johnn

Przeformułuj pytanie. Nie rozumiem.

To zależy od okoliczności. Nagrywanie rozmów w których biorę udział jest legalne. Po zapoznaniu się z kilkoma stronami nabyłem takie przekonania. To jest inna kwestia. Możliwe. Ale należy odróżnić czyn od jego oceny prawnej. To zależy od okoliczności. Co do zasady powinien zapytać o zgodę. Ale podobnie terapeuta musi zachować tajemnicę o stanie zdrowia. To w pewnych okolicznościach jest możliwe jej złamanie. Nagrywanie rozmów a ich późniejsze wykorzystanie do rożne kwestie. Podobnie obrona konieczna nie jest zawsze dopuszczalna i zależy od okoliczności. Co zatem zrobić? Pozostać biernym?

Skoro nie możesz jej pozbawić jej tej zdolności to wykorzystaj ją przeciwko niej tj. myśl o wielu rzeczach prawdziwych i nieprawdziwych. Skąd będzie wiedziała jakie są twoje prawdziwe intencję. Życzę Ci miłego dnia:) John

Twoje porównanie jest nie na miejscu. Ostatnio byłem obecny na rozprawie. Obraz i dźwięk był nagrywany. Nikt mnie nie pytał o zgodę. Nagrywanie mnie w Sądzie nie pozwala mnie nagrywać w każdych okolicznościach. Z informacji znalezionych na szybko wynika, że nagrywanie rozmowy w której uczestniczę bez wiedzy drugiej strony jest legalne. Znane mi są przypadki gdy dzięki nagraniom udaremniono znęcanie się nad dzieckiem w przedszkolu lub osoba starszą w domu starców. Poza tym pojawia się problem udokumentowania przebiegu spotkań. Dokumentacja psychologiczna nie podlega szczegółowym przepisom. U mnie dokumentacja zawierala informacje sprzeczne z prawdziwym przebiegiem spotkania. O dokumentację wystąpilem po ok. dwóch latach. Komu lub czemu da wiarę osoba oceniająca dokumentację? Zawierzy mi na słowo? Nie sadzę.

Odpocząć psychicznie i fizycznie.

Daje plusa+

Złącze się na psychologa, gdyż zignorował lub zlekceważył moje słowa. Na pierwszych spotkaniach informowałem go o działaniach wobec mnie, które nie są nieskuteczne wobec mnie. Psycholog nie chce tego potwierdzić lub wykluczyć a jednoczesnie stosuje te metody:⁠-⁠(

@puma845 Mam zespół Aspergera co przyczynia się do trudności w kontaktach z ludźmi. Stawia mnie to często w gorszym położeniu niż osoby bez tego schorzenia. Nie ma na to lekarstwa. Mogę poprawić jedynie moje zachowanie. Użalając się nad moimi trudnościami nie przyniesie mi zbyt wiele korzyści. Lepiej poprawić to co mogę choć to jest kurwsko trudne. Nie raz się podalem. Ale staram się wstać i walczyć dalej. Zgadzam się z moimi przedmówcami. Człowieknue jest jednowymiarowy. Każdy ma swoje wady i zalety. Nie wszystko może to zmienić. Życzę Ci powodzenia i miłego dnia, Trzymaj się, Johnn

Mam podobnie. Chętnie pomogę Tobie a zarazem sobie:) Życzę miłego dnia:)

Psycholog polecił mi przeczytać książkę jego mentora. Zrobiłem to. Nie rozmawialiśmy o niej. Mimo, że przypomniałem mu o niej. Czuję się jakbym to miał tego pilnować. @Naatalia może podaj konjretny przykład spotkania i pisz jego przebieg.

U mnie jest odwrotnie. Zawsze brakuje mi czasu. Według psychologa z nikim nie rozmawia się ze mną tak szybko jak że mną. Nie raz się zdarzyło, że moja rozmowa z psychologiem zdarza się od jego pytań, przechodzi w "przesluchanie", które kończy się radą lub wnioskiem. Na co ja odpowiadam ja to wiem. W ten sposób marnuje czas.

Cześć @Samniewiem, Udział w terapii jest podobny do udziału w zawodach. Jeżeli nie wierzysz w wygraną to po co startujesz w zawodach? Możesz nie wygrać zawodów ale chcesz być najlepszy. Życze ci powodzenia i miłego dnia:⁠-⁠) John

Zatem rozpocznij:⁠-⁠)

Warto porozmawiać z psychologiem i spróbować przekierować swoją energię na coś dobrego choć to nie będzie łatwe. Powodzenia :⁠-⁠)

Co do zasady izolowanie się od ludzi jest złe? Co nie oznacza, że zawsze. Przyklad. Jesteś chory to się izolujesz. Życzę ci miłego dnia, Pozdrawiam John