Hipochondria - jakie choroby sobie przypisywaliście..?

[Marlenka85]

14 minut temu, Bulinka napisał:

Marlenka85, bardzo Ci współczuję takiego trudnego dzieciństwa i dziękuję, że podzieliłaś się z nami swoją historią oraz przedstawiłaś jak wyglądają Twoje spotkania z psychoterapeutą. Właśnie też obawiam się takich rozmów. Też nie miałam różowego dzieciństwa, ale nie nie było tak okrutne jak Twoje. I myślę czy właśnie dzieciństwo też nie ma negatywnego wpływu na teraźniejszość. Ale myślałam, że w naszych przypadkach to właśnie potrzebna jest terapia behawioralna. 

Właśnie spytałam ją, moja terapia jest właśnie behawioralno poznawcza. 

Ale nie znam się serio na różnicach. 

Bulinka ja jestem już tak zdesperowana ze moge rozmawiać z nią dosłownie o wszystkim i powiedziec wszystko, byle mi pomogło. 

 

[wszytsko_się_posypało]

48 minut temu, Marlenka85 napisał:

Właśnie spytałam ją, moja terapia jest właśnie behawioralno poznawcza. 

Ale nie znam się serio na różnicach. 

Bulinka ja jestem już tak zdesperowana ze moge rozmawiać z nią dosłownie o wszystkim i powiedziec wszystko, byle mi pomogło. 

 

ja też Ci wspólczuje i to może właśnie tak być, że jesteś bardziej lękowa przez dzieciństwo, ale zamiast mieć nadzieję, że rozmowa o nim Ci pomoże lepiej konfrontować się z aktualnym lękiem i mówić "sprawdzam" nerwicy. Co w praktyce oznacza, że jak mnie kilka lat temu wziął lęk o to, ze zemdleje w sklepie to musiałam chodzić do tych sklepów, wchodzić do autobusów i sprawdzać, czy tak się stanie. Co do hipochondrii to też terapia behawioralno-poznawcza opiera się na akceptacji niepewności co do naszego zdrowia. Zaprzestania sprawdzania, macania, badania...Warto na początku oczywiście badania zrobić i jeśli uważasz, że pomacanie przez lekarza, to za mało powinnaś zrobić usg, a potem jak lekarz powie, że ok, to na nim poprzestać i nie szukać dalej...bo nerwica wtedy nie odpuszcza, to jest mój przykład, lekarz macał, sprawdzał głowicą usg,  a ja dalej się boje, że nie sprawdził dokładnie. I nie bój się aż tak badania, ja też się bałam, ale prawda jest taka, że dotknięcie głowicą usg nie powoduje, że wyrośnie Ci rak, a najczarniejsza diagnoza nie jest stawiana na pierwszej wizycie...dlatego uważam, że jeśli serio nie wierzysz dłoniom lekarza, to na usg, a potem sie odciąć od lęku, czy węzeł rośnie, maleje, czy rosną nowe, czy nie bo pewność 100 % nie istnieje niestety, a my byśmy chcieli ja mieć.

Edytowane 4 Lutego 2021 przez wszytsko_się_posypało

[Bulinka]

Marlenka85, najważniejsze, żeby Ci pomogła ta terapia. Właśnie te koszta są straszne, nie mam obecnie kasy na to. Ogólnie mam takie dni (głównie po jakimś drinku), że sobie myślę "ty głupia babo! Czego ty się boisz? Idź normalnie na tą cytologię i badanie piersi jak inne kobiety chodzą." Wtedy myślę też, że to normalne badania kontrolne i nie powinnam odczuwać tak przrmeogromnego lęku. Jednak trauma z poprzednich wizyt zakorzeniła się głęboko. 

[wszytsko_się_posypało]

4 minuty temu, Bulinka napisał:

Marlenka85, najważniejsze, żeby Ci pomogła ta terapia. Właśnie te koszta są straszne, nie mam obecnie kasy na to. Ogólnie mam takie dni (głównie po jakimś drinku), że sobie myślę "ty głupia babo! Czego ty się boisz? Idź normalnie na tą cytologię i badanie piersi jak inne kobiety chodzą." Wtedy myślę też, że to normalne badania kontrolne i nie powinnam odczuwać tak przrmeogromnego lęku. Jednak trauma z poprzednich wizyt zakorzeniła się głęboko. 

No ale ja też się boje, od zawsze boje się badań, nie patrzę na wyniki nawet jak odbieram do medycyny pracy, tylko proszę lekarza, zeby mi zinterpretował  ale odwaga to działanie mimo strachu, normalnie idź na cytologię i usg, jeśli czas na nie, jakbym miała czekać aż się nie bede bała to bym nigdy nie poszła  idź , bedziesz potem dumna z siebie, ze jesteś odważna i silna i dałaś radę. To też element terapii, konfrontacja z tym czego sie boimy. 

[Przerażony234]

Ja już po zentelu trochę znowu pobolewa mnie ten brzuch także zobaczymy już mi ręcę opadają... Muszę się wziąć za siebie bo już za dużo czasu spędzam na użalaniu się tutaj na sobie. Jakbym miał coś mieć mega poważnego to któreś z tych licznych badań które robiłem już by mi coś pokazało i taka jest w sumie prawda.

[Eve19]

1 godzinę temu, Marlenka85 napisał:

Właśnie spytałam ją, moja terapia jest właśnie behawioralno poznawcza. 

Ale nie znam się serio na różnicach. 

Bulinka ja jestem już tak zdesperowana ze moge rozmawiać z nią dosłownie o wszystkim i powiedziec wszystko, byle mi pomogło. 

 

 

Kochana przepraszam Cię, że jeszcze się nie odezwałam na FB. Nawet nie miałam czasu zerknąć w prywatną wiadomość, ale odezwę się. Mam teraz młyn na studiach totalny - zachciało mi się w wieku 35 lat szkoły.

Marlenka u mnie lęk też pojawił się jakoś w dzieciństwie i nie wiem dlatego. Zawsze bałam się , że mama po mnie nie przyjdzie do przedszkola, albo że już nie wróci do domu z pracy...strasznie to dziwne.

A bycia DDD czy DDA nie masz sie co absolutnie wstydzić. 

Ja teraz po usg węzła to się boję iść do endokrynologa z tarczycą, no i takie błedne koło. Mam od tygodnia duszności i nie wiem czy są spowodowane moją alergią, czy nerwicą - mieliście czasem takie objawy? Takie mam uczucie łaskotania/drapania w klatce piersiowej i od razu kaszel. A wiem, że nerwica potrafi wywołać wiele symptomów.

Jakoś nie potrafię się wyluzować ostatnio  

 

[Bulinka]

wszystko_się_posypało, w zasadzie odkąd mam te lęki wszystkie badania, kontrole wykonuję z przeogromnym strachem. W poczekalni przed wizytą łapią mnie ataki paniki, że mam wrażenie, że zejdę. Podczas badań też potrafię trząść się ze strachu. Wstyd mi już naprawdę. A teraz najgorsze, że nie mam ginekologa i boję się trafić na jakiegoś konowała. Dodatkowo, czytałam ostatnio, że ok 30% cytologii jest źle pobieranych..

[Eve19]

16 minut temu, Bulinka napisał:

wszystko_się_posypało, w zasadzie odkąd mam te lęki wszystkie badania, kontrole wykonuję z przeogromnym strachem. W poczekalni przed wizytą łapią mnie ataki paniki, że mam wrażenie, że zejdę. Podczas badań też potrafię trząść się ze strachu. Wstyd mi już naprawdę. A teraz najgorsze, że nie mam ginekologa i boję się trafić na jakiegoś konowała. Dodatkowo, czytałam ostatnio, że ok 30% cytologii jest źle pobieranych..

 

Ja też mam lęk przed każdą wizytą u lekarza, nawet jak nic się nie dzieje idę po prostu kontrolnie. Chciałabym w końcu dorosnąć do decyzji o dziecku, ale obawiam się, że wtedy będę jeszcze bardziej znerwicowana, a czas leci....

[wszytsko_się_posypało]

20 minut temu, Bulinka napisał:

wszystko_się_posypało, w zasadzie odkąd mam te lęki wszystkie badania, kontrole wykonuję z przeogromnym strachem. W poczekalni przed wizytą łapią mnie ataki paniki, że mam wrażenie, że zejdę. Podczas badań też potrafię trząść się ze strachu. Wstyd mi już naprawdę. A teraz najgorsze, że nie mam ginekologa i boję się trafić na jakiegoś konowała. Dodatkowo, czytałam ostatnio, że ok 30% cytologii jest źle pobieranych..

ale to normalne wiele osób tak ma, ja czy mam nerwicę, czy nie mam, boje się każdego badania... cytologia chyba teraz najlepsza na podłożu płynnym tak mi mój lekarz ostatnio proponował. Nie wierzę, że nie masz żadnej koleżanki, która poleci Ci nie konowała  wykrętka nerwicowa jak nic kochana. 

[Bulinka]

wszystko_się_posypało, miałam fajnego Pana doktora na nfz. Ładna sala, dobry sprzęt. Niestety odszedł na emeryturę. Chciałam kogoś na nfz, bo właśnie na lekarzach przyjmujących prywatnie przejechałam się. Szczerze, to nie mam koleżanek zbytnio. Sama czytam opinie w internecie. Mój gin był o tyle fajny, że nie siał paniki, a tego potrzebuję właśnie. Jak mi badał piersi i ja przy tym opowiadałam mu czego tam nie mam to mnie uspokajał "spokojnie, wszystko jest dobrze, bez paniki" a nie jak ten prywatnie "ma Pani włókniaka, proszę zadzwonić do profesora xyz i umówić się na usunięcie " 

[Marlenka85]

Boze proszę niech ktoś ode mnie to gowno weźmie bo ja się wykańczam. No czuje ewidentnie cos na szyi, nawet nad 

Lewym obojczykiem kuleczkę i nad prawym kolejna... Snilo mi się ze umarłam i moglam patrzeć na synka tyllo zza drzew.. Mam /cenzura/ dosc. Po prostu nie wiem ile ja to jeszcze zniose.. (nie mam zamiaru sobie nic zrobić żeby nie było), po prostu jestem na skraju kompletnego  załamania nerwowego. Sama, bez pomocy, z malutkim dzieckiem. A ja mam ataki paniki ze to na pewno rak i wkrótce umre... Boze co ja takiego komu zrobiłam,ze tak muszę się męczyć... Strach przed lekarzem się jeszcze spotęgował bo mam w głowie słowa ze jakby były nowe wezly mam przyjść. Bo pewnie wtedy by diagnozował tego jeb... O chloniaka... Ja nie wiem co ze mną będzie jak to się nie skończy, bo jestem po prostu wrakiem. A tu dzieciatko pod opieką, trzeba wszystko zrobić, uśmiechać się do niego.... 

[Bulinka]

Godzinę temu, Marlenka85 napisał:

Boze proszę niech ktoś ode mnie to gowno weźmie bo ja się wykańczam. No czuje ewidentnie cos na szyi, nawet nad 

Lewym obojczykiem kuleczkę i nad prawym kolejna... Snilo mi się ze umarłam i moglam patrzeć na synka tyllo zza drzew.. Mam /cenzura/ dosc. Po prostu nie wiem ile ja to jeszcze zniose.. (nie mam zamiaru sobie nic zrobić żeby nie było), po prostu jestem na skraju kompletnego  załamania nerwowego. Sama, bez pomocy, z malutkim dzieckiem. A ja mam ataki paniki ze to na pewno rak i wkrótce umre... Boze co ja takiego komu zrobiłam,ze tak muszę się męczyć... Strach przed lekarzem się jeszcze spotęgował bo mam w głowie słowa ze jakby były nowe wezly mam przyjść. Bo pewnie wtedy by diagnozował tego jeb... O chloniaka... Ja nie wiem co ze mną będzie jak to się nie skończy, bo jestem po prostu wrakiem. A tu dzieciatko pod opieką, trzeba wszystko zrobić, uśmiechać się do niego.... 

Spokojnie, oddychaj głęboko i zastanów się racjonalnie czy to jest chłoniak. Zobacz, ile tu dziewczyn z kuleczkami nadobojczykowymi. Wszystkie zdiagnozowane i pomimo, że "coś " wyczuwają to nie jest nic zagrażającego ich życiu. U Ciebie to też na pewno nic złego. 

Bardzo chciałabym Ci jakoś pomóc, bo znam te straszne ataki paniki i robienie dobrej miny do złej gry. A czy jeśli poszłabyś z tym do lekarza, on wykluczyłby coś złego to potrafiłabyś wrócić do równowagi?

[Marlenka85]

12 minut temu, Bulinka napisał:

Spokojnie, oddychaj głęboko i zastanów się racjonalnie czy to jest chłoniak. Zobacz, ile tu dziewczyn z kuleczkami nadobojczykowymi. Wszystkie zdiagnozowane i pomimo, że "coś " wyczuwają to nie jest nic zagrażającego ich życiu. U Ciebie to też na pewno nic złego. 

Bardzo chciałabym Ci jakoś pomóc, bo znam te straszne ataki paniki i robienie dobrej miny do złej gry. A czy jeśli poszłabyś z tym do lekarza, on wykluczyłby coś złego to potrafiłabyś wrócić do równowagi?

Wiesz co jakby wykluczył to na 100% to na pewno bym wróciła do żywych. Tylko widzisz moim największym problemem jest to  ze ja się naczytalam. Jak znalazlam pierwszy to odpaliłam Google i sie zaczęła jazda. Ze jedynie można wykluczyc przez wyciecie i zbadanie wezla a i to czasem zawodzi bo akurat mogą wyciac nie ten co trzeba. Powiem Ci, że ja sobie autentycznie nie umiem z tym poradzić, bo o ile te wezly sa to u mnie doszły typowe objawy hipochondrii na zasadzie a co jeśli oni się pomylili, nie sprawdzili dobrze, nie zbadali co trzeba itd. 

Tak bardzo mi źle, ja wiem ze sie użalam i pewnie za chwilę będziecie mnie mieli dość, ale jesteacie jedynymi osobami które są w stanie na prawdę zrozumieć co ja przechodzę. Staram się jak mogę, walczę z tym i było już ok dopóki sobie nie znalazłam na szyi.. Już sama nie wiem czy to jest wezel czy to nie jest wezel, bo raz mi się wydaje ze cos jest i po drugiej stronie za chwilę ze nie ma bo to inne miejsce... Po prostu sobie przestalam radzic. Wpadam w panike W na pewno umre i mam raka bo tak pisalo i nie było nigdzie nic słowa o tym że może być ok. Wydaje majątek na terapie... Po prostu życie mi się wali, jestem samotna matka z dala od rodziny, moja mama mi pisze ze jestem nienormalna, że wymyslam.A ja zyje strachem, nic innego nie mam w tym głupim lbie jak to, że na pewno umre na raka i ze lekarz potwierdzi moje obawy... Blagam niech ktoś mi pomoże bo ja kompletnie nie wiem, co robić.... Proszę Was jeśli możecie pomóżcie mi bo stałam się wrakiem człowieka..... 

[Bulinka]

Marlenka85, to prawda, że badanie hist - pat jest najdokładniejsze, ale przecież lekarz widząc coś/badając palpacyjnie/robiąc usg, jest w stanie stwierdzić już jakąś nieprawidłowość. Hist-pat to ostateczność. Ludzie nie mający takich lęków jak my nie są w stanie nas zrozumieć. Dla nich to abstrakcja. Też jestem sama z tym wszystkim. Mojej mamie już nie mówię, bo każe mi skupić się na dzieciach, cieszyć się,że je mam i radować każdym dniem. A ja nie potrafię tak. Teraz budujemy się, a ja myślę o tym czy długo tam pomieszkam.. 

[Marlenka85]

16 minut temu, Bulinka napisał:

Marlenka85, to prawda, że badanie hist - pat jest najdokładniejsze, ale przecież lekarz widząc coś/badając palpacyjnie/robiąc usg, jest w stanie stwierdzić już jakąś nieprawidłowość. Hist-pat to ostateczność. Ludzie nie mający takich lęków jak my nie są w stanie nas zrozumieć. Dla nich to abstrakcja. Też jestem sama z tym wszystkim. Mojej mamie już nie mówię, bo każe mi skupić się na dzieciach, cieszyć się,że je mam i radować każdym dniem. A ja nie potrafię tak. Teraz budujemy się, a ja myślę o tym czy długo tam pomieszkam.. 

Ja podobnie czuje. Prowadzę synka do przedszkola i łzy w oczach, bo się zastanawiam czy za rok do szkoły tez bede go prowadzić za rączkę. Ja cale zycie ze wszystkim bylam sama i bardzo się boję ze i on będzie. Moja matka nie pozwoliła mi nawet do siebie przyjechać na kilka dni do polski.. No ja w końcu nie pasuje do jej obecnego idealnego życia, musialaby pewnie za taką córkę się wstydzić. 

Po prostu to jest wszystko takie trudne, dla każdego jak piszesz to abstrakcja, wymysl. Ze z nudów to wymyślamy... A nasze cierpienie jest tak silne czasem i ono istnieje na prawdę. 

Wiem, że się powtarzam, w kółko to samo... Smutek mi zalewa duszę po prostu. Na prawdę nikonu nie zycze, by tak się czuł. Ja na prawdę wiele w życiu nie chciałam. Ja nie muszę mieć pieniędzy, jestem szczęśliwa gdy mam na tyle by opłacić rachunku, dac dziecku jesc i kuouc mu ubranko czy zabawkę. Nie oczekuje dla siebie niczego. Chcę tylko żeby to się skończyło. Nic więcej. 

Być znow wolna, cieszyc się  głupot z których większość się nie cieszy. I taka bylam, ja sie cieszyłam z tego ze jest dzień i słońce świeci, że mogę iść z synkiem na rowerek.... 

[Eve19]

Godzinę temu, Marlenka85 napisał:

Ja podobnie czuje. Prowadzę synka do przedszkola i łzy w oczach, bo się zastanawiam czy za rok do szkoły tez bede go prowadzić za rączkę. Ja cale zycie ze wszystkim bylam sama i bardzo się boję ze i on będzie. Moja matka nie pozwoliła mi nawet do siebie przyjechać na kilka dni do polski.. No ja w końcu nie pasuje do jej obecnego idealnego życia, musialaby pewnie za taką córkę się wstydzić. 

Po prostu to jest wszystko takie trudne, dla każdego jak piszesz to abstrakcja, wymysl. Ze z nudów to wymyślamy... A nasze cierpienie jest tak silne czasem i ono istnieje na prawdę. 

Wiem, że się powtarzam, w kółko to samo... Smutek mi zalewa duszę po prostu. Na prawdę nikonu nie zycze, by tak się czuł. Ja na prawdę wiele w życiu nie chciałam. Ja nie muszę mieć pieniędzy, jestem szczęśliwa gdy mam na tyle by opłacić rachunku, dac dziecku jesc i kuouc mu ubranko czy zabawkę. Nie oczekuje dla siebie niczego. Chcę tylko żeby to się skończyło. Nic więcej. 

Być znow wolna, cieszyc się  głupot z których większość się nie cieszy. I taka bylam, ja sie cieszyłam z tego ze jest dzień i słońce świeci, że mogę iść z synkiem na rowerek.... 

 

Kochana, ale co Ty chcesz wycinać? Twoje kuleczki to na pewno węzły chlonne, które jak może czytałaś wcześniej też sobie wymacałam - na samym dole szyi, niedaleko obojczyka, i oczywiście internet też mi wskazywał to samo co Tobie. Z tego macania już mnie szyja bolała i miałam czekać na wizytę u swojej endo do 26 lutego. Ale jakoś nie wytrzymałam i 2 dni temu pojechałam na usg do radiologa. Powiedziała, że tak są to węzły ODCZYNOWE NIEPOWIĘKSZONE. Wierz mi, że lekarz na usg spokojnie odróżni węzeł podejrzany nowotworowo on takiego odczynowego. Pani na usg też mnie uspokoiła. W końcu widzą i potrafią rozróżnić budowę. Bądź spokojna, ja też tak panikowałam. A internet to zło  A przy chłoniaku to miałabyś conajmniej śliwkę na szyi i to nie jest wyznacznikiem najgorszego, bo przy chłoniakach jest masa innych objawów. Bądź spokojna  . Ja też się stresują przez wizytą teraz u endokrynologa za miesiąc bo mam guzki na tarczycy, ale musze być dobrej myśli .  

Edytowane 5 Lutego 2021 przez Eve19

[Bulinka]

Marlenka85, https://www.mariolawolan.pl/?fbclid=IwAR0Jm2LXe3BuiyhAz9UhqkFODoa9wxubIysrkZcjaHs32QCYcNMU90G_5SY. To będzie bezpłatne spotkanie online. Temat: jak uwolnić się od lęków i negatywnego myślenia. Mam zamiar zapisać się. Może i Ty spróbuj?

[Marlenka85]

2 godziny temu, Eve19 napisał:

 

Kochana, ale co Ty chcesz wycinać? Twoje kuleczki to na pewno węzły chlonne, które jak może czytałaś wcześniej też sobie wymacałam - na samym dole szyi, niedaleko obojczyka, i oczywiście internet też mi wskazywał to samo co Tobie. Z tego macania już mnie szyja bolała i miałam czekać na wizytę u swojej endo do 26 lutego. Ale jakoś nie wytrzymałam i 2 dni temu pojechałam na usg do radiologa. Powiedziała, że tak są to węzły ODCZYNOWE NIEPOWIĘKSZONE. Wierz mi, że lekarz na usg spokojnie odróżni węzeł podejrzany nowotworowo on takiego odczynowego. Pani na usg też mnie uspokoiła. W końcu widzą i potrafią rozróżnić budowę. Bądź spokojna, ja też tak panikowałam. A internet to zło  A przy chłoniaku to miałabyś conajmniej śliwkę na szyi i to nie jest wyznacznikiem najgorszego, bo przy chłoniakach jest masa innych objawów. Bądź spokojna  . Ja też się stresują przez wizytą teraz u endokrynologa za miesiąc bo mam guzki na tarczycy, ale musze być dobrej myśli .  

A powedz mi jakie mialas to duże bo ja mam az 3 kuleczki, na pewno nie większe niż malusienki groszek zielony, myślę że cm nie ma albo max cm. 

A czy od ciaglego macania one mogą się powiększyć?? Poniedziałek pójdę do lekarza ale tak strasznie się boję bo wtedy jak bylam był jeden.... 

[wszytsko_się_posypało]

widzę temat węzłowy na topie...a ja w temacie nerwicy,  dopóki chcecie mieć pewność 100 % dopóty macie nerwicę, to właśnie tak działa...trzeba zaakceptować , że takiej pewności nie ma. Niestety nikt nerwicy niespodziewanie z nas nie zdejmie, trzeba wykonać pracę z lękiem i niepewnością, czyli zaakceptować go. 

a węzły jak to węzły, Ty masz 3 ja mam po jednej stronie 2, po drugiej z 5, ale nigdy mi nie rosną od macania, jedynie skóra nad nimi puchnie. 

Edytowane 5 Lutego 2021 przez wszytsko_się_posypało

[Eve19]

4 godziny temu, Marlenka85 napisał:

A powedz mi jakie mialas to duże bo ja mam az 3 kuleczki, na pewno nie większe niż malusienki groszek zielony, myślę że cm nie ma albo max cm. 

A czy od ciaglego macania one mogą się powiększyć?? Poniedziałek pójdę do lekarza ale tak strasznie się boję bo wtedy jak bylam był jeden.... 

 

Kochana, ja sobie wyczułam jedną, właśnie taką mała kuleczkę. Nawet jak masz 3 to na spokojnie. Tym bardziej, że są małe. Rzeczywiście im mniej się macamy tym bardziej zdrowsze jesteśmy. Piersi za to warto macać raz w miesiącu, reszte odpuść.  

[wszytsko_się_posypało]

22 minuty temu, Eve19 napisał:

 

Kochana, ja sobie wyczułam jedną, właśnie taką mała kuleczkę. Nawet jak masz 3 to na spokojnie. Tym bardziej, że są małe. Rzeczywiście im mniej się macamy tym bardziej zdrowsze jesteśmy. Piersi za to warto macać raz w miesiącu, reszte odpuść.  

heheh, żebys nie wywołała jakiegoś niesczęścia. Ja nie mam tyle zdrowego dystansu żeby sobie zbadać piersi 1 w miesiacu, albo wcale albo bede je gniotła tydzień z wątpliwościami, ale chodzę na usg co pól roku

[Bulinka]

Oj ja też nie umiem badać sobie piersi. Mam duże, a to dodatkowe utrudnienie. Kilka miesięcy tak je zmaltretowałam, że porobiły mi się siniaki.. Nie umiem tego robić, nie mam do siebie zaufania i też wolę by sprawdził to lekarz. 

[acherontia styx]

To co Wy zrobicie po szczepieniu na covid jak nawet w ulotce jest, że może wystąpić powiększenie węzłów chłonnych  

[wszytsko_się_posypało]

10 minut temu, acherontia styx napisał:

To co Wy zrobicie po szczepieniu na covid jak nawet w ulotce jest, że może wystąpić powiększenie węzłów chłonnych  

haha, ja nie bede wtedy sprawdzać co by nie nakręcac paniki

[wszytsko_się_posypało]

11 minut temu, Bulinka napisał:

Oj ja też nie umiem badać sobie piersi. Mam duże, a to dodatkowe utrudnienie. Kilka miesięcy tak je zmaltretowałam, że porobiły mi się siniaki.. Nie umiem tego robić, nie mam do siebie zaufania i też wolę by sprawdził to lekarz. 

a widzisz a ja mam małe i czuje dosłownie kazdy gruczoł bo nie mam tkanki tłuszczowej, czuje nawet żebra jak badam  a torbieli nie wyczulam