Samotność

[Gość]

Siddhi, twoja a społeczność samotność "od zawsze" trwa,czy kiedyś nie było tak? (Pytam z ciekawości)

Nie, nie od zawsze. I nie na zawsze...

[mark123]

Opcja: zaprzyjaźnij się z samym sobą jest idealna, a właściwie jedyna, żeby nie czuć się megasamotnym w życiu.

Nie potrafię, chciałbym siebie lubić, ale jak? Ludzie, którzy czują się dobrze ze sobą czują się też dobrze z innymi, a inni z nimi, wszystko się do tego sprowadza.

Ja nie zamierzam siebie lubić, bo wiem, że byłoby to na chwilę obecną głupotą.

[Arhol]

Siddhi, czyli miałeś epizod/y że miałeś sociallajf jak normals D: ?

[Gość]

Jestem samotnym debilem który zawsze już będzie sam.

[devnull]

Jestem samotnym debilem który zawsze już będzie sam.

 

ja też jestem, pozostaje tylko się jednać z takimi jak my sami, bo pośród normalnych

ludzi nie ma dla nas miejsca, my jesteśmy dla nich świetnym obiektem do podniesienia

ich własnej samooceny, kozły ofiarne, którym można tylko radzić "weź się w garść".

 

"nie umiem już kochać bliźniego

bo nie chcą się zabliźnić

te wszystkie małe ranki otwarte przez całą dobę

ja z masą uprawiam zapasy

od tego mam ciągle zakwasy

dlatego schodzę z trasy

by trampek mi nie zadeptali".

Edytowane 26 Maja 2014 przez Gość

[Gość]

Dokładnie, ale w garść nigdy się nie weźmiesz. Bo to jest słowo nie realne i nie wykonalne.

[mark123]

Ja się raczej nie zjednam z takimi jak ja, bo szanse, że spotkam kogoś podobnego do mnie są małe.

[ala1983]

czego nie powiem to

i tak dostanę w dupę bo przecież jestem "pierdo*nięty", "nierob", "że ty nie chcesz wyzdrowieć"

devnull, Trzeba wymyślać podobne teksty i odwzajemniać się. Innej metody nie widzę.

Tylko, że ja z grzeczności najczęściej milczę i daję po sobie jeździć, ale pracuje nad tym

 

-- 26 maja 2014, 20:03 --

 

Potrafię świetnie dokopać mojej terapeutce, ale wiem, że ona nie może się odwzajemnić, dlatego mam tę odwagę.

Ale myślę, że przełożenie tego na życie to tylko kwestia czasu

[devnull]

devnull, Trzeba wymyślać podobne teksty i odwzajemniać się. Innej metody nie widzę.

Tylko, że ja z grzeczności najczęściej milczę i daję po sobie jeździć, ale pracuje nad tym

 

Próbowałem, ale ból i tak zostaje, bo oni jadą na cyniźmie i ironiach, łatwo jest oceniać kogoś

z punktu widzenia zdrowego człowieka, nawet jak im dokopuję, to oni mają przewagę,

bo ich jest więcej, łatwiej im zdobyć sojuszników by dowalić mi 3x mocniej.

Co to za przyjemność być "klasowym klaunem" w towarzystwie, jest się skazanym

na totalną pokorę i pogwałcenie własnych wartości moralnych, poglądów itp.

 

dzisiejsze pogadanki przy "piwie" ze znajomymi można określić tak:

"pokłam po mojej myśli, to i ja pokłamię po twojej".

[ala1983]

devnull, Fakt, mamy trudniej, ale zapewniam Cie, ze da sie, mi sie czasami udaje, no ale to sporadycznie.. poki co.

[_Jack_]

Zawsze można coś pokombinować. Mi też choroba utrudnia życie ,ale jakoś walczę i staram się pracować. Siedzenie w domu jeszcze gorzej dobija i czyni nas nieużytecznymi. Cynizm i ironia znajomych to fakt. Ja z tego powodu ograniczyłem mocno kontakty towarzyskie. Zdrowy nigdy nie zrozumie chorego. Zresztą ludzie którzy teraz leczą się u psychiatry i są na tym forum tak samo postrzegali choroby psychiczne przed zachorowaniem, więc nie ma co się dziwić.

[ala1983]

Czytalam historie szpitala psychiatrycznego w ktorym bylam. I tam w czasie II wojny swiatowej na ludzi, ktorych tam umieszczano mowiono "niepelnowartosciowy obywatel".

Smutne, ale cos w tym niestety jest.

[dar]

Czekam na samotność. Przestaję już wierzyć w to, że nie będę samotny. Najgorzej jest z myśleniem nad starością, jak wtedy może męczyć samotność... a nawet bezradność...

[Olmici]

Sama świadomość, że już wszystko będzie za nami ...

[eurydyka1]

jeeesu, tak się zarzekałam, że przez moją dd żadna samotność się nie przebije, przecież ja=obojętność, zero uczuć, w ogóle etap depresji mam już tak daleko daleko za sobą! taaaaak, widzę teraz jak bardzo się oszukiwałam. tzn czy ja wiem, po prostu tego nie czułam, bo nic nie czułam. co się stało, że od 4 dni emocje uderzają we mnie z ogromną siłą, pokonując tym samym permanentną dd?? Nie wiem...nie wiem jak to tłumaczyć, ale czuję się bardzo dziwnie..powrót po ponad pół roku (w sumie to o wiele dłużej, ale chyba pół roku temu miałam jakiś prześwit. chyba, bo nie pamiętam. nie licząc jednodniowych mini-pseudo-prześwitów po drodze) z innego wymiaru do świata realnego okazał się b. dotkliwy. świat realny przywitał mnie swoją okrutnością, beznadzieją i całkowitą samotnością. wow, nie spodziewałam się, że tak bardzo będę jeszcze w stanie cierpieć, jea. [nie wierzę, że to piszę, ale tak, potrzebuję kogoś obok i mam przy tym pełną świadomość, że to niemożliwe do wykonania. ta świadomość chyba jest w tym wszystkim najgorsza]

[Gość]

Czekam na samotność. Przestaję już wierzyć w to, że nie będę samotny. Najgorzej jest z myśleniem nad starością, jak wtedy może męczyć samotność... a nawet bezradność...

Dlaczego czekasz na samotność?zamiast coś z tym zrobić by nie dać się tym dołującym myślom.

[dar]

white Lily, coś z tym robię żeby nie być samotnym ale jakoś spotykam osoby z którymi nie mam jakiś przyjaźni, znajomości...

Każdy jest jakiś zamknięty w swych problemach ale też często egoistycznie podchodzący do życia. Koledzy przeważnie już zajęci pracą, ewentualnie rodzinami. Z kobietami to jest tak że jak nie chcesz z nią się spotykać to kumplem już nie możesz być. Wszystkie to jest dziwne...

[barbieturan]

przyznać cie kto jest na badoo

[Progressive]

samotnosc strasznie dobija

[Annie_Wilkes]

NIGDY NIE BYŁAM NA IMPREZIE, zero życia towarzyskiego , zero seksu, zero randek, mimo, że ponoć jestem mega atrakcyjna ,bo brunetka, naturalnie ciemna cera, czarne oczy, włosy prawie do pasa, szczupła, ale z większą pupą i biustem. I co z tego wynika? zero, zero kontaktów

[teterete]

;p ja tez ale ja nie jestem atrakcyjny. JA jakoś nigdy nie lubiłem towarzystwa. Mnie to mocno wkurza te podniecanie się czymś i w ogóle. Każdy się przechwala i świruje.

[Annie_Wilkes]

teterete,

 

nie przechwalam się. Ja wręcz uwielbiam towarzystwo, ale towarzystwo mnie nie uwielbia. Miałam niską samoocenę, ale staram się nad nią pracować i dojrzeć własne zalety, ale co to zmienia, jak i tak nie wiem nawet gdzie znajomych szukać i jak przeprowadzić najprostszą rozmowę (czyt. autyzm)

[teterete]

Sorry jak zabrzmiało to jakbym mówił o tobie Chodziło mi o to że dużo osób na imprezach zachowuje się nie tak jak trzeba. Ja jestem samotny bo mi to odpowiada. Gadam z jednym gościem ale po rozmowie z nim strasznie humor mi się zwala. Nie potrafie także gadać z innymi osobami bo nie wiem co powiedzieć. Jak chodziłem do liceum to siedziałem cicho no chyba że ktoś coś odemnie chciał :> Samotność nie jest zła według mnie.

[Annie_Wilkes]

teterete,

 

dla takiej osoby, co kocha jak sie coś dzieje, jak ja, to samotność jest koszmarem.

Nie umiem przeprowadzić żadnej rozmowy

[ap40]

NIGDY NIE BYŁAM NA IMPREZIE, zero życia towarzyskiego , zero seksu, zero randek, mimo, że ponoć jestem mega atrakcyjna ,bo brunetka, naturalnie ciemna cera, czarne oczy, włosy prawie do pasa, szczupła, ale z większą pupą i biustem. I co z tego wynika? zero, zero kontaktów

Znam ten ból. Nie, że nie byłem nigdy na imprezie, ale byłem na niewielu i do tego część bardzo nieudana. Też podobno jestem przystojny, ale nigdy nie byłem na randce. Swojego wieku nie podam bo bardzo się tego wstydzę.