Emetofobia - Lęk przed wymiotowaniem

[Lajka04]

crackpot, to naprawde budujące, że nie tak łatwo zemdleć

 

ann_bijoch, dobrze, że nie jestem z tym sama, ale z drugiej strony bardzo Ci współczuję;*

 

-- 26 lip 2012, 20:42 --

 

Tak mnie mdli, że najchętniej puściłabym pawia. Ale wiem... zdaję sobie z tego sparwę... jestem świadoma w zupełności... że jego nie ma, że nie mam co puścić, że to wszystko jest w mojej głowie. Ale to takie relane, aż przerażające swoją prawdziwością. Zawsze się na to nabieram, nabieram do tego stopnia, że dostaje ataku... A to wszystko dzieje się tylko w mojej głowie... Nie wiem czy kiedyś w to uwierzę...

[Gość]

Ja ten tydzień mam fatalny. Pod wieczór jest tragedia. Biegunka, mdłości, telepawki. Dziś trochę lepiej ale znów nie jest tak jak powinno. Brakuje mi już sił. Od ponad miesiąca bardzo mi się nasiliła fobia. Nie wiem co robić. Ten strach jest straszny...

[Lajka04]

Psychotropka`89, u mnie też się lęk znacznie nasilił. Może ma na to wpływ pora roku. Lato jest paskudne:/ Jak robi się goroąco, to mam wrażenie, że zaraz zemdleje, a to nasila lęk przed zwymiotowanieniem, i tak kółko się zamyka.

[ann_bijoch]

U mnie ostatnio troszkę spokojniej, ataki się osłabiły mam wrażenie. Cały czas jestem czymś bardzo zajęta, a to praca, a to inne rzeczy i może to przez to

[Mireille]

Jak robi się goroąco, to mam wrażenie, że zaraz zemdleje, a to nasila lęk przed zwymiotowanieniem, i tak kółko się zamyka.

 

Też tak mam. Jest mi słabo, kiedy temperatura przekroczy 25*C

 

Teraz jeszcze lek pogarsza sprawę. Od kiedy biorę większą dawkę, zasypiam na stojąco. Chyba w tym tygodniu powiem o tym lekarzowi :/

 

 

Wróciłam do domu. Tym razem miałam 4 ataki paniki. Na szczęście w miarę szybko się uspokajałam. Zauważyłam, że jest mi łatwiej kiedy siedzę obok kierowcy. Pomaga mi wtedy świadomość, że muszę siedzieć spokojnie, żeby mu nie przeszkadzać.

 

-- 28 lip 2012, 22:16 --

 

Właściwie to nie wiem czemu tak się boję jeździć samochodem Przecież nie mam choroby lokomocyjnej.

[Lajka04]

Mireille, a jakie leki bierzesz?

 

Ja z kolei boję się jedździć autobusami, bo z nich nie tak prosto uciec:/ Samochodem w ogóle nie odczuwam lęku, no chyba, że podróź jest daleka, wtedy włącza się syndrom "dziecięcej choroby lokomocyjnnej", której również nie mam...

 

Wiecie co? Nie mam już siły do tych lęków. Od ponad pół roku nie biorę anty, ale czuję, że muszę do nich wrócić. Ciągle coś mi się dzieje, niby małoznaczącego, a bo to zamdli mnie od czasu do czasu, zakręci w głowie, poczuję stan bliski omdlenia czy osłabienia, nic wielkiego pomyśłałabym.... Najgorsze jest to, że ten stan "dziwnych objawów" już miałam, i to był zwiastun czegoś znacznie gorszego. A mianowicie tak ślinych lęków, że nie pozwlały mi one na normalne funkcjonowanie - rezygnacja ze studiow, podróżowania, wogóle mogłam zapomnieć o ak banalnej czynności jak wyjść do pobliskiego sklepu. Jakoś udało mi się z tego wykaraskać, ale boję się, że to może wrócić... że wraca... że wszystko na co tak ciężko pracowałam staracę bezpowrotnie. Myślałam, że nigdy mnie to już nie spotka.

[Mireille]

Mireille, a jakie leki bierzesz?

 

Przeciwpsychotyczne.

 

Niestety raczej nie mogę brać mniejszej dawki :?Mam nadzieję, że lekarz coś wymyśli.

 

 

A teraz w ogóle nie chce mi się spać

[Lajka04]

Mireille, musisz powiedzieć o tym lekarzowi. Może zamieni Ci lek na inny, który nie będzie aż tak usypiał. Ja dziś wziełam 3 tabletki Torecan, właściwie to jedną wczoraj przed północą, potem po północy, i z rana kolejną. Zalecana dawka to jedna tabletka, no ale... nie potrafiłam sobie odmówić dwóch kolejnych, bo miałam takie starszne mdłości. Całą niedzielę przespałam. Choć nie wiem jak bardzo bym się starała to nie byłam wstanie utrzymać się na nogach. Teraz zresztą też mi się chce spać. Ale jest jeden pozytyw jaki dostrzegam: nie zwymiotowałam! a to było bardzo bardzo prawdopodobne, bo niestety czymś się przytrułam. Nie będę już nic więcej pisać dziś żeby nie zapeszyć...

[ann_bijoch]

No i się pochwaliłam - teraz znów źle się czuję, atak na całego... ;(

[Mireille]

Co się stało? Uspokoiłaś się już?

 

 

Mireille, musisz powiedzieć o tym lekarzowi. Może zamieni Ci lek na inny, który nie będzie aż tak usypiał.

 

Biorę to już od dawna. Ostatnio po zwiększeniu dawki czułam się tak przez ok. 2 tygodnie, więc poczekam jeszcze kilka dni. Jeśli będzie tak samo to jej powiem.

[ann_bijoch]

Już prawie opanowane... Zjadłam u chińczyka, wkręciłam sama sobie, że stare i nie za dobre... wdech, wydech, wdech, wydech, będzie dobrze

[Mireille]

Bałam się tak samo kiedy na oddziale zrobiliśmy pizzę i ciasto było niedopieczone

[Lajka04]

Dziewczyny widzę, że jesteście ryzykantki, jedna je u chińczyka, druga własnoręcznie robioną pizzę Podziwiam

[ann_bijoch]

No ja trochę z braku wyboru, pracuję w galerii handlowej i podczas przerwy mam szalony wręcz wybór: McDonadls, Burger King, KFC, Pizza Hut, Sphinx, Turek na wagę i Chińczyk na wagę

Brakuje mi domowych obiadków, ale nie bardzo mam jak takie jadać ;p

 

-- 30 lip 2012, 07:37 --

 

No ja trochę z braku wyboru, pracuję w galerii handlowej i podczas przerwy mam szalony wręcz wybór: McDonadls, Burger King, KFC, Pizza Hut, Sphinx, Turek na wagę i Chińczyk na wagę

Brakuje mi domowych obiadków, ale nie bardzo mam jak takie jadać ;p

[Gość]

Brrr... ja w ogóle ostatnio nie jem na mieście.

Ze mną jest źle, coraz gorzej. Cokolwiek zjadłam to mdłości, ból żołądka. Schudłam do 47 kg.

Zaczynam mieć jadłowstręt, bo co nie zjem to źle się czuję. Boję się jeść...

Krople żołądkowe, jakieś leki na trawienie, herbatki nic nie pomagają. Dziś wzięłam Sulpiryd w dawce jaką kiedyś przepisał mi lekarz. Jeśli pomoże, to sprawa będzie jasna, że to nerwica. Jeśli nie pomoże, będzie gorzej bo będę musiała się udać do lekarza .

[Lajka04]

Psychotropka`89, a nie lepiej od razu iść do lekarza - gastrologa, aby być pewnym, że nic złego ze zdrowiem się nie dzieje? U mnie to było na odwrót, najpierw chodziłam po lekarzach od chorób wewnętrznych, gastrologów, nawet byłam u znachorki No ale sama gdzieś wewnętrznie przeczuwałam, że to z moją psychiką coś nie tak. A wyniki badań tylko mnie w tym utwierdziły. Psychotropka`89 bardzo Ci współczuję, wiem, że to marne pocieszenie, ale u mnie też z każdym dniem coraz gorzej, i to bardzo A antydepresantów jeszcze nie biorę, narazie czekam, w sumie nie wiem na co, ale jakoś ciężko mi się do lekarza wybrać. Jeszcze dwa miesiące do rozpoczecia roku, muszę się w tym czsie uporać z tym co się dzieje, bo inaczej to nie wiem co to będzie...

 

-- 30 lip 2012, 13:28 --

 

ann_bijoch, a kanapki nie wchodzą w grę? Ja chyba nimi bym się ratowała

[Gość]

Sęk w tym, że boję się panicznie gastroskopii a wiem, że na bank mnie skierują na to badanie. A ja sobie tego nie wyobrażam.

[Mireille]

Też panicznie się tego boję. Kiedyś bardzo często bolał mnie żołądek, ale do gastrologa nie poszłam... Na szczęście przeszło.

 

 

Świetnie. Psychiatra jest na urlopie. Nie będzie jej do końca sierpnia Nie wiem jak ten miesiąc wytrzymam. Bardzo martwią mnie niektóre objawy i chciałam o nie zapytać, bo już nie myślę o niczym innym :/

[Gość]

Mireille, chociaż Ty mnie rozumiesz...

Ja 2 tabletkę sulpirydu wzięłam niedawno. Jestem tak przymulona, że szok. Ale "guli" nie mam w gardle przynajmniej ani mdłości. Żołądek mnie nie tyle boli co jest taki jak by skopany, obolały, czuję napięte mięśnie cały czas ale to chyba nerwy bo wczoraj, bez leku było np. gorzej. Dziś jak by ciut puszczało.

Oj, to miesiąc musisz przeżyć. A leki masz, czy nie bardzo?

[Mireille]

Mam leki.

 

Ciężko będzie... Jutro mam terapię, ale chyba nie będę rozmawiać o tych objawach. Od niedawna mam nową terapeutkę i na razie jakoś jej nie ufam. W środę spotkam się ze swoją "opiekunką" z oddziału, może ona mnie uspokoi

[Szałwia]

Znam te dolegliwości chociaż u mnie to (chyba) historia zamierzchła. Próbowałam się zdystansować i uspokoić, objawy ustąpiły gdy zakończył się dla mnie najbardziej stresujący czas (koniec liceum, studniówka, matura), sporadycznie pojawiały się gdy pojawiał się jakiś stres "jak sobie poradzę, chcę by się udało, nie może mnie znów mdlić i boleć żołądek" gdzie niby nic nie powinno mnie stresować np wyjazd na wakacje. Czasami tak mocno paraliżował mnie strach przed wymiotami z nerwów i tą utratą kontroli że nic nie jadłam rano i będąc na czczo wywoływałam wymioty by mieć pewność że nic mi w żołądku nie zostanie i choćby nie wiem jakbym się denerwowała to najwyżej się pomęczę ale nie zwymiotuję. Koszmar. Mimo wszystko to były sporadyczne epizody, a od 2 lat męczę się z nerwicą która "skupiła się" z kolei na jelitach ;/ i zamiast zestawu żołądek-mdłości-wymioty jest ból brzucha- biegunki. Ale czasem gdy naprawdę mocno się czymś zdenerwuję odzywa się stary znajomy i znowu mnie mdli i ściska w żołądku :/

Współczuję Wam dziewczyny że się z tym męczyćcie, wiem jak to potrafi uprzykrzać życie. Trzymam kciuki za Wasz powrót do zdrowia. Tu psychoterapia jest na pewno pomocna.

[Gość]

Ja zaczęłam od dziś brać sulpiryd 50. Rano jeden, po południu jeden, około 18tej jeden. Leki nasenne mi się skończyły i mam pytanie. Czy mogę koło 22giej, 23 zażyć aviomarin nasennie . W ulotkach nie ma nic o tym żeby tych dwóch leków nie mieszać dlatego pytam Was.

Co myślicie?

[shadow_no]

Widzę, że sporo nowych twarzy w tym temacie, więc pocieszę Was, że u mnie z emetofobią z czasem jest coraz lepiej. Objawy mam mniejsze niż jeszcze kilka miesięcy temu, i mam wrażenie, że z każdym dniem lęki i te przykre odczucia jakby tracą na sile. Żeby nie było zbyt łatwo to oczywiście mam inne objawy nerwicowe, ale skupiając się na emetofobii muszę przyznać, że w moim przypadku czas działa na moją korzyść.

Doszedłem do etapu w którym znów często zdarza mi się jeść na mieście (co było przez pewien okres nie do pomyślenia) a to też jest jakiś wyznacznik. Okropna jest ta fobia ale jak widzę i z nią można nauczyć się funkcjonować.

 

Psychotropka`89, najlepiej przedzwonić do apteki i spytać farmaceuty, będziesz mieć pewność.

[Gość]

shadow_no, Dokładnie można nauczyć się funkcjonować chociaż to uciążliwe i trudne i wraca,mnie terapia w tym pomaga dużo.Jednak psychika to zródło dolegliwości fizycznych.

[Gość]

Zmieszałam wczoraj i nic się nie stało. Spałam fatalnie ale to było do przewidzenia.

No jest ciężko, to fakt. Fobia uniemożliwia sen, jedzenie, normalne funkcjonowanie. Wykańcza fizycznie i psychicznie. Ale na nerwicę żołądka Sulpiryd, który zaczęłam brać na prawdę jest zbawienny. Objawy uboczne też rewelacyjne nie są ale przynajmniej nie mam już ciągłych mdłości i napadów histerii. Także póki co będę go brać.