ekspert_abcZdrowie

białe 🙂 kierujesz się intuicją, dokonując wyborów?

jestem mega zmęczona, ale samopoczucie ogólnie OK

nie mam masz kostkę gitarową?

nie masz pokrowiec na ubrania?

tak masz sok malinowy?

Ja myślę, że jeśli motorycznie córka idzie do przodu, chętniej ćwiczy, jest spokojniejsza i lepiej reaguje na zmiany, to będzie to miało jednocześnie pozytywny wpływ na rozwój emocjonalno-społeczny. W końcu u małych dzieci mówimy o rozwoju psychomotorycznym, bo ruch tak naprawdę decyduje też o rozwoju psychicznym. Jedno wpływa na drugie.

@Lusesita Dolores, Mam nadzieję, że leki zaczną działać i nie będzie aż takich negatywnych skutków, jakich się spodziewasz.

dzisiaj bardzo dobrze 🙂

pomalowaliśmy pokoik dla dziecka

nie, ale mam inne kwiaty doniczkowe masz alergię na coś?

długą ciążową sukienkę dzianinową i rajstopy a Ty?

nie, mam tylko kat. B masz wodę niegazowaną?

nie miałam nigdy zatargu z policją 🙂 wygrałeś/-aś kiedyś coś w Lotka?

Lusesita, a bierzesz wszystkie leki zgodnie z zaleceniem lekarza?

Rehabilitacja zazwyczaj wiąże się z bólem, jakimś cierpieniem, po prostu praca z rehabilitantem czy fizjoterapeutą jest wymagająca i bolesna. Znam dwa skrajne przypadki z autopsji. Kiedyś zajmowałam się dziećmi z mózgowym porażeniem dziecięcym - spastyczności, przykurcze, zaburzenia napięcia mięśniowego są tam na porządku dziennym. Obie dziewczynki (to były uczennice w wieku wczesnego dorastania) miały oczywiście w orzeczeniu zalecenia do rehabilitacji. Jedna dziewczynka systematycznie uczęszczała na zajęcia, ćwiczyła w domu, mimo bólu, łez, płaczu, dyskomfortu. Zrobiła znaczne postępy jeśli chodzi o motorykę dużą i małą. Druga dziewczynka była na zajęciach z rehabilitantem tylko dwa razy, bo rodzice zobaczywszy ją jak płacze podczas ćwiczeń, stwierdzili, że nie mogą jej narażać na takie cierpienia. Nie mieli świadomości, że nie ćwicząc, fundują jej gorszą traumę. U dziewczynki zaburzenia ruchowe niestety się pogłębiły i chociaż miała szansę chodzić samodzielnie, dzisiaj jeździ wyłącznie na wózku inwalidzkim. Właśnie przez brak rehabilitacji. Która z dziewczynek wycofała się, zamknęła w sobie, ba - nawet cierpiała na depresję? Nie ta, która płakała i ocierała pot na zajęciach z rehabilitantem, ale ta druga - pozbawiona rehabilitacji i szansy na poprawę swojego stanu zdrowia.