Samotność

Właśnie ta cholerna samotność doskwiera najbardziej :'(

mnie dziś też

ja ją generalnie lubię :)

...samotność to taka wielka trwoga... - Dżem - Listy do M

Ja mam jak Michuj, ..czasami zastanawiam sie czy wszystko ze mna ok bo towarzystwo z doskoku mi wystarczy i wcale nie musi byc czesto. Przestalam pielegnowac znajomosci ....na gg jestem zawsze niewidoczna zeby do mnie nie zagadywali.. troche sie zamykam w moim swiecie Myslicie ,ze to zle?

Myślę, że nie ma nic złego w samotności, czasami trzeba pobyć samemu ze sobą żeby zrozumieć siebie, wyciszyć się, zdystansować do pewnych spraw :) Czasami mam tak, że nawet jak jestem wśród ludzi, znajomych, rodziny, to czuje się samotnie - to chyba nie jest dobry objaw Ostatnio mam taki okres, że bardzo odczuwam tą negatywną stronę samotności, czuje się zagubiona w życiu, brakuje mi Bratniej Duszy

Ciężko tak samotnie czuć się wśród ludzi

Ja sie tez często izoluję sama i jest m i z tym dobrze a raczej było bo teraz to nie jest mi za dobrze ani samemu ani z ludźmi jeden kanał , obok świata.

I taka chwilowa samotność też jest potrzebna, ale jeśli trwa ona za długo, to już nie jest dobrze.

samotnośc to stan , którym człowiek czuje sie wyobcowany ze świata i zadne kontakty miedzyludzkie na to nie mają wpływu za bardzo, u mnie to jest spowodowane pewną sytuacja i pewnie tak juz pozostanie ,ze zawsze będę obok wszystkiego ,nawet wśród ludzi

Co innego izolować się z własnej woli, a co innego nie mieć do kogo paszczy otworzyć.

List do M... oj akurat go w tym tyg tyle słuchałem.

Mi zaś śmiać się chce,z 1 strony izoluje się,z 2 chce czasem kontaktu z ludźmi i trochę bardziej się otworzyć.

Za dużo sprzeczności :<.

Ja bym tu powiedzial nawet co innego - dyzo osob nie ma bratniej duszy. Wiecej niz myslimy. Mieszkalem w akademiku i widzialem duzo osob, ktore sa zamkniete na relacje z innymi. 80 procent ludzi to albo sie uczylo albo siedziala za kompem. Mieszkalem z czterema roznymi wspollokatorami i generalnie kazdy z nich mial sytuację o wiele gorsza ode mnie. Prawie wszyscy w ogole nie mieli kolegów w akademiku. Wyobrazcie sobie nie miec ani jednego kolgi w akademiku! To sie trzeba uchowac. I w ogole uchodzilem za dziwolaga w akademiku, bo odwiedzialem ludzi i lubilem z nimi pogadac. Moi przyjaciele tez w wiekszosci jest zamknieta w sobie i kontaktuja sie z ludzmi tylko pdczas zajec. Wrecz wskazywaloby wszystko na to ze norma jest nie posiadanie przyjaciol i kolegow oraz nie posiadanie bliskich relacji z czlonkami rodziny. Juz nie mowie ile to ja nie widzialem sztywnych par, w ktorych chlopak z dziewczyna nie odczuwali siebie tylko tkwilo w zwiazku z rutyny. Samotnosc jest bardzo nagminnym zjawiskiem.

Tu nawet doszedlem do wniosku, iz to nie ja jestem bardziej chory od innych, gdyz mam malo kolegow, a ze naodwrot - musze przestac brac przyklad z innych i dążyć jednak do tego by moje relacje z innymi ludzmi byly glebsze - nie tak jak u wiekszosci ludzi.

Mi zaś śmiać się chce,z 1 strony izoluje się,z 2 chce czasem kontaktu z ludźmi i trochę bardziej się otworzyć.

Za dużo sprzeczności :<.

dokladnie mam tak samo... :/

Ale wole być samotna. O wiele lepiej mi jest wtedy.

No tak, tylko że większość ludzi samotnych nie chce być samotnymi, a są samotni z konieczośći losu. Ale są też tacy ludzie, którzy wybierają samotność z wielu powodów.

Mysle, ze sama i samotna to tez dwie rozne sprawy. Bylam mezatka i czulam sie samotna ..bylam sama i nie bylam samotna. Nauczylam sie cenic wlasne towarzystwo i nie ma juz we mnie tej dzieciecej, naiwnej ufnosci jak kiedys. Przyjaznie potrafia sie skonczyc w jednej chwili.

Bonus, Konieczność losu? Co to takiego? Wylądowałeś na bezludnej wyspie i nie masz jak się stamtąd wydostać? Dalej piszesz te swoje bzdety. Tutaj chociaż ludzie realnie oceniają sytuację i nie zrzucają winy na cały świat i okrutny los,

Mysle, ze sama i samotna to tez dwie rozne sprawy. Bylam mezatka i czulam sie samotna ..bylam sama i nie bylam samotna. Nauczylam sie cenic wlasne towarzystwo i nie ma juz we mnie tej dzieciecej, naiwnej ufnosci jak kiedys. Przyjaznie potrafia sie skonczyc w jednej chwili.

Czyzby bylo w tobie cos z cynika, Candy ?

ajajaj89, od jakiegos czasu tak ... ale i tak sie ciesze, ze znowu optymizm mi wrocil i marzenia bo przez kilka lat zylam z dnia na dzien

Tutaj chociaż ludzie realnie oceniają sytuację i nie zrzucają winy na cały świat i okrutny los,

Jednak istnieje pech , bo mogę znależć się w takiej sytuacji , że załatwiam się na dworu a w kabinie obok siedzi terrorysta i schylając się po papier ,detonator spada mu na ziemie albo gdy ktoś przystawi mi nóż do gardła , a mnie akurat łapie czkawka ?

Tomcio Nerwica, nie myl przypadku z pechem

Candy14, mamy podobne przeżycia i przemyślenia dot.mojej przeszłości. Teraz /od ponad 10 lat/ nie jestem ani sama, ani samotna. Dzięki najbliższym.

Jednak nie bardzo już wierzę w przyjaźnie...

Lojalność, empatia nie są powszechne, więc boję się, nie chcę już...by mnie raniono.

Jest różnica pomiędzy byciem samym, a samotnym... Osoba która jest sama niekoniecznie musi byc samotna. I odwrotnie.

Ja nie jestem sama, ale czuje się samotna... Trochę z mojej winy, jeśli moge to tak w ogóle nazwać.

jasaw , czyli nie ma to jak więzy krwi? ewentualnie innych plynow ?

jasaw, ja juz nie mam ani jednego przyjaciela. :) Chroba i zmiany w moim zyciu zweryfikowaly przyjaznie. Ostatnia skonczyla sie rok temu. Przyjaciolka wieloletnia zaczela podrywac faceta naszej wspolnej znajomej. Zwrocilam uwage i po przyjazni. Nastapil foch, atak, wyparcie i ja zostalam ta zla bo osmielilam sie zwrocic uwage. Teraz mam znajomych i bliskich znajomych. Wystarczy.

ajajaj89, tak jest w moim przypadku, co nie znaczy, że nie może być inaczej.

Dla mnie lojalność jest cechą bezwzględnie niezbędną w przyjaźni, a niestety rzadką.

Przyjaźń to zrozumienie, nie przyklaskiwanie, a dyskusja rzetelna, wymiana argumentów sensowna. Zaufanie....i pomoc, kiedy potrzeba.

Nie spotkałam wśród znajomych takich ludzi, a nawet ostatnio poczułam się bardzo zraniona, tym bardziej, że intuicja mnie zawiodła, myślałam, że mam do czynienia z ludźmi, którzy przyjaciółmi moimi są. Boli do dzisiaj...

-- 13 cze 2012, 18:31 --

Candy14, też tak mam i niech już tak zostanie

ja nie mam praktycznie nikogo, jedynie znajomych na czesc chociaz ostatnio nawet mi sie nie chce odpowiadac. mialam przyjaciolke , ktora wolala sie wyspac niz odwiedzic mnie w szpitalu, no i przyjaciela ktory pewnego razu wymyslil sobie w glowie glupia dogryzke/dowcip/nie wiem co to mialo byc no i po tym co powiedzial nie mam zamiaru sie odzywac i jemu kazalam sie zamknac na zawsze

brak przyajaciol/bliskich znajomych/partnera/partnerki = brak bycia nimi zawiedzionym oraz unikniecie bycia przez nich zranionym