Samotność

Nie jestem mala, nie jestem dzieckiem. Cale moje zycie nikt mnie nie przytulal. A to jest latwe, przyjemne, dostarcza serotoniny i nie wymaga wielkich zobowiazan. To takie zle?

I nie ciagle, czasami.

Ja nie mówię że jesteś małym ani dzieckiem. Jesteś 'jak'. Nie śpimy Martyno. (:

A no fakt, fajne. Przyjemne. Aż dziw pomyśleć, że niektórzy ludzie się przed tym krępują...

Nie jestem mala, nie jestem dzieckiem. Cale moje zycie nikt mnie nie przytulal. A to jest latwe, przyjemne, dostarcza serotoniny i nie wymaga wielkich zobowiazan. To takie zle?

Nie ma nic złego w przytulaniu. To poczucie bezpieczeństwa, oddanie się drugiej osobie, powierzenie wszystkich trosk. W jednej chwili stajesz się wolnym od złych myśli, nie ma nic lepszego.

Ja nie mówię że jesteś małym ani dzieckiem. Jesteś 'jak'. Nie śpimy Martyno. (:

A no fakt, fajne. Przyjemne. Aż dziw pomyśleć, że niektórzy ludzie się przed tym krępują...

Glowa mi peka, za dlugo spalam.

Fajne i uniwersalne. 4 lata nie bylam przytulona, zrozumcie wiec potrzebe

Luki_is_back, dokladnie!

Marsz żałobny Chopina też nazwiesz kawałkiem ?

ma początek i koniec nie?

ale na poważnie to nie, bo jakoś mi to nie pasuje akurat do muzyki klasycznej.

Ja postrzegam przytulanie jako słabość, litość. Wyjątek stanowi świat fantazji, tam przytulanie postrzegam pozytywnie i fantazjuję czasem, że kogoś przytulam.

Ja postrzegam przytulanie jako słabość, litość. Wyjątek stanowi świat fantazji, tam przytulanie postrzegam pozytywnie i fantazjuję czasem, że kogoś przytulam.

Jestem wiec slaba. Coz.

Ja postrzegam przytulanie jako słabość, litość. Wyjątek stanowi świat fantazji, tam przytulanie postrzegam pozytywnie i fantazjuję czasem, że kogoś przytulam.

A przytulałeś kogoś bliskiego? Czułeś to mrowienie przechodzące całe ciało? Minuty płyną, a Ty wtulony nie czujesz upływu czasu. Pokój. Spokój. Radość.

mangiferaindica, dobra. namówiłaś mnie.

Dawaj ten bilet lotniczy do warszawy. Przytulę Cię. Nawet na kolejne 4 lata.

Mushroom Niby tak, ale zależy jak na to patrzeć.

Np. matematycznie. Utwór trwa 5 minut. A pomiędzy jedną sekundą a kolejną jest matematyczna nieskończoność. Zawsze będzie 0,5sek 0,99999sek itd.

..co ja piszę.

mangiferaindica, dobra. namówiłaś mnie.

Dawaj ten bilet lotniczy do warszawy. Przytulę Cię. Nawet na kolejne 4 lata.

Przelewy w moim banku nie chodza przez weekend

..co ja piszę.

nie wiem

Przelewy w moim banku nie chodza przez weekend

Cóż to za paskudny bank. Jak na złość.

Uciekam, za kilka godzin muszę wstać.

Spokojnej nocy wam.

A przytulałeś kogoś bliskiego? Czułeś to mrowienie przechodzące całe ciało? Minuty płyną, a Ty wtulony nie czujesz upływu czasu. Pokój. Spokój. Radość.

Nie fantazjuję o przytulaniu nikogo bliskiego; fantazjuję o przytulaniu obcych osób; gdy fantazjuję czuję się po prostu pozytywnie.

Przelewy w moim banku nie chodza przez weekend

Cóż to za paskudny bank. Jak na złość.

 

Uciekam, za kilka godzin muszę wstać.

 

Spokojnej nocy wam.

Dobranoc Panu.

A przytulałeś kogoś bliskiego? Czułeś to mrowienie przechodzące całe ciało? Minuty płyną, a Ty wtulony nie czujesz upływu czasu. Pokój. Spokój. Radość.

Nie fantazjuję o przytulaniu nikogo bliskiego; fantazjuję o przytulaniu obcych osób; gdy fantazjuję czuję się po prostu pozytywnie.

Ja też nie fantazjuję. Żonka parzy kawę, a ja przychodzę, całuję ją w szyję, przytulam i czekamy aż woda się zagotuje. Żałuję, że staje się to tak szybko, bo te minuty z rana są bezcenne.

Jestem wiec slaba. Coz.

Pisząc postrzegam nie miałem na myśli, że uważam.

Jestem wiec slaba. Coz.

Pisząc postrzegam nie miałem na myśli, że uważam.

Ok, faktycznie jest roznica, ktorej nie zarejetrowalam wowczas.

Kurva jak to jest możliowe,że mam tyle problemów ważniejszych problemów a mimo wszystko pierwsza rzecz o jakiej myśl po przebudzeniu to ta samotność,to siedzi w mojej głowie non stop.Budzę się rano i pierwsza myśl-nie zasługuje na miłość i tak cąły dzień,gdzieś w tyle mojej głowy powtarzają sie słowa-zawsze będziesz sam,zrób coś z tym bo naprawde zawsze będziesz sam.

To obsesja,wiem,ale nie wiem co z tym począć.

Kurva jak to jest możliowe,że mam tyle problemów ważniejszych problemów a mimo wszystko pierwsza rzecz o jakiej myśl po przebudzeniu to ta samotność,to siedzi w mojej głowie non stop.Budzę się rano i pierwsza myśl-nie zasługuje na miłość i tak cąły dzień,gdzieś w tyle mojej głowy powtarzają sie słowa-zawsze będziesz sam,zrób coś z tym bo naprawde zawsze będziesz sam.

 

To obsesja,wiem,ale nie wiem co z tym począć.

Może niekoniecznie to obsesja, może organizm usilnie zwraca uwagę na to, czego mu brakuje?

Przecież kobietki od wieków używają stwierdzenia, że organizm potrzebuje magnezu, gdy wpierdzielają kolejną tabliczkę czekolady

Kurva jak to jest możliowe,że mam tyle problemów ważniejszych problemów a mimo wszystko pierwsza rzecz o jakiej myśl po przebudzeniu to ta samotność,to siedzi w mojej głowie non stop.Budzę się rano i pierwsza myśl-nie zasługuje na miłość i tak cąły dzień,gdzieś w tyle mojej głowy powtarzają sie słowa-zawsze będziesz sam,zrób coś z tym bo naprawde zawsze będziesz sam.

 

To obsesja,wiem,ale nie wiem co z tym począć.

Ja juz nie mysle o samotności bo wiem że mam ją na własne życzenie teraz myślę jak siebie ratować sama i nie oszaleć udzwignąć siebie poprostu i swoję zycie

Jakby co dziś niby o 16 jest spotkanie forumowe (Wawa), może ktoś wpadnie,

dla mnie taka godzina to za wcześnie, mój mózg dobrze pracuje po godz. 18.

devnull, miłego spotkania

-- 11 maja 2014, 15:22 --

eeeeeeeeeeeee doczytałam

Cały dzien leżę w łożku ucząc się angielskiego, a w przerwach oglądając filmy i słuchając muzyki. Grzeję kopyta poduszką elektryczną za oknem jest szaro i leje, przygotowuję sie do pracy na jutro.

I wcale nie czuję sie samotna. Wrecz przeciwnie. Czuje sie dobrze, mam poczucie dobrze wykorzystanego czasu i solidnie wykonanej pracy.

Coraz częściej dochodze do wnioski że samotność to stan umysłu.

Kiedyś byłem duszą towarzystwa, teraz mam opór przed ludźmi,

30 lat na karku więc samoocena spadła do zera, nie mam czego

szukać wśród towarzystwa skoro nie mam nic pozytywnego do powiedzenia,

a po co zatruwać innych.

Więc bycie aspołecznym powróciło u mnie, nie tyle co fobia,

ale fałszywe przekonania, prawie urojenia.

Jakby co dziś niby o 16 jest spotkanie forumowe (Wawa), może ktoś wpadnie,

dla mnie taka godzina to za wcześnie, mój mózg dobrze pracuje po godz. 18.

dla mnie od 10.00 zaczął się zjazd psychiczny jak dla mnie trudny nawet do określenia może kiedyś jak się odratuję to się stawie na takie spotkanie