Samotność

[Kalista]

Samotność, jeśli jej nie ma często szukamy czegoś podobnego. Zdarza się, przynajmniej mnie uciekać od ludzi. Wiem że to do niczego nie prowadzi. Są przy mnie osoby, które chcą mojego towarzystwa i kwestią jest tylko powiedzieć ok, przyjdę. Nawet jednak jeśli chcesz się odezwać, coś krzyczy nie. Osoby z depresją w moim przekonaniu bardzo potrzebują drugiej osoby by łatwiej to wszystko przejść. Jednak mamy talent do odrzucania dłoni, która zostaje nam podana. Czy ktoś wie co można zmienić, jak przez to przejść??

 

Tak jak mówicie JJ_Papa , Neutrina. To może prowadzić tylko na dno więc jak się przed tym obronić?!

[sweethomealabama]

jestem sama nawet ze swoim,,BOJEM;;

[JJ_Papa]

Kalista, Trudne pytanie... Wydaje mi się, że rodzina i przyjaciele to osoby, które może nie zawsze pomogą nam wypłynąć na powierzchnie ale z pewnością nie pozwolą nam sięgnąć dna... Myślę, że pierwszą linią obrony przed samotnością jest docenienie właśnie tych osób...

 

neutrina, Znam ten stan bardzo dobrze... Jak sobie z nim radzisz?

 

vintage, Przechodzę przez podobną sytuację i obawiam się tego samego. A normalość masz z pewnością w psychice tylko jest stłumiona przez negatywne myśli... Pytanie tylko co rozumiesz przez normalność... Dla niektórych normalne jest słuchanie hip hopu dla innych jazzu, taki trywialny przykład ale chyba wiesz co mam na myśli... Może to co rozumiesz przez własną "nienormalność" to po prostu Twoja osobowość z którą nie warto na siłę walczyć i zaakceptować to jakim się jest?

[_someone_]

Mnie samotność w kłopotach doprowadza do czarnej rozpaczy. Podejmuję powoli decyzję o poddaniu się. Leki nic nie zmieniają, bo nie można zmienić piekła, które towarzyszy mi od lat. Brak perspektyw...

[Kiya]

Może to co rozumiesz przez własną "nienormalność" to po prostu Twoja osobowość z którą nie warto na siłę walczyć i zaakceptować to jakim się jest?

Też zawsze tak myślałam, ale jakoś moja osobowość nigdy nie zyskała akceptacji otoczenia...

[neutrina]

Potrzebuję kogoś, przy kim będę mógł zapomnieć o wstydzie za to kim jestem, kogoś, kto będzie potrzebował we mnie oparcia, żebym mógł zapomnieć o sobie i skupić się na niej.

 

 

Ucieczką przed własnymi, destrukcyjnymi myślami jest druga osoba, chęć poświęcenia się dla niej. Popadam w skrajności. Duże pokłady empatii mieszają się z lękiem przed uzależnieniem się od drugiej istoty. Potrzeba mi szczyptę niezależności, wiary we własne możliwości, a jednocześnie osoby, która zaakceptowałaby mnie....znów sadzę truizmem.

 

 

 

JJ_Papa Staram się lub wydaje mi się, że staram się prowadzić dziennik, osobiste zapiski, które w pewny sposób pozwalają mi realnie zobaczyć jak przeżyłam ten dzień, co udało mi się pokonać, a gdzie upadłam.

 

 

Gdybym tylko spotkała osobę, która po narodzinach każdego poranka obdarowała mnie słowami..WIERZE W CIEBIE, w ten czas wszystko nabrałoby sensu, warto żyć tylko dla tego jedynego spojrzenia, zadziornego uśmiechu, dotyku....truizm...szlak.

Na razie stać mnie na odważne marzenia, słowa bo brak nadziei na czyny.

[Midas]

[videoyoutube=Cz46ngwl_L8][/videoyoutube]

[Alex2971]

neutrina, Ja znalazłem taką osobę, ale moja już chyba chorobliwa nieufność, powoduje, że sam wkręcam sobie niestworzone historie, mimo, że ta osoba nie daje mi żadnych powodów ku temu. Boje się , że przez swoje fobie skrzywdzę ją. Dlatego często myślę, że lepiej będzie, jak już sobie "pójdę"

 

-- 15 sty 2012, 19:49 --

 

Kiya, A mnie ta akceptacja wcale nie jest potrzebna. To znaczy, nie tyle żebym nie potrzebował zrozumienia, ale sam nie wierzę w to, żeby ktokolwiek taki był, kto zrozumiałby moje problemy. I tu tkwi chyba cały mój problem. Krótko mówiąc, ja o chlebie, a "oni" o niebie.

[Kiya]

Samotności, błagam o samotność.

[Łazarz]

Witam wszystkich

 

Jestem tu nowy, przypadkowo zajrzałem na właśnie ten temat.Rozumiem, że tutaj osoby, które czują się samotne. Nie wnikając w treść Waszych postów jako rozwiązanie trapiącego Was problemu polecam zarejestrowanie się na portalu randkowym badoo.pl .

Do wyboru jest także sympatia.pl i edarling.

Może chociaż jedno z piszących tutaj dzięki temu przestanie być samotne.

Pozdrawiam samotne i samotnych, wiem co to znaczy.

[Transfuse]

Łazarz, poznałem kiedyś "dziewczynę" za pośrednictwem badoo.pl . i powiem krótko NIGDY WIĘCEJ !!!

Oczywiście nikogo nie chcę zniechęcać...

[slow motion]

Samotność nie ma nic wspólnego z brakiem towarzystwa.

— Erich Maria Remarque

 

Czasem będąc wśród ludzi czujemy tą wewnętrzną pustkę...

Samotność jest straszna, zwłaszcza gdy odczuwa się silną potrzebę miłości. Problem jest wtedy gdy odpycha się szansę na znajomość w obawie przed odrzuceniem.

[_someone_]

[sweethomealabama]

tak właśnie samotność...

[neutrina]

Od dawien dawna mam dziś dobry humor. Samotność pokazuje mi że muszę się uczyć cierpliwości w relacji z drugą osobą, wiem jest to ciężka sprawa w szczególności gdy odczuwamy silną potrzebę miłości o której pisze slow motion, lecz chyba jedyna droga do stworzenia normalnych relacji. Cierpliwość tą rozumiem jako dawanie sobie szansy na pozytywne myślenie odnośnie własnej osoby, cierpliwość czyli nie podsycanie myśli odnośnie ucieczki już na samym początku relacji z drugą osobą w obawie przed odrzuceniem. Jakoś tak kołują się w mojej głowie myśli ostatnio...daj sobie szanse, miej cierpliwość, nie uciekaj na pozór błahe lecz nie wiem...czuje się lepiej.

[mephion]

Cierpliwość tą rozumiem jako dawanie sobie szansy na pozytywne myślenie odnośnie własnej osoby, cierpliwość czyli nie podsycanie myśli odnośnie ucieczki już na samym początku relacji z drugą osobą w obawie przed odrzuceniem.

święta prawda

[Divinity]

http://www.youtube.com/watch?v=OJuVGsPykvY

[Aria]

Samotność to najgorsza rzecz jaka może się przytrafić człowiekowi. I ta bezsilność, kiedy masz przeogromną ochotę wygadać się drugiemu, znaleźć zrozumienie ale obok Ciebie takiej osoby nie ma...

[Gość]

Czasem samotność pomafga, ale w niewielkich dawkach, jeśli są one większe to już samotność szkodzi. Ja się boję tej samotności w duzych dawkach, gdzie zostanę sama

[_someone_]

To bardzo szkodzi.

[Gość]

_someone_, no często tak jest. Jednak czasem człowiek potrzebuje ciszy i samotności by móc przemysleć niektóre sprawy

[Gość]

Może trzeba się bardziej otworzyć na innych ludzi?

Wtedy człowiek przestaje być samotnym.

Ja przez pół roku żyłam jak w samotni, całe dnie w domu, sama ale odkąd wyszłam do ludzi, żywych ludzi, realnych to jest zdecydowanie lepiej, samotność przestała mi tak bardzo dokuczać

[Gość]

I nie można się izolować od ludzi gdy jest sie w rozpaczy, bo na rozpacz pomaga towarzystwo najlepiej:)

[Gość]

NewYork, no tak, tylko jakie stanowimy towarzystwo dla kogokolwiek będąc w rozpaczy?

[Gość]

NewYork, masz rację, tylko, że akurat tak dziwnie bywa, ze człowiek w rozpaczy chce być sam

Trzeba z tym walczyć, mnie się udalo.