Wirginia Zachodnia

I tutaj też kolejna słuszna wypowiedź.

To wszystko jest szczerą prawdą. Zgadzam się w 100 %. Od początku wiedziałam, że za kim jestem odpowiadają rodzice. Ale zmienić się i naprawić, mogę tylko ja sama.

Teraz będę miała terapię co 2 tygodnie. Mam nadzieję, że taka częstotliwość się utrzyma do końca. Terapia co 3 tygodnie jest zbyt rzadka. Brakuje wtedy więzi z terapeuta.

A jak twoje studia. Do przodu ?

Ja mam olbrzymi problem z patrzeniem na terapeute. Myślę, że tutaj chodzi o jakiś rodzaj wstydu.

A jak u ciebie z pisaniem. Ortografia i interpunkcja.

Też tak mam. Mnie krytykowali obydwoje rodzice. Odczuwam jeszcze lęk przed karą i porażką.

Już coraz mniej jest tego wstydu we mnie. Coraz mniej czuję odpowiedzialnosci za życie rodziców.

Może ten wstyd wynika z tego, że masz poczucie, że nie zasługujesz na cokolwiek, co jest dobre.

Wystarczy jeden ciężki moment w życiu i cała terapia zaczyna się sypać. I pojawia się duża frustracja. Rozumiem twoje dylematy @antylopa

W moich snach moja siostra była alkoholiczka albo narkomanka, albo prostytutką. Miałam wyrzuty sumienia, że tak źle ją wychowałam. W rzeczywistości jest normalną osobą. Na szczęście już nie mam snów o takiej treści.

Raczej rozmawiają o swoim życiu, a nie problemach pacjentów. Często są wypaleni i mają dość gadania o problemach innych. Wystarczy, że muszą słuchać pacjentów. Problemy pacjentów zostawiają w gabinecie. Inaczej sami by zwariowali.

Też tak mam.

W jaki sposób nauczyłaś się obsługi rezonansu ? Chodzisz do szkoły medycznej ?

Dobrze, żeby nie siedział jak mumia. Żeby zadawał pytania i interesował się tym, co mówimy. Psycholog nie czyta w myślach to prawda. Ale musi też rozumieć, co do niego mówimy. Dopytywać, jeśli nie rozumie, co do niego mówimy.