Samotność

[Gunia76]

Jestem z tym sama. Moi rodzice sa przerażeni. Moi znajomi mówią "uśmiechasz się cały czas jakie ty możesz mieć problemy?". A ja mam. Boję się. Jutra, ludzi, samej siebie. Powiedzcie czy da się z powrotem nauczyć radości? Czy można na powrót cieszyć się drobnostkami?

Skąd ja to znam... Jak miałam początki depresji to też mi nikt nie wierzył Byłam silna na wierzchu-słaba w środku.Płakałam ukryta przed światem,żeby czasem nikt się nie dowiedział płakałam i chciałam żeby ktoś mnie na tym nakrył, zainteresował się moim stanem...sama bałam się, wstydziłam przyznać że mam problem.

Teraz też jestem samotna, mimo że mam rodzinę... terapia uzmysławia mi moje ułomności, staram się zmieniać siebie, inni muszą chcieć się zmienić sami...sama jestem ze swoją walką o lepsze życie wewnętrzne....

[Gunia76]

Jestem z tym sama. Moi rodzice sa przerażeni. Moi znajomi mówią "uśmiechasz się cały czas jakie ty możesz mieć problemy?". A ja mam. Boję się. Jutra, ludzi, samej siebie. Powiedzcie czy da się z powrotem nauczyć radości? Czy można na powrót cieszyć się drobnostkami?

Skąd ja to znam... Jak miałam początki depresji to też mi nikt nie wierzył Byłam silna na wierzchu-słaba w środku.Płakałam ukryta przed światem,żeby czasem nikt się nie dowiedział płakałam i chciałam żeby ktoś mnie na tym nakrył, zainteresował się moim stanem...sama bałam się, wstydziłam przyznać że mam problem.

Teraz też jestem samotna, mimo że mam rodzinę... terapia uzmysławia mi moje ułomności, staram się zmieniać siebie, inni muszą chcieć się zmienić sami...sama jestem ze swoją walką o lepsze życie wewnętrzne....

[Sorrow]

Dobija mnie to że coraz trudniej mi jest znaleźć kogoś z kim się da codziennie pogadać w realu albo na Gadu. To mnie naprawdę bardzo męczy. Jeszcze z 5 lat temu temu praktycznie codziennie mogłem gadać z ludźmi. Teraz pustka.

[Sorrow]

Dobija mnie to że coraz trudniej mi jest znaleźć kogoś z kim się da codziennie pogadać w realu albo na Gadu. To mnie naprawdę bardzo męczy. Jeszcze z 5 lat temu temu praktycznie codziennie mogłem gadać z ludźmi. Teraz pustka.

[black swan]

A mnie dobija to, że nawet jak kogoś znajdę, to sama się od tej osoby odsuwam, bo... Właściwie nie wiem czemu. Ze strachu przed wpuszczeniem kogoś do mojego światka? Z nieufności?

[black swan]

A mnie dobija to, że nawet jak kogoś znajdę, to sama się od tej osoby odsuwam, bo... Właściwie nie wiem czemu. Ze strachu przed wpuszczeniem kogoś do mojego światka? Z nieufności?

[Aguszka]

Boję się że nikt mnie nie lubi, nie kocha.

Gdyby tak bylo rodzice traczej by reagowaliobojetnoscia a nie

przerażenie mojego taty i płacz mojej mamy,

Dobrze, ze wspierasz sie psychoterapia

To nie tak. Ja ich zawiodłam. Zawsze idealna, najmądrzejsza i najlepsza. "O nią nie musimy się martwić. Ona zawsze da sobie radę." To oni zwierzali mi się ze swoich problemów a nie ja im. Kiedy zdiagnozowano moją chorobę, oni zareagowali agresją. Złością. "Jak moglaś nam to zrobić." Liczyli się tylko oni. Nikt nie myślał o mnie. Po tym gradzie wyrzutów przestałam z nimi rozmawiać. A oni się boją że zrobię coś głupiego. I co wtedy ludzie powiedzą. Wiem że mnie kochają, przecież to rodzice oni muszą. Ale kiedy Twoj tata ostatni raz cię przytulil? Bo mój 3 września 2006. Kiedy któryś rodzic powiedział że jest z Ciebie dumny? Nigdy. Kiedy moi bracia dostawali 4 mama im to ciągle mówiła. A jak wygrałam konkurs wojewódzki i przybiegłam żeby się pochwalić to ona na to "siadaj, obiad stygnie". Dlatego nie mogę w to uwierzyć. Dlatego w to nie wierzę.

[Aguszka]

Boję się że nikt mnie nie lubi, nie kocha.

Gdyby tak bylo rodzice traczej by reagowaliobojetnoscia a nie

przerażenie mojego taty i płacz mojej mamy,

Dobrze, ze wspierasz sie psychoterapia

To nie tak. Ja ich zawiodłam. Zawsze idealna, najmądrzejsza i najlepsza. "O nią nie musimy się martwić. Ona zawsze da sobie radę." To oni zwierzali mi się ze swoich problemów a nie ja im. Kiedy zdiagnozowano moją chorobę, oni zareagowali agresją. Złością. "Jak moglaś nam to zrobić." Liczyli się tylko oni. Nikt nie myślał o mnie. Po tym gradzie wyrzutów przestałam z nimi rozmawiać. A oni się boją że zrobię coś głupiego. I co wtedy ludzie powiedzą. Wiem że mnie kochają, przecież to rodzice oni muszą. Ale kiedy Twoj tata ostatni raz cię przytulil? Bo mój 3 września 2006. Kiedy któryś rodzic powiedział że jest z Ciebie dumny? Nigdy. Kiedy moi bracia dostawali 4 mama im to ciągle mówiła. A jak wygrałam konkurs wojewódzki i przybiegłam żeby się pochwalić to ona na to "siadaj, obiad stygnie". Dlatego nie mogę w to uwierzyć. Dlatego w to nie wierzę.

[Sorrow]

To nie tak. Ja ich zawiodłam. Zawsze idealna, najmądrzejsza i najlepsza. "O nią nie musimy się martwić. Ona zawsze da sobie radę." To oni zwierzali mi się ze swoich problemów a nie ja im. Kiedy zdiagnozowano moją chorobę, oni zareagowali agresją. Złością. "Jak moglaś nam to zrobić." Liczyli się tylko oni. Nikt nie myślał o mnie. Po tym gradzie wyrzutów przestałam z nimi rozmawiać. A oni się boją że zrobię coś głupiego. I co wtedy ludzie powiedzą. Wiem że mnie kochają, przecież to rodzice oni muszą. Ale kiedy Twoj tata ostatni raz cię przytulil? Bo mój 3 września 2006. Kiedy któryś rodzic powiedział że jest z Ciebie dumny? Nigdy. Kiedy moi bracia dostawali 4 mama im to ciągle mówiła. A jak wygrałam konkurs wojewódzki i przybiegłam żeby się pochwalić to ona na to "siadaj, obiad stygnie". Dlatego nie mogę w to uwierzyć. Dlatego w to nie wierzę.

Jezu.

[Sorrow]

To nie tak. Ja ich zawiodłam. Zawsze idealna, najmądrzejsza i najlepsza. "O nią nie musimy się martwić. Ona zawsze da sobie radę." To oni zwierzali mi się ze swoich problemów a nie ja im. Kiedy zdiagnozowano moją chorobę, oni zareagowali agresją. Złością. "Jak moglaś nam to zrobić." Liczyli się tylko oni. Nikt nie myślał o mnie. Po tym gradzie wyrzutów przestałam z nimi rozmawiać. A oni się boją że zrobię coś głupiego. I co wtedy ludzie powiedzą. Wiem że mnie kochają, przecież to rodzice oni muszą. Ale kiedy Twoj tata ostatni raz cię przytulil? Bo mój 3 września 2006. Kiedy któryś rodzic powiedział że jest z Ciebie dumny? Nigdy. Kiedy moi bracia dostawali 4 mama im to ciągle mówiła. A jak wygrałam konkurs wojewódzki i przybiegłam żeby się pochwalić to ona na to "siadaj, obiad stygnie". Dlatego nie mogę w to uwierzyć. Dlatego w to nie wierzę.

Jezu.

[Aguszka]

A mnie dobija to, że nawet jak kogoś znajdę, to sama się od tej osoby odsuwam, bo... Właściwie nie wiem czemu. Ze strachu przed wpuszczeniem kogoś do mojego światka? Z nieufności?

Ja też tak robię. To ze strachu. Bo mnie potem ten ktoś zostawi. I będzie bardzo bolało i będę płakać. Albo zrobi mi jakąś krzywdę i będzie bolało. Wmawiam sobie że samotność mniej boli.

[Aguszka]

A mnie dobija to, że nawet jak kogoś znajdę, to sama się od tej osoby odsuwam, bo... Właściwie nie wiem czemu. Ze strachu przed wpuszczeniem kogoś do mojego światka? Z nieufności?

Ja też tak robię. To ze strachu. Bo mnie potem ten ktoś zostawi. I będzie bardzo bolało i będę płakać. Albo zrobi mi jakąś krzywdę i będzie bolało. Wmawiam sobie że samotność mniej boli.

[sleepwalker]

A mnie dobija to, że nawet jak kogoś znajdę, to sama się od tej osoby odsuwam, bo... Właściwie nie wiem czemu. Ze strachu przed wpuszczeniem kogoś do mojego światka? Z nieufności?

Też mam ten problem.

 

 

Aguszka Ja za to cały czas "polowałam" na jakieś dobre słowo od ojca. Nigdy się doczekać nie mogłam. Chociażby przed studniówką sama dopytywałam się, czy ładnie wyglądam i w sumie usłyszałam coś na zasadzie "może być".

[sleepwalker]

A mnie dobija to, że nawet jak kogoś znajdę, to sama się od tej osoby odsuwam, bo... Właściwie nie wiem czemu. Ze strachu przed wpuszczeniem kogoś do mojego światka? Z nieufności?

Też mam ten problem.

 

 

Aguszka Ja za to cały czas "polowałam" na jakieś dobre słowo od ojca. Nigdy się doczekać nie mogłam. Chociażby przed studniówką sama dopytywałam się, czy ładnie wyglądam i w sumie usłyszałam coś na zasadzie "może być".

[Aguszka]

Dobija mnie to że coraz trudniej mi jest znaleźć kogoś z kim się da codziennie pogadać w realu albo na Gadu. To mnie naprawdę bardzo męczy. Jeszcze z 5 lat temu temu praktycznie codziennie mogłem gadać z ludźmi. Teraz pustka.

 

O taaak. I te myśli "czy gdybym znikła czy ktokolwiek by to zauważył?"

[Aguszka]

Dobija mnie to że coraz trudniej mi jest znaleźć kogoś z kim się da codziennie pogadać w realu albo na Gadu. To mnie naprawdę bardzo męczy. Jeszcze z 5 lat temu temu praktycznie codziennie mogłem gadać z ludźmi. Teraz pustka.

 

O taaak. I te myśli "czy gdybym znikła czy ktokolwiek by to zauważył?"

[Oszukany]

Też tak mam z samotnością. Kiedyś zostałem odrzucony i od tego czasu sam odsuwam się od ludzi. Wmawiałem sobie że tak jest dla mnie lepiej że nie cierpię. Ale i tak cierpienie mnie dopadło. To tylko inny rodzaj cierpienia tamto gdy zostałem odrzucony było nagłe i intensywne a te obecne jest stałe jak lekki strumień wody.Stałe i permanentne cierpienie dawkowane w niewielki sposób ale będące przez tę swoją stałość trudne do wytrzymania.

[Oszukany]

Też tak mam z samotnością. Kiedyś zostałem odrzucony i od tego czasu sam odsuwam się od ludzi. Wmawiałem sobie że tak jest dla mnie lepiej że nie cierpię. Ale i tak cierpienie mnie dopadło. To tylko inny rodzaj cierpienia tamto gdy zostałem odrzucony było nagłe i intensywne a te obecne jest stałe jak lekki strumień wody.Stałe i permanentne cierpienie dawkowane w niewielki sposób ale będące przez tę swoją stałość trudne do wytrzymania.

[Aguszka]

Jezu.

?

[Aguszka]

Jezu.

?

[Sorrow]

Jezu.

?

No, okropnie Cię traktują :/ .

[Sorrow]

Jezu.

?

No, okropnie Cię traktują :/ .

[omeeena]

A mnie dobija to, że nawet jak kogoś znajdę, to sama się od tej osoby odsuwam, bo... Właściwie nie wiem czemu. Ze strachu przed wpuszczeniem kogoś do mojego światka? Z nieufności?

 

A ja wręcz odwrotnie. Wpuszczam, pozwalam się zbliżyć, ufam i zakładam, że dostanę to, co sama daję, bo tak jest uczciwie.

I wciąż jestem sama...

[omeeena]

A mnie dobija to, że nawet jak kogoś znajdę, to sama się od tej osoby odsuwam, bo... Właściwie nie wiem czemu. Ze strachu przed wpuszczeniem kogoś do mojego światka? Z nieufności?

 

A ja wręcz odwrotnie. Wpuszczam, pozwalam się zbliżyć, ufam i zakładam, że dostanę to, co sama daję, bo tak jest uczciwie.

I wciąż jestem sama...

[Mara_]

A mnie dobija to, że nawet jak kogoś znajdę, to sama się od tej osoby odsuwam, bo... Właściwie nie wiem czemu. Ze strachu przed wpuszczeniem kogoś do mojego światka? Z nieufności?

Ja też tak robię. To ze strachu. Bo mnie potem ten ktoś zostawi. I będzie bardzo bolało i będę płakać. Albo zrobi mi jakąś krzywdę i będzie bolało. Wmawiam sobie że samotność mniej boli.

 

Mam tak samo... Odrzucałam zanim zostałabym odrzucona, zakładałam już góry, że tak będzie. Przez takie głupie myślenie popełniłam wiele błędów, które teraz ciężko naprawić.