Samotność

[Alicja92]

Nie wiem, jak to to jest móc się do kogoś przytulić

[na_leśnik]

Od paru lat wmawiam sobie, że jestem "samotnościoodporny". Powoli zaczyna do mnie docierać, że to tylko wmawianie, myślenie życzeniowo-skutkowe.

 

[videoyoutube=woiOzzOfYBE][/videoyoutube]

 

[Raito]

  Bluepb napisał(a):

  Cytat

Bardzo fajnie opisane.

Bo czyż tak nie jest?

Z moich obserwacji wynika, że teraz związek to przede wszystkim postawa: "Mam chłopaka/mam dziewczynę! Szybko, róbmy wszystko to co powinno się robić jak się ma chłopaka/dziewczynę! Co jest pierwsze? Może przedstawisz mnie swoim rodzicom? Hehe, teraz ja też będę mieć te super fajne problemy i kryzysy i tak dalej. Teraz, natychmiast, w końcu mogę być jak inni!".

I wszystko finalnie sprowadza się do tego, że jedna osoba dla drugiej staje się kulą u nogi, której nie wypada tego wyznać (a do której trzeba cały czas pisać na fejsie lub smsy, non stop), ale z czasem trzeba, bo będzie ta fajna drama z zerwaniem, potem z wielką rozpaczą i szukaniem pocieszenia.

Uogólniam ale wiadomo o co chodzi, żenada, żenada i zawsze ta sama żenada przebiegająca w takich samych etapach.

[Gość]

Alicja92, takie jak odważyć się o kogoś walczyć

[Gość]

  na_leśnik napisał(a):

Od paru lat wmawiam sobie, że jestem "samotnościoodporny". Powoli zaczyna do mnie docierać, że to tylko wmawianie, myślenie życzeniowo-skutkowe.

 

 

 

Dokładnie, nikt do końca nie potrafi być samotny całkiem miałam podobnie aż do momentu w którym się ocknęłam że jednak,ale...

[benzowiec]

Benzowiec jest samotny , gdyby w okresie 2009-2013 powiedział mi ktoś że będę samotny , uznałbym go za wariata . mam na myśli samotność, jako otoczenie wokół ludzi :znajomych,przyjaciół,kolegów i koleżanek, nawet drobne flirty. od 3 lat nie spotykam się z nikim , sporadyczne spotkania z kolegą jakimś, nie dają satysfakcji . spotkania z ludzmi z ktorymi kiedyś czułem się dobrze , zaczeły mi doskwierać , nie czułem satysfakcji .np : (byłem raz nad jeziorem z kolegą i koleżanka , to tylko myślałem o tym by jechać juz do domu) jestem teraz całkiem sam i rozmawiam tylko z rodzicami . no jak byłem w szpitalu to gadałem z ludzmi bo leżeli obok mnie i gadali .

 

kiedyś była szkoła zaoczna, to wiadomo , poznałem kolegów,koleżanek , fajnie było , byłem towarzyski,rozmowny,pewny siebie,sympatyczny , ogarnięty , inteligentny i uważam że przystojny :) dużo ludzi się koło mnie kręciło , dziewczyny . potem przyszła choroba fizyczna,uzaleznienia,zamknięcie się w sobie, w 4 ścianach , izolacja społeczna . próby jakiś kontaktów kończyły się na próbach (bo gadki szmatki ,mnie nudziły) . i dalszym zamknięciu się . wycofałem się całkowicie , jeszcze w 2013 byłem normalnym typem . miałem tam deprechę jakąś ,ale paroksetyna i kontakty towarzyskie ją zlikwidowały . No ale szkoła się skończyła . koleżanki które znałem wzieły słub i nawet porobiły dzieci . ludzie pracują i ogarniają życia swoje . nie jestem już nastolatkiem mam 31 lat a nie mam nic . przez izolacje , powstały lęki,fobie. z jednej strony nie chcę być samotny,tylko żyć w stadzie jak kiedyś, a z drugiej strony zamykam się na to , bo nie daję mi to satysfakcji i do tego ograniczają mnie lęki (co po tylu latach się odezwe i powiem no siema jestem , co tam i o czym mam gadać) a co do związku to ogranicza mnie to że teraz dziewczyny patrzą na to by się ustawić,ułożyć itp . msuisz mieć stała pracę i ogarniać życie . sram w związki . chce mieć chodz 1 prawdziwego przyjaciela i jedną przyjaciółkę ,lub koleżankę . z kimś z kim mógłbym pogadać o wszystkim jak kiedyś .

były takie czasy że do mnie dzwoniły dziewczyny , żeby pogadać ,traktowały mnie jak sluchacza dobrego i dobrego kolege . ale miałem też takie z którymi flirtowałem,ale nie powstał z tego żaden związek z mojej winy , ja nie chciałem związku . związki to obowiązki,zależność . dlatego jest mi przykro do dzisiaj ale odrzuciłem jedną fajną dziewczynę , poczulismy do siebię coś więcej niż koleżenstwo , odrzuciłem ze strachu przed związkiem. ale trudno .

Nie zależy mi na związku , dla mnie bycie Nie samotnym to mieć przyjaciół . ale żeby to odbudowywać lub nawiązywać nowe znajomości . to po pierwsze trzeba czuć się dobrzę sam ze sobą , bo skoro sami się ze sobą żle czujemy , to jak druga osoba ma się czuć . z drugiej strony ludzie,otoczenie itp może posłużyć jako lekarstwo . wszystko to pojebane . trzeba się dobrzę czuć w miarę ze sobą by ruszyć z dupy i coś robić .

 

ale co robić gdzie iść . do pubu na siłę ? do kina samemu ?? chodzić po dworze samemu ? zaczepiać ludzi na ulicy ? czy dzwonić do znajomych i się z nimi męczyć , gadają o jakiś pierdołach i nudzą , nie wiem o czym mam gadać z nimi .

nie wiem czy metodą jest szukanie na siłę kontaktów i na siłę odnawiania znajomości ?? na siłę coś robienia , nie wiem pojechania na ryby (kiedysa na ryby jeżdziiłem z ludzmi) pojscią na impreze (chodziłem kiedys w weekendy czasem ) nie wiem czy mam robić to na siłe i na siłę próbować odnawiać znajomości . po za tym mam lęki i obawy przed tym , że mnie to zanudzi , że się nie uda , że zrezygnuje,że nie wiem o czym gadać z nimi , że co o mnie pomyślą , że powstanie taka pusta mowa(nie będzie o czym gadać) nie wiem jakie pierwsze kroki mam zrobić,co,gdzie,jak .z kim . kurwa musze isc do psychologa :).

 

 

czasem myślę żeby też tak się nie przejmować i rozkminiać do przodu i tak z dupy, po 3 latach zadzwonić do kogoś i powiedzieć ("siema to ja , wpadne do ciebie pogadać") ciekawe czy by się zdziwili , ostatni raz widziałem się z kimś 3 lata temu , po większej dawcę benzo tak chyba zrobię i na siłe do starych znajomych się odezwę , nie bedę rozmyslał, pojdę, i nie wiem po co, i o czym gadać , oczywiscie jak po 3 latach jeszcze mnie będą chcieli . Myślę że tu trzeba zrobić na odwrót , 1wsze działać a pootem myśleć , bo jak zacznę myśleć to z lęku i obaw nie wykonam ruchów . także tu nie może być logiki że "za myślą idzie działanie" tylko z automatu pość gdzieś i chooy.

[benzowiec]

. tyle że pewnie nie będzie dawało mi to satysfakcji i koło się zamyka...... nie wiem co robić . a coś muszę . bo zwariuje z tej izolacji w 4 scianach ,depresji i wgolę myśli sadomasochistycznych . jesteś sam , sam się katujesz , pogłębia się wszystko . "4 sciany stają się więzieniem koszmarem na jawie" próby wyjscia, z kolei mogą zakończyć się powrotem do 4 ścian , ale próbować trzeba.

[sm@kosz]

Życie każdemu z nas dało inne karty do tej gry nazwanej życiem. Musimy grać tym, co mamy i wytargać kilka asów rywalowi.

 

@benzowiec

Sam miałem okres, gdzie przesiedziałem w domu kilkanaście tygodni. Jak wychodziłem na zewnątrz, to pojawiały się epizody derealizacja oraz abstrakcyjny lęk. Uzależnienie od benzo tez swoje zrobiło. Na początku dostałem kopa, a pózniej to juz tragedia była xD - Praca pomogła, bo nie wyobrażam sobie powrotu do sytuacji sprzed 2 lat i siedzenia przed konsola lub leżeniu pod kołdra.

 

Po 30 życie juz wyglada znacznie inaczej, człowiek kończy studia i znajomosci się zawężają i aby mieć wejściówkę, to najlepiej przyjść z żona (+ z potomkiem) w odwiedziny do starych znajomych. Trzeba chyba poszerzać niezbadane horyzonty i znaleźć nowych z podobnymi zainteresowaniami (kluby sportowe, kółka itp.) przecież dzielenie wspólnie zainteresowania z innymi nie jest robione na sile

[Gość]

''Czasem ta cholerna samotność cholernie boli i staje się tak cholernie, zwyczajnie nie do wytrzymania i nie jestem już taka silna, jakby jakieś szwy we mnie, w środku puszczały, serce topniało,a łzy same wydostawały się z oczu. Czasem są takie dni, ale tylko czasem... Potem znów wszystko wraca do normy. Coś zamraża moje serce, coś zszywa mnie w środku, coś wraca do normy. To taka choroba, jakby odnawiająca się co jakiś czas, a na lekarstwo czeka się czasem pare dni, czasem lata, czasem całe życie...''

[benzowiec]

  sm@kosz napisał(a):

Życie każdemu z nas dało inne karty do tej gry nazwanej życiem. Musimy grać tym, co mamy i wytargać kilka asów rywalowi.

 

@benzowiec

Sam miałem okres, gdzie przesiedziałem w domu kilkanaście tygodni. Jak wychodziłem na zewnątrz, to pojawiały się epizody derealizacja oraz abstrakcyjny lęk. Uzależnienie od benzo tez swoje zrobiło. Na początku dostałem kopa, a pózniej to juz tragedia była xD - Praca pomogła, bo nie wyobrażam sobie powrotu do sytuacji sprzed 2 lat i siedzenia przed konsola lub leżeniu pod kołdra.

 

Po 30 życie juz wyglada znacznie inaczej, człowiek kończy studia i znajomosci się zawężają i aby mieć wejściówkę, to najlepiej przyjść z żona (+ z potomkiem) w odwiedziny do starych znajomych. Trzeba chyba poszerzać niezbadane horyzonty i znaleźć nowych z podobnymi zainteresowaniami (kluby sportowe, kółka itp.) przecież dzielenie wspólnie zainteresowania z innymi nie jest robione na sile

 

 

moje zycie juz 3 lata wygląda tak jak u ciebie przez kilkanaście tygodni . przed tv,pod kołdrą . nie wiem co mam zrobić

[dar]

mnie też chwilami rozwala samotność. Niby mam już jakieś rozwiązanie bo spróbuje znaleźć sobie kolejne hobby gdzie pewnie trafi się też wspólne momenty spędzania czasu z nowymi znajomymi ale to znów tylko działanie doraźne. Potrzebny mi jest jeden dobry znajomy i wtedy wydaje mi się, że reszta byłaby dużo łatwiejsza. Niestety na wszystko potrzeba jeszcze czasu.

[abrakadabra xx]

dar, ty już dosyć długo tu zaglądasz, pamiętam cię, trzymaj się.

[dar]

abrakadabra xx, dzięki również cię zauważam, trzymaj się!

[Limitrophe]

Izoluje się, od wszystkiego, nawet w domu się izoluje bo mam swój pokój, nawet mam w tych drzwiach zamek, miejsce gdzie mogę zrobić wszystko.

[Alicja92]

  tiptip napisał(a):

Alicja92, takie jak odważyć się o kogoś walczyć

Nie znam

[dr. Psycho Trepens]

Do póki bierze się leki które otumaniają nie widzę sensu spotykania się z ludźmi.

Co to w ogóle za stan po psychotropach... Człowiek jest pusty i znieczulony, przez co sprawia wrażenie

autystycznego. A z drugiej strony bez leków, człowiek jest nadwrażliwcem, więc jest zbyt podatny na zranienia

i wszelkie docinki lub błędne interpretacje drugiej osoby. Na chvj takie życie, tylko dobrzy ludzie byliby w stanie nas

wesprzeć i pomóc w chorobie, ale nie mamy takiej możliwości.

 

Nieprzysiadalny:

[videoyoutube=djU4Lq_5EaM][/videoyoutube]

[Zmierzchun]

dr. Psycho Trepens masz dużo racji, bez leków mam bardzo dużo nadinterpretacji. z lekami uczucia są przytłumione

[Bluepb]

  Cytat

tylko dobrzy ludzie byliby w stanie nas

wesprzeć i pomóc w chorobie

Nawet przy nich nadinterpretacje występują więc wiesz...

[tendou]

jakies rady na samotnosc serca, zycia, spoleczenstwa badz swego jestestwa?

[Padaczek89]

Cześć założyłem tu konto z powodu mojej depresji, którą mam od dzieciństwa co więcej dostałem kolejny cios jakim jest ... PADACZKA ale tylko na tle nerwowym. Wyniki wyszły po 1 badaniu dobre ale po 2 badaniu w którym byłem bez snu 24h zostało wykazane niewielkie zmiany w mózgu, które mogą to powodować. Najgorsze jest w tym to że nie miałem dziewczyny i się boję, że jak odstawie leki to może mnie dopaść to a mój pracodawca nie wie o tym ( mogłem to powiedzieć wcześniej, ale wytłumacz się). Więcej napiszę póżniej bo teraz muszę zrobić porządki

[Padaczek89]

  Padaczek89 napisał(a):

Cześć założyłem tu konto z powodu mojej depresji, którą mam od dzieciństwa co więcej dostałem kolejny cios jakim jest ... PADACZKA ale tylko na tle nerwowym. Wyniki wyszły po 1 badaniu dobre ale po 2 badaniu w którym byłem bez snu 24h zostało wykazane niewielkie zmiany w mózgu, które mogą to powodować. Najgorsze jest w tym to że nie miałem dziewczyny i się boję, że jak odstawie leki to może mnie dopaść to a mój pracodawca nie wie o tym ( mogłem to powiedzieć wcześniej, ale wytłumacz się). Więcej napiszę póżniej bo teraz muszę zrobić porządki

Cd

 

Padaczka została wykryta u mnie 2 lata temu (teraz idzie 3 rok), a depresja jeszcze wcześniej. Depresja objawiała się tym, że jestem do niczego czyli do dupy, gdy skończyłem studia nie mogłem znaleźć pracy nawet w czasie trwania studiów (pomagałem mojej mamie na targu, zawsze odskocznia od głupich myśli że do dupy jestem) i nie jestem przystojny, by jakakolwiek dziewczyna za mną się uganiała tylko fake konta na portalach randkowych albo głupich wiadomości spamowych na poczcie

[ma_kowalewicz]

  tendou napisał(a):

jakies rady na samotnosc serca, zycia, spoleczenstwa badz swego jestestwa?

 

a jakieś rady na samotność w związku ? w którym udaje się przed wszystkimi że jest ok ?

[Gość]

  ma_kowalewicz napisał(a):

  tendou napisał(a):

jakies rady na samotnosc serca, zycia, spoleczenstwa badz swego jestestwa?

 

a jakieś rady na samotność w związku ? w którym udaje się przed wszystkimi że jest ok ?

Udawać w związku nie ma sensu i tak to wyjdzie na jaw i co wtedy?Po co udawać?Bo nie kumam?albo mnie ktoś akceptuje albo nie i tyle .

[Zmierzchun]

  tendou napisał(a):

jakies rady na samotnosc serca, zycia, spoleczenstwa badz swego jestestwa?

 

Poszukiwanie czegoś co nada życiu sens

[Josephine29]

Niby nie jestem sama, no bo mam swój chorobę. Ona jest ze mną dzień w dzien