Książki, książki..i książeczki.

z postapo radzi sobie też całkiem nieźle King w niektórych swoich pozycjach (Bastion)

A mi się jego "Komórka" nawet podobała, też można powiedzieć postapokalipsa, tyle że zzombiaczona

O, mnie okropnie się nie podobała. W sumie żadnego pozytywu nie mogę znaleźć w tej książce. Wynudziłam się jak mops.

Dick nie jest dla każdego akurat, tak samo jak powiedzmy Lem - świetnie pisał, a ja go jakoś strawić nie mogę i już.

Komórka to raczej książka na załatanie czasu, coś z niej pamiętam, ale nie wbiła mi się w pamięć, tak jak inne pozycje. Chudszy, podobnie. Chociaż już bardziej oddziaływał na psychikę i zabobony (po lekturze Chudszego znajoma miała wkrętkę o rzuconej na nią klątwie). Ale co kto lubi. Dla mnie mistrzostwem jest Mroczna Wieża jako całość, chociaż zdarzały się momenty zanudzania, ale to chyba w każdej większej produkcji.

Dick nie jest dla każdego akurat, tak samo jak powiedzmy Lem - świetnie pisał, a ja go jakoś strawić nie mogę i już.

Z tym się zgodzę. Szczęśliwie, mamy tylu autorów, że każdy znajdzie coś dla siebie.

Mogę Wam polecić Diune. Świetna książka.

Z Kinga to najlepsze, to chyba Dallas 63.

ktoś zna jakieś fajne, ciekawe książki obyczajowe?:)

Mogę Wam polecić Diune. Świetna książka.

Cała saga o Diunie jest wybitna, oczywiście mam na myśli tylko pozycje Herberta, ksiażki dopisane po jego śmierci można oddać na makulaturę.

ktoś zna jakieś fajne, ciekawe książki obyczajowe?:)

Joseph Heller - "Coś się stało"

Philip K. Dick - "Wyznania łgarza"

John Irving - "Świat według Garpa", "Hotel New Hampshire"

Jack London - "Martin Eden"

Mój Top 5 "obyczajówek".

oczywiście mam na myśli tylko pozycje Herberta, ksiażki dopisane po jego śmierci można oddać na makulaturę.

A ja je tam czytam z przyjemnością, fajne przygodóweczki z politycznym tłem, do tego nie wymagają za dużo myślenia, jest kolorowo. Jakkolwiek od prawie 20 lat jestem fanką herbertowskiej Diuny, to na te patrzę po prostu nie tyle jak na kontynuacje, prequele czy coś tam, tylko osobne pozycje i jest ok.

Ostatnio często sięgam o Jacka Komudę,przeczytałem Diabeł Łańcucki.

a ja ostatnio jakoś nie mogę powieści.

ale czytam teraz fajną autobiograficzną "Proszę bardzo" Andy Rottenberg

jest parę ciekawych wątków, które mnie interesują - poszukiwanie korzeni (ojciec żyd, matka rosjanka - poznali się na Syberii), jej depresja, zaginięcie syna narkomana... mnie to się bardzo dobrze czyta, polecam.

http://www.culture.pl/baza-literatura-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/k3Ps/content/anda-rottenberg-prosze-bardzo

Lubię Jacka Piekarę.Ostatnio trafiłem na Alicja i Alicja i Ciemny Las.

Ostatnio Stieg Larsson i jego trylogia "Millenium" zawładnęła moim światem

santis, Dobra trylogia , trzyma w napięciu do samego końca :)

czy ktoś zna dobre szwedzkie kryminały i mógłby polecić ???

Kryminały to takie coś, że kogoś zabił i jakiś policjant szuka zabójcy, dobrze myślę?

santis, Dobra trylogia , trzyma w napięciu do samego końca :)

 

 

czy ktoś zna dobre szwedzkie kryminały i mógłby polecić ???

Hanning Mankell piszę dobre szwedzkie kryminały te zarówno o komisarzu Wallanderze jak i inne są dobre.

Poza tym Camilla Lackberg choć to takie bardziej babskie z dużą dozą powieści obyczajowej ale tez o.k.

Gdzie się podziali czytelnicy trochę starszych pozycji? Hessego to trzeba szukać po allegrach, bo nie ma... Nie mówię, że te nowości są złe, ale są też miłośnicy innej literatury, a niestety często nie ma dla nich miejsca...

Wchodzę do EMPIKU na książki i tam te wszystkie kolorowe tytuły krzyczą: KUP MNIE! Tylko, że ja zwykle je omijam i idę w inne bardziej ambitne rejony... Chodzi mi o różnorodność, ale prawa rynku są bezlitosne, z książek nawet tych mniej ambitnych przecież trudno się utrzymać, a ja tutaj wymagam nie wiadomo czego...

Póki co zainteresowała mnie tematyka antropologi sądowa (sekcje zwłok i oczywiście tropienie sprawcy )

przeczytałam wszystkie książki Simona Becketta i chce więcej :)

Skończę tylko czytać Pilipiuka, to zabieram sie od razu za Manna.

luk_dig, smuci mnie po prostu, że nawet tutaj na forum mówi się o książkach mniej ambitnych powiedzmy. Za ambitne działa to mało kto się bierze. Może to mój wrodzony masochizm, zaburzenia. Też czytam łatwiejsze książki, ale raczej mało ich kupuję, bo po prostu szkoda mi na nie pieniędzy. Zresztą mało beletrystyki nabywam ostatnio. Czekam już na głosy oburzonych.

Ramanujan, Dobrze , czasami trafia się wątek miłości przez co książka staje się nudna ... ja wole akcje trzymającą w napięciu

Gdzie się podziali czytelnicy trochę starszych pozycji? Hessego to trzeba szukać po allegrach, bo nie ma... Nie mówię, że te nowości są złe, ale są też miłośnicy innej literatury, a niestety często nie ma dla nich miejsca...

 

Wchodzę do EMPIKU na książki i tam te wszystkie kolorowe tytuły krzyczą: KUP MNIE! Tylko, że ja zwykle je omijam i idę w inne bardziej ambitne rejony... Chodzi mi o różnorodność, ale prawa rynku są bezlitosne, z książek nawet tych mniej ambitnych przecież trudno się utrzymać, a ja tutaj wymagam nie wiadomo czego...

Kwestia postępu cywilizacyjnego, w czasach gdy ebooki są powszechne a tablet na którym można wygodnie czytać książki da się kupić taniej niż nową grę na Xboxa, interesujących cię pozycji w Empikach będzie coraz mniej. Branża poligraficzna przechodzi transformację związaną z cyfryzacją literatury, obecnie coraz większą rolę odgrywają masówki drukowane na papierze makulaturowym typu Harry Pottery czy 50 Coś Tam Greya które kosztują grosze od strony produkcyjnej i wiadomo że miliony kupią, oraz ekskluzywne wydania albumowe, które celują w bogatszą klientelę którą stać na książki oprawiane w skórę itd...

Ja to nie czytam chyba za nadto ambitnych książek, chyba że historyczne( ale w stronę populrnonaukowych niż wybitnie historyczne które są nudne) i reportaże( Kapuścinki, Terzani, Hugo-Bader) uznac za ambitne.

Ja lubię horrory Masterton Panika,polecam tym, co mieszkają w Warszawie.

luk_dig, smuci mnie po prostu, że nawet tutaj na forum mówi się o książkach mniej ambitnych powiedzmy. Za ambitne działa to mało kto się bierze. Może to mój wrodzony masochizm, zaburzenia. Też czytam łatwiejsze książki, ale raczej mało ich kupuję, bo po prostu szkoda mi na nie pieniędzy. Zresztą mało beletrystyki nabywam ostatnio. Czekam już na głosy oburzonych.

Czytałem taką anegdotę, że profesorowie chyba z Oxfordu, w trakcie luźnej rozmowy zaczęli się chwalić, który z nich nie przeczytał bardziej znaczącego dzieła literatury światowej i ten, który wymienił "Ulissesa" Joyce'a, stracił na drugi dzień pracę.

Ostatnio przeczytałem "Pijaka" Fallady i muszę się w końcu zabrać za Nahacza, w końcu to niby głos mojego pokolenia.

Czytałem taką anegdotę, że profesorowie chyba z Oxfordu, w trakcie luźnej rozmowy zaczęli się chwalić, który z nich nie przeczytał bardziej znaczącego dzieła literatury światowej i ten, który wymienił "Ulissesa" Joyce'a, stracił na drugi dzień pracę.

Ja przeczytałam ok 100 str i sobie odpuściłam, bo jestem literacko asertywna. Trochę nie rozumiem książkowych masochistów, którzy męczą się z jakąś książką, nudzą, ale nie - twardo czytają, bo to Grass czy Mann.

Za ambitne działa to mało kto się bierze. Może to mój wrodzony masochizm, zaburzenia. Też czytam łatwiejsze książki, ale raczej mało ich kupuję, bo po prostu szkoda mi na nie pieniędzy.

Jeśli czytasz na siłę, to tak. Wiesz, ja miałam fazę na ambitności jak byłam nastolatką. A raczej nie tyle na ambitności, co na klasykę - pożerałam Nabokova, Dostojewskiego, wspomnianego Hessego, Salingera, Steinbecka etc etc. Teraz mi przeszło. Może nie do końca, bo teraz np. czytam "Podróż do kresu nocy" Celine'a, a "Matka boska kwietna" Geneta czeka w kolejce z paroma Jelinkami, "Diabłami z Loudun" Huxley'a. Ale ja czytam dziwnie, bo właściwie... prawie wszystko. Nie znoszę romansów, ale nie mam problemu, żeby przeczytać po drodze z tym Celinem dwie książki o ludzkich zombie ("Amok" i "Wściekła krew" - dobra rozpierducha, wciąga), a teraz "Katedrę w Barcelonie", sagę historyczną z XIVw, Katalonia, znakomita dla fanów gatunku, dorównuje "Filarom ziemi" Folleta. Czytam książkę w 1-2 dni, więc to dość szybko u mnie leci.

Natomiast to, czego wybitnie nie lubię, to gloryfikowanie klasyki jako czegoś ambitniejszego, mądrzejszego od literatury współczesnej. Zresztą identycznie jest z muzyką. Nauczycielka z akademii muzycznej mojej koleżanki podobno mówiła, że gdyby Bach żył współcześnie, tworzyłby trance. Nie rozumiem za bardzo, dlaczego np. Hesse miałby być ambitniejszy od McCarthy'ego, albo dlaczego Lem jest ambitniejszy od Stross'a. Uważam, że bomba literatura powstaje w każdym niemalże okresie i w niemalże każdym gatunku. O, właśnie - moim zdaniem Potter to znakomita książka W SWOIM GATUNKU - literatury dla dzieci. To jak Einstein mówił - jak się będzie oceniać rybę po jej umiejętności wspinania się na drzewa, to całe życie będzie przekonana, ze jest głupia. Jak ktoś ocenia Pottera porównując go do Dostojewskiego, to faktycznie wyjdzie kiepsko.

Ech, pogadałabym sobie o książkach...

Ramanujan, w empiku to raczej szuka się autorów współczesnych albo takich książek, które są bardzo popularne. Chcesz mniej popularnej klasyki, idź do biblioteki

Zresztą podejrzewam, że też takie czasy - większość ludzi szuka czegoś lekkiego i przyjemnego, a nie książki która ich skłoni do jakiś egzystencjalnych rozmyślań lub co gorsza, życiowych rozterek. To samo co z kinem, idzie się tam dla rozrywki a nie na ciężkie dramaty, choć wiadomo nie wszyscy. Inna sprawa, że to co nazywa się klasyką, nie zawsze wszystkim podpasuje, zresztą o gustach się nie dyskutuje.

Przykład z wczoraj: nie rozumiem czemu "Widnokrąg" Myśliwskiego jest tak zachwalany na jednym z portali jako niesamowita książka. Jak dla mnie nie najgorsza, ale do niesamowitości jej daleko i oddałam nie doczytując dwóch ostatnich rozdziałów. Już sto razy lepszy był "Traktat o łuskaniu fasoli". W zamian wzięłam kolejną książkę Maślanki: "Jutro będzie lepiej". Jego "Bidul" był fajny, jak ktoś lubi takie historie to polecam.