Samookaleczenia.

[Gość]

zannia, wezwała ratowników, którzy bez zgody wzięli mnie na miesiąc do psychiatryka.

 

O kurcze, rodzice by mnie zabili :|

[Monar]

Lilith, naprawdę myślisz, że chciałaby wiedzieć? Bo ja zauważyłam, że ludzie nie lubią słuchać, jak się u kogoś coś złego dzieje.

To prawda... Niestety.

 

Mój ex "terapeuta" chciał zobaczyć moje cięcia, ale nie pokazałam, tylko pozwoliłam o tym rozmawiać. Jak miałam myśli samobójcze, to też chciał zadzwonić na karetkę. Poinformował mnie o tym. Powiedziałam, że nie, byłam rozzłoszczona i tego nie zrobił. Posłuchał mnie chociaż w tym jednym. A chciał zadzwonić, bo nie chciałam mu obiecać, że nie zabiję się póki z nim się widuję. Bo popsuło by mu to reputację. Więc nie mogłam tego obiecać, sami wiecie jak to jest jak macie jakieś czarne myśli - nie idzie się od nich uwolnić samemu. Coś musi się zdarzyć, bądź po prostu musi to minąć samoistnie... Nie wiem sama jak to się stało, że to minęło.

 

Więc też już wiem, że jeśli trafiłabym na kompetentnego terapeutę, to by zadzwonił po tą karetkę, nie po to by mi zrobić krzywdę, a po to by mnie ratować, chronić. Wiadomo, miałabym to za złe, w końcu wtedy mamy wszystko w dupie, ale z czasem pewnie bym temu komuś dziękowała...

W końcu przecież tego nie zrobiłam, żyję i chcę żyć póki co hehe

 

Z cięciem się jest trochę inaczej - jedna blizna, 10 blizn więcej czy mniej... To raczej już nie robi Ci różnicy. I złość nie mija wraz z opuszczeniem szpitala, jak widać... A na co konkretnie jesteś zła nazywam się niewarto ? Bo piszesz, że na lekarkę, bo wezwała pomoc. A co konkretnie Cię w tym wkurzyło? To, że byłaś w szpitalu, ludzie ze szpitala, atmosfera,tamtejsi lekarze...? Czy może rzeczywiście na lekarkę? Bo mi się wydaje, że bardziej na to miejsce, a nie na swoją lekarkę. Mogę się tu mylić, nie zagłębiałam się w to zbytnio, ale Ty ewidentnie jesteś zła, że tam byłaś i obwiniasz za to lekarkę. A to Ty spowodowałaś, że tam trafiłaś. Lekarka nie pocięła Ci ciała. Tylko Ty. Zagrażałaś swojemu życiu, więc lekarka MA OBOWIĄZEK zadzwonić po pomoc. Dla TWOJEGO dobra.

 

-- 21 lip 2013, 12:18 --

 

Ja uważam, że dobrze zrobiła. To nie miała być żadna kara, nauczka - a Ty tak to odbierasz...

To była POMOC.

[Monar]

Monar, nie zawsze to prawda. Zależy na jakich ludzi sie trafi. Znajdą się tacy, co będą chcieli Cię wysłuchać i będzie ich obchodziło, kiedy będzie się u Ciebie źle działo.

 

No wiesz... U mnie znajomi - zdarza się - że pytają co u mnie, jak z matką, jak w domu.

Ale mimo to jak widzę, że się otwieram to oni mają już dość. Wydaje mi się, że czekają aż powiem "spoko" i wtedy... "jest" spoko.

[czarnobiała mery]

Lilith, naprawdę myślisz, że chciałaby wiedzieć? Bo ja zauważyłam, że ludzie nie lubią słuchać, jak się u kogoś coś złego dzieje.

To prawda... Niestety.

 

Mój ex "terapeuta" chciał zobaczyć moje cięcia, ale nie pokazałam, tylko pozwoliłam o tym rozmawiać. Jak miałam myśli samobójcze, to też chciał zadzwonić na karetkę. Poinformował mnie o tym. Powiedziałam, że nie, byłam rozzłoszczona i tego nie zrobił. Posłuchał mnie chociaż w tym jednym. A chciał zadzwonić, bo nie chciałam mu obiecać, że nie zabiję się póki z nim się widuję. Bo popsuło by mu to reputację. Więc nie mogłam tego obiecać, sami wiecie jak to jest jak macie jakieś czarne myśli - nie idzie się od nich uwolnić samemu. Coś musi się zdarzyć, bądź po prostu musi to minąć samoistnie... Nie wiem sama jak to się stało, że to minęło.

 

Więc też już wiem, że jeśli trafiłabym na kompetentnego terapeutę, to by zadzwonił po tą karetkę, nie po to by mi zrobić krzywdę, a po to by mnie ratować, chronić. Wiadomo, miałabym to za złe, w końcu wtedy mamy wszystko w dupie, ale z czasem pewnie bym temu komuś dziękowała...

W końcu przecież tego nie zrobiłam, żyję i chcę żyć póki co hehe

 

Z cięciem się jest trochę inaczej - jedna blizna, 10 blizn więcej czy mniej... To raczej już nie robi Ci różnicy. I złość nie mija wraz z opuszczeniem szpitala, jak widać... A na co konkretnie jesteś zła nazywam się niewarto ? Bo piszesz, że na lekarkę, bo wezwała pomoc. A co konkretnie Cię w tym wkurzyło? To, że byłaś w szpitalu, ludzie ze szpitala, atmosfera,tamtejsi lekarze...? Czy może rzeczywiście na lekarkę? Bo mi się wydaje, że bardziej na to miejsce, a nie na swoją lekarkę. Mogę się tu mylić, nie zagłębiałam się w to zbytnio, ale Ty ewidentnie jesteś zła, że tam byłaś i obwiniasz za to lekarkę. A to Ty spowodowałaś, że tam trafiłaś. Lekarka nie pocięła Ci ciała. Tylko Ty. Zagrażałaś swojemu życiu, więc lekarka MA OBOWIĄZEK zadzwonić po pomoc. Dla TWOJEGO dobra.

 

Monar, spędziłam miesiąc w szpitalu, zawaliłam przez to studia, i nie miałam już szans nadrobić zaległości, musiałam wrócić na rok do domu, dla mnie to było wszystko bardzo upokarzające, zresztą w szpitalu też mnie poniżano. Nie chciałabym czegoś podobnego jeszcze raz przeżyć. Lekarkę zmieniłam, ale już nie ufam żadnym lekarzom.

 

I to niestety prawda, że ludzie nie chcą słuchać, jak coś się złego dzieje w naszym życiu.

I wiem już jedno, nie będę więcej ludzi zadręczać moim cięciem, bo NIKOGO TO W REALNYM ŻYCIU NIE OBCHODZI, o czym miałam okazję znów się przekonać.

[niosaca_radosc]

Monar, spędziłam miesiąc w szpitalu, zawaliłam przez to studia, i nie miałam już szans nadrobić zaległości, musiałam wrócić na rok do domu, dla mnie to było wszystko bardzo upokarzające

Nie zrozum mnie źle, ale najgorsze w tej sytuacji nie było to, że byłaś w szpitalu ani to, że zawaliłaś studnia, tylko to, że przez ten rok nie podjęłaś walki o siebie. Rok to mnóstwo czasu i wiele mogło się zmienić na lepsze, ale z mojej perspektywy wygląda to tak jakbyś nie chciała prosić o pomoc i wmawiała sobie, że nikogo nie obchodzisz. Masz wtedy pretekst, żeby znowu się pociąć i koło się zamyka. Nie sądzisz, że nadszedł czas wyrwać się z tej zaklętej spirali?

[czarnobiała mery]

ja już nie zamierzam się ciąć, jestem pod koniec lektury książki, która pomogła mi uwierzyć w siebie.

[Monar]

A ja miałam niedawno kryzys, bo znów po latach spotkałam się z żyletką, a jakoś tak się stało, że o niej zapomniałam Nawet dni nie liczę. Wiadomo, że prędzej czy później pewnie to zrobię bez fachowej pomocy, ale pocieszne jest to, ze sama próbuję to chociaż ograniczyć.

nazywam się niewarto, powodzenia, wytrwałości w postanowieniu :)

[czarnobiała mery]

Monar, ja też próbuję, jak mam lepsze dni, to nawet o tym nie myślę, no ale wiadomo, że kiedyś musi w końcu pojawić się kryzys... W każdym razie ja mam nadzieję wszelkie kryzysy przetrwać już bez cięcia... Mam nadzieję, że się uda. Za Ciebie też trzymam kciuki:*

[czarnobiała mery]

Lilith, ja też mam taką nadzieję. A w ogóle polecam książkę "Ja, czyli jak zmienić siebie" Tadeusza Niwińskiego, dzisiaj skończyłam ją czytać i bardzo pozytywnie na mnie wpłynęła.

[czarnobiała mery]

Lilith, dzięki tytuł tej książki,

Ja w ogóle lubię czytać książki terapeutyczne, może dlatego że to dla mnie jedyne wyjście, skoro nie doczekałam się terapii. A wcześniej czytałam "Radość życia, czyli jak zwyciężyć depresję" i też mi pomogła, ale książka Niwińskiego dla mnie była rewelacyjna, zupełnie odwróciła moje myślenie w drugą stronę, choć chyba nie wszystko potrafię tak od razu wcielić w życie.

[czarnobiała mery]

Lilith, przed chwilą zamówiłam sobie na allegro tę książkę, o której pisałaś. Skoro Tobie pomogła, to jest szansa, że też na mnie pozytywnie wpłynie.

[czarnobiała mery]

[czarnobiała mery]

ja sobie nie radzę, bo pewna osoba ze mnie kpi. A ja czuję się bezradna, to widzę tylko jedno wyjście...

[czarnobiała mery]

Tylko że ja już się przejęłam i już się zaczęłam przez to koszmarnie czuć. Płaczę sobie i jest mi źle, ja niby już wiem, że nie powinnam się przejmować, racjonalność też mi to podpowiada, a ja się mimo to przejmuje i te emocje są tak silne, że nie umiem ich powstrzymać.

[czarnobiała mery]

Lilith, a masz jakąś metodę, żeby się nie przejmować? Bo ja próbowałam wiele razy i chyba nie umiem.

[Monar]

Jeśli znów masz zamiar się pociąć, to powiedz sobie, że dziś nie, a może jutro. Na mnie działa - jutro mówię, że znów jutro i tak w końcu zapominam, wyciszam się, emocje opadają... Ważne by przeżyć TERAZ. Spróbuj się oszukać.

[czarnobiała mery]

Tylko że ja nie mam motywacji, nie wiem, z jakiego powodu miałabym się nie ciąć, skoro tylko to przynosi ulgę i skoro zawsze to robię w takich momentach, jak czuję się bezradna.

Na mnie czasami działa wcześniejsze położenie się spać, ale jak jestem tak rozchwiana emocjonalnie to nie ma o tym mowy, nawet z tabletką nasenną...

[niosaca_radosc]

nazywam się niewarto, a przeczytaj sobie swoje własne posty z wczoraj. Te w których pisałaś, że kończysz z cięciem. Nie możesz się przecież od razu poddawać.

[czarnobiała mery]

przeczytałam, ja generalnie czuję się tak jak wtedy, kiedy to wczoraj pisałam, a jak mam takie spadki jak teraz, to sama siebie nie poznaję. A zarazem nie widzę żadnej nadziei. Wzięłam benzo.

[idle]

Jestem teraz gotowa iść pol godziny do sklepu, żeby się porządnie na**bać i odpłynąć, zamiast sięgać po coś ostrego. Nie wiem czy to jakiś plus

[Monar]

Siły brak, a chęci nie brak... Na to.

 

-- 31 lip 2013, 20:15 --

 

taka jest we mnie złość... że bym się rozszarpała.

 

-- 31 lip 2013, 20:25 --

 

Ale tego oczywiście nie zrobię, nie będę aż tak słaba, by się teraz poddać.

[L.E.]

Ja niby już nie mam ciągot do samookaleczeń, ale ostatnio mnie naszło po pijaku...

Ostatecznie nic nie zrobiłam, ale miałam doła, pokusę i bardzo ograniczone hamulce...

Na szczęście te ostatnie zadziałały

[idle]

L.E.,

 

Lilith, i mi się udało, płakałam do drugiej wtedy i jednak zasnęłam

[czarnobiała mery]

Znów mam myśli, żeby sobie coś zrobić. W listopadzie zeszłego roku miałam robioną resekcję obu dolnych jedynek, bo miałam zanik kości pod tymi zębami. I teraz one znowu zaczęły się chwiać i boleć. Jestem przerażona. Dzwoniłam do dentystki, ale nie odbiera. Boję się, że te kości tam nie odrosły.

[Gość]

nazywam się niewarto, spokojnie Haniu, będzie dobrze. Zadzwoń jeszcze parę razy to w końcu się uda dodzwonić.