Co się dzieje

Może napiszę coś o tym i o mnie.

Jestem ciąglę zmęczona, osłabiona, mocno przygnębiona, nic mnie wtedy nie cieszy.

Mam duszności, uczucie braku oddechu.

Często boli mnie głowa, odczuwam zawroty głowy i ból uciskowy w klatce piersiowej oraz żołądku, mdli mnie.

Szybko się pocę, mam zimne i "wilgotne" dłonie.

Towarzyszy temu uczucie pustki w głowie. Chodzę nieprzerwanie podirytowana, drżą mi ręce, wszystko mi z nich wypada.

Boję się nie wiem czego, byle głupota powoduje atak paniki, nigdy nie wiem kiedy zaczynam panikować.

Nie mogę zasnąć lub jestem zbyt senna, najchętniej wtedy bym z łózka nie wstawała. Zdarza mi się, że nie mogę się wysłowić czy skoncentrować. Jestem bardzo płaczliwa.

Nadużywałam/am środków przeczyszczających, głodziłam/ę się i dużo jadłam/jem na przemian. Najlepiej się czuję, kiedy jem niewiele, nie lubię uczucia pełności w żołądku, kiedy zjem za dużo zaczynam panikować.

Boję się być w zamkniętych pomieszczeniach z których nie mam możliwości wydostania się, wysokości, publicznych wystąpień.

Okaleczałam/am się, początki datuje na koniec 2005 roku.

Mam okresy kiedy całkowicie izoluje się od ludzi i mam ich dosyć, ale chodzę normalnie do szkoły.

Zdarza mi się uciekać w używki.

Nie wiem jak to ująć, ale słyszałam od przyjaciół, że nie jest ze mną w porządku, że mam zaburzenia odżywiania, że powinnam iść do lekarza, ale nie przyjmuję tego do końca do świadomości. Wydaje mi się, że jest całkiem w porządku, chociaż w chwilach kryzysu jest to uciążliwe.

Boję się braku akceptacji taką jaką jestem na prawdę, wyżej wymienionych napadów paniki i lęków, tego, że jeśli ktoś chce mi coś przekazać to musi to powiedzieć dobitnie, a nie żebym czytała pomiędzy wierszami, inaczej nie zrozumiem... Że mam swój pogląd na jedzenie do którego nie lubię obcej ingerencji... Że wszystko liczę 3,6,9- wszystko, jeśli się pomylę to od nowa oraz mam spore wahania nastrojów.

Często myślałam/myślę o śmierci. Nie wiem czy określenie "głosy" jest odpowiednie, może przedstawię sytuacje np. weszłam do pokoju i spojrzałam się na okno, jak na coś co pomogłoby mi zniwelować wszystko, to jest taka chwila, albo jak stoję przy przejściu, to jest ułamek sekundy i wszystko wraca. Spojrzałam się na to okno i się rozpłakałam, to jest takie coś co podpowiada Ci że to byłoby dobre wyjście, ale nie posłuchałam się "tego".

Codziennie na lekcjach boję się że coś głupiego zrobię, że zacznę coś krzyczeć, że spanikuje, że wyjdę z klasy, że się rozryczę, nie wytrzymam.

Nie byłam z tym u lekarza czy psychologa.

Obecnie biorę tylko polprazol (miałam 2 razy zapalenia żołądka i raz pęcherza w ciągu ostatnich 9 miesięcy) profilaktycznie i powinnam brać magnez (ze względu na niedobór). Dodam, że piję sporo kawy i palę nałogowo.

Z tego co piszesz wyglada ze masz zaburzenia odzywiania i zaburzenia lękowo-depresyjne. Jesli jestes pelnoletnia to polecam sie wybrac do psychologa, a jesli nie to trzeba isc do pedagoga i pogadac o tym problemie. Naprawde nie ma na co czekac.

Niestety mam nieskończone 18naście

lgle, a jak hormony tarczycy? Warto je mieć też na uwadze zanim stwierdzi sie, inną jednostkę chorobową, pozdrawiam.

Nie wiem. O hormonach u siebie wiem jedynie, że nie mogę przyjmować żadnych przez najbliższe jeszcze 7 lat i mam skierowanie na badanie cytogenetyczne (od 3 lat, ale okazało się, że dopiero pełnoletnia osoba może je mieć).

dzisiaj idę do lekarza na 17, dam później znać jaką wystawi diagnoze

nie podałam wszystkich objawów. pediatra 'stwierdziła' nerwice i stany lękowo-depresyjne, przepisała jakiś syropek ziołowy i magnez oraz dała mi skierowanie do psychologa.

To już wiesz mniej więcej, na czym stoisz. Szukaj psychoterapeuty w poradniach zdrowia psychicznego lub prywatnie.

Postaraj się odstawić kawę. Bo po pierwsze wypłukuje magnez, a po drugie niektórym przyczynia się właśnie do huśtawek nastroju.

Wszystkiego dobrego!

Minął już ponad rok, a ja wciąż nie biorę żadnych leków, ani nie chodzę na terapię.

Jestem jedynie po "próbie samobójczej" (jak to pani psychiatra stwierdziła) i paru dniach brania hydroksyzyny.

Dostałam od mojej lekarki nowe skierowanie do szpitala, niby do lekarza, lecz po okazaniu dowiedziałam się, że jest to skierowanie na leczenie zamknięte. Podziękowałam

ja zaczelam brac leki na depresje w wieku 16lat co to za bzdura ze trzeba byc pelnoletnim.

-- 09 cze 2011, 10:21 --

za oddzial zamkniety tez bym podziekowala,ale musisz szukac pomocy bo naprawde moze byc lepiej...ja tez w to nie wierzylam ale to prawda

No bzdura, teraz już jestem pełnoletnia, do szpitala trafiłam kilka miesięcy przed osiemnastką. Jakoś nie mogę się zebrać, aby umówić się na wizytę do psychiatry, nie wiem, może to ze wstydu? Nie wiem jak to ująć. Czasami jest niby w porządku, a po chwili popadam w skrajność co męczy. Miałam trochę halucynacji i lęków, ale tłumaczę to sobie wypitym alkoholem (od którego ostatnio nie stronię). Zaś w epikryzie określono "mój typ" jako F92.

co to jest F92?ja tez sie wstydzilam isc do psychiatry dlatego do tej pory nikomu sie do tego nie przyznalam ani mezowi ani najblizszej przyjaciolce ale zrobilam to dla siebie i wiem teraz z e moze byc normalnie wcale niemusi byc tak zjeb...

Ja sie zaliczam napewno do tej kategorii...

choc jeszcze nie bylam w zadnej poradni,ale dostalam skierowanie i niedlugo pojade do sanatorium gdzie bedzie fachowa opieka..

chcialabym tyle napisac,ale tak naprawde nie mam nawet sily i ochoty stukac w te klawisze....

ostatnio brak mi sil i checi na wszystko....

najgorsze jest to ze mam 2 dzieciakow i wiele spraw do zalatwienia, a checi zero

wszystko mnie dobija

najchetniej bym przelezala w lozku cale dnie....

dobrze,ze sa dzieciaki - bo dla nich staram sie motywowac do dzialania....

ale i tak moglabym dla nich wiecej zrobic,byc lepsza matka,mniej krzyczec i sie zloscic...

jesli chcecie cos wiecej sie dowiedziec przeczytajcie moj 1 post.

dziekuje

Znowu mi się pogarsza :/ Nie byłam u żadnego psychiatry, nie biorę żadnych leków. Znowu się pogrążam, mam coraz gorszy nastrój, czuje się bezsilna, nieszczęśliwa, jak jakiś śmieć. I nadużywam alkoholu.

Picie na smutki nie pomaga...jesli to na bardzo krótko a potem refleksje i brak kasy powoduja nieraz głebokie depresje poszukaj psychologa i powiedz mu tez ze pijesz mam nadzieje ze trafisz na kogos naprawde fajnego kto bedzie potrafił ci konkretnie pomoc

Byłam dzisiaj w WOMPie ze skierowaniem z uczelni na badanie i pielęgniarka zapisała mnie na jutro do psychiatry, zobaczymy co z tego wyjdzie...

lgle, Jak będziesz u psychiatry , poproś go o skierowanie na psychoterapię.

ja sie dzis zapisalem do psychiatry, a chwile po tym naszly mnie mysli "po co ja to zrobilem?"

Właśnie męczy mnie ta myśl od kiedy wyszłam z gabinetu pielęgniarki, trochę się stresuje :/

lgle, I jak było. Opiszesz?

O 14:30 mam jutro wizytę, jak wrócę (pewnie późnym wieczorem, bo mam parę spraw do załatwienia) to opiszę co i jak :)

-- 16 wrz 2011, 00:29 --

Psychiatra wystawiła diagnozę, że prawdopodobnie ChAD, ale muszę udać się kolejny raz, poza tym zgodziłam się na leczenie

-- 18 gru 2011, 13:56 --

Super, od ponad 2 tygodni mam napady paniki, leki (przepraszam, ale cos alt mi nie dziala :/), dostalam skierowanie do poradni psychiatrycznej, jutro jade cos ogarnac. Ciagle towarzyszy mi tzn "matrix" :/

-- 10 mar 2012, 15:49 --

Byłam na początku 9 dni w szpitalu, obecnei biorę amizepin i chlorprothixen, w związku z czym mam pytanie czy recepte na te leki może wypisać mi lekarz rodzinny? (leki kończą mi się za 2 dni, a na uczelni mam obecnie "zapi*rdol"), posiadam również wypis ze szpitala