KLOMIPRAMINA (Anafranil, Anafranil SR)

[*Monika*]

 

xanonymous, W Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-10) zaburzenia snu dzieli się na nieorganiczne i organiczne, czyli niezwiązane lub związane z chorobami układu nerwowego lub somatycznymi.

Amerykańska klasyfikacja chorób i zaburzeń psychicznych (DSM-IV) dzieli zaburzenia snu na pierwotne i wtórne, czyli na występujące samoistnie lub towarzyszące innym chorobom. Z praktycznego punktu widzenia najbardziej przydatny jest jednak podział bezsenności ze względu na czas trwania objawów.

 

Bezsenność przygodna (o czasie trwania do kilku dni) i bezsenność krótkotrwała (o czasie trwania do 4 tygodni) są najczęściej powodowane reakcją na stres (np. problemy zawodowe, szkolne, rodzinne) lub zmianą tryby życia (np. przeprowadzka, podróż ze zmianą stref czasu).

Bezsenność krótkotrwałą mogą wywołać również choroby somatyczne, na przykład infekcje, choroby przebiegające z bólem.

 

Bezsenność przewlekła, czyli trwająca powyżej miesiąca, najczęściej jest związana z zaburzeniami psychicznymi (szczególne depresją i zaburzeniami lękowymi), przewlekłymi chorobami somatycznymi (np. zaburzeniami hormonalnymi, przewlekłymi stanami zapalnymi np. reumatoidalnymi, przewlekłymi zespołami bólowymi, chorobami neurologicznymi i narządu ruchu, które uniemożliwiają aktywność fizyczną w ciąg dnia) oraz uzależnieniami na przykład od alkoholu. Pierwotne zaburzenia snu, nawet w ośrodkach medycyny snu, do których kierowani są pacjenci już po wykluczeniu zaburzeń psychicznych i chorób somatycznych, rzadziej są przyczyną problemów ze snem niż choroby:

 

Najczęstsze przyczyny bezsenności. Na podstawie: Coleman i wsp. Sleep-wake disorders based on a polysomnographic diagnosis. A national cooperative study. JAMA, 1982; 247 (7): 997–1003.

 

Częstość występowania

 

Objawy bezsenności w wywiadach epidemiologicznych stwierdza się u 30–50% badanych dorosłych osób. U 16–21% badanych objawy występują co najmniej trzy razy w tygodniu lub stale, a 10–28% badanych określa nasilenie objawów jako umiarkowane lub ciężkie. Około 9–15% osób dorosłych w populacji ogólnej zgłasza, że objawy bezsenności istotnie wpływają na ich funkcjonowanie i samopoczucie w ciągu dnia. Diagnostyczne kryteria bezsenności pierwotnej spełnione są u co najmniej 6% badanych dorosłych osób.

 

Diagnostyka

 

Poszukiwanie przyczyny bezsenności należy rozpocząć od oceny ogólnego stanu zdrowia. Ocena ta, wykonywana zwykle przez lekarza rodzinnego, obejmuje zebranie wywiadu, badanie lekarskie, pomiar ciśnienia tętniczego oraz, gdy jest to wskazane, wykonanie badania EKG i badań okresowych. Jeśli stan somatyczny nie wskazuje na możliwą przyczynę bezsenności, kolejnym etapem jest wykluczenie zaburzeń psychicznych. W tym celu warto skonsultować się z lekarzem psychiatrą. Jeśli wynik badania stanu psychicznego również nie daje odpowiedzi na pytanie o przyczynę bezsenności, należy zwrócić uwagę na tryb życia pacjenta i przestrzeganie zasad higieny snu. Na tym etapie diagnozowania przyczyny bezsenności lekarz zwykle zaleca założenie i prowadzenie dzienniczka snu. Po zebraniu wszystkich tych informacji możliwe jest podjęcie rozważnej decyzji odnośnie do zalecanej metody leczenia. Jeśli ustalenie przyczyny bezsenności nie jest możliwe, wskazana jest konsultacja w poradni leczenia zaburzeń snu, w której specjaliści oceniają rzadsze przyczyny bezsenności, takie jak: zaburzenia rytmu okołodobowego, zespół niespokojnych nóg, bezsenność idiopatyczna.

 

 

Leczenie

 

Terapia poznawczo-behawioralna

 

Terapia poznawczo-behawioralna (cognitive-behavioral therapy – CBT) jest podstawową formą leczenia bezsenności pierwotnej. Przeprowadzenie interwencji behawioralnych, czyli zmieniających zachowanie, wskazane jest jednak również u pacjentów z wtórnymi postaciami bezsenności przewlekłej, czyli współistniejącej z innymi chorobami.

 

Wyniki badań naukowe wskazują, że większość pacjentów z bezsennością przewlekłą, niezależnie od jej przyczyny, zmienia tryb życia oraz zaczyna myśleć o śnie w taki sposób, że bezsenność się utrwala. Do najważniejszych czynników utrwalających bezsenność zaliczamy:

 

wydłużenie czasu spędzanego w łóżku,

próby wyrównywania niedoboru snu poprzez wcześniejsze kładzenie się spać lub pozostawanie dłużej w łóżku po bezsennej nocy,

drzemki w ciągu dnia,

rezygnacja z aktywności fizycznej,

próby zaśnięcia na siłę i oczekiwanie na sen w łóżku, nawet wtedy, gdy sen nie przychodzi,

wieczorne oczekiwanie z napięciem i lękiem na to jaka okaże się kolejna noc,

nadmierne zajmowanie się jakością własnego snu,

zbyt częste i długie przyjmowanie leków nasennych lub spożywanie alkoholu przed snem.

Aby bezsenność ustąpiła konieczne jest usunięcie powyższych czynników utrwalających. Do najważniejszych interwencji poznawczo-behawioralnych w leczeniu bezsenności zaliczamy skrócenie czasu snu, kontrolę bodźców i higienę snu.

Innym technikami poznawczo-behawioralnymi zalecanymi w leczeniu bezsenności są: treningi relaksacyjne, edukacja na temat snu i jego roli, techniki restrukturyzacji poznawczej, techniki zatrzymania myśli, uruchomienia wyobraźni, myślenia paradoksalnego.

 

Leczenie farmakologiczne

 

W leczeniu farmakologicznym bezsenności możliwe jest stosowanie następujących grup leków: nasenne, uspokajające z grupy pochodnych benzodiazepiny, przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne i przeciwhistaminowe oraz preparaty dostępne bez recepty, na przykład melatonina, melisa, waleriana oraz preparaty złożone zawierające substancje roślinne zmieszane w różnych proporcjach.

 

Leki nasenne i pochodne benzodiazepiny są w Polsce jedynymi lekami zarejestrowanymi do leczenia farmakologicznego bezsenności. Leki nasenne, do których zaliczamy zopiklon, zolpidem i zaleplon, można stosować w leczeniu z wyboru w przypadku bezsenności przygodnej i krótkotrwałej powodowanej stresem, zmianą sytuacji życiowej i innymi krótko trwającymi, przemijającymi problemami, pod warunkiem, że planowany czas ich przyjmowania będzie krótki – tzn. nie będzie przekraczał 2–4 tygodni. Po tym czasie, jeśli przyjmowanie leków nasennych jest nadal konieczne, powinny być one stosowane z przerwami, w miarę możliwości nie częściej niż 3–4 razy w tygodniu. Krótkotrwałe i przerywane przyjmowanie leków nasennych zapobiega powstawaniu tolerancji, co oznacza, że leki nie tracą swego korzystnego działania na sen, znacznie się zmniejsza również ryzyko uzależnienia się od leków nasennych. Pochodne benzodiazepiny poza działaniem nasennym wykazują także działanie przeciwlękowe, przeciwdrgawkowe, zmniejszają napięcie mięśniowe, pogarszają pamięć i funkcje poznawcze, hamują ośrodek oddechowy oraz zaburzają koordynację ruchów i równowagę. Z tych powodów ich stosowanie nie jest wskazane w leczeniu bezsenności, jeśli problemy ze snem nie są powodowane stanem silnego wzburzenia lub przeżywaniem silnego lęku. Są przeciwwskazane u pacjentów w wieku powyżej 65. roku życia, ze względu na zwiększone ryzyko powodowania upadków i pogarszanie pamięci. Hamujący wpływ na ośrodek oddechowy sprawia, że pochodnych benzodiazepiny nie należy również podawać osobom z zaburzeniami oddychania w czasie snu (chrapaniem obturacyjnym i bezdechem sennym). Leków nasennych i pochodnych benzodiazepiny nie powinno się także zalecać pacjentom uzależnionym od alkoholu lub z dodatnim wywiadem w kierunku takiego uzależnienia.

 

Jeśli istnieje konieczność stałego przyjmowania leków promujących sen, albo są przeciwwskazania do stosowania leków nasennych, lekarz może rozważyć terapię lekami przeciwdepresyjnymi, przeciwpsychotycznymi i przeciwhistaminowymi. Leki z tych trzech grup nie powodują uzależnienia i można je przyjmować przez wiele miesięcy, a nawet kilka lat. Leki przeciwdepresyjne, takie jak: doksepina, mianseryna, mirtazapina, trazodon, są bardzo często stosowane w leczeniu przewlekłej bezsenności w poradniach leczenia zaburzeń snu. Odmiennie niż w leczeniu depresji, w przypadku bezsenności leki te należy zalecać w małych dawkach, ważne też, by były one przyjmowane już na kilka godzin przed snem, a nie tak jak leki nasenne – tuż przed położeniem się do łóżka.

 

Leki przeciwpsychotyczne, takie jak np.: chlorprotyksen, kwetiapina, lewomepromazyna, olanzapina, promazyna i prometazyna, stosowane w małych dawkach, są również wykorzystywane w leczeniu bezsenności na przykład u pacjentów z uzależnieniami w wywiadzie lub u osób z organicznymi zaburzeniami psychicznymi. Ze względu na możliwe działania niepożądane (np. przyrost masy ciała, obniżanie ciśnienia tętniczego, możliwość powodowania sztywności i drżenia) leki te powinny być rozważane w leczeniu zaburzeń snu w dalszej kolejności.

 

Preparaty dostępne bez recepty są powszechnie stosowane przez osoby z zaburzeniami snu, najczęściej bez konsultacji z lekarzem. W przypadku przewlekłych zaburzeń snu, które najczęściej powodowane są depresją, zaburzeniami lękowymi lub chorobami somatycznymi, opóźnia to zwykle moment ustalenia właściwego rozpoznania i rozpoczęcia skutecznego leczenia przyczynowego. Z tego powodu preparaty roślinne dostępne bez recepty należy rozważać, jako alternatywę dla leków nasennych, tylko wówczas, gdy bezsenność ewidentnie wynika ze stresu i ma charakter krótkotrwały. Warto również zwrócić uwagę na to, że tylko niektóre z dostępnych bez recepty preparatów roślinnych były oceniane w badaniach naukowych. Jeśli badania takie zostały wykonane, szczegółowe dane znajdują się przeważnie na stronach internetowych producenta danego preparatu, z dokładną informacją u jakich pacjentów i pod jakimi warunkami powinien on być stosowany.

 

Melatonina nie jest substancją promującą sen w ścisłym tego słowa znaczeniu, ale raczej chronobiotykiem, czyli substancją wyznaczającą właściwą porę na sen. Głównym i jedynym zadaniem fizjologicznym melatoniny jest wskazywanie organizmowi godzin nocnych. Najbardziej skuteczne działanie melatonina wykazuje u osób z zaburzeniami snu powodowanymi pracą zmianową, przekraczaniem stref czasu, u osób niewidomych oraz u pacjentów z zespołem opóźnionej fazy snu. W przypadku innych postaci bezsenności melatonina nie jest już tak skuteczna.

 

[niecierpliwy]

Witam,

 

Czy ktoś z was bral anafranil na lęki ? Lekarz mi przepisal i mam zwiększać aż do 75 mg na noc. Na razie minal tydzien i poki co biore 45 mg. Objawami lęku sa nadmierna potliwość, a lekarz powiedzial ze anafranil zazwyczaj "wysusza" organizm. Czy ktos z was moze to potwierdzic ? Poki co nie zauwazam jakiejs poprawy ale dalej biore. Od kilku lat cierpie na nadmierna potliwosc i nie wiem jak sobie z tym poradzic.

[Dark Knight]

JA biorę z powodu fobii społecznej i szczerze mówiąc nie bardzo pomaga aktualnie dawka to ok 115 mg ale nie widze poprawy z tym że na żadnym leku nie widziałem poprawy

[Gość]

No ja jutro ide do lekarza, cos trzeba robic bo katuje mnie bol w pracy, na oczach jestem sztywny, intelektualnie zamulony, kuzwa nie pociagne tak dluzej. Pewnie amilitryptylina bedzie nastepna w kolejnosci, napiszcie mi cos co myslicie o niej? Moze odmulic mozg? Dlaczego ja sie mecze, jaki to ma cel?

 

-- 25 sie 2013, 23:54 --

 

Moja dawka to tez 115 mg coz za zbieg okolicznosci.

[lasic5]

Pytanie do depresyjnego-jakie to testy na badanie mózgu,jak się tam dostać/?

[Miro]

niecierpliwy, Ja brałem, omijaj "Franka" szerokim łukiem Była poprawa jeżeli chodzi o zaburzenia lękowe, natomiast jest to lek starej generacji, po tym jak zacząłem tracić włosy, kolejny lekarz kazał mi to czym prędzej spuścić w kiblu. Na szczęście nie brałem długo

[Gość]

wiesz, mi to mowila terapeutka, ze moze mnie na badania wziasc do szpitala, nie wiem jakie eeg emg? Nie znam sie na tym, fajnie jakby np. Potrafili stwierdzic ze hipokampa jest za mala czy cialo migdalowate nie wyglada tak jak nalezy...ehh, moze za 100 lat. Zapytaj sie swojego lekarza o badania ale to wiesz, idzie sie do psychiatryka, pobyt dzienny, 2 tygodnie, u mnie to by nie przeszlo, jak w pracy by zobaczyli zwolnienie z psychiatryka by chyba padli. Ja to sprobuje troszke zmniejszyc dawke. Jak biore 75 plus 37,5 to moze 75 plus 10 albo 20. Chce sie czerwieni na twarzy pozbyc bo nie czuje sie z tym komfortowo, jak nie wypali to chyba amili bedzie nastepna, troszke sie jej boje, ciekawe czy jest wieksza stabilizacja na niej, i jak z zamula przez duze dzialanie na h1?.

[Jurecki]

Miro, a ja teraz biorę omiń"Franka" 37.5mg. Moja lekarka powiedziała że ludzie omiń"Franka" biorą latami.

[buszujacywtrawie]

A ja jutro mam wizytę u mojej pani doktor, mam nadzieję że coś mi w dawkach i lekach zmieni. Biorę ten sam zestaw prawie od października :) Coś mi mówiła w zimie że da mi teraz coś na wigor (niby żeby był)

[Ferdynand k]

A ja jutro mam wizytę u mojej pani doktor, mam nadzieję że coś mi w dawkach i lekach zmieni. Biorę ten sam zestaw prawie od października :) Coś mi mówiła w zimie że da mi teraz coś na wigor (niby żeby był)

weź lekarza zmień lepiej

powiedziałeś że jest do d....... jej?

[Dark Knight]

Czy po miesiąca brania dawki 75 mg sr powinienem już czuć jakies pozytywne skutki czy to jeszcze za krótko ?? jak długo wkręca sie klomipramina bardzo proszę o odp

[Gość]

Na ZOK ok 2 miesięcy.

[Jurecki]

Dark Knight, myślę że tak, mówię tak ze swojego doświadczenia, ale u niektórych może się dłużej wkręcać.

[Gość]

Fama niesię że klomipramina jest eksperymentalnie stosowana w farmakoterapii odwyku ludzi uzależnionych od metamfetaminy.Sugeruje się że przewlekle stosowana naprawia system dopaminergiczny w mózgu u takiego uzależnionego.

[Dark Knight]

Nie wiem na mnie chyba nie działa nie czuje żadnej poprawy humoru lęk społeczny też nie ustąpił nie wiem o co chodzi myślałem że klomi zadziała stosowana u ludzi lekoopornych a zero pozytywnych skutków

[Gość]

oj wiesz dlugo trzeba brac go, nie wiem ile bierzesz... Mnie dziwi ze nikt mi nie pisze nic o czerwonych policzkach. Duzo by mi to dalo jak by ktos sie ze mna podzielil swoimi spostrzezeniami, cos nie chce mi sie wierzyc ze tylko ja je mam. Biore 10 m cy.

[Dark Knight]

U mnie też się to pojawia może nie tak intensywnie jak u Ciebie może dlatego że dawka to tylko 75 mg SR a może to tylko tylko moja fobia społęczna i nie ustanne czerwienienie sie depresyjny, po jakim czasie u Ciebie zaczęło coś działać, z jakiego powodu się leczysz i jaką dawke zażywasz ?

[Jurecki]

depresyjny, a jaką dawkę bierzesz? Pytam z ciekawość bo ja 37.5mg

[Gość]

Mi lekarz powiedzial ze na 100 procent nie wie ale najprawdopodobniej zaburzenia nericowo/dystymiczne.(jak bylem maly to ucieklem z zerowki, na koloni umieralem z bolu, w szkole bylem nieakceptowany i gnebiony psychicznie) Chodze do niego juz chyba ze 3 lata bedzie, a jest to bardzo dobry doktor. U mnie to sie zaczelo jakies 7 lat temu od mysle klasycznych zaburzen nerwicowych, niemoznosc zasniecia, kolatanie serca, ale pierwsze leki uspokajace ktore dostalem zadzialaly na mnie bardzo zle, pozniej cala seria lekow p.d rowniez jeden po drugim nie za wiele wprowadzaly dobrego. Pierwszy, ktory w miare zatrybil byl escitalopram. Pozniej po stopniowym dolaczaniu sulpirydu po 2 latach mialem najwiekszy atak ze wszystkich, piekielny i wtedy wszedlem na anafranil. Z tym ze lekarz mi rozpisal na poczatku tak ze ja w przeciagu tygodnia bylem na 4 tbl, po jakims czasie intuicyjnie powolutku schodzilem. Ciezko powiedziec po jakim czasie zaczal dzialac, moze z pol roku? Ale ja bylem porzadnie rozwalony. No jezeli chodzi o ta niemoznosc wyjscia do ludzi to jest w tej chwili moj problem. Jezeli nadarza sie okazja zeby podejsc do dziewczyn siedzacych na lawce nakrecaja sie takie odczucia w piersiach, ze nawet jakbym podszedl nie wiele bym zdzialal bo z tymi odczuciami nie da sie prowadzic rozmowy, a jeszcze prawdopodobne ze spotkalbym sie z odrzuceniem bo tak z tym czyms co sie nakreca jest.

 

-- 29 sie 2013, 21:47 --

 

Teraz biore 75 plus 37,5, Chcialbym znalezc bardzo dobrego terapeute, charyzmatycznego najlepiej na fundusz, behawioralnego bo o uczuciach nie umiem rozmawiac.Lekarz mi powiedzial ze jak by mi sie udalo wyjsc do rzyczliwych ludzi to moglo by mi to pomoc, moze nawet uzdrowic, bo osrodek nagrody w mozgu mozna za sprawa ludzi i swiata stymulowac. Ale samemu bedzie mi ciezko, Jak ktos mieszka w wojew. Lubelskim i ma namiary na terapeutow to prosze o kontakt:) Ale sie rozpisalem,Pozdrawiam

[lasic5]

Jaki lek można dołączyć do anafranilu,aby zwiększył napęd i chęci do działania,anafranil biorę już 3miesiąc w dawce225

[Ferdynand k]

lasic5, ssri snri

ryzykowne

dnri -haluny agresja padaczka -ryzykowne

 

zmień lek chyba

[Gość]

lasic5 mianserynę.

[Dark Knight]

lasic5, jak sie czujesz na tak wysokiej dawce ??

[ewelina123]

hej czy ktoś ma doświadczenie z anafranilem? Podwyższony puls, krostki, biorę go od jakiegoś miesiąca niby lęki przeszły lepiej się czuję, ale właśnie denerwują mnie te skutki uboczne. proszę o pomoc

[lasic5]

Czuje się w miarę db,ale dalej nie tak na 100%,skutki uboczne minęły,dodam że choruję na depresję lekoodporną,endogenną,nawracającą,miałam też wstrząsy.