Moim marzeniem jest, żeby zamknęli mnie w szpitalu psychiatrycznym : (

[zakazana88]

3 godziny temu, Agis napisał(a):

hej, a co konkretnie?

Ja obecnie mam schizę na piersi, strasznie boję się iść na usg. Moim marzeniem jest, żeby zamknęli mnie w szpitalu psychiatrycznym : (

O żyły na plecach nad tyłkiem nie wystajace tylko przeswitujace przy pochyleniu w przód. 

[minou]

W dniu 2.04.2024 o 09:58, Agis napisał(a):

Cudownie czytać takie informacje. Wydaje mi się to niemożliwe, a jednocześnie tak piękne: żyć bez hipochondrii. Gratulacje - na pewno musiałaś wykonać dużo pracy nad sobą!

I tak i nie. 
Jakies 20 lat temu sięgnęłam dna, hipochondria prawie zniszczyła mi życie, studia, przyjaźnie, związek i pracę. Wtedy doszłam do wniosku że nie mam po co być zdrowa bo moje życie to porażka. Więc mogę albo dalej biegać po lekarzach, albo iść na żywioł. Przestać w ogóle myśleć o zdrowiu i żyć jakby jutra nie było stwierdziłam że jeśli dolega mi coś poważnego to objawy będą postępować do poziomu, gdzie lekarze już łatwo postawią diagnozę, ale dopóki wszystko jest takie „a tu mnie boli, tu mnie ćmi, tu mnie coś gniecie, lekko mi niedobrze, chyba ciężko w głowie, trochę słabo” to trudno, olewam to i żyję. I przeszło. Jak inne fobie, które miałam, niekarmione zdychały, szczególnie jeśli rzucałam im wyzwania i ciągle się popychałam za granice swojego lęku, to lęk przegrywał. 

Ale potem po kilku latach uderzył we mnie lęk wolnopłynący i z nim nie mogłam sobie poradzić długie lata. Plus tendencja do hipochondrii zostaje więc tego musiałam pilnować. 
Od zawsze przeczuwałam że nerwica to nie jest pierwotna diagnoza, ona się pojawia jako konsekwencja czegoś innego. I tak było, zdiagnozowano u mnie adhd i autyzm. ADHD leczę farmakologicznie i te leki bardzo mi pomagają na lęki. Poza tym zrozumiałam że wiele różnych bóli, kręcenia w głowie czy innych fizycznych objawów, to po prostu moja neuroatypowosc. Mój system nerwowy jest mega nadreaktywny. Wiedząc to już się tak każdym bólem nie przejmuję, wiem że większość to nerwobóle, a ból głowy, karku czy brzucha może być z przestymulowania. Popycham się żeby trenować. Przyzwyczaić ciało do bólu mięśni, potu, zadyszki, mdłości. Mój fizjoterapeuta nastawiony na osoby z adhd i autyzmem mówi, że mój system nerwowy bardzo tego nie lubi, ale się przyzwyczai. Coś jak odczulanie przy alergii. I to działa. Oczywiście są dni gdzie nie mogę wstać z łóżka. Ale jest też dużo dobrych dni. Poziom lęku zwykle jest niski, jak u zdrowych osób.