Terapia

[kaja123]

Keraj, *Monika*, jaki zbieg okoliczności w moim również

[Keraj]

No i super :) Najgorzej było ten pierwszy lęk i opór przekonać, ale potem już spoko. Życzę Wam, by terapia Was zmieniała codzień na nowo i pozwoliła osiągnąć to, czego szukacie :)

[*Monika*]

Keraj, ale ja już ją zakończyłam po ponad trzech latach uczęszczania.

kaja123, ale fajnie

[Keraj]

*Monika* - gratuluję.

[*Monika*]

Keraj, Jarek tak?

Dziękuję

[Keraj]

Tak, dokładnie - Jarek :) Rozgryzłaś mnie. Mi terapia daje wiele. Poza terapią ind., chodzenie na grupę oraz mityngi w necie bardzo wiele mi dają. Pozwala mi się to otwierać na innych, kontakt nawet poprzez takie forum jest swego rodzaju "małą terapią". Tak myślę. W końcu dzielimy się własnymi doświadczeniami :)

[Sad_Bumblebee]

Chciałam się z Wami podzielić moimi odczuciami co do terapii na którą chodzę od 2 m-cy. Uwierzyłam w końcu, tak na 100%, że zmiana faktycznie jest możliwa:) Po latach brania leków wylądowałam u terapeutki, ale z mieszanymi uczuciami tak naprawdę, nie do końca wierząc czy cokolwiek mi to da. Trafiła mi się ciepła, doświadczona kobieta, od samego początku mam poczucie, że wie co robi, i powoli zaczynam coraz bardziej jej ufać.

Dzięki niej zrozumiałam już jedną rzecz. Że nie muszę spełniać niczyich oczekiwań, że miłość do rodziców nie równa się bezkrytycznemu posłuszeństwu, wyrzutom sumienia i awersji do samej siebie, gdy nie mogę ich zadowolić. Tak podświadomie myślałam - że by być kochaną, muszę robić dla nich wszystko, a jeśli nie czuję się kochana, to dlatego, że nie jestem wystarczająco dobra. Gdy zrozumiałam jaką byłam niewolnicą czyichś oczekiwań popłakałam się, a jednocześnie poczułam się bardziej wolna:) Zrozumiałam, że mogę kształtować relację z rodzicami wg zasad które JA ustalę i mam do tego prawo.

Jeszcze długa droga przede mną, wiem. Jednak już teraz lęk przed odrzuceniem i krytyką się zmniejszył. Mam przekonanie, że MOŻNA swoją przeszłość i siebie samego "rozplątać" i zrozumieć, to tylko kwestia czasu.

[Candy14]

Sad_Bumblebee, super czytac takie wiesci.

[Keraj]

Sad_Bumblebee, też sam zdaję sobie sprawę z tego,że jeszcze jest pewna droga przede mną. Ale jak widzę efekty terapii i pracy nad soba, to mam jeszcze większą mobilizację. Zrozumiałem, że nie muszę być doskonały i że nie wszystko zawsze musi wychodzić w 100%. Z czasem wrzuciłem na luz i już jest lepiej.

[mojanati]

Jak Wy wszyscy tak piszecie to daje mi nadzieję, że i u mnie będzie poprawa, że będę normalna, więc piszcie jak najczęściej:).

Ja na razie jakichś zaskakujących zmian nie widzę, a to już 9 miesiąc terapii. Chociaż może efektem jest to, że nadal żyję, że żyje na pozór normalnie.

[Sad_Bumblebee]

Polecam książkę Alice Miller pt. "Bunt ciała". Nie tylko terapeutka, ale również lektura tej książki pomogła mi zrozumieć to, co napisałam wyżej.

[Keraj]

Właśnie przeglądam sobie tą ksiażkę. Ja ze swej strony polecam Bradshowa - "Powrót do swego wewnętrznego domu", Hellstena "Wsparcie dla DDA" i wiele innych. Na blogu mam spis kilkudziesięciu ksiażek w temacie dda, zapraszam do zapoznania się. Niektóre są znakomite, wiele mi wytłumaczyły.

[Sad_Bumblebee]

Na święta Bożego Narodzenia zawiozłam swoim rodzicom terapeutyczny prezent, wydrukowałam "Zrozumieć rodzinę" Bradshawa. Z tego co wiem nikt do niej do tej pory nie zajrzał. Prezent mi nie wypalił :) Ale...już się tym nie przejmuję. Muszę się nauczyć oddzielać ich życie od mojego. Oni i tak się nie zmienią. A przede mną jeszcze dużo dobrego myślę :)

[Keraj]

Tak, to prawda oddzielić życie od rodziców. Żyj swoim życiem, ja długo jako dda myślałem zawsze o o innych, a na końcu o sobie. Nadszedł jednak czas na zmiany. I dobrze się stało. Na pewno dużo dobrego przed Tobą! Życzę Ci tego i tyle optymizmu co dzisiaj :)

[Sad_Bumblebee]

Z tym optymizmem przydałoby się :) Pewnie nie raz będzie ciężko, terapia w końcu trwa, ale mam teraz więcej wiary w jutro, więcej siły do pracy nad sobą.

Wzajemnie Keraj! :)

[mojanati]

Mam takie pytanie. O tą całą terapię. Jak to działa, że ona działa?:)

Czy taka terapia ma jakieś etapy?

No bo na mnie zbytnio nie działa (niby podobno jeszcze za wcześnie) ale nie widzę, żeby miała zacząć działać. Jakby w ogóle nie idziemy w żadnym kierunku. Przyjdę pogadam i tyle. Trochę już jestem umęczona.

Wręcz zastanawiam się nad braniem leków by jakoś przetrwać. Tylko kurka co ja mam znowu przetrwać, aż mi córka dorośnie czy do samej śmierci, czy do czegoś jeszcze innego. Co do przetrwania do akurat dobra jestem. Całe dzieciństwo polegało na tym żeby przetrwać. Teraz chciałabym pokorzystać z tego życia, ale nie umiem...

[mojanati]

Mam takie pytanie. O tą całą terapię. Jak to działa, że ona działa?:)

Czy taka terapia ma jakieś etapy?

No bo na mnie zbytnio nie działa (niby podobno jeszcze za wcześnie) ale nie widzę, żeby miała zacząć działać. Jakby w ogóle nie idziemy w żadnym kierunku. Przyjdę pogadam i tyle. Trochę już jestem umęczona.

Wręcz zastanawiam się nad braniem leków by jakoś przetrwać. Tylko kurka co ja mam znowu przetrwać, aż mi córka dorośnie czy do samej śmierci, czy do czegoś jeszcze innego. Co do przetrwania do akurat dobra jestem. Całe dzieciństwo polegało na tym żeby przetrwać. Teraz chciałabym pokorzystać z tego życia, ale nie umiem...

[Gość]

mojanati, a na jaką chodzisz? Jakiego typu?

[Gość]

mojanati, a na jaką chodzisz? Jakiego typu?

[medela]

Mojanati , ja mam bardzo podobne myśli i dylematy. A jak długo jesteś na terapii ( ja kilka m-miesięcy)

[medela]

Mojanati , ja mam bardzo podobne myśli i dylematy. A jak długo jesteś na terapii ( ja kilka m-miesięcy)

[kaja123]

mojanati, ja się powtarzam z tym linkiem na forum ale znalazłam i wklejam.

Moze Tobie i innym pomoże w zrozumieniu.

http://www.psychoterapia.org/wstep/index.php?co=wstep

http://www.centrumpsychoterapii.eu/faq/pozostale.html

[kaja123]

mojanati, ja się powtarzam z tym linkiem na forum ale znalazłam i wklejam.

Moze Tobie i innym pomoże w zrozumieniu.

http://www.psychoterapia.org/wstep/index.php?co=wstep

http://www.centrumpsychoterapii.eu/faq/pozostale.html

[mojanati]

mojanati, a na jaką chodzisz? Jakiego typu?

Nie wiem na jaką. Chodzę i rozmawiam z terapeutką. Tak już 10 miesiąc.

 

kaja123 - biorę się za czytanie linków

 

-- 09 mar 2013, 23:57 --

 

Ja tak sobie myślę, że ta terapia w tym momencie jest ukierunkowana na to żeby pomóc mi przetrwać moją małą traumę czyli moje rozstanie z mężem, rozwód i żeby pomóc mi poukładać życie na nowo, a dopiero potem przejdziemy do innych tematów. Nie wiem. Rozmawiamy w sumie najczęściej o moim chorym małżeństwie..., o ojcu wspominałam może ze dwa razy.

[mojanati]

mojanati, a na jaką chodzisz? Jakiego typu?

Nie wiem na jaką. Chodzę i rozmawiam z terapeutką. Tak już 10 miesiąc.

 

kaja123 - biorę się za czytanie linków

 

-- 09 mar 2013, 23:57 --

 

Ja tak sobie myślę, że ta terapia w tym momencie jest ukierunkowana na to żeby pomóc mi przetrwać moją małą traumę czyli moje rozstanie z mężem, rozwód i żeby pomóc mi poukładać życie na nowo, a dopiero potem przejdziemy do innych tematów. Nie wiem. Rozmawiamy w sumie najczęściej o moim chorym małżeństwie..., o ojcu wspominałam może ze dwa razy.