Skocz do zawartości
Nerwica.com

Jak nawiązać kontakt z bratem


Rekomendowane odpowiedzi

Witam. Mam przyrodniego brata, którego nie znam, mamy wspólnego ojca. Niedawno znalazłem go na facebooku. Nie wiem nawet czy wie o moim istnieniu. Jak nawiązać z nim kontakt? Co mam mu napisać? Cześć jestem twoim bratem? A może lepiej nic nie pisać. Doradźcie mi coś bo już sam nie wiem co mam zrobić.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Kuba 1994, jeżeli zależy Ci na poznaniu przyrodniego brata, a Twoi rodzice (ojciec, matka, jak i mama Twojego brata) nie mają nic przeciwko Waszej znajomości, to nie widzę przeszkód, byście się ze sobą poznali. Może nawet taki kontakt wirtualny (przez FB) na początek będzie dobrym pomysłem, by "przełamać pierwsze lody".

 

Zachęcam Cię, byś zajrzał pod linki:

 

http://parenting.pl/portal/rodzenstwo-przyrodnie

http://parenting.pl/portal/przyrodni-brat

 

Pozdrawiam!

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

@ekspert_abcZdrowie

 

A co ma do tego rodzina...? To nie "średniowiecze". Rodzina w tym przypadku może najwyżej "wspomóc" moim zdaniem.

 

@Kuba1994

 

Skoro macie wspólnego ojca, to niech robi za pośrednika.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

@ekspert_abcZdrowie

 

A co ma do tego rodzina...? To nie "średniowiecze". Rodzina w tym przypadku może najwyżej "wspomóc" moim zdaniem.

 

@Kuba1994

 

Skoro macie wspólnego ojca, to niech robi za pośrednika.

derLogan, jasne, że nie "średniowiecze". Jeżeli jednak forumowicz o pseudonimie Kuba 1994 jest niepełnoletni, to zdanie rodziców ma bardzo duże znaczenie. Poza tym, jakość relacji między przyrodnim rodzeństwem przede wszystkim zależy od dorosłych. Jeżeli dorośli się kłócą między sobą, bardzo często ten konflikt jest przedłużany na relacje między dziećmi. To dorośli tak naprawdę modelują kontakty przyrodniego rodzeństwa i wpływają na fakt, czy ich relacje będą przyjacielskie, czy przeciwnie – pełne nienawiści, złości, gniewu i rywalizacji. Przyrodnie rodzeństwo to niewątpliwie "gratka" dla jedynaków, którzy zawsze marzyli o siostrze bądź bracie. Jeśli przyrodnie rodzeństwo dzieli mała różnica wieku, to tym bardziej warto zadbać o taki kontakt - dzieci mają wówczas wspólne problemy, chociażby z racji wieku rozwojowego, być może wspólne zainteresowania czy pasje. Warto się jednak zastanowić, czy zaznajamiać ze sobą przyrodnie rodzeństwo w takich sytuacjach, gdy biologiczni rodzice są skrajnie zwaśnieni, gdy żona eksmęża albo nowy mąż eksżony przeciwstawiają się takim spotkaniom albo są wrogo nastawieni do naszego potomka albo środowisko, w jakim obraca się były partner/partnerka nie jest odpowiednim miejscem dla naszego dziecka, czy np. nadużywa się tam alkoholu albo stosuje przemoc. Rodzice mogą wspomagać, pośredniczyć w relacjach między przyrodnim rodzeństwem i świetnie oczywiście, gdy tak się dzieje. Czasami jednak są to tylko pobożne życzenia, bo rodzice zachowują się gorzej niż niejedno dziecko i nie mogą się między sobą dogadać, podczas gdy "maluchy" mogą się do siebie garnąć.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

@ekspert_abcZdrowie

 

A co ma do tego rodzina...? To nie "średniowiecze". Rodzina w tym przypadku może najwyżej "wspomóc" moim zdaniem.

 

@Kuba1994

 

Skoro macie wspólnego ojca, to niech robi za pośrednika.

derLogan, jasne, że nie "średniowiecze". Jeżeli jednak forumowicz o pseudonimie Kuba 1994 jest niepełnoletni, to zdanie rodziców ma bardzo duże znaczenie. Poza tym, jakość relacji między przyrodnim rodzeństwem przede wszystkim zależy od dorosłych. Jeżeli dorośli się kłócą między sobą, bardzo często ten konflikt jest przedłużany na relacje między dziećmi. To dorośli tak naprawdę modelują kontakty przyrodniego rodzeństwa i wpływają na fakt, czy ich relacje będą przyjacielskie, czy przeciwnie – pełne nienawiści, złości, gniewu i rywalizacji. Przyrodnie rodzeństwo to niewątpliwie "gratka" dla jedynaków, którzy zawsze marzyli o siostrze bądź bracie. Jeśli przyrodnie rodzeństwo dzieli mała różnica wieku, to tym bardziej warto zadbać o taki kontakt - dzieci mają wówczas wspólne problemy, chociażby z racji wieku rozwojowego, być może wspólne zainteresowania czy pasje. Warto się jednak zastanowić, czy zaznajamiać ze sobą przyrodnie rodzeństwo w takich sytuacjach, gdy biologiczni rodzice są skrajnie zwaśnieni, gdy żona eksmęża albo nowy mąż eksżony przeciwstawiają się takim spotkaniom albo są wrogo nastawieni do naszego potomka albo środowisko, w jakim obraca się były partner/partnerka nie jest odpowiednim miejscem dla naszego dziecka, czy np. nadużywa się tam alkoholu albo stosuje przemoc. Rodzice mogą wspomagać, pośredniczyć w relacjach między przyrodnim rodzeństwem i świetnie oczywiście, gdy tak się dzieje. Czasami jednak są to tylko pobożne życzenia, bo rodzice zachowują się gorzej niż niejedno dziecko i nie mogą się między sobą dogadać, podczas gdy "maluchy" mogą się do siebie garnąć.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×