Kim/czym jestem i w co mam teraz wierzyć i komu?

[noszila]

i masz racje - cbt to skrot od cognitive behavioral therapy czyli od terapii poznawczo-behawioralnej

 

No tak, mogłam pomyśleć że to jakiś angielski skrót a ja kombinowałam "po polskiemu" heh :)

 

A chodzisz do psychiatry prywatnie czy na NFZ. Bo na fundusz trzeba wpisać jakąś konkretną diagnozę w papiery, a prywatnie to lekarz może pracować na opisie objawów, nie musi ich dopasowywać do konkretnej jednostki chorobowej.

 

Chodzę na fundusz i wiem, masz rację że coś tam powinno być wpisane ale właściwie to chyba ostatnio podeszłam do tego w sposób olewczy i z dużym zniechęceniem i dlatego nawet mi nie przyszło do głowy żeby spytać swojego lekarza co ona mi tam w ogóle wpisuje za jednostkę chorobową?.... Wydaje się banalne, a ja naprawdę tego nie wiem

[Lord Cappuccino]

cyklopka, Spoko, ale nawet jak założę perukę to chyba mi nie uwierzą, że ja to Ty.

[cyklopka]

A widzisz.

 

Bo ja chodzę prywatnie to ja mam tylko opis i po prostu mówię o swojej chorobie tak jak ja to rozumiem

[noszila]

A widzisz.

 

Bo ja chodzę prywatnie to ja mam tylko opis i po prostu mówię o swojej chorobie tak jak ja to rozumiem

 

To chyba jednak lepiej. Sama nie wiem. Spytam przy najbliższej okazji co ja mam tam wpisane w papierzyskach...

[jaktobylo]

Och, jak miło jest sobie poczytać niektóre tematy, i zobaczyć, że są takie osoby, które mają 1000 kroć bardziej schizopodobne objawy ode mnie, a mimo tego nie dostają diagnozy schizo, nawet podejrzeń. Więc może ja mam po prostu pecha i może gdybym trafił na porządniejszego psychiatrę : ) czasem to ja się zastanawiam czy aby napewno psychiatra mi potrzebny, te problemy z pamięcią w szczególności krótkotrwałą są naprawdę duże, w jaki sposób mi pomoże psychiatra przepisze neuroleptyk? Naprawdę, świetny lek na pamięć nie ma co

[MiszkaJustine]

To pytanie; "Kim jestem/czym jestem i w co mam teraz wierzyć i komu" zakorzeniło się we mnie tak silnie, że zaczęłam w końcu uciekać.

Zaczęłam istnieć dla świata, który jest zamknięty.

To świat snu, wiecznego snu na jawie.

On jest bardziej przystępny i w sumie pojawił się sam i to on mnie wciągnął w system innego rozumowania i postrzegania rzeczywistości, która w tym momencie jest bardziej iluzyjna niż to co

rzeczywiste i namacalne.

Byłoby perfekcyjnie gdybym mogła wreszcie przynależeć tylko do jednego określonego miejsca a nie przenikać raz tu raz tam.

To bardzo męczące i wyczerpujące.

Przeżywasz tylko siebie i to co jest w Tobie nie mogąc w żaden sposób skupić się na innych ludziach BO ich już nie ma a nawet jak są to też ich nie ma w sensie......., że mówisz do nich jak do ścian z marmuru.

Przytakują bezwiednie bo to najprostsza droga.

Nie starają się zrozumieć i oczekują, że będziesz taki jak oni wszyscy co jest NIEREALNE przynajmniej dla mnie.

Oni widzą np; pokój, meble, kwiaty, tapety na ścianach a ja widzę to wszystko razem wzięte plus coś jeszcze czego oni nigdy nie będą w stanie zobaczyć.

 

To jest przykre i izolujące.

I tak, też to nasuwa pytanie "Kim......................?" Kim???

Ja do cholery jestem?

Czym?

To boli.

Budzisz się z bólem i zasypiasz z bólem.

A oni potrafią tylko krytykować; Ci "normalni"...bo żyją, zarabiają pieniądze, tworzą związki małżeńskie, itd.

A ja jestem ta zła bo nie potrafię być taka jak oni.

To niesprawiedliwe.

Chciałabym wreszcie znaleźć swoje środowisko w którym byłoby mi lepiej, przyjaźniej i cieplej.

[wiejskifilozof]

Zawsze warto być sobą.I słuchajcie tych co Ci dobrze życzą.Bez ironii.

[MiszkaJustine]

Zawsze warto być sobą.I słuchajcie tych co Ci dobrze życzą.Bez ironii.

 

A co to oznacza, "dobrze życzą", co oznacza szczęście, dobro, to, że będzie dobrze?

Pytam bo nie rozumiem tych zagadnień.

Poza tym tyle razy mi dobrze życzono, starano się o mnie.

To nic nie zmienia i nie wnosi.

Bo przypadłość jest silniejsza od "dobrze życzących" ludzi, którzy nie mają pojęcia o całym spektrum osobowości dyssocjalnej.

ps: dodam, że moje pytania i drążenie skały wynika z niemożności odczuwania emocji, tj. mam bardzo płytkie emocje od zawsze i myślę, że musiałabym umrzeć i urodzić się pod inną postacią by

coś w tym kierunku się zmieniło.

I nie, nikt mnie nie skrzywdził :)

Taka już jestem.

Podobno mam jakiś stopień autyzmu, tak na marginesie.