Witam wszystkich forumowiczów :)

Hej!

Wybaczcie, że nie zdradzę swojego imienia, ale boję się, że ktoś zaglądający na to forum mógłby mnie znać

Mam 20 lat i od dłuższego czasu miewam różne dolegliwości, które konsultuję z lekarzami. Do tej pory nie usłyszałam żadnej konkretnej diagnozy, za to w gabinetach lekarskich często słyszę takie stwierdzenia jak "słaby układ nerwowy", "to wina stresu", "więcej spokoju"... i to skłonilo mnie do zarejestrowania się tutaj.

Przeglądając forum cieszę się, że są tu podobni do mnie ludzie, że każdy ma jakieś przeżycia, którymi może podzielić się z innymi. Mam nadzieję, że będę mogła pomóc komuś swoimi doświadczeniami oraz że sama mogę liczyć na Wasze wsparcie

an92, witaj na forum i do pisania zapraszamy

Jakie to dolegliwości?

cześć

coś więcej na temat dolegliwości i trudności... hm...

Odkąd pamiętam dużo osób wmawiało mi nieśmiałość. W gimnazjum nie radziłam sobie emocjonalnie - specyficzna klasa, wychowawca niewzbudzający zaufania, burza z hormonami i pourywane znajomości z podstawówki. Do tego nadopiekuńczy i surowy tata. To był chyba przełom kiedy narodziło się wiele lęków. Przed pływaniem, wyjazdami na dłużej, śpiewaniem, publicznymi wystąpieniami, mówieniem w ogóle itd. Wciąż wpadałam w coraz to nowe kompleksy, pomimo, że dobrze znam swoje wady i zalety. I tak zaczęły się studia... Trudno było wejść w nowe środowisko ze względu na poglądy, sposób bycia...

Jeśli chodzi o dolegliwości zawsze czułam się słabo, często miałam anginy. Od kilku lat w miejscach publicznych czasem wydaje mi się, że zasłabnę. Od zeszłego roku miewam problemy z jelitami (trafiłam nawet do szpitala, gdyż zatrzymała się perystaltyka), a od niedawna z sercem: kołatania, kłucie, niemiarowość zatokowa. Często pojawiają się zawroty głowy, skoki i spadki ciśnienia (z tym też wylądowałam w szpitalu), brak apetytu itp. Wieczorami pojawia się tzw. anizokoria. Każdego dnia boję się, że znów zachoruję. I ogólnie boję się tego, jak sobie poradzę na kolejnym roku studiów (zaczynam praktyki w szkole) i mnóstwa innych rzeczy. Być może jest to samonapędzające się koło: choruję bo się stresuję, stresuję się, bo choruję. A może dolegliwości nie są w ogóle związane ze stresem. Podsumowując: moje życie zdominował lęk.

Przepraszam za dużo uogólnień; kiedy próbuję wyjaśnić na czym polegają moje trudności to wszystko wydaje mi się absurdalne;)

an92, Witam Cię serdecznie na forum!

Badania wciąż trwają, ale poza niemiarowością zatokową w ekg oraz nieznaczną anemią w morfologii nic nie znaleziono.

Poczytałam sobie na forum o nerwicy. Czy aby to "zdiagnozować" (i potem ewentualnie robić coś z tym dalej) wystarczy wizyta u psychologa? Pytam, bo od października ciężko będzie mi znaleźć czas na jakichkolwiek lekarzy.

-- 26 wrz 2012, 00:49 --

Powyższe pytanie już nieaktualne. Już po wizycie u psychologa. Od października zaczynam systematyczne spotkania:)