moja samotnosc mnie zabija

[kasia070283]

witam,...inaczej wyobrazalam sobie doroslosc,nie tak...

w moim rodzinnym domu zawsze bylo gwarno,sasiadki,rodzina,znajomi....a teraz czasy sie zmienily,ale i miejsce sie zmienilo.Od 4 lat mieszkam w UK,nie jestem sama,przeciez mam rodzine,synka,méza,brata...jakis znajomych,bardziej przypadkkowych,takie namiastki przyjazni,tyleze przez wieksza czesc tygodnia,jestem sama,nikogo z kim mozna by normalnie pogadac,pojsc na kawe,obejrzec film,...a to mnie zabija,powoli i bolesnie,....wczoraj byl taki dzien,

 

potrzebuje przyjazni jak powietrza i bardzo lubie ludzi,nigdy nie bylam dusza towarzystwa,ale zawsze mialam kilku prawdziwych przyjaciól,to co sie teraz dzieje zabija mnie,

 

 

jesli jest ktos w uk,kto czuje podobnie,czekam na jakis znak,naprawde jestem normalna fajná dziewczyna,zalekniona i z malymi odchylami od normy,ale moze wlasnie to jest we mnie najlepsze....

 

mieszkam w okolicach dunstable,

 

wiem,ze znalezc przyjazn to jak wygrac milion na loterii,ale ''kto nie gra ten...''

[ewaryst7]

Cześć.Witam Was oboje.W depresji wszyscy czujemy się samotni.Bo trudno jest znalezć osobę , która nas zrozumie.Jesli chcecie pogadac , to zapraszam wysyłajcie wiadomosci na priwa.Pozdrawiam.

[Gość]

Mam ten sam problem, ale mieszkam w Polsce. Niby tłum ludzi obok ale jednak pustka... Może spróbuj na forach angielskich? Może Twoje miasto ma swoje forum??? Może tam znajdziesz kogoś, niekoniecznie polkę.

[czarna megi]

wyslalam ci juz wiadomosc. mozesz sie do mnie odezwac ja tez szukam przyjazni. mozemy porozmawiac...moje gg 6608291

[Sorrow]

Najłatwiejszym sposobem jest plątać się po forach tematycznych, dużo pisać i zbudować sobie grupę ludzi na IM/GG.

[Fable]

Mnie samotnosc juz zabiła.

[Lolita]

Nie bawię się w przyjażń .

[Conrado31]

no zgadza się, samotność to straszna sprawa..

niby można powiedzieć, ze wystarczy się tylko rozejrzeć, dookoła wielu ludzi..

tylko dlaczego najczęściej od nich się ucieka..

może to cholera jednak nie jest takie proste...

[nika_44]

Mam ten sam problem. Wokół trochę znajomych, koleżanki z pracy, mąż....ale brakuje mi przyjaciółki. Osoby, z którą mogłabym o wszystkim pogadać. Czasem zasięgnąć rady.

Jestem raczej osobą towarzyską, wesołą (to zależy od samopoczucia oczywiście).

Niby są znajomi, ale przyjaźni mi brakuje.

Nie mogę nikomu powiedzieć o swojej chorobie, bo o tym raczej się nie mówi. Ten temat to temat tabu i nikt nie chwali się swoimi dolegliwościami. Chyba to prawda, że zdrowy chorego nie zrozumie.

Pozdrawiam wszystkich!!!!!

[depresyjny86]

samotność to straszna sprawa..

Nie demonizujmy samotności .Ja nigdy nie miałem przyjaciół w realu,bliskich,czy tam dobrych znajomych...i żyję

[Gość]

Nie demonizujmy samotności .Ja nigdy nie miałem przyjaciół w realu,bliskich,czy tam dobrych znajomych...i żyję

 

 

Nigdy nie odczuwałeś poważnego dyskomfortu z tego powodu ? Tylko szczerze :)

[depresyjny86]

Kiedyś czułem,teraz już nie czuję tego dyskomfortu życiowego...a przynajmniej jestem bardziej szczęśliwy sam,niż wsród ludzi.

[Gość]

kontynuuje temat jeżeli pozwolisz?

Bardziej szczęśliwy samotny? Czy mam przez to rozumieć,ze jeśli nie ma takiej konieczności to nie spotykasz się z innymi ? Co z życiem erotycznym ? Pro-panie ? Ja rozumiem życie intymne człowieka jako złożony w formie ,wielopłaszczyznowy kontakt ...dlatego pozwalam sobie na tak zuchwałe pytania .

[depresyjny86]

Nie mam życia towarzyskiego,nigdy takowego nie miałem.Życia erotycznego tez nie.Nie jest mi owe potrzebne.Wmieszanie się w związki było by dla mnie czymś fatalnie szkodliwym.Nie umiem żyć wśród ludzi,próbuję wciąż,staram się ich zrozumieć.Zrozumieć jak oni to robią,że niczym się nie przejmują,że rozmawiają między sobą o głupotach,że dotykają siebie wzajemnie choć nie są dla siebie bliscy(wiem dziwnie brzmi ale nie umiem inaczej wyrazić tego o co mi chodzi),nie mogę nauczyć się tej ich swobodności wśród innych ludzi...

Sorry za troche pokręcony tekst,ale jestem zmęczony.Jutro poprawię jak coś,

[Gość]

rozumiem ,jestem dość długo w podobnej sytuacji...jednak brakuje mi towarzystwa ,przyjaciół ,kolegów,koleżanek ,nie wspominając o jakimś związku .Też uważam ,ze fraternizacja ewentualnie związek partnerski zaszkodził by ,zarówno mi ,jak i drugiej stronie ...myślę że jestem toksyczny. Co potwierdzają moje doświadczenia życiowe .

[nika_44]

Nie umiem żyć wśród ludzi,próbuję wciąż,staram się ich zrozumieć.Zrozumieć jak oni to robią,że niczym się nie przejmują,że rozmawiają między sobą o głupotach,że dotykają siebie wzajemnie choć nie są dla siebie bliscy(wiem dziwnie brzmi ale nie umiem inaczej wyrazić tego o co mi chodzi),nie mogę nauczyć się tej ich swobodności wśród innych ludzi...

 

Wiesz, może w tym jest problem, że zbyt dużo uwagi poświęcasz innym, wciąż starasz się ich zrozumieć. Może lepiej by było gdybyś bardziej pomyślał o sobie, co mogę w sobie zmienić, żeby być bardziej otwarty na innych. Dlaczego nie potrafię pogadać z innymi o głupotach, pośmiać się??? Co mnie powstrzymuje, żeby czuć się w towarzystwie swobodnie????

Człowiek to takie stadne zwierzę i nawet jak nie chce to żyje wśród innych. Nie da się tego uniknąć. Daj na luz i staraj się wyluzować.

Ja nie potrafię żyć bez ludzi!!

[Gość]

Odczuwam to samo co Wy. Jednak nie potrafię robić nic innego jak siedzieć przed kompem albo włóczyć się samotnie, nie raz tylko w nocy. Tylko mój problem ma inne podłoże. Otóż, jak niektórzy z Was wiedzą, moje miasteczko się wyludnia - miasto starych ludzi, jak to powiedziała pewna starsza pani.

Tak po za tym, związek to jedno, a druga sprawa - nie ma nikogo tutaj z kim można by pogadać na różne tematy. Wszystko oprócz: chlania, ćpania i jeb...wiadomo

[wiejskifilozof]

To ja też się dołączę . Mam kilku znajomych, na rozmowy o błahych tematach . Nie ma nikogo, kogo interesuję ze mną kontakt .