Co trzyma was przy życiu?

[Gość]

Nadzieja na lepsze jutro? Ciekawość tego, czego jeszcze nie zdołałam doświadczyć? Dziwnie by tak było odejść nie próbując tyle na ile nas stać..

[Denial]

Co mnie trzyma przy życiu? Przede wszystkim śmierć. Perspektywa śmierci. Nie wierzę w życie pozagrobowe. Żyjemy więc tu i teraz. Jak się skończy - game over. Nie chodzi o strach przed tym - po prostu nie ma powrotu, nie ma dalszego ciągu. No i przecież - wszyscy umieramy. Czemu mam się spieszyć? To najlepszy napęd do życia na jaki się natknęłam...

 

Poza tym nie mam ochoty krzywdzić bliskich. Dość im życie dokopało, żeby musieli jeszcze kupować mi wieńce. Uważam, że jesteśmy wszyscy odpowiedzialni za wzajemne szczęście. Albo chociaż brak nieszczęść. I chociaż czasami się kłócimy między sobą, dochodzi do naprawdę ostrych starć i wypowiadane są straszne słowa - to jednak nie nienawidzimy się przecież, ani nie jesteśmy sobie zupełnie obojętni...

[.Kinga.]

Muzyka, którą wykonuję. Jest jedynym spoiwem łączącym mnie w całość.

[Gość]

Denial, czy serio uważasz, że po śmierci będzie nic? W takim razie gdzie byłby sens..? Moim zdaniem COŚ będzie. Czy to tak jak w islamie, judaizmie, katolicyzmie czy jeszcze inaczej. Ale COŚ być musi. Bez wiary w to mnie by już nie było.

[Denial]

Denial, czy serio uważasz, że po śmierci będzie nic? W takim razie gdzie byłby sens..?

 

W życiu.

 

To nie próba generalna przed czymś większym, tylko ostatni akt... Uważam tak jak najbardziej serio. Chyba niczego nie jestem aż tak pewna. Nie ma się czego bać - śmierć to naturalna kolej rzeczy. Można się tylko bać, że straciło się ten podarowany czas.

 

Moim zdaniem COŚ będzie. Czy to tak jak w islamie, judaizmie, katolicyzmie czy jeszcze inaczej. Ale COŚ być musi. Bez wiary w to mnie by już nie było.

 

Masz prawo i trzymaj się tego mocno, skoro Tobie pomaga

[Gość]

To nie próba generalna przed czymś większym, tylko ostatni akt...

Życie jest życiem, leci i nic z tym się nie zrobi ale na pewno nie jest końcem.

To tak jakby powiedzieć, że świat w sensie kosmos i te wszystkie galaktyki czy coś w te deche gdzieś się kończy. Kupy mi się nie klei.

 

 

A psychologicznie udowodniono, że wiara pomaga ludziom baardzo. Wiem na własnym przykładzie.

[Lord Cappuccino]

Po śmierci nie ma nic. Biologiczna śmierć pnia mózgu, a tym samym śmierć wszystkich komórek mózgu warunkuje całkowite "odłączenie nas od matrixa". Oczywiście można wierzyć w nieśmiertelną duszę, które zapewni nam życie pozagrobowe po śmierci naszej cielesnej powłoki, w reinkarnację, teorię nieskończonego powrotu i tym podobne sprawy, ale to tylko marna proteza dla pocieszenia dla tych, którzy próbują uniknąć nieuniknionego i zaprzeczyć niezaprzeczalnemu: śmierci. A prawda jest taka, że śmierć jest nieunikniona i niezaprzeczalna. A właśnie paradoksalnie świadomość naturalnej kolei rzeczy i przemijalności dodaje życiu piękna. Jest jedno - więc trzeba je należycie wykorzystać i spożytkować. Gdyby istniało życie wieczne, życie doczesne nie miało by jakiegokolwiek znaczenia i utraciło jakikolwiek sens. Bo czym byłoby te ~70-90 lat życia w obliczu wieczności? W obliczu nieskończoności? Gdzie możesz żyć 10 tys. lat, 100 tys. lat, 1 miliard lat? Chyba porzygałbym się od tego. Dlatego wręcz żywię nadzieję, że po śmierci nic nie ma i nie chcę, żeby cokolwiek było.

[Gość]

Mad_Scientist, w takim razie sens TEGO życia nie ma dla mnie najmniejszej wartości, ot co.

[Lord Cappuccino]

Kiedyś doroślejesz, zmądrzejesz, może zrozumiesz nasz punkt widzenia.

[Denial]

Życie jest życiem, leci i nic z tym się nie zrobi ale na pewno nie jest końcem.

To tak jakby powiedzieć, że świat w sensie kosmos i te wszystkie galaktyki czy coś w te deche gdzieś się kończy. Kupy mi się nie klei.

 

A psychologicznie udowodniono, że wiara pomaga ludziom baardzo. Wiem na własnym przykładzie.

 

Nie próbuj mnie nawet do tego przekonywać. Wiara jest albo jej nie ma. Próżne gadanie. Inaczej to jak rozmowa głęboko wierzącego z ateistą. Internet jest tego pełen, a nie prowadzi to do niczego.

 

Psychologicznie udowodniono wiele innych pie...ół, co nie znaczy, że wszystkich trzeba mierzyć jedną miarą Jest też teoria, że w populacji panuje rozkład normalny (czegokolwiek by się nie dotknąć). Można mnie tam wrzucić daleko, daleko od mediany i sprawa załatwiona. Jasna statystycznie - i ma ręce i nogi.

 

Na zasadzie żyj i pozwól umrzeć. Ja nie będę Tobie narzucać moich teorii. Każdy ma jedyną słuszną.

 

A prawda jest taka, że śmierć jest nieunikniona i niezaprzeczalna. A właśnie paradoksalnie świadomość naturalnej kolei rzeczy i przemijalności dodaje życiu piękna. Jest jedno - więc trzeba je należycie wykorzystać i spożytkować. Gdyby istniało życie wieczne, życie doczesne nie miało by jakiegokolwiek znaczenia i utraciło jakikolwiek sens. Bo czym byłoby te ~70-90 lat życia w obliczu wieczności? W obliczu nieskończoności? Gdzie możesz żyć 10 tys. lat, 100 tys. lat, 1 miliard lat? Chyba porzygałbym się od tego. Dlatego wręcz żywię nadzieję, że po śmierci nic nie ma i nie chcę, żeby cokolwiek było.

 

Tak. Po tysiąckroć.

[Lord Cappuccino]

No więc reasumując, przy życiu trzyma mnie paradoksalnie świadomość własnej śmiertelności. Skoro i tak kiedyś umrę, to po co to sztucznie przyspieszać? Działanie nielogiczne.

[carlosbueno]

mnie trzyma strach przed popełnieniem samobójstwa. A tak w ogóle to żywot nie ma żadnego sensu dopóki mu sam nie nadasz.

[Pieprz]

Co mnie trzyma przy życiu? Ciekawe pytanie. Wiara że będzie lepiej niż jest. Wiara że sobie ze wszystkim poradzę. Na szczęście w momentach trudnych pojawiają się we mnie pokłady energii, skupienia i odwagi i ogarniam problem.

[mojanati]

Moje dziecko przede wszystkim.

Poza tym już kiedyś było tak bardzo źle ze mną, ale sytuacja się zmieniła i naprawdę chciało mi się żyć. Były chwile, że płakałam ze szczęścia. Wierzę, że tak jeszcze będzie, choć czasami tracę nadzieję.

[Snejana]

Po śmierci nie ma nic. Biologiczna śmierć pnia mózgu, a tym samym śmierć wszystkich komórek mózgu warunkuje całkowite "odłączenie nas od matrixa". Oczywiście można wierzyć w nieśmiertelną duszę, które zapewni nam życie pozagrobowe po śmierci naszej cielesnej powłoki, w reinkarnację, teorię nieskończonego powrotu i tym podobne sprawy, ale to tylko marna proteza dla pocieszenia dla tych, którzy próbują uniknąć nieuniknionego i zaprzeczyć niezaprzeczalnemu: śmierci. A prawda jest taka, że śmierć jest nieunikniona i niezaprzeczalna. A właśnie paradoksalnie świadomość naturalnej kolei rzeczy i przemijalności dodaje życiu piękna. Jest jedno - więc trzeba je należycie wykorzystać i spożytkować. Gdyby istniało życie wieczne, życie doczesne nie miało by jakiegokolwiek znaczenia i utraciło jakikolwiek sens. Bo czym byłoby te ~70-90 lat życia w obliczu wieczności? W obliczu nieskończoności? Gdzie możesz żyć 10 tys. lat, 100 tys. lat, 1 miliard lat? Chyba porzygałbym się od tego. Dlatego wręcz żywię nadzieję, że po śmierci nic nie ma i nie chcę, żeby cokolwiek było.

 

kurcze to jest coś, co chyba zawsze chodziło mi po głowie, ale nie umiałam tego tak ująć. Może brzmieć okropnie, ale jest prawdziwe. Skoro i tak kiedyś umrzemy, to jakie to ma znaczenie, czy skończysz studia, czy nie skończysz, czy dostaniesz pracę czy nie, czy jesteś ładny czy brzydki. I tak wszyscy umrzemy, zamiast to przyspieszać trzeba czerpać z życia jak najwięcej. Trochę to hedonistyczne, ale czytając to forum i tak widzę, że w naszym życiu więcej smutku niż przyjemności.

[carmen1988]

nic mnie nie trzyma przy życiu

[Snejana]

carmen1988, nieprawda

[Lord Cappuccino]

Wiara, nadzieja i miłość. Ona.

[carmen1988]

Snejana, niestety prawda i chyba wreszcie należy podjąć decyzję.

[Michuj]

Podtrzymuję to co pisałem. California Rocket Fuel (wersja dla ubogich)

[alice the end]

strach i nadzieja

[ladywind]

Wiara, nadzieja i miłość. Ona.

 

Matii wiara?? no prosze Cię

 

-- 15 kwi 2012, 20:13 --

 

A mnie leki trzymają przy życiu i obecnie nic więcej.

 

-- 15 kwi 2012, 20:14 --

 

carmen1988, może znajdziemy swoją Californie albo Alabamę

[SadSlav]

Chyba tylko myśli, że nie potrafię skończyć swojego życia i jestem zmuszony żyć...

[stopek]

Mnie trzyma przy życiu moja dziewczyna, rodzice, siostra i marzenia, które chciałbym zrealizować. Trzyma mnie również pytanie dlaczego tak muszę cierpieć, bo jestem dobrym człowiekiem, ale mam nadzieję, że ktoś mi kiedyś na ie odpowie:)

[Gość]

Strach przed śmiercią,bólem, jakieś poczucie "obowiązku",jakbym coś miał jeszcze do zrobienia na tym świecie,nie mam pojęcia co.

A no i jeszcze jeden głupi wydatek związany z hobby : <.