Myśli samobójcze

[rainshadow]

Zastanawiam się, czy nie iść na Izbę Przyjęć (tak nakazała mi moja Pani Doktor w razie kryzysu), bo zaczyna się mimowolne planowanie...

[Illi]

@rainshadow jeśli widzisz że zaczynasz tracić kontrole to idź.

[eleniq]

Ja od ostatnich paru miesięcy mam bardzo intensywne myśli samobójcze. Tak intensywne, że raz zdążyłem połknąć tabletki na rozrzedzenie krwi, ale na ten decydujący ruch ostrzem się w końcu się nie zebrałem, po rozmowie ze znajomym. Problem jest taki, że nazbierało się we mnie bardzo dużo nieodreagowanej złości związanej z ostatnimi wydarzeniami w życiu. Mój tata kompletnie nie rozumie tych myśli, ciągle chce jeździć ze mną do szpitala, nie potrafi ze mną na ten temat szczerze rozmawiać, bo mój tata jest człowiekiem bardzo racjonalnym, mało empatycznym. Raz nawet krzyczał - "kogo ja wychowuję, psychola jakiegoś!". A kiedy za te słowa obrzuciłem go najgorszymi przekleństwami przez płacz, to zaczął walić we mnie teczkami. Ale to było dawno, jak pierwszy raz miałem takie myśli, jak byłem w liceum. Ale ta cała nienawiść o to, że nikt nie jest w stanie mi jakoś specjalnie na to pomóc, ciągle się we mnie gotuje. Mam obmyślany jeden taki sposób, że jak tylko byłbym gotowy to poszło by bardzo sprawnie. Robię to i po pół godzinie nie ma mnie na tym świecie. Cóż, w moim rodzinnym domu nie było miejsca na rozmowę o tym, co się czuje, jak rozwiązywać problemy emocjonalne. Moi rodzice byli jakby otępiali emocjonalnie. Mama tak dusiła w sobie uczucia, że zachorowała na nadciśnienie i przez brak ruchu i palenie papierosów do tego, zmarła nagle parę miesięcy temu. Jak na razie biorę dość mocne leki, ale one same niewiele dają. Wymagam też psychoterapii, ale ostatnią terapię musiałem przerwać, nie miałem zamiaru jej ciągnąć na siłę. Teraz będę szukał czegoś na NFZ. Jeszcze mogę spróbować węglanu litu, który podobno jest bardzo skuteczny na myśli samobójcze, zmiata je, choćby się waliło i paliło. Jego jeszcze nie brałem. Teraz mam Ketrel 200mg i Aurorix 450mg. Nie mogę brać innych neuroleptyków, bo źle je toleruję i Ketrelu też nie mogę zwiększać. Aurorix do 600mg najwyżej można zwiększyć, to najlepszy lek na depresję, jaki kiedykolwiek dostałem.

[eleniq]

@acherontia styx Ketrel biorę nie tylko na myśli samobójcze, ale też dlatego, bo ma działanie przeciwlękowe. Do wizyty na pewno wytrzymam, mam 20-24 września. Moklobemid dobrze działa, dodaje motywacji. No chyba trzeba będzie z tym litem spróbować. Bo podobno jak już lit zadziała, to naprawdę skutecznie. W najgorszym wypadku chyba robi się elektrowstrząsy. Bo depresję to ja mam, brak motywacji etc., też chyba obciążenie genetyczne, bo mama chorowała na poporodową, choć myśli samobójczych nigdy w życiu nie miała. 

[eleniq]

@acherontia styx Znaczy nawet później i tak miała problemy psychiczne. Potem popadła w depresję z powodu problemów zdrowotnych. Znaczy ciężko to tak powiedzieć, ale brała antydepresanty. Wiesz moja mama była bardzo słaba psychicznie. Miała skłonności do izolowania się, popadania w nałogi, nie mogła pracować przez pewien czas w ogóle. Ja mam stwierdzone zaburzenia depresyjno-lękowe mieszane. Najgorsze są te natarczywe myśli samobójcze, które pojawiają mi się nawet w takich momentach jak np. jedzenie obiadu. 

[eleniq]

@acherontia styx Dzięki za troskę. Nawet dziś mam wizytę u rodzinnego, to może od razu się spytam, czy mi wypisze te badania od razu. Co trzeba zbadać zanim włączy się lit? 

[Illi]

Myśli są, tylko w obecnej sytuacji od razu przeradzają się w plany. Przejście od względnej stabilności do totalnej masakry następuje w ciągu sekundy po usłyszeniu słów, które tak bardzo ranią. I nawet świadomość w jakim celu są wypowiadane nic nie daje. Po prostu nie jestem w stanie udźwignąć swoich i do tego czyiś emocji. Problemem są tylko niedoskonałości w planach, żaden nie daje 100% pewności powodzenia. Nie chcę prób, jeśli nie uciągnę to chcę to skończyć raz i skutecznie. Na razie zostaje upuszczenie napięcia bólem fizycznym, ale co raz gorzej działa i na co raz krócej. 

[Koneko]

Ostatnio mam intensywne m.s., mam już tego dosyć. Mam depresję, nerwicę natręctw, PTSD i lęki, biorę Fevarin, Latrimin i Ketilept, ale nie czuję, żeby mi to pomagało...

[Illi]

@Koneko masz coś doraźnego na m.s.? 

[Koneko]

6 minut temu, Illi napisał:

@Koneko masz coś doraźnego na m.s.? 

Nie mam, tylko biorę to, co napisałam...

[Illi]

@Koneko może warto porozmawiać z psychiatrą, żeby Ci coś wypisał? Jeśli m.s. przeradzają się w plany warto udać się na izbę. 

[Koneko]

 

3 minuty temu, Illi napisał:

@Koneko może warto porozmawiać z psychiatrą, żeby Ci coś wypisał? Jeśli m.s. przeradzają się w plany warto udać się na izbę. 

Delikatnie mu sugerowałam, żeby dał mi coś dodatkowego, ale nic takiego nie wypisał i jeszcze powiedział, że i tak mam dużo leków... A jakby mi pomogli na izbie?

[Illi]

@Koneko szpital. Przy intensywnych m.s. to dobre wyjście. 

[Koneko]

9 minut temu, Illi napisał:

@Koneko szpital. Przy intensywnych m.s. to dobre wyjście. 

Wolałabym nie, bo bardzo boję się ludzi, a w szpitalu tych niebezpiecznych dla otoczenia...

[Koneko]

@acherontia styx

No być może, ale i tak wolałabym, żeby wizyta w szpitalu to była ostateczność.

A o dodatkowe leki lub zmianę otwarcie poproszę, bo nie czuję się dobrze mimo tych co biorę.

[eleniq]

4 godziny temu, Koneko napisał:

Ostatnio mam intensywne m.s., mam już tego dosyć. Mam depresję, nerwicę natręctw, PTSD i lęki, biorę Fevarin, Latrimin i Ketilept, ale nie czuję, żeby mi to pomagało...

 

Witaj!

Słuchaj ja brałem Fevarin z Ketileptem i bardzo fajnie te leki się u mnie zgrywały, ale musiałem niestety zrezygnować z Fevarinu, bo bardzo zaczął mi się psuć sen. No wiesz zwykle sam antydepresant nie wystarcza do tłumienia tak intensywnych myśli samobójczych. Ketilept powinien je ładnie tłumić. Tylko też nie wiem jak długo bierzesz ten Ketilept i w jakiej dawce. Ketilept w pełni zaczyna działać po 3-4 tygodniach, a czasem nawet troszkę dłużej. Ketilept działa przeciwdepresyjnie w dawkach 150-450mg. Lamitrin zaś z tego, co mówi moja doktor, nie ma jakiegoś specyficznego działania na myśli samobójcze. Można by jeszcze próbować innych stabilizatorów nastroju, lit ma chyba najlepiej udokumentowane działanie zapobiegające samobójstwom. Jeśli te myśli samobójcze utrudniają ci logiczne myślenie, nie możesz spokojnie pójść na spacer czy zrobić nawet zakupów, to koniecznie zgłoś się z tym do swojego lekarza lub ewentualnie na izbę. Tylko wiesz, nie rozczaruj się w razie co, bo mi się zdarzyło na przykład, że nawet na izbie nie są w stanie za wiele poradzić, bo szpitale psychiatryczne bywają przepełnione. Ja ze swojej strony proponuję byś w miarę możliwości załatwił sobie coś dobrego ambulatoryjnie. Też nie wiem jak można inaczej te myśli przytłumić np. benzodiazepinami, małą dawką Ketrelu. Ale one i tak lubią później wracać. Trzeba próbować zwalczać przyczynę, czy psychogenna czy endogenna, nie wiem. 

Edytowane 5 Października 2021 przez MarekWawka01

[Daria132]

Myśli s. nie dają mi wytchnienia. Wykańczają mnie . Życie bez nich było takie spokojne. Nie wiem co mam z nimi zrobić, jak się bronić. Czasami mam ochotę się poddać. Chociaż boję się, że może nie pójść po mojej myśli i skończę jako roślinka, co byłoby prawdziwą tragedią, ale mimo wszystko mam już dość swojego beznadziejnego życia. Nie daję rady... Nienawidzę siebie. Chociaż tyle lat męczę się z nimi po przerwie jest dużo trudniej z nimi znowu walczyć, nie poddawać się im.

[Shad]

34 minuty temu, Daria132 napisał:

Myśli s. nie dają mi wytchnienia. Wykańczają mnie . Życie bez nich było takie spokojne. Nie wiem co mam z nimi zrobić, jak się bronić. Czasami mam ochotę się poddać. Chociaż boję się, że może nie pójść po mojej myśli i skończę jako roślinka, co byłoby prawdziwą tragedią, ale mimo wszystko mam już dość swojego beznadziejnego życia. Nie daję rady... Nienawidzę siebie. Chociaż tyle lat męczę się z nimi po przerwie jest dużo trudniej z nimi znowu walczyć, nie poddawać się im.

Czy bierzesz jakieś leki/chodzisz na terapie? Masz taką możliwość? Co to są za myśli?

[Daria132]

15 godzin temu, Shad napisał:

Czy bierzesz jakieś leki/chodzisz na terapie? Masz taką możliwość? Co to są za myśli?

Leki biorę tylko na sen ketrel i egzystę. Antydepresyjnie nie biorę już żadnych bo na mnie nie działają. Na terapię chodzę od ok. 4 lat.

Myśli są takie, że muszę się zabić w konkretny sposób, który sobie wymyśliłam.

[Shad]

Rozmawiałaś o tym z terapeutą? Może dotarlibyście do sedna tego problemu a wtedy łatwiej byłoby określić jak chociaż trochę ulżyć, a później co dalej robić. Przy takich myślach to i psychiatra przydałby się, bo to już podchodzi pod zamiary. 

[Daria132]

W dniu 2.01.2022 o 19:09, Shad napisał:

Rozmawiałaś o tym z terapeutą? Może dotarlibyście do sedna tego problemu a wtedy łatwiej byłoby określić jak chociaż trochę ulżyć, a później co dalej robić. Przy takich myślach to i psychiatra przydałby się, bo to już podchodzi pod zamiary. 

Tak, na ostatniej sesji. Niestety do niczego konstruktywnego nie doszliśmy. Może jutro uda nam się coś wymyślić. Bardzo bym chciała znaleźć jakiś sposób na ograniczenie tych myśli.

Dziękuję.

[Shad]

Godzinę temu, Daria132 napisał:

Tak, na ostatniej sesji. Niestety do niczego konstruktywnego nie doszliśmy. Może jutro uda nam się coś wymyślić. Bardzo bym chciała znaleźć jakiś sposób na ograniczenie tych myśli.

Dziękuję.

Też bym chciała znaleźć jakiś sposób. Obecnie moje myśli dosyć się zmniejszyły, też rzadziej mam to pragnienie zrobienia czegoś sobie. Dostałam pracę, wyprowadziłam się, bardziej dbam o siebie, te całe ćwiczenia na błędy poznawcze też pomagają, właściwie ograniczyły je, ale myśli nadal są i to mnie martwi. Trochę ciężko mi rozmawiać o tym z t, szczególnie że najpierw powinnam się chyba zająć zaufaniem do niej. U mnie to zamiennik powiedzenia sobie "mam dosyć" lub raczej "mam dosyć sytuacji, w której się znajduję, coś narusza moje zasady, a ja jestem bezsilna". No to tutaj zmiana jest zrozumiała, ale to pragnienie to zupełnie co innego. Nie wiem, jak u ciebie. Może spróbuj zrobić coś dla siebie, chociaż przez minutkę? Tak żeby skupić uwagę na czymś innym i chociaż chwilkę odpocząć, wtedy lepiej powinno się myśleć.

[Daria132]

W dniu 3.01.2022 o 22:02, Shad napisał:

Też bym chciała znaleźć jakiś sposób. Obecnie moje myśli dosyć się zmniejszyły, też rzadziej mam to pragnienie zrobienia czegoś sobie. Dostałam pracę, wyprowadziłam się, bardziej dbam o siebie, te całe ćwiczenia na błędy poznawcze też pomagają, właściwie ograniczyły je, ale myśli nadal są i to mnie martwi. Trochę ciężko mi rozmawiać o tym z t, szczególnie że najpierw powinnam się chyba zająć zaufaniem do niej. U mnie to zamiennik powiedzenia sobie "mam dosyć" lub raczej "mam dosyć sytuacji, w której się znajduję, coś narusza moje zasady, a ja jestem bezsilna". No to tutaj zmiana jest zrozumiała, ale to pragnienie to zupełnie co innego. Nie wiem, jak u ciebie. Może spróbuj zrobić coś dla siebie, chociaż przez minutkę? Tak żeby skupić uwagę na czymś innym i chociaż chwilkę odpocząć, wtedy lepiej powinno się myśleć.

Przykro mi, że pomimo tego, że tyle zrobiłaś dla siebie i poprawy swojego samopoczucia cały czas te irytujące myśli Cię dręczą. Wiadomo, że zaufanie do terapeuty jest chyba najważniejsze, ale wydaje mi się, że to przyjdzie z czasem. Z kolejnemy sesjami i kolejnymi tematami to zaufanie będzie coraz większe. U mnie przynajmniej tak było. Terapię z tym terapeutą mam od ok. 4 lat, ale dopiero od paru miesięcy tak naprawdę mu zaufałam i jestem w stanie z nim szczerze rozmawiać. Dobrze byłoby, żebyś jednak porozmawiała o tych myślach ze swoją terapeutką. Nie można z nimi zostawać sam na sam, bo w końcu to może Cię wykończyć. 

 

 

Mimo dużej ilość pracy zawodowej myśli z każdym dniem się nasilają. Miałam nadzieję, że jak zajmę się w 100% pracą to one trochę osłabną. Niestety tak się nie dzieje. Jestem już nimi potwornie zmęczona. Dzisiaj po południu było najgorzej ... Nie radzę sobie z nimi. 

[Shad]

23 minuty temu, Daria132 napisał:

Przykro mi, że pomimo tego, że tyle zrobiłaś dla siebie i poprawy swojego samopoczucia cały czas te irytujące myśli Cię dręczą. Wiadomo, że zaufanie do terapeuty jest chyba najważniejsze, ale wydaje mi się, że to przyjdzie z czasem. Z kolejnemy sesjami i kolejnymi tematami to zaufanie będzie coraz większe. U mnie przynajmniej tak było. Terapię z tym terapeutą mam od ok. 4 lat, ale dopiero od paru miesięcy tak naprawdę mu zaufałam i jestem w stanie z nim szczerze rozmawiać. Dobrze byłoby, żebyś jednak porozmawiała o tych myślach ze swoją terapeutką. Nie można z nimi zostawać sam na sam, bo w końcu to może Cię wykończyć. 

Wydaje mi się, że po tych wszystkich zeszłorocznych wrażeniach jestem strasznie zmęczona i byle co może wywołać jakąś serię ataków. Ostatnio pomyślałam, że te myśli/ataki związane są z tym, że coś narusza jakieś moje wartości lub myślę, że to robi i ja będąc w fazie lęku wtedy sądzę, że jestem wobec tego bezsilna i pojawiają się myśli. Przymierzam się do wizyty u psychiatry, nawet znalazłam jakiegoś na nfz. Tylko będę musiała się z nimi skontaktować i spytać, jak w ogóle mogę z tej pomocy tam korzystać. Nigdy czegoś takiego nie robiłam. Może dałby mi coś na wzmocnienie, tam też ponoć jest terapie, tyle że psychodynamiczna. Znowu też weszłam w spokojniejszą fazę po tym, jak po raz pierwszy powiedziałam terapeutce o jakimś moim lęku względem niej. Była taka miła, a ja o niej miałam takie straszne myśli.  Chyba powiem jej o jeszcze jednej rzeczy, skoro tak to pomaga.

29 minut temu, Daria132 napisał:

Mimo dużej ilość pracy zawodowej myśli z każdym dniem się nasilają. Miałam nadzieję, że jak zajmę się w 100% pracą to one trochę osłabną. Niestety tak się nie dzieje. Jestem już nimi potwornie zmęczona. Dzisiaj po południu było najgorzej ... Nie radzę sobie z nimi. 

A zauważyłaś może w jakich sytuacjach lub po jakich sytuacjach te myśli się nasilają? Może coś je wywołuje. Kiedyś miałam takie ćwiczenie, by codziennie pisać, co się robiło w danej godzinie. Jedyną rzeczą, jaką zauważyłam to fakt, że najgorzej czułam się w trakcie stażu i po nim, byłam nie do życia. Wiedziałam, że to, co dzieje się na stażu bardzo mi się nie podoba i wręcz tego nie cierpię, ale byłam bezsilna. Dopiero jak znalazłam pracę i opuściłam to miejsce, poprawiło mi się, chociaż parę miesięcy cierpiałam. To mi pokazało problem do rozwiązania.

[eleniq]

@Daria132 Te myśli samobójcze takie nie mające końca mogą być myślami natrętnymi. Ja też miałem takie strasznie natrętne myśli samobójcze i o śmierci, bo lęki mnie zjadały każdego dnia, było mi z tym mega ciężko, byłem nawet pod opieką oddziału dziennego i też niewiele zaradzili, na każdej sesji terapeutycznej gadałem o tych myślach, to terapeuci nic innego tylko kazali mi o tym mówić lekarzowi albo samemu te myśli jakoś odciągać, no ale one tylko się nasilały, miałem i mam do tej pory 2, a w zasadzie chyba nawet już 3 dość skuteczne plany samobójcze, doszło nawet do tego, że gromadziłem potrzebne rzeczy. Z leków biorę tylko Ketrel 400mg, bo lekarze doszli do wniosku, że nie wolno mi podawać żadnych antydepresantów, bo one tylko wzmagają mi lęki. Niestety nic innego chyba nie da rady mi podać z leków, zostaje mi już tylko psychoterapia. Jedna lekarka mówi, że te myśli są już takie przetrwałe, że tylko psychoterapię mi mogła zaproponować. Byłem już na wielu terapiach i mam coraz bardziej ich dosyć. Ostatnio jednak znalazłem taką jedną terapeutkę na NFZ blisko mojego domu, proponowała mi spotkania raz na 2 tygodnie. Choć w sumie myślę to samo, że samymi lekami nie zwalczę takich utrwalonych myśli samobójczych, więc pozostaje mi nie poddawać się i działać. Leków też jednak potrzebuję, bo bez nich to lęki mi tak hulają, że nie daję rady normalnie, logicznie myśleć. Chodzę teraz też do pracy, może i ona pomoże mi się uwolnić od tych myśli, one i tak chyba troszkę słabną z czasem... Choć ja mam też trochę trudną sytuację życiową i to też może mnie w tą stronę pchać, bo to poczucie bezradności i osamotnienia jest tutaj takie zabójcze.