Myśli samobójcze

[Gość Duża Mi]

Tak, odezwałam się tu dopiero, gdy emocje trochę opadły i został niepokój, co z tym dalej zrobić.

Tak naprawdę w najczarniejszych momentach zawsze zostajemy sami na polu bitwy.

[Gość Reghum]

W dniu 28.12.2018 o 08:44, Mireadh napisał:

Tak, odezwałam się tu dopiero, gdy emocje trochę opadły i został niepokój, co z tym dalej zrobić.

Tak naprawdę w najczarniejszych momentach zawsze zostajemy sami na polu bitwy.

Właśnie to... Przez ostatni rok czułem się bardziej samotny niż każdy inny rok z tymczasowymi stanami manii i to było straszne. Te święta były najgorsze. Nie ma z kim pić, nie ma się do kogo odezwać, a nawet nie wiem, czy powinienem mieć zaufanie do psychiatry.
Ehh

[Gość Reghum]

7 godzin temu, Lilith napisał:

@Reghuma jak dałeś radę w Sylwestra?

Popłakałem się, wypiłem trochę alkoholu, pograłem w MMORPG i poszedłem spać.
Dziś rano wstałem, było ciut więcej słońca niż przez ostatnie dni i od razu lepiej się poczułem. Chyba mam objawy choroby afektywnej sezonowej.
Szczególnie że np. w roku 2016/2017 u mnie psychoza z masakryczną bezsennością i manią, natłokiem myśli rozwinęła się właśnie jak zaczęło być więcej słońca.
2018 był dla mnie bardziej stresujący, dlatego był bardziej depresyjny.

[Gość Reghum]

Godzinę temu, Lilith napisał:

@Reghumz kim nie rozmawiam, to zarówno Święta jak i Sylwester z Nowym Rokiem uderzyły w samopoczucie. Przetrzymałeś. Bez względu na to jak było. Oby ten rok był dla Ciebie lepszy niż ostatni. 

Spoko, znów jest h*jowo bo wkurzają mnie omamy rzekome, mimo iż jestem w pełni świadomy otaczającej mnie rzeczywistości.
Najlepsze że czasem zachowuję się jak dzieciak, a czasem jak jakiś kompletny staruch
Ehh, trzeba przeczekać tą zimę.

[EntroPiaa]

Dlaczego każdy Nowy Rok zaczynam z myślami S? Przecież wszystko szło już w dobrym kierunku. Poprzedni rok był chyba najlepszym rokiem w całym moim życiu, bo wreszcie zyskałam nadzieję, że będzie dobrze. A teraz? Znowu śmierć zaczyna jawić się jako jedyne rozwiązanie... Nie mam siły z tym walczyć. 

[EntroPiaa]

@Heledore

Myślę, że pojawiły się one, ponieważ Święta i Sylwester zazwyczaj były dla mnie ciężkie do przeżycia. Tylko, że ten rok naprawdę był o wiele lepszy od poprzednich. Powinnam go dobrze wspominać, a zamiast tego mój umysł znowu powędrował w dalszą, ciemną przeszłość. I wróciły te emocje, poczucie beznadziei i bezradności.

Raczej nie czeka mnie nic nowego. Choć zbliża się sesja, a ja nadal nie poskromiłam mojej lekko przerośniętej ambicji i prawdopodobnie podświadomie zaczynam się stresować… To też może mieć wpływ na moje samopoczucie.

Do tego nawarstwia się lęk i frustracja związane z tym, że nie potrafię ogarnąć swojej sfery intymnej. Mam z nią ogromne problemy i nie wiem, czy kiedykolwiek je pokonam. Ponadto czuję, że zawiłości wywodzące się z tej sfery, „naciekają” na inne dziedziny życia. Mam wrażenie, że to taka czarna dziura, która się rozrasta. Męczy mnie to bardzo…

[Gość]

Oto ja ponownie. Nie wiem co więcej napisać.

[Gość Duża Mi]

Znów stoję na brzegu, a fale myśli omywają mi stopy... raz za razem.

Lżej byłoby nie być.

[shira123]

Duza mi

Jestes dopiero na poczatku terapii,z czasem bedzie lepiej zobacYsz. Pisze zeby cie wesprzec bo z twoich wpisow,bardzo przypominasz mnie sama.trzymaj sie,wysylam wsparcie przez lacza!

[Gość Duża Mi]

@shira123 dziękuję za słowa wsparcia. Wiem, że jeszcze wiele przede mną, ale mam świadomość, że terapia nie jest niestety panaceum na wszystko...

@Heledore dziękuję. Myślę, że wszystko po kolei - koniec studiów, początek pracy, zawalone egzaminy, niepewność co do dalszej przyszłości, kryzysy w związku i inne zawirowania uczuciowe...

Jest trochę spokojniej, ale fale wciąż się nie cofnęły.

[Gość Duża Mi]

@Heledore, jeśli 16-go nic już nie obleje, to będę miała 2 tygodnie przerwy. Ale chcę w tym czasie iść na dyżury do siebie, żeby porobić coś pożytecznego... nie wysiedze w domu dłużej niż jeden dzień. Wyjazd dokądkolwiek na dłużej nie wchodzi w grę. 

[shira123]

Duza Mi,jesli chodzi o egzaminy,

wiesz ja na 1 roku po 1 niezdanym egzaminie/biologia/ chcialam sie rzucac pod samochod...serio..

teraz podchodze do tego duzo spokojniej.zawsze jest jeszcze poprawka ew.warunek/choc takowego nigdy nie mialam to koledzy maja i zdaja/.

ty jestes na weterynarii? dobrze kojarze?

[Gość Duża Mi]

@shira123, kończę już studia i wiele na nich przeszłam, łącznie z powtarzaniem roku i nigdy nie uważałam tego za powód do robienia sobie krzywdy itd. Tylko końcowe egzaminy przesądzają o mojej najbliższej przyszłości, to nie jest pierwsze lepsze zaliczenie, które mogę poprawić i zapomnieć. Dodatkowo nie jestem anonimowym studentem, moje wyniki są od dawna komentowane przez współpracowników.

[Gość Duża Mi]

@Lilith nie bardzo. Byłam wczoraj z koleżanką na zakupach, ale jestem tym bardziej zmęczona niż zadowolona.

[Gość Duża Mi]

@Lilith, śmiech do łez nie jest mi czymś obcym, wręcz przeciwnie według niektórych koło powagi to ja nawet nie stałam

[Gość Duża Mi]

21 minut temu, Heledore napisał:

Wiesz, może jednak warto byłoby wysupłać chociaż kilka dni wolnego przed dyżurami i kolejną odpowiedzialnością? Chociażby na to, żeby posiedzieć gdzieś w kawiarni, albo cokolwiek. Bo rozumiem, że w domu warunków do odpoczynku brak.

Zobaczę, jak będę się czuła pod koniec przyszłego tygodnia. Z odpoczynkiem w domu nie ma wbrew pozorom aż takiej tragedii.

[Gość]

mam i ja... byłam u psychiatry, mam zwiększoną kwetę, siedzę i czekam aż zacznie działać

[Gość Duża Mi]

@z o.o., oby zaczęła działać jak najszybciej. Trzymaj się tam dzielnie.

Byłam dziś z psem na spacerze, w ręku trzymałam grubą smycz, patrzyłam na wierzchołki drzew przed sobą... i pomyślałam sobie, ilu wspaniałych rzeczy mogłabym nie doświadczyć, gdybym w tamto słoneczne, październikowe popołudnie, stojąc w tym samym miejscu, poszła przed siebie w poszukiwaniu odpowiedniej gałęzi...

Uśmiechnęłam się do wierzchołków drzew i błękitnego nieba i poszłam dalej. Obym już zawsze mogła tam przychodzić ze spokojem i uśmiechem, a od następnej chęci ucieczki dzieliło mnie jak najwięcej. Wam również tego życzę.

[Gość]

dzięki... ja wciąż walczę ze sobą... z tym czymś raczej

[Gość]

@Heledore też się trzymaj. Damy radę.

[Gość Duża Mi]

@z o.o., @Heledore dacie radę, dziewczyny. Jesteście silne i wytrwałe.

[Gość]

@Duża Mi dzięki. Dzisiaj mnie coś kusiło, ale się nie dałam

[el33]

Ma wróciły w opcji: jak by wyglądał mój pogrzeb, kto by był? Czy byłby bez księdza tak jak chce?

Tak dziś siedziałam i stwierdziłam, że chciałabym nie być sama w czasie umierania, by był ktoś obok tak fizycznie. Wiem, że przy samobójstwie to niemożliwe, a jednak chciałabym.

[el33]

@Heledore może ja potrzebuję eutanazji?

[el33]

@Lilith eutanazja wydaje się bardziej osiągalna.

Mnie wcześniej też nie interesował moj pogrzeb, bardziej by się zabijając nie na brudzić w domu