CHAD- Choroba Afektywna Dwubiegunowa cz.III

[Gość edta]

Zagląda tu jeszcze ktoś?

[chojrakowa]

W dniu 3.09.2023 o 12:47, edta napisał(a):

Zagląda tu jeszcze ktoś?

 Yes ofc. 
Jak leci?
 

Ja miałam przeprowadzkę, kupiliśmy dom z ziemią, przenieśliśmy siebie, rzeczy, koty, psy i konie spełniając tym samym moje odwieczne marzenie, żeby moj koń mieszkał jak najbliżej mnie. I co? I nic. Cieszę się trochę. A trochę mam na oku jabłonkę i czasem wydaje mi się najrozsądniej się poweisić. Lekarz nie jest zdziwiony, pewnie konia by na nogi postawiły moje dawki leków, ale ja muszę po prostu przeczekać. No to czekam

[chojrakowa]

W dniu 1.09.2023 o 09:28, Piotr03 napisał(a):

Bardzo proszę osoby, które miały lekkie lub bardzo lekkie obawy hipomanii o podzielenie się doświadczeniem co się wtedy z Wami działo. Chcę to odnieść do siebie.

 

Na pewno nigdy nie miałem manii, ale zastanawiam się, czy okresy mojego lepszego samopoczucia zaliczają się do hipomanii lub tzw. lekkiego, mieszanego przebiegu CHAD. Na depresję leczę się od około 8 lat.

 

Dziękuję.

 

Piotrek

 

 Ja byłam pełna życia, pomysłów, brałam sobie na głowę masę rzeczy, byłam bardziej otwarta niż zazwyczaj. Nic wielkiego. Na pewno nie warte tej depresji, która za nią kroczy. 
Miewałam tez epizody depresji psychotycznej i depresji z dużym napędem, można wiec chyba uznać to za stan mieszany. 

Edytowane 4 Września 2023 przez chojrakowa
Zapomniałam

[Gość edta]

W dniu 5.09.2023 o 00:57, chojrakowa napisał(a):

Yes ofc. 
Jak leci?

O, jak miło ;). A wszystko w porządku, chociaż chyba czas się poobserwować czy w stronę hipo to nie idzie, bo dzisiaj ze 2h spałam, a rześkam niczym skowronek

 

W dniu 5.09.2023 o 00:57, chojrakowa napisał(a):

Ja miałam przeprowadzkę, kupiliśmy dom z ziemią, przenieśliśmy siebie, rzeczy, koty, psy i konie spełniając tym samym moje odwieczne marzenie, żeby moj koń mieszkał jak najbliżej mnie. I co? I nic. Cieszę się trochę. A trochę mam na oku jabłonkę i czasem wydaje mi się najrozsądniej się poweisić. Lekarz nie jest zdziwiony, pewnie konia by na nogi postawiły moje dawki leków, ale ja muszę po prostu przeczekać. No to czekam

Przykro mi. A co teraz bierzesz i w jakich dawkach?

[Piotr03]

W dniu 5.09.2023 o 00:59, chojrakowa napisał(a):

 Ja byłam pełna życia, pomysłów, brałam sobie na głowę masę rzeczy, byłam bardziej otwarta niż zazwyczaj. Nic wielkiego. Na pewno nie warte tej depresji, która za nią kroczy. 
Miewałam tez epizody depresji psychotycznej i depresji z dużym napędem, można wiec chyba uznać to za stan mieszany. 

Czyli nie miałaś objawów typu spanie tylko 2h i tym podobnych, mocnych objawów?

 

Ja kiedy czuję się lepiej (nie wiem, czy to hipo czy nie) to snuję dużo planów, patrzę na wszystko optymistycznie,mam lepszą samoocenę i trochę więcej energii. Daję się łatwo namówić na pomysły mojej żony, których potem często bardzo żałuję. Ale to nie moje pomysły tylko jej, typu zróbmy sobie remont tego a tamtego itp. Potrafię mieć skrajnie różne opinie co do tej samej rzeczy, np. uwielbiać i nienawidzić psa, w zależności od samopoczucia.

 

Ale śpię normalnie, a nawet dość długo, bo od 8.5 do 9 godzin. No i czy to może być biegun hipo, czy nie?

 

Piotrek 

[Gość edta]

22 minuty temu, Piotr03 napisał(a):

Czyli nie miałaś objawów typu spanie tylko 2h i tym podobnych, mocnych objawów?

U mnie za to pierwsze co leci, to leci sen. Śpię krótko, mam mnóstwo energii, ciągle sprzątam i spotykam się ze znajomymi na mieście, choć na co dzień jestem stereotypowym introwertykiem, wydaję dużo pieniędzy, ubieram się w jaskrawe kolory i generalnie odważnie (im więcej czerwonego, tym lepiej!), robię makijaż, mimo, że na co dzień się nie maluję, bo nie lubię i mi się nie chce, jestem skrajnie niecierpliwa, szybciej myślę, mam wrażenie bardziej wyostrzonych zmysłów, słucham dużo szybkiej muzyki, dużo i szybko mówię, śpiewam na głos w miejscach publicznych, bo czemu nie.

 

A u Ciebie skąd te podejrzenia?

[Piotr03]

3 minuty temu, edta napisał(a):

U mnie za to pierwsze co leci, to leci sen. Śpię krótko, mam mnóstwo energii, ciągle sprzątam i spotykam się ze znajomymi na mieście, choć na co dzień jestem stereotypowym introwertykiem, wydaję dużo pieniędzy, ubieram się w jaskrawe kolory i generalnie odważnie (im więcej czerwonego, tym lepiej!), robię makijaż, mimo, że na co dzień się nie maluję, bo nie lubię i mi się nie chce, jestem skrajnie niecierpliwa, szybciej myślę, mam wrażenie bardziej wyostrzonych zmysłów, słucham dużo szybkiej muzyki, dużo i szybko mówię, śpiewam na głos w miejscach publicznych, bo czemu nie.

 

A u Ciebie skąd te podejrzenia?

Podejrzenia stąd, że na depresję leczę się już ponad 8 lat i końca nie widać. W lipcu miałem strasznie silny nawrót po próbie odstawienia leków. Natomiast w okresach lepszego samopoczucia mam takie zachowania jak opisałem. Mój psychiatra kategorycznie wykluczył CHAD, ale mnie to nie daje spokoju, kiedy porównuje swoje zachowanie i samopoczucie z okresów lepszych i gorszych

 

Dlatego chciałem od kogoś tutaj dostać jakis punkt odniesienia.

[Gość edta]

7 minut temu, Piotr03 napisał(a):

Podejrzenia stąd, że na depresję leczę się już ponad 8 lat i końca nie widać. W lipcu miałem strasznie silny nawrót po próbie odstawienia leków. Natomiast w okresach lepszego samopoczucia mam takie zachowania jak opisałem. Mój psychiatra kategorycznie wykluczył CHAD, ale mnie to nie daje spokoju, kiedy porównuje swoje zachowanie i samopoczucie z okresów lepszych i gorszych

 

Dlatego chciałem od kogoś tutaj dostać jakis punkt odniesienia.

Ja raczej bardziej ufałabym swojemu lekarzowi w takich kwestiach, bo diagnozowanie ChADu w cale nie jest łatwą kwestią. To, co opisujesz jak na mój gust na ChAD nie wskazuje, ale ja specjalistą nie jestem. Jeśli nie daje Ci ta kwestia spokoju, to może warto jeszcze porozmawiać z psychiatrą? A jak nie z tym, to zasięgnąć opinii innego przedstawiając mu całą sprawę? Wiesz, depresja też nie jest łatwą chorobą do leczenia. Czasami jej leczenie trwa wiele lat a i tak zdarzają się czasami nawroty. Mówimy wtedy o depresji nawracającej (F 33). Niektórzy ludzie ze zdiagnozowaną depresją też muszą brać leki całe życie.

[Piotr03]

1 godzinę temu, edta napisał(a):

Ja raczej bardziej ufałabym swojemu lekarzowi w takich kwestiach, bo diagnozowanie ChADu w cale nie jest łatwą kwestią. To, co opisujesz jak na mój gust na ChAD nie wskazuje, ale ja specjalistą nie jestem. Jeśli nie daje Ci ta kwestia spokoju, to może warto jeszcze porozmawiać z psychiatrą? A jak nie z tym, to zasięgnąć opinii innego przedstawiając mu całą sprawę? Wiesz, depresja też nie jest łatwą chorobą do leczenia. Czasami jej leczenie trwa wiele lat a i tak zdarzają się czasami nawroty. Mówimy wtedy o depresji nawracającej (F 33). Niektórzy ludzie ze zdiagnozowaną depresją też muszą brać leki całe życie.

Dziękuję bardzo za odpowiedź.

 

W takim razie wnioskuję z tego, że drugi biegun u mnie nie występuje, a w każdym razie nie ma objawów takich, żeby się tym w tej chwili przejmować.

 

Co do leków to tak, ja mogę być właśnie tym przypadkiem, że z tymi lekami zostanę już do końca życia 

 

Piotrek

[Gość edta]

4 minuty temu, Piotr03 napisał(a):

W takim razie wnioskuję z tego, że drugi biegun u mnie nie występuje, a w każdym razie nie ma objawów takich, żeby się tym w tej chwili przejmować.

No mówię Ci, na najbliższej wizycie u lekarza pogadaj z nim o tym. Niech koniecznie rozwieje Twoje wątpliwości. Tak będzie najlepiej.

[Gość]

W dniu 7.09.2023 o 15:23, Piotr03 napisał(a):

Podejrzenia stąd, że na depresję leczę się już ponad 8 lat i końca nie widać. W lipcu miałem strasznie silny nawrót po próbie odstawienia leków. Natomiast w okresach lepszego samopoczucia mam takie zachowania jak opisałem. Mój psychiatra kategorycznie wykluczył CHAD, ale mnie to nie daje spokoju, kiedy porównuje swoje zachowanie i samopoczucie z okresów lepszych i gorszych

 

Dlatego chciałem od kogoś tutaj dostać jakis punkt odniesienia.

Przepraszam , czy mógłbys może napisać coś więcej o Twoim nawrocie po odstawieniu leków?

[Piotr03]

5 minut temu, modelarz napisał(a):

Przepraszam , czy mógłbys może napisać coś więcej o Twoim nawrocie po odstawieniu leków?

 

Jasne. Biorę duloksetynę. Pod kontrolą lekarza odstawiałem ją pierwszy raz początkiem roku. Szybko, bo nie minął nawet miesiąc bez leków, zauważyłem typowe dla siebie objawy (przede wszystkim ruminacje). Zacząłem znów brać leki, wszystko pod kontrolą lekarza.

 

Następnie była druga próba i tym razem byłem bez leków niecałe 4 miesiące. Ale wszystko posypało się podczas wyjazdu na urlop. Nie zabrałem leków ze sobą, więc wróciłem w bardzo złym stanie. Poszedłem do lekarza i biorę teraz leki od nowa.

 

Lekarz twierdzi, że warto będzie podjąć kiedyś kolejną próbę, ale ja czuję, że jeszcze bardzo długo nie będę na to gotowy.

 

Piotrek 

[Gość]

D

30 minut temu, Piotr03 napisał(a):

 

Jasne. Biorę duloksetynę. Pod kontrolą lekarza odstawiałem ją pierwszy raz początkiem roku. Szybko, bo nie minął nawet miesiąc bez leków, zauważyłem typowe dla siebie objawy (przede wszystkim ruminacje). Zacząłem znów brać leki, wszystko pod kontrolą lekarza.

 

Następnie była druga próba i tym razem byłem bez leków niecałe 4 miesiące. Ale wszystko posypało się podczas wyjazdu na urlop. Nie zabrałem leków ze sobą, więc wróciłem w bardzo złym stanie. Poszedłem do lekarza i biorę teraz leki od nowa.

 

Lekarz twierdzi, że warto będzie podjąć kiedyś kolejną próbę, ale ja czuję, że jeszcze bardzo długo nie będę na to gotowy.

 

Piotrek 

Dziękuję, czyli powróciły wcześniejsze objawy, które już były poprzednio. U mnie akurat zupełnie nowe fizyczne...Współczuję tego wszystkiego,  

[acherontia styx]

W dniu 7.09.2023 o 15:23, Piotr03 napisał(a):

Podejrzenia stąd, że na depresję leczę się już ponad 8 lat i końca nie widać. W lipcu miałem strasznie silny nawrót po próbie odstawienia leków. Natomiast w okresach lepszego samopoczucia mam takie zachowania jak opisałem. Mój psychiatra kategorycznie wykluczył CHAD, ale mnie to nie daje spokoju, kiedy porównuje swoje zachowanie i samopoczucie z okresów lepszych i gorszych

 

Dlatego chciałem od kogoś tutaj dostać jakis punkt odniesienia.

Z tego co opisałeś mi również bliżej  do opinii Twojego psychiatry, jak i koleżanki powyżej, że to raczej nie CHAD. Nic w tym co opisałeś  nawet nie nasuwa takiej wskazówki, żeby się zastanowić nad taką diagnozą. 

Moje zachowanie w okresach dobrych, czy chociażby normalnych też  odbiega od tego jak zachowuje się w okresach gdzie dopada mnie epizod depresyjny, były okresy gdzie potrafiłam nie spać po 3 doby, albo spać po 16h na dobę i nigdy moja lekarka nawet nie zastanowiła się nad CHAD. 

Samopoczucie to sinusoida, nie da się być wiecznie w takim samym nastroju i mieć tyle samo sił i energii, takie rzeczy to tylko 2 metry pod ziemią. Chodzi o to, żeby te krzywe nie wychylały się za mocno w górę i w dół, a jak już wspominałam, nic nie wskazuje na to u Ciebie. Dwa, że po tylu latach leczenia antydepresantami, któryś w końcu wywołałby hipomanię/manię, no nie ma opcji, że nie, bo w tym cały problem w leczeniu CHAD, że trzeba być bardzo ostrożnym z antydepresantami, bo mogą "za bardzo" poprawić samopoczucie

[Piotr03]

10 godzin temu, acherontia styx napisał(a):

Z tego co opisałeś mi również bliżej  do opinii Twojego psychiatry, jak i koleżanki powyżej, że to raczej nie CHAD. Nic w tym co opisałeś  nawet nie nasuwa takiej wskazówki, żeby się zastanowić nad taką diagnozą. 

Moje zachowanie w okresach dobrych, czy chociażby normalnych też  odbiega od tego jak zachowuje się w okresach gdzie dopada mnie epizod depresyjny, były okresy gdzie potrafiłam nie spać po 3 doby, albo spać po 16h na dobę i nigdy moja lekarka nawet nie zastanowiła się nad CHAD. 

Samopoczucie to sinusoida, nie da się być wiecznie w takim samym nastroju i mieć tyle samo sił i energii, takie rzeczy to tylko 2 metry pod ziemią. Chodzi o to, żeby te krzywe nie wychylały się za mocno w górę i w dół, a jak już wspominałam, nic nie wskazuje na to u Ciebie. Dwa, że po tylu latach leczenia antydepresantami, któryś w końcu wywołałby hipomanię/manię, no nie ma opcji, że nie, bo w tym cały problem w leczeniu CHAD, że trzeba być bardzo ostrożnym z antydepresantami, bo mogą "za bardzo" poprawić samopoczucie

 

W każdym razie jeden biegun też daje w kość:-)

[chojrakowa]

Ktoś pytał jakie leki biorę. 150 mg anafranilu, 900mg depakine, ketrel i xanax doraźnie, właściwie nie używam. I jest gonwnianie. 15 września mam kolejną wizytę, ale chyba nic już nie oczekuje.

Z tym czasem snu to najbardziej w sumie doskwiera mi w depresji, kiedy śpię po 17h standardowo, czasem nawet dwa dni. Ostatnie epizody takie były. Moje depresje to stupor, cisza, brak apetytu, brak siły chęci i motywacji, żeby sie umyć. Nawet kawę piłam bez mleka, jeśli w ogóle udało mi sie dotrzeć do ekspresu. I myśli s. Racjonalne, okropne. Mam 30 lat, na depresje leczę się od 17 (!) lat. Chorowałam na anoreksję, potem na bulimię, wiele lat miałam zaburzenia odżywiania. Jestem uzależniona od stymulantów. Nie pije alkoholu, nie biorę narkotyków bo nie potrafię z umiarem - jak zbliża sie depresja nie umiem przestać. Miałam hipomanie po antydepresantach - dostałam duloxetyne, chlorprorixen i xanax i z ogromnego dołka z napędem (płacze, natrętne myśli rezygnacyjne, niepokój) wskoczyłam bezpośrednio na fale pt Jestem super i dam sobie radę, mejkap do roboty, randkowanie, mało snu, a potem skończył sie xanax, - a po co mi te leki i…. Depresja. Nie wiem czy to chad ale nie mam zaburzeń osobowości, za to PTSD i mogłam faktycznie uszkodzić sobie neuroprzekaźniki od ćpania. Nie wiem, czy diagnoza jest meritum sprawy, mysle, ze raczej jest nim życie z nią.

 

Bylam w lesie na koniu. Było niemal przyjemnie, tylko ten smutek i bezsens tak nie na miejscu, ze jakby przyczepione do mnie na klej. Fuj.

[Tasior]

Witam, jestem nowy i mam stwierdzony Chad od miesiąc, w zeszłym roku mocna depresja po swoim ślubie, potem kombinacja różnych leków pdp skończonych wenflaksyna, i mocny napad mani, i tu jest moje pytanie czy taki jednorazowy atak mani po 150 wenflaksyny to nie musi koniecznie chad, chociaż większość rzeczy mi to przypomina, sam nie wiem poco to pisze, ale cały czas siedzę w necie i czytam, wiec chciałem się w końcu gdzieś odezwać i pogadać z kimś kto tez to ma 

[Tasior]

Wenflaksyne odpuściłem w marcu po zaleceniach Pani doktor, i jeszcze przez dwa miesiące było spoko, potem kolejny powolny zjazd coraz więcej nerwowo wywołanych ciągłym brakiem konkretnej pracy, oprócz tego w grę wchodziła marihuana której paliłem dość dużo przez ostatnie lata, pluje sobie teraz cały czas w brodę ze to wsyztsko tylko przez to, oprócz tego przez okres hipo/mani wchodziły sporadycznie inne używki, teraz oczywiście jestem czysty nigdy nie miałem problemu żeby odpuszczać używki ale musiał do tego wpaść gorszy okres w życiu, potem kiedy było lepiej to wracałem do palenia.

najbardziej jest mi szkoda mojej Żony, jest wspaniała nie chce żeby męczyła się ze mna całe życie, to mnie starsznie nakręca żeby z sobą skończyć bo jaka będzie miała przyszłość ze mna jeśli całe życie będę zjebany, nie boje się okresów górek bo mimo wszytsko będę się jej słuchał, tak było nawet nawet ostatnio, mimo ze robiłem głupie rzeczy, nawet moglem ja stracić to wtedy był dla mnie kubeł zimnej wody, teraz jestem na lamortyginie 150 i kwetapinie 150. Chciałbym znowu wrócić do życia, żeby był ze mna kontakt pod wzgeledem rozmawiania ba jakieś konkretne tematy, od jutro znowu wracam do roboty bo w marcu rozjebalem kolano i zniszczyłem sobie relacje w poprzedniej pracy, teraz mam zjevane ciało, głowę i idę do bardziej /cenzura/owej pracy… mam 27 lat ale czuje jakbym przegrał życie ba własne życzenie i jeszcze ktoś przez to ucierpi, wynajęliśmy mieszkanie do końca czerwca i to chyba taki moj deadline żeby wrócić do bycia szczęśliwym, jeśli sie nie uda to nie wiem… 

[acherontia styx]

36 minut temu, Tasior napisał(a):

tu jest moje pytanie czy taki jednorazowy atak mani po 150 wenflaksyny to nie musi koniecznie chad,

Tak, wystąpienie manii po antydepresantach jest podstawą do rozpoznania CHAD. Na większości innych SSRI/SNRI prawdopodobnie byłaby powtórka z rozrywki.

[Gość edta]

14 godzin temu, chojrakowa napisał(a):

Ktoś pytał jakie leki biorę. 150 mg anafranilu, 900mg depakine,

Ja pytałam. Depakine jest typowo przeciwmaniakalna, próbowałaś jakiegoś stabilizatora, który podciągnąłby Cię też od dołu? Lamotrygina, lit, topiramat? Może warto na najbliższej wizycie pogadać o tym z lekarzem?

 

14 godzin temu, chojrakowa napisał(a):

Nie wiem, czy diagnoza jest meritum sprawy, mysle, ze raczej jest nim życie z nią.

No to już chyba zależy od człowieka, tak mi się wydaje. Diagnoza jest przede wszystkim ważna dla lekarza, żeby wiedział mniej więcej jak leczyć, chociaż wiadomo, że w psychiatrii dobieranie leków jest mimo wszystko po omacku...

 

[chojrakowa]

5 godzin temu, edta napisał(a):

Ja pytałam. Depakine jest typowo przeciwmaniakalna, próbowałaś jakiegoś stabilizatora, który podciągnąłby Cię też od dołu? Lamotrygina, lit, topiramat? Może warto na najbliższej wizycie pogadać o tym z lekarzem?

 

No to już chyba zależy od człowieka, tak mi się wydaje. Diagnoza jest przede wszystkim ważna dla lekarza, żeby wiedział mniej więcej jak leczyć, chociaż wiadomo, że w psychiatrii dobieranie leków jest mimo wszystko po omacku...

 

Depakine dostałam bo anafranil mnie nakręcał, moja depresja zaczęła dostawać lęku, nie mogłam nic robić, byłam tak wystraszona, pobudzona, że aż zdezorientowana. Zero skupienia, tylko płacz. A znowu przed anafranilem nie było nic - w sensie byłam obecna chyba tylko ciałem. A brałam wtedy (uwaga) wellbutrin i brintellix razem. Po prostu nie działały. Brałam w życiu już chyba wszystko, w różnych kombinacjach. Lamitrin w żadnej dawce nie przynosi zauważalnego efektu, po topiramacie mam depresję - taką z lękiem, przerażeniem, nieskupieniem. A może to są stany mieszane właśnie? Na tegretol mam alergie, zostal mi jeszcze lit, ale to chyba nie w depakinie tkwi problem. Byłam wiele, wiele lat w terapii, sama jestem psychologiem, paychoterapeutą, wiec przeszłam tez własna terapie przygotowująca do zawodu. I co z tego? Chciałabym przestać cierpieć, tak wiele a tak niewiele.

[Gość edta]

17 godzin temu, chojrakowa napisał(a):

A brałam wtedy (uwaga) wellbutrin i brintellix razem.

I taki mix nie wystrzelił Cię w kosmos? Jestem naprawdę pod wrażeniem. Mnie ostatnio wystrzeliło 10mg escitalopramu, mimo, że był w obstawie neuroleptyku i stabilizatora.

[Dryagan]

Hej hej witam Siostry i Braci w ChAD - u mnie ostatnio remisja, więc tylko się cieszyć. Od ostatniego pobytu w szpitalu (mania psychotyczna) minęło 2,5 roku i oby tak dalej. Biorę w tej chwili clopixol depot i olanzapinę. Jakoś chyba podpasowało, bo jest dobrze

[Gość edta]

3 minuty temu, Dryagan napisał(a):

Hej hej witam Siostry i Braci w ChAD - u mnie ostatnio remisja, więc tylko się cieszyć. Od ostatniego pobytu w szpitalu (mania psychotyczna) minęło 2,5 roku i oby tak dalej. Biorę w tej chwili clopixol depot i olanzapinę. Jakoś chyba podpasowało, bo jest dobrze

No hej. Gratuluję remisji. Mam nadzieję, że i do mnie zawita. U mnie teraz w jadłospisie Depakine chronosphere, Abilify, Dutilox i Propranolol. Ponieważ od jakiegoś czasu jest ok, liczę, że tak już zostanie. Za Ciebie również trzymam kciuki.

[cynthia]

1 godzinę temu, Dryagan napisał(a):

Hej hej witam Siostry i Braci w ChAD - u mnie ostatnio remisja, więc tylko się cieszyć. Od ostatniego pobytu w szpitalu (mania psychotyczna) minęło 2,5 roku i oby tak dalej. Biorę w tej chwili clopixol depot i olanzapinę. Jakoś chyba podpasowało, bo jest dobrze

Milo to czytać. Powodzenia