Samookaleczenia.

[moyraa]

nazywam się niewarto, że się tak wtrącę, książkę piszesz?! O czym??

Ciekawa jestem takich rzeczy!

Też piszę, ale narazie mam "aż" 6 stron .

[czarnobiała mery]

moyraa, książka jest naukowa, ale na forum nie chciałabym zdradzać szczegółów.

Powieść też zaczęłam pisać, ale nie mam czasu tego kontynuować.

[moyraa]

nazywam się niewarto, ok, rozumiem .

[inbvo]

2013-06-20 gdzieś po 4 nad ranem się pociąłem nożyczkami, pierwszy raz w życiu się samookaleczyłem, pod wpływem silnych emocji :/ :/

 

mam 24 lata, jestem facetem, to żałośnie brzmi :/

[Kalebx3 Gorliwy]

2013-06-20 gdzieś po 4 nad ranem się pociąłem nożyczkami, pierwszy raz w życiu się samookaleczyłem, pod wpływem silnych emocji :/ :/

To faktycznie smutne. Żeby Ci to tylko w krew nie weszło, takie cięcie.

[Gość]

2013-06-20 gdzieś po 4 nad ranem się pociąłem nożyczkami, pierwszy raz w życiu się samookaleczyłem, pod wpływem silnych emocji :/ :/

 

mam 24 lata, jestem facetem, to żałośnie brzmi :/

To smutnie brzmi,następnym razem postaraj się nie kierować agresji na siebie znajdż coś sensownego na czym ja wyładujesz.

[Monar]

nazywam się niewarto, to nie chodzi o to, że jestem nieżywa i muszę odżyć, bo ja jak jestem wśród ludzi, to można sobie pomyśleć, jak się mnie widzi - dusza towarzystwa, wygadana, śmiała, roześmiana... Ale mnie te problemy przytłaczają czasem.

Tak na pedagogikę. Jeszcze nie wiem dokładnie jaką, wszystkiego dowiem się w 2 semestrze jeśli dostanę się na te studia, co chcę.

Tam gdzie chcę być na studiach są akademiki 2osobowe, także będę mieć 1 współlokatorkę, co prawda jak się wyjdzie z pokoju, to jak w jakimś przytułku - korytarz a w nim pełno pokoi, kuchnia, kibelek, prysznic, ale... Tam się nie potnę choćbym nawet nie wiem, jak bardzo chciała. Przy ludziach tego nie robię. Tam praktycznie nigdy nie będę sama.

[czarnobiała mery]

Monar, wiem, bo ja w podobnych warunkach mieszkałam w akademiku. W sumie to dobrze, że nie będziesz sama. Myślałam, że niezbyt dobrze się czujesz u siebie w domu i w tym sensie pisałam, że odżyjesz, nie będziesz pod kontrolą rodziców, usamodzielnisz się. Trzymam kciuki, żebyś się dostała na te studia.

[Monar]

Trzymam kciuki, żebyś się dostała na te studia.

Przyda się.

 

nie będziesz pod kontrolą rodziców, usamodzielnisz się.

czasami pragnę tego najbardziej na świecie, a czasami myślę sobie, że nie dam rady i łapię doła

ale zaczynam od drobnych prac, może kiedyś ośmielę się na inne, lepsze prace.

póki co ulotki

ale widzę, że wiele osób idzie pracować w ulotkach, nawet dziś koleżankę spotkałam na mieście, też ulotki roznosiła.

z tym, że inna moja koleżanka też tam pracowała i odeszła z płaczem, bo szefowa nie za fajna, uwzięła się na nią.

ta co teraz robi tam, mówi, że na początku też miała ciężko, ale teraz jest już lepiej...

w sumie nie po to szukam pracy, by słyszeć to samo co w domu - że jestem do niczego...

takich szefów będę unikać...

[Nel]

Odpukać....jakis czas spokój...jestem na przeciwnym biegunie

[Gość]

No i po fakcie.

 

-- 25 cze 2013, 15:41 --

 

Wciąż za mało!

[Monar]

za dużo.

[Gość]

za dużo.

Dokładnie tyle ile trzeba żeby ukarać moją nieudolność.

[Monar]

Marcin20.04, nie masz za co się karać, karać Cię będzie Sąd Ostateczny tam u góry

 

-- 25 cze 2013, 16:36 --

 

i to za zupełnie co innego

 

-- 25 cze 2013, 16:37 --

 

nie ró tego, bo to nie tylko na ciele zostawia ślady

[acherontia styx]

mam ochotę...

[Gość]

Marcin20.04, nie masz za co się karać,

Mam za co.

karać Cię będzie Sąd Ostateczny tam u góry

 

-- 25 cze 2013, 16:36 --

 

i to za zupełnie co innego

Nie wierzę w to.

-- 25 cze 2013, 16:37 --

 

nie ró tego, bo to nie tylko na ciele zostawia ślady

Ślady muszą być. Będą dowodem że wina została ukarana.

[Abbey]

Mam tego dosyć. Po co mam ze sobą walczyć, po co się powstrzymywać? I tak jestem nic niewartym wrakiem i wariatem.

Mam cholerną bitwę myśli - z jednej strony muszę, MUSZĘ to zrobić, bo co mnie powstrzymuje? Przecież [patrz wyżej]. I przecież nie jestem sobą, nie jestem tą osobą, którą czuję, że powinnam być. Przecież się nienawidzę.

Z drugiej strony myślę sobie - dziewczyno, jesteś tak głupia, tak poje*ana, że po co ci więcej problemów? Po co stawać się jeszcze bardziej inną niż pozostali? Po co na przyszłość więcej problemów, skoro możesz coś osiągnąć?

A po chwili powrót na ziemię - idiotko, nic nie osiągniesz, jesteś biednym, brzydkim szarakiem, co dobrego może cię w życiu spotkać.

I tak w kółko, bitwa w samej sobie, nie mogę tak dłużej...

[niosaca_radosc]

Vett, nie ma sensu jeszcze bardziej sobie dopierdzielać. I tak masz już wystarczająco dużo problemów. A to, co osiągniesz w życiu i czy osiągniesz zależy tylko i wyłącznie od Ciebie. Już niedługo będziesz pełnoletnia i będziesz mogła zgłosić się do specjalisty po pomoc. Daj sobie szansę.

[Abbey]

nienormalna21, i co z tego, że będę mogła. Czuję ogromny żal do całego świata (jakie to żałosne), że jak zwykle problemy dotknęły mnie.

I co, będę się 'naprawiać' przez kilka lat, a i tak będę jednak tą samą dziewczyną... No i co z tego, że poszłabym na jakąś terapię... Zmarnowałam sobie dzieciństwo, zmarnuję sobie z 20 lat życia i co? Czuję, że to wszystko jest bezsensowne, że nie ma nadziei, nie ma szans na normalność...

urodziłam się wariatką, to i wariatką umrę. Kwestia tego czy naturalnie, czy sama siebie usunę.

[buka]

"Ty sama jesteś dla siebie drogowskazem.

Nie pozwól nikomu, żeby cię zawrócił z twojej własnej drogi.".

[Abbey]

buka, cóż za hipokryzja, prawda?

Tylko że cytat z serialu to jedno, a życie to drugie.

[niosaca_radosc]

Vett, takie katowanie siebie nic Ci nie da. Tylko się pogrążasz. Niestety, nie pogłaszczę Cię po główce, nie powiem, że wszystko będzie dobrze, że nie zmarnujesz 20 lat życia, bo to tylko od Ciebie zależy. Wszystko jest w Twoich rękach i to jak będziesz się czuć za rok, za 5, za 10 lat także. Wiem, że łatwiej stwierdzić, że się urodziło wariatką i wariatką się umrze, bo to wmawianie sobie, że nie ma się wpływu na własne życie, tylko że to niewiele ma wspólnego z rzeczywistością. Bo mamy ogromny wpływ na swoje życie.

[buka]

a ja myślałem że życie życie jest nowelom:P

[Abbey]

nienormalna21, ja wiem, że mamy wpływ... Nawet dziś czytałam w Charakterach bardzo ciekawy artykuł o tym, o postrzeganiu świata i powielaniu pewnych schematów ze względu na to. I poczułam chęć do zmiany, ale... Ale to jest chwilowe. Poza tym, musiałabym chyba w zupełności odciąć się od rodziców.

A pomimo tego jak np. matka mnie psychicznie wykańcza... To i tak podświadomie czuję, że kocham, takie tam pierdoły, że nie mogłabym ich zostawić samych i się nie odzywać, bla bla bla.

A musiałabym to zrobić, potrzebuję tego.

 

I chciałabym nad sobą popracować, ale są rzeczy, których nigdy nie odzyskam... Nigdy nie odzyskam dzieciństwa. I właśnie to blokuje moje chęci do jakiejkolwiek pracy nad sobą.

[buka]

Ja jak byłem dzieckiem strasznie chciałem być dorosłym bo nie znajdowałem się wsród innych dzieci,a teraz jak jestem dorosły to chciałbym być dzieckiem bo nie widze się wśród dorosłych:P