'Ryzykowne' zachowania

Czy czasem mimo nerwicy nachodzi Was chęć zrobienia czegoś odważnego,ryzykownego?Czegoś czego bardzo się boicie i na codzień nawet Wam przez głowę nie przejdzie?Nie chodzi mi o sporty ekstremalne,tylko o codzienność szarych ludzi np.podjęcie studiów ,wyjazd gdzieś,udział w konkursie...Chęć taka pojawia się nagle i nagle znika.Tak jakby coś chciało się wyrwać spod tego pancerza lęku i strachu.A może nawet taką rzecz robicie...(Nie wiem czy dobrze wyjaśniłam).

Czasem mam ochotę,zrobić krok do przodu.Jakaś część mnie bardzo tego chce,ale nerwca mi to uniemożliwia.Na codzień unikam stresujących sytuacji,ale czasem z własnej woli się w nie pakuje.Ostatnio zapisałam się na egzamin zerowy,który jest ustny...mogłam tego nie robić,ale zrobiłam .Nie wiem dlaczego.Impuls.Teraz myślę jak to się dalej ułoży.I boję się.Macie tak czasem?

heh ja tak miałam bardzo często! Chciałam coś zrobić, ale nie mogłam! A czasem miałam jakies przypływy odwagi i dobrego humoru i robiłam cos czego sie troche bałam, wtedy zazwyczaj wychodziło:) ale wydaje mi sie ze były to tylko takie stuacje w ktorych poziom lęku był w miare mozliwy do zniesienia:) nie sadze bym miała nagłe ochote wygłosic cos do tłumu.........hehe - to ekstremalna sytuacja!

Właśnie rzuciłam pracę i zacznam następną Też mogłam tego nie robić, a jednak zrobiłam.

Mam takie cuś :)

Czasami i coraz częściej (w grudniu pierwszy raz odważyłem się wystąpić przed aulą z ludźmi). Było to niespodziewane, bo ktoś mnie do tego zgłosił i glupio mi było odmówić.

Czasami mam wrażenie, że te takie przebłyski odwagi, to powrót do zdrowia i okazja, żeby złapać wiatr w żagle :)

Ostatnio caly czas. Rzucam prace w maju, wybieram sie na wycieczke po Europie po powrocie bede tylko studiowala. Mam zamiar tez otworzyc jakis swoj maly interes, na razie jest w powijakach ale juz zaczelam rozmowy z ludzmi.

Jakies 2 miesiace temu bylam w takim stanie ze myslalam ze juz nic nie ma sensu. Teraz czuje powoli ze staje na nogi i ze duzo rzeczy jest mozliwych, staram sie z tego korzystac, bo w sumie co mi szkodzi?!

Mam tylko nadzieje, ze poprawa jest trwala :)

jeśli chodzi o moje ryzykowne zachowania to ostatnio tak się "zawiesiłem" idąc przez miasto, że nawet nie zauważyłem kiedy wszedłem na pasy na czerwonym świetle . o mało pod TIR-a nie wpadłem, hehe...

Często nachodzą mnie takie myśli ale brakuje odwagi aby do końca to zrealizować.

Tak mi się też czasem wydaje, a nawet (ale to już rzadko) robię takie szalone rzeczy. Mam też hipotezę, że może to było by jakieś rozwiązanie - robienie takich ryzykownych czynności często. Znałem z widzenia człowieka, który sprawiał wrażenie "znerwicowanego" - np. choć występował publicznie, to widać było że coś z nim "nie tak". A potem się okazało, że uprawiał sporty ekstremalne. Więc może mu to pomagało w codziennych obowiązkach.

Witam:)

Wiem dobrze o czym mówicie, miałam coś takiego kiedy chodziłam jeszcze do szkoły. Próbowałam walczyć z ciągłym strachem, zapisałam się do Samorządu Szkolnego, gdzie byłam Rzecznikiem Praw Ucznia, pchałam się między ludzi ale i tak mi to nic nie dało. Dalej jest jak jest, choć teraz w utajonym stadium. Kuuurcze ale żenada. No ale cóż, każdy robi co może. Pozdrawiam.

miałam. kazali zorganizować oprawę matury. tylko ja!. 20 dni sprzatania i szykowania. koszmar...zrobiłam to ...ale z poczuciem porażki.

ja podejmuje ryzykowne działania, ale raczej w drugą stronę. to są pomysły w stylu: o, a dziś się naćpam jakimiś nowymi tabsami

Ryzykowne zachowania przy nerwicy lękowej? Przyznam szczerze, że jakoś nigdy nad tym nie myślałam. Wręcz przeciwnie. Mam w głowie obraz osoby, która jest wiecznie przerażona, zahukana i nie daje rady sama wyjść z domu, ale to pewnie jakiś stereotyp albo skrajny przypadek.

Jak to więc właściwie jest? Czy NL dotyczy wszystkiego? Czy np. ktoś ma tylko emetofobie, a poza tym może nawet skakać na bungie?

wiem co masz na mysli, gdyz czesto podejmuje takie "ryzykowne" zachowania. Kiedys sam nawet napisałem wątek na ten temat. Niestet nie cieszyl się duża popularnością. Bardz bym chciall zeby ludzie szerzaj sie na ten temat wypowiedzili, bo sprawa wydaje sie istotna - warto czy nie warto. Tym razm, nie zmierzam sie wysilac - moje doświadczenia są takie - podemujesz cos takiego ryzykownego to kosztujecie Cie to nerwy. Mnie jedno takie ryzyko potrafi kosztowac pare dni

powortu do standardu. Czesto wlaśnie jest tak, że poźniej żałuje ze to zrobiłem bo sobie pogorszylem. Ale sa też i doświadczenie poztywne - raz kolega wyciągnal mnie do pubu i się odbllowalem, zaczalem cześciej wychodzić to znaczy tak bardziej żyć normalnie. A czy warto czy nie warto nadal nie wiem.

snaefridur, A jakie są Twoje doświadczenia?

snaefridur, A jakie są Twoje doświadczenia?

zwróć uwagę że pytasz osobę która już nie ma konta a jej posty są sprzed 7 lat...

Nie podejmuję żadnych ryzykowanych zachowań, mam turbo tchórzliwy charakter i zazwyczaj unikam mierzenia się z lękami, także tymi niedużymi.

Tylko ja patrzę chyba przy każdym poście na datę.

Też zawsze patrzę.

Osz kurcze a skad sie tutaj na pierwszej stronie wzial taki stary wątek?