Samotność

Makabra, przecież jest troche ludzi z lubelskiego. Próbuj.

Samej głupio mi wychodzić... Żałuję, że nie mieszkam w mieście, wtedy mogłabym poznać nowych ludzi chociażby przez internet, a tak siedzę w tej mojej dziurze, gdzie każdy zna mnie dzięki przypiętej łatce wariatki...

 

Przechodziłam przez to.

Ale u mnie nawet poznawanie ludzi przez internet nie wychodzi, rozwala się na różnych stopniach z krzykiem.

Ja mam internetowe przyjaciółki, które znam już po kilka lat, ale one są z daleka

Ja bym nie szukał znajomych "na siłę". Oczywiście można się postarać, ale jak się nie uda, to trudno.

Ale ile można tak wegetować?

Ciężko nie mieć depresji jak widzisz , że rodzice się nienawidzą to smutne co piszesz ,ale myślę , że jak kogoś w końcu poznasz to Twój świat nabierze barw:)

Ale ile można tak wegetować?

Długo,coby nie zabrzmieć melodramatycznie - latami :<

Oczywiście zależy o jaki rodzaj funfli ci chodzi,czy relacji,czy ich braku

Nawet nie mam z kim wypić głupiego piwa z okazji rozpoczęcia wakacji

A ze mną możesz napić się piweczka, i to bardzo zimnego.

Zapraszam.

Gdybyś tylko mieszkał gdzieś blisko...

No ale, myślę, że odległość nie jest aż tak daleka?

Może coś da się tu załatwić??

Drugi koniec Polski to niedaleka odległość?

Makabra, .... Bonus, jest chętny więc

może jakoś uda się wam zgadać przy okazji jakiegoś wyjazdu itp

Jak skombinuję jakiś hajs, to się zgłoszę :)

Serdecznie już tego nienawidzę: jestem potrzebna ludziom TYLKO gdy mają interes; czyli gdy trzeba coś wytłumaczyć, pomóc w zaliczeniach i generalnie nauce. Wówczas magicznie staję się widoczna i jak to cudownie, że mi tak pomogłas! Przeżera na wskroś od lat.

Serdecznie już tego nienawidzę: jestem potrzebna ludziom TYLKO gdy mają interes; czyli gdy trzeba coś wytłumaczyć, pomóc w zaliczeniach i generalnie nauce. Wówczas magicznie staję się widoczna i jak to cudownie, że mi tak pomogłas! Przeżera na wskroś od lat.

Ja też najczęściej jestem potrzebny jak ktoś czegoś potrzebuje i to nawet z rodziny tylko szkoda że to nie działa w drugą stronę.

ja nigdy nikomu nie jestem potrzebny bo nic nie potrafię

carlosbueno, a jak nikogo nie potrzebujesz to masz u mnie plusa. Mój kuzyn nic nie potrafi i o byle gówno mi dupę zawracał.

Serdecznie już tego nienawidzę: jestem potrzebna ludziom TYLKO gdy mają interes; czyli gdy trzeba coś wytłumaczyć, pomóc w zaliczeniach i generalnie nauce. Wówczas magicznie staję się widoczna i jak to cudownie, że mi tak pomogłas! Przeżera na wskroś od lat.

Ja tam "przyzwyczaiłem" do tego większość znajomych mi ludziów,tak jest też prościej,przynajmniej rzadko kiedy trują, a patrzeć na większość innych humanoidów też mi się nie chce ^_-.

Ja się czuję, czasami gorszy od innych, w wielu sprawach, choć tak naprawdę nie jestem gorszy od innych. Ale jak człowiekowi czegoś brakuje w życiu, czego nie ma, a inni mają, to wtedy jest to poczucie gorszości.

Odczuwa się też zazdrość czegoś lepszego. No ale z tym trzeba sobie dawać radę, ale psychicznie nie jest łatwo.

carlosbueno, a jak nikogo nie potrzebujesz to masz u mnie plusa. Mój kuzyn nic nie potrafi i o byle gówno mi dupę zawracał.

z natury nie lubię innych prosić o cokolwiek jedynie brata czasem mi się zdarza ale on za dużo zajęć nie ma.

Ja też taki jestem, że nie potrafiłbym kogoś o coś ciągle prosić.

Jak mam kogos prosić o pomoc to czuje do siebie wstręt i jestem niezadowolona ze sama nie dalam sobie rady.

Moja Psyche nie może wyrugowac potrzeby kontaktu społecznego. Obecnie jest tylko kontakt stricte formalny i to tylko napędza spirale.

Ja, gdy mam poprosić kogoś o pomoc, to najpierw czuję wstyd, przeczekuję tą chwilę, próbując dalej zrobić dane coś sam, chociaż i tak wiem, że nic z tego nie będzie; po chwili robię się wewnętrznie wkurzony i wtedy proszę, bo staje mi się obojętne, jak to inni odbiorą.