Miłosierdzie Boże

[bittersweet]

Monar, już próbuje wyjaśnić:

Akceptacja - bo przeszłości już nie zmienię, więc muszę zaakceptować to co było. Przyjąć, że tak się stało. Ale nie zgadzam się na to, co było. Nie zgadzam tu i teraz, stąd zmiany w teraźniejszości.

Spróbuję wyjaśnić na przykładzie: rozumiem, dlaczego rodzice mną pomiatali. Taki mieli model wyniesiony z własnego domu. Jednak absolutnie nie zgodzę teraz się źle traktować.

[Gość]

cudak, aa no rozumiem, fakt. to się zgadza. a mam pytanie, co do tego:

absolutnie nie zgodzę teraz się źle traktować

rozumiem, że Tobą pomiatali, bo sami nie mieli lekko, Ty to również rozumiesz, ale nie akceptujesz i nie dasz się więcej skrzywdzić. a co robisz, by nie dać się skrzywdzić?

[Seraphim]

Jako dda mam w sobie wystarczająco dużo wyrzutów sumienia i żalu, żeby się jeszcze dodatkowo biczować religią i tym co mówi ksiądz z ambony. Takie mam zdanie w temacie.

[bittersweet]

rozumiem, że Tobą pomiatali, bo sami nie mieli lekko, Ty to również rozumiesz, ale nie akceptujesz i nie dasz się więcej skrzywdzić. a co robisz, by nie dać się skrzywdzić?

No niestety trzeba się odpępnić. Jakbym była od nich zależna w jakimkolwiek sensie, np materialnym albo lokalowym, mieliby na mnie haka. Tak samo emocjonalnie zbudowałam dystans, inaczej też by mnie mogli szantażować przestane się do Ciebie odzywać, rzucę się z okna itp. manipulacje nie robią na mnie żadnego wrażenia Oni już nie mogą mnie dosięgnąć, ja wyznaczam granice. A ja staram się wyznaczać zdrowe granice.

[Candy14]

manipulacje nie robią na mnie żadnego wrażenia Oni już nie mogą mnie dosięgnąć, ja wyznaczam granice

mam dokladnie to samo

[Gość]

hymm no jakbym się wyprowadziła, to pewnie też bym tak umiała. no zobaczymy za rok może. ale cieszę się, że Wy macie to za sobą, że umiecie stawiać granicę i wgl, fajnie... dobrze wiedzieć, że po wyprowadzce ludzie tacy jak ja (przepraszam ) sobie radzą.

u mnie w domu to ja mówię, że nie życzę sobie by się do mnie odzywali i ja się również nie będę odzywać, ale no akurat tu nie umiem być konsekwentna - nie da się nie rozmawiać w ogóle ze swoimi rodzicami. z bratem to jeszcze... ale z rodzicami? no nie da się.

[pjotr]

A ja wierzę w Boga, w jakąś wielką moc. W Kościół nie do końca. Kościół tworzą ludzie, a oni są i dobrzy i źli i mądrzy i głupi, to i Kościół taki jest.

Tutaj pokazał niestety złą i głupią twarz.

 

Alleluja!

więcej ludzi powinno sobie to uświadomić - kościół to ludzie i sorry, nie wierzę w świętość ich wszystkich.

[Candy14]

Monar, mnie wyprowadzka dala tylko wzgledny spokoj bo bylam na tyle daleko ,ze matka nie nawiedzala mnie a otrzymywalam karne telefony. Stawiac granice nauczylam sie duzo pozniej i glownie dzieki terapii

[Gość]

Candy14, telefonów od matki pewnie bym nie odbierała... bo po co? jak już się wyprowadzę, to lepiej chyba z nią nie gadać. a jeśli już, to jak będę zmuszona. np. urodziny itp.

[Keraj]

To ciekawy temat. Wiara dla wielu ludzi ma ogromne znaczenie. Ale o jaką wiarę chodzi? O wiarę w Boga, człowieka, w siebie, czy w coś innego? Ludzie wierzą w wiele rzeczy. Jeśli chodzi o wiarę w Boga, a DDA to wielu właśnie ta wiara może pomagać. Jak jest ze mną. Jestem wierzącym, ale jeśli chodzi o moje dda to sam pracuję nad sobą i wiem, że muszę liczyć na własne siły. Wiara w samego siły, zaakceptowanie swojego DDA oraz siebie - to są klucze do wolności dla mnie. To mi pomogło. Wybaczenie również. Staram się nie trzymać zlości w sobie, bo ona szkodzi tylko mi, nikomu innemu.

[Sad_Bumblebee]

Czy ktoś z Was przeszedł terapię DDA/DDD opartą na 12stu krokach? Czy dużą rolę odgrywa w niej wiara w Boga?

[Gunia76]

To ciekawy temat. Wiara dla wielu ludzi ma ogromne znaczenie. Ale o jaką wiarę chodzi? O wiarę w Boga, człowieka, w siebie, czy w coś innego? Ludzie wierzą w wiele rzeczy. Jeśli chodzi o wiarę w Boga, a DDA to wielu właśnie ta wiara może pomagać. Jak jest ze mną. Jestem wierzącym, ale jeśli chodzi o moje dda to sam pracuję nad sobą i wiem, że muszę liczyć na własne siły. Wiara w samego siły, zaakceptowanie swojego DDA oraz siebie - to są klucze do wolności dla mnie. To mi pomogło. Wybaczenie również. Staram się nie trzymać złości w sobie, bo ona szkodzi tylko mi, nikomu innemu.

A ja już nie wierzę w Boga,bo skoro taki dobry i miłosierny to dlaczego tak krzywdzi . Moja matka była bardzo wierząca, praktykująca. Latała do kościoła mnie ciągnęła ze soba całe moje dzieciństwo. Możliwe, ze ona wymodliła sobie to co chciała -żeby jej pomógł osiągnąć spokój, żeby uwolnił ją od problemów- dostała wylewu w kościele, umarła 2 listopada w dzień zaduszny, ale dlaczego ja zostałam tak skrzywdzona? Dlaczego ten jej Bóg nie pomyślał o konsekwencjach jakie będą kiedy ją sobie zabierał?

[bittersweet]

Gunia76, no to rocznica śmierci Twojej mamy się zbliża ... współczuję.

[Gunia76]

Gunia76, no to rocznica śmierci Twojej mamy się zbliża ... współczuję.

Dzięki. Okrągła 20. Do tego zadanie od terapeuty- napisać list do matki. Mam teraz ciężki okres.

[aniast35]

Jestem młodą kobietą matką dwójki dzieci. Moje życie było doskonałe: wspaniały mąż, dzieci, dom, przyjaciele. Aż do wypadku samochodowego, w którym jak to stwierdziła policja "cud że ja i dwie osoby z auta nie zginęły". Chociaż od wtedy ja w pewnym sensie zginęłam, zginęła dawna uśmiechnięta, towarzyska dziewczyna. NERWICA LĘKOWA, osoby, które się z nią zetknęły wiedzą o czym mówię, ponieważ ktoś kto nie cierpi na tę chorobę nigdy nie zrozumie jak wielką krzywdę i cierpienie ona powoduje. Trwało to 3 lata. Straciłam nadzieję, że jeszcze kiedyś moje życie będzie dobre i radosne. Aż do momentu, gdy trafiłam na Nowennę Pompejańską. To ona mi pomogła. Mateńka pomogła mi uwierzyć, ze razem z jej pomocą pokonam nerwicę, wiedziałam że nie jestem sama, że jest ktoś kto przy mnie jest, kto rozumie moje cierpienie i że dam radę. I udało się jest o wiele lepiej. Są jeszcze oczywiście gorsze dni, ale ja wiem że w życiu nie może być stale pięknie, każdy ma jakis krzyż i proszę was uwierzcie że z pomocą Matki Boskiej dacie radę go udźwignąć musicie tylko bardzo tego chcieć i mocno uwierzyć. Wiem, że pewnie wiele osób zacznie się śmiać z tego co tu piszę, ale chciała bym aby choć jedna osoba naprawdę uwierzyła i oddała się w ręce Najukochańszej Mateńki i odmówiła Nowennę. Ja może gdyby nie choroba, jaka mnie dotknęła też bym się śmiała, nie wiem, ale teraz gdy uwierzyłam gdy zaufałam moje życie jest wartościowsze ma sens i wiem, że jest ktoś kto kocha mnie taką jaką jestem i że nie zostawi mnie samej. Bo przecież dla każdej matki najważniejsze jest jej dziecko a Maryja jest przecież Mateńką nas wszystkich więc nie odrzucajmy jej pomocy, a przyjmujmy ją.

[aniast35]

Jestem młodą kobietą matką dwójki dzieci. Moje życie było doskonałe: wspaniały mąż, dzieci, dom, przyjaciele. Aż do wypadku samochodowego, w którym jak to stwierdziła policja "cud że ja i dwie osoby z auta nie zginęły". Chociaż od wtedy ja w pewnym sensie zginęłam, zginęła dawna uśmiechnięta, towarzyska dziewczyna. NERWICA LĘKOWA, osoby, które się z nią zetknęły wiedzą o czym mówię, ponieważ ktoś kto nie cierpi na tę chorobę nigdy nie zrozumie jak wielką krzywdę i cierpienie ona powoduje. Trwało to 3 lata. Straciłam nadzieję, że jeszcze kiedyś moje życie będzie dobre i radosne. Aż do momentu, gdy trafiłam na Nowennę Pompejańską. To ona mi pomogła. Mateńka pomogła mi uwierzyć, ze razem z jej pomocą pokonam nerwicę, wiedziałam że nie jestem sama, że jest ktoś kto przy mnie jest, kto rozumie moje cierpienie i że dam radę. I udało się jest o wiele lepiej. Są jeszcze oczywiście gorsze dni, ale ja wiem że w życiu nie może być stale pięknie, każdy ma jakis krzyż i proszę was uwierzcie że z pomocą Matki Boskiej dacie radę go udźwignąć musicie tylko bardzo tego chcieć i mocno uwierzyć. Wiem, że pewnie wiele osób zacznie się śmiać z tego co tu piszę, ale chciała bym aby choć jedna osoba naprawdę uwierzyła i oddała się w ręce Najukochańszej Mateńki i odmówiła Nowennę. Ja może gdyby nie choroba, jaka mnie dotknęła też bym się śmiała, nie wiem, ale teraz gdy uwierzyłam gdy zaufałam moje życie jest wartościowsze ma sens i wiem, że jest ktoś kto kocha mnie taką jaką jestem i że nie zostawi mnie samej. Bo przecież dla każdej matki najważniejsze jest jej dziecko a Maryja jest przecież Mateńką nas wszystkich więc nie odrzucajmy jej pomocy, a przyjmujmy ją.

[tomek83]

Ja Ci wierzę. Ale pojawia się odwieczne pytanie: czy to Twoja wiara Cię uzdrowiła czy Ta/Ten w którą/w którego wierzysz?

Tak mało wiary we mnie...

[tomek83]

Ja Ci wierzę. Ale pojawia się odwieczne pytanie: czy to Twoja wiara Cię uzdrowiła czy Ta/Ten w którą/w którego wierzysz?

Tak mało wiary we mnie...

[Lord Cappuccino]

Napisałaś:

Jestem młodą kobietą matką dwójki dzieci. Moje życie było doskonałe: wspaniały mąż, dzieci, dom, przyjaciele. Aż do wypadku samochodowego, w którym jak to stwierdziła policja "cud że ja i dwie osoby z auta nie zginęły".

 

Ty i dwie osoby z auta- to razem trzy osoby. Czy Twój mąż zginął w tym wypadku?

[Lord Cappuccino]

Napisałaś:

Jestem młodą kobietą matką dwójki dzieci. Moje życie było doskonałe: wspaniały mąż, dzieci, dom, przyjaciele. Aż do wypadku samochodowego, w którym jak to stwierdziła policja "cud że ja i dwie osoby z auta nie zginęły".

 

Ty i dwie osoby z auta- to razem trzy osoby. Czy Twój mąż zginął w tym wypadku?

[NadziejaWBeznadzieji]

Witam.

 

Oczywiście że Ci wierzę, piękne świadectwo.

Współczuje tym, którzy nie wierzą że istenieje coś ponad światem materialnym.

 

Pozdrawiam

[NadziejaWBeznadzieji]

Witam.

 

Oczywiście że Ci wierzę, piękne świadectwo.

Współczuje tym, którzy nie wierzą że istenieje coś ponad światem materialnym.

 

Pozdrawiam

[aniast35]

Napisałaś:

Jestem młodą kobietą matką dwójki dzieci. Moje życie było doskonałe: wspaniały mąż, dzieci, dom, przyjaciele. Aż do wypadku samochodowego, w którym jak to stwierdziła policja "cud że ja i dwie osoby z auta nie zginęły".

 

Ty i dwie osoby z auta- to razem trzy osoby. Czy Twój mąż zginął w tym wypadku?

Nie, nikt nie zginął, ja jechałam z mężem i bratem i największym cudem było to ze ja przeżyłam, miałam usiąść z tyłu na środku, zawsze tak robiłam gdy siedziałam z tyłu ale tym razem musiałam przesunąć się na boczny fotel z tyłu bo na środku mój mąż wcisną torbę z bagażem i dzięki temu żyję, inaczej wyleciała bym przez szybę. Także już to było dla mnie znakiem że ktoś nademną czuwa.

[martin84]

Jeśli szukacie miejsc z modlitwą o uzdrowienie to sprawdzcie na stronie

http://www.jezusuzdrawia.pl/

 

jest tam baza miejsc, aktualnie ponad 140, pozdrawiam

[albenka]

Siła sugestii i moc wiary - proste