"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

Ja np wiem o co mi chodzi, czego chcę, ale jestem beznadziejnym życiowym nieudacznikiem;)

brun3r, hmm.. no na chwilę obecną, to do poznanych przeze mnie - kurcze tak - jeśłi kogoś uraziłam - przepraszam

lukasz1, nie mów tak o sobie!!

idź może na jakąś terapię?

może wyjdzie , cze,u dzieje się tak, a nie inaczej... czego Ci całym sercem życzę

Ja już tak wiele terapii przeszedłem... Zawsze było tylko gorzej i wpadałem w kłopoty finansowe;)

Brzuch mnie boli. Buuu..

brun3r, heh.. prowokujesz mnie..

-- 17 gru 2011, 19:44 --

męczy mnie choroba

Niestety wróciłem. Zasnąć i już się nie obudzić, jakież to piękne. Jestem koszmarnie psychicznie zmęczony, mam dość wszystkiego. Skończyłem roczną psychoterapię z której nawet wtedy jak się dobrze czułem nie przyswoiłem nic. Kręciłem się wciąż w kółko więc trzeba było podjąć jakąś decyzję.

Przyjaciółka na którą niecierpliwie czekałem od misięcy właśnie wraca a ja zamiast się cieszyć jak kiedyś mam doła, że będę musiał coś robić zamiast leżeć lub spać. Masakra jakaś. Jeszcze niedawno chciałem znów mieć swoją połówkę a teraz jest to daleka utopia. Wciąż nie jest tak źle, gorzej będzie jak wkrótce stracę pracę. Wtedy się rozsypię bo w tym stanie nie mam szans znaleźć nic równie dobrego. Alimenty mnie pogrążą. Lepiej jak córka będzie mnie wspominała jako fajnego tatę niż ześwirowanego, nieporadnego i bezwartościowego.

No ale nie poddam się bez walki, muszę wytrwać jeszcze pół roku, może do jesieni jak się uda. Dla dziecka bo coś obiecałem. Dlatego znowu idę za jakiś czas na umówioną wizytę do psycho by dostać jakieś prochy, przedłużyć agonię.

lukasz1, ja też mam długi, i nie jestem w stanie pracować. Chcę przez to powiedzieć, że Cię rozumiem.

zatracony, zatracony,

może nie stracisz pracy.. ?

tulam mocno..

ala 1983

Ja też nie jestem w stanie pracować, ale mimo wszystko mam zamiar przepracować całą noc...

lukasz1, Czyli jednak jestes w stanie.

Teoretycznie nie, ale nie mam wyboru. Inaczej musiałbym iść na tory albo dożywotnio do szpitala na oddział zamknięty, żeby mnie przestali za dług ścigać...

lukasz1, a nie masz nikogo kto by mogl Ci pomoc?

Niestety nie. Trochę pieniędzy od wujka pożyczyłem, trochę po "kolegach" na procent i wciąż nie mogę wyjść z długów. A wsparcia niestety u nikogo nie mam...

moge Ci jakos pomóc?

Wątpię. Jedyną szansą dla mnie na wyjście z kłopotów (zapominając już o depresji, nerwicy itd) jest znalezienie pracy na nocne zmiany oraz poznanie osoby, która była by mi bliska i by mnie wspierała.

Ja mam długi w banku, a mam też poręczycieli, więc gdybym nie dała rady spłacić, to by bank ściągnął od nich. Ale i tak uznałabym to za porażkę na całej linii.. jeszcze mam wprawdzie trochę czasu i walczę z chorobą, jednak czarno to widzę..

Ja na szczęście mam kredyt ubezpieczony w przypadku śmierci, więc rozwiązanie jakieś zawsze mam...

Jakbym umarła to bank umarza kredyt całkowicie..

lukasz1, nie pierdol :/

Obciążanie rodziny nie jest dobre... Trzeba się brać do pracy w miarę sił i możliwości...

Wiem, że nie jest dobre, a czy ja mówię, że umieram? No chyba, że ja o niczym nie wiem..

No właśnie, "w miarę sił i możliwości". Mam nadzieje, że Tobie się uda. Ja póki co, na razie przegrywam.

-- 17 gru 2011, 23:40 --

Aha, sorki miałeś na myśli siebie z tym obciążaniem?

To obciążenie można rozumieć na kilka sposobów.

lukasz1,

Boję się,że nie dam rady się nauczyć.Jestem tępa,nic nie zapamiętuję,a w stresie mam pustkę w głowie.Przerażają mnie egzaminy.Ośmieszę się tylko.

Laima,

nie jestes tępa kochana. egzaminy kazdego przerazają...mnie rowniez stres rozwala totalnie

zobaczysz bedzie dobrze, nawykniesz powolutku