MAŁŻEŃSTWO ,,Z ROZSĄDKU'' MA RACJĘ BYTU?

Nie wypowiadam sie za nikogo... dlatego napisalam

mysle, ze wypowiadaja sie tutaj ludzie ,

generalnie dla wielu może i dla większości a może i nie liczy się w przypadku facetów pozycja społeczna, kasa a kobiet wygląd i dobra opinia. Chodzi mi tu o związki nastawione na ślub i płodzenie dzieci.

Ok.

Ile osób....tyle opinii..... i już.

Dla jednych liczy się wygląd , dla innych status materialny, dla jeszcze innych status społeczny, prestiż. Niektórzy muszą mieć to wszystko.

A jeszcze inni żyją miłością platoniczną

ja bym chciał mieć 20 letnią super piękność z doktoratem z fizyki kwantowej dziedziczkę wielomiliardowej fortuny

carlosbueno, Pewnie na taką natrafisz.

carlosbueno, A co Ty byś z nią robił?

*Wiola*, Będą razem obierali kartofle dla 12-osobowej rodziny

carlosbueno kto wie kto wie...)

Nic bym nie robił, leżał w jakimś kraju ciepłym, sączył drinki i spamował na forum.

Ja nie chciałbym dziewczyny z doktoratem. Pomiędzy słabym mgr a tytułem doktora jest taka przepaść jak pomiędzy zawodówką a mgr. Raczej brak szans na porozumienie.

LucP84, To nie możemy się kolegować Bo mówisz, że brak szans na porozumienie.

carlosbueno, Na pewno byłaby zadowolona z takiego stylu życia

dla mnie wykształcenie kobiety nie ma większego znaczenia choć w obecnych czasach zawodówki to raczej zbyt mądre dziewczyny nie kończą ale średnie w zupełności by wystarczyło.

-- 30 cze 2012, 18:25 --

carlosbueno, Na pewno byłaby zadowolona z takiego stylu życia

robiła by mi drinki i masowała zbolałe od pracy plecy

LucP84, To nie możemy się kolegować Bo mówisz, że brak szans na porozumienie.

No to mamy pani doktor na forum w Polsce to doktorat jest mniej honorowany niż magister na zachodzie Europy

LucP84, Powiem Ci tak...tak jak wszędzie, są ludzie i ludziska.

Niektórzy mówią "nie ten poziom", ale tyczy się to zarówno tych po podstawówce jak i po studiach, jakichkolwiek.

Na to nie ma reguły. Znam ludzi małowykształconych, są dobrymi ludźmi. Znam z doktoratem, Ci też są dobrzy.

Znam też przypadki, gdzie jedni i drudzy wyżej sr..ją niż d..pę mają.

Wydaje mi się, że kobieta szuka na dany moment tego, czego jej brakuje. To się może zmieniać w pewnych etapach życia.

Z mężczyznami jest podobnie.

-- 30 cze 2012, 18:43 --

carlosbueno, taaa, poczekaj aż sobie docenturę i habilitację strzelę, to już w ogóle nie pogadamy

a potem będę czekać, aż mnie Państwo mianuje profesorem nadzwyczajnym i zwyczajnym

docentów już nie produkują podobno, co najwyżej najpierw się habilitujesz a potem profesura oczywiście zwyczajna a nie nadzwyczajna.

carlosbueno, kiedyś była nadzwyczajna, a na końcu tytuł profesora zwyczajnego.

A propos nauczycieli.....jest taki tytuł po 20 latach bycia nauczycielem dyplomowanym...profesor oświaty.

Dyplomowanym jestem 6 lat

I teraz do sedna..... czy te tytuły o czymś świadczą i liczą się dla kogoś?

Dla niektórych tak, niektórym są obojętne, a na niektórych działają jak płachta na byka.

Na nauczycieli w szkole tez się potocznie mówi profesor( ja nigdy tak nie mówiłem) tym bardziej że za moich lat nauki to oni nawet magistrami nie byli często. W W.Brytanii można zostać pomocnikiem nauczyciela w wieku 18 lat po szkole na poziomie mniej więcej naszego gimnazjum znajomi mówili że oni nawet porządnie nie znają ortografii, gramatyki i prostej matematyki często. Ale w Polsce to jest przesada jakaś tytułomania, mamy największa liczbę studentów na świecie w stosunku do ogółu ludności nie długo to od sprzątaczki będą wymagać magistra. Oczywiście nie podważam Twojego tytułu naukowego ale Polska mi się wydaję chorym krajem pod tym względem.

Co do tytułów - miałem jednego wykładowcę prof inż. dr hab. Taką miał tabliczkę na drzwiach.

A co do liczby studentów to w jakiś sposób to obniża sztucznie bezrobocie - bo część osób przez to później wchodzi na rynek pracy. No i przez długi czas była propaganda że bez studiów się nie odniesie sukcesu.

Na nauczycieli w szkole tez się potocznie mówi profesor( ja nigdy tak nie mówiłem) tym bardziej że za moich lat nauki to oni nawet magistrami nie byli często. W W.Brytanii można zostać pomocnikiem nauczyciela w wieku 18 lat po szkole na poziomie mniej więcej naszego gimnazjum znajomi mówili że oni nawet porządnie nie znają ortografii, gramatyki i prostej matematyki często. Ale w Polsce to jest przesada jakaś tytułomania, mamy największa liczbę studentów na świecie w stosunku do ogółu ludności nie długo to od sprzątaczki będą wymagać magistra. Oczywiście nie podważam Twojego tytułu naukowego ale Polska mi się wydaję chorym krajem pod tym względem.

Ja pamiętam czasy, kiedy w liceum (renomowane w mojej miejscowości po dziś dzień) mówiło się na nauczycieli pani profesor, panie profesorze. Ja też tak tytułowałam.

To byli nauczyciele, którzy uczyli jeszcze moją mamę, to sobie możesz wyobrazić...

Nie ukrywam, że wszelkie podnoszenie kwalifikacji jak dla mnie wiążą się z gratyfikacją finansową.

Doktor w zawodzie nauczycielskim jest na równi z magistrem jeśli chodzi o tabelę płac. Więc po co się wysilać?

Chyba, że komuś chodzi wyłącznie o prestiż.

W gminie, w której pracuję mamy 2 doktorów.

Niektórzy zazdroszczą.

A ja z tym doktoratem zażartowałam Karol.

Kiedyś miałam aspiracje, które minęły wraz z obowiązkami w pracy. Za dużo wyrzeczeń. Zajechałabym się jak koń na roli.

3 pomagisterskie mi wystarczą. Czasem żałowałam, że za ten czas zrobiłabym dawno ten doktorat, nie pomyślałam bo czesne za doktoranckie jest porównywalne do podyplomowych.

a już myślałem że tą Pani doktor naprawdę jesteś. Mi to się zdarzało ukrywać wyższe wykształcenie zwłaszcza na emigracji w ogóle się z tym nie obnoszę zresztą tytuł mgr nie ma w Polsce już żadnego prestiżu, znaczenia już lepiej być elektrykiem, spawaczem albo ślusarzem.

Łatwo jest na forum trzymać się moralności, ale jestem pewna, że niejedna osoba, która tutaj tak zaciekle broni wartości takich jak miłość, szczerość itp postawiona w sytuacji niejednoznacznej postąpiłaby inaczej, niż się deklaruje.

Łatwo jest bronić na forum swoich racji, w dodatku to przynosi uznanie innych forum-owiczów, bo jakże ,,szlachetny'' ten człowiek, który tak pięknie pisze o miłości, a gardzi pieniędzmi. Niestety tak postępuje tylko tutaj...

W moim przypadku to chybiona przemowa, bo ja się tam kumpluję z prostytutkami, lubię je i szanuję, chociaż sama bym nijak prostytutką być nie mogła, bo nie mam odpowiedniej psychiki. Nie znoszę jak mnie ktoś traktuje przedmiotowo i wydaje polecenia, więc wszystko odpada na starcie. Ale one sobie psychicznie radzą, są w tym wszystkim szczere i uczciwe - co mi do tego.

Tylko wiesz, one to nazywają po imieniu, a nie seks "z rozsądku" i nie próbują innych przekonywać, że też by uprawiali seks "z rozsądku", bo kasa w życiu jest taka ważna. Nie próbują mnie przekonywać, że to wielka różnica jak się ma jednego sponsora zamiast wielu klientów i nie próbują tego sponsora nazywać "swoim facetem" czy "mężem", nie udają, że to normalny związek.

Ale jak piszesz o mydleniu oczu miłością, a de facto chodzi Ci o prostytucję, to coś dla mnie jest nie w porządku.

Chciałabym choć raz usłyszeć szczerą przysięgę - "będę cię kochać i szanować póki ci się kasa nie skonczy".

Gdzieś się zetknąłem kiedyś z takim określeniem "dziwka w abonamencie" które w jakiś tam sposób oddaje sytuacje takich małżeństw, choć granica pomiędzy związkami z miłości a dla pieniędzy chyba nie zawsze jest łatwa do ustalenia.