Partner zakochany w swoim dziecku

Czy jest możliwe uzależnienie od własnego dziecka? Tak wielka miłośc i fascynacja, że nie potrafi zbudować innej relacji z drugą osobą?

Jestem partnerką mężczyzny, który ma dziecko z poprzedniego związku.

Wszystko jest okej, często mówi o dziecku, opowiada co dziś robiło, jak się zachowało, co powiedziało, jakie jest słodkie... (ma prawie 6 lat)

Z dzieckiem widuje się w tygodniu ze 2-3 razy oraz w niektóre weekendy. Jednak gdy jest ze mną i mijają np 2-3 dni dopada go totalny dół. Na nic nie ma ochoty, jest smutny, ma spuszczoną głowę, minę cierpiętnika... kiedy pytam co się dzieje odpowiada szczerze, że tęskni do dziecka i ma poczucie, że musi być przy nim - i nie dlatego, że to dziecko go potrzebuje, bo już wcale tak się nie klei do taty, choć relacja między nimi jest cudowna, to mój partner chce być przy nim, po to by mu towarzyszyć, ubierać, myć, zmieniać skarpetki, patrzeć jak się bawi, jak je, jak mówi, chce by siedział blisko, wzrusza się jak dziecko coś śmiesznego powie, czy zrobi.... totalne zapatrzenie. Nie zauważa wtedy nic dookoła.

Mówił mi, że szczęśliwy byłby w momencie, kiedy miałby i dziecko i mnie jednocześnie, a to niemożliwe.

Martwię się, bo chciałabym aby potrafił żyć ze mną i nie popadał w takie doły. Przez to, żadne z nas nie jest szczęśliwe.

Dodam, że cierpię na borderline i ta sytuacja też nie jest dla mnie komfortowa, nie sprzyja. Potrzeba mi dużo ciepła, bezpieczeństwa, miłości a on co jakiś czas miewa wątpliwości. Ciężko mi. Staram sie być wyrozumiała, cierpliwa.

Jak mu pomóc by pomóc nam?

Nie uwazam ze Twoj partner jest uzalezniony od swojego dziecka. Chyba po to miedzy innymi ma sie dzieci zeby uczestniczyc w ich wychowaniu. Nie wiem co Ci poradzic bo pewnie opcja zebyscie zamieszkali z jego dzieckiem nie wchodzi w gre.

Twoj partner ma rzadki dar w zasadzie niespotykany u facetow...instynkt rodzicielski. To raczej duzy plus a niee minus jezeli chcecie mec dzieci. Jako border pewnie z trudem to znosisz bo nie zabierasz calej jego uwagi ale to jest cena bycia z czyims ojcem

To prawda. Rzadko spotykane, tym bardziej dla mnie gdyż mój ojciec nie uczestniczył w moim wychowaniu.

Mój partner właśnie wyjechał i przez najbliższe 6-7dni się nie zobaczymy. Święta spędza z rodziną i dzieckiem, w obecności oczywiście swojej byłej. J

Jak jako border sobie radzić? sama zachowuje sie jak małe dziecko, wyję , nie zjadłam nic od rana. On szczęśliwy wleciał tylko po walizkę i pojechał i widać było w nim już podekscytowanie, że jedzie do dziecka. On przy mnie chyba umiera. Chwilami nie wiem czy się w tym męczyć czy dać spokój pomimo miłości.

Conessa, a jakie masz kontakty z córką partnera. Są poprawne dobre czy złe?

Nie widzę tu jakiegoś problemu w tej sytuacji. Partner jest zainteresowany swoim dzieckiem, więc to chyba dobrze. Często problem nie leży w sytuacji, tylko w tym jak to widzimy.

Jedyne co możesz zrobić, to chyba tylko tak traktować go, żeby widział, że tobie zależy.

monk.2000, dla mnie o bardzo dobrze, że facet nie wypiął się na własne dziecko tylko wręcz chce być z nim. To naturalne. Dla mnie Conessa powinna to zaakceptowac albo się rozstać bo wiążąc się z facetem z zobowiązaniami to niestety musi to zaakceptować pozostaje jej rozstanie. Przede wszystkim dla tego faceta zawsze będzie dziecko wazniejsze.

khaleesi, to syn. Nie mam z nim kontaktu, bo jego poprzednia partnerka na to nie pozwala. Na razie. Gdybyśmy mogli się wszyscy spotykać byłoby pewnie prościej i nie miałam takich akcji.

monk.2000, wiem.... staram się tak mocno, ale brakuje mi wsparcia. Nie ukrywam, że jestem pewnie trochę zazdrosna o to, że tam przebywa, że nie jest tylko dla mnie itd, ale wiem, że to zła cecha i nie mogę tak.

Ile razy tłumaczę sobie, że dziś już nie będe o tym mówić, pytać ani pokazywać, że jest mi smutno, to zawsze nie wychodzi mi.

To prawda. Rzadko spotykane, tym bardziej dla mnie gdyż mój ojciec nie uczestniczył w moim wychowaniu.

Mój partner właśnie wyjechał i przez najbliższe 6-7dni się nie zobaczymy. Święta spędza z rodziną i dzieckiem, w obecności oczywiście swojej byłej. J

Jak jako border sobie radzić? sama zachowuje sie jak małe dziecko, wyję , nie zjadłam nic od rana. On szczęśliwy wleciał tylko po walizkę i pojechał i widać było w nim już podekscytowanie, że jedzie do dziecka. On przy mnie chyba umiera. Chwilami nie wiem czy się w tym męczyć czy dać spokój pomimo miłości.

To mnie niepokoi. On jest po rozwodzie? Trochę to dziwne, że bierze walizy i zabiera się do byłej partnerki a Ciebie zostawia samą na święta.

Wygląda to mocno niepokojąco. Czy Ty związałaś się z nim wtedy kiedy był ze swoją poprzednią partnerką ?

khaleesi, nie śpi tam (śpi u rodziców) ale musi brać rzeczy bo mieszkamy w innym mieście. A my ze sobą pomieszkujemy tylko więc póki co jeszcze święta spędzamy oddzielnie. To trochę skomplikowane jest.

Wiem, że jego była partnerka chciałaby aby wrócił do niej ale wiem też, że dla niego ona nie ma znaczenia, więc jej próby, groźby i prośby na niego nie działają. Mimo to obawa lekka we mnie jest, choć mu wierzę i ufam.

Conessa, Jeśli mam być szczera to kiepsko widzę Waszą wspólną przyszłość skoro w święta nie chce z Tobą być. Czyli wrogie stosunki z byłą i z dzieckiem brak jakikolwiek kontaktów. nie jest za dobrze. Wkopałas się dla mnie w relacje z facetem który może jeszcze wrócić do byłej. Bezsensu.

On nie chce wrócić do byłej. Dla niego mogłaby nie istnieć, aby tylko miał dziecko. Gdyby chciał z nią być, to by był i tworzył patologię, ale próbował i nie chce tak żyć. Jego była partnerka dużo komplikuje. Niestety należy do tych kobiet, które za wszelką cene robią na złość partnerowi, przez co ja cierpię, on cierpi i jego dziecko też. Ona z pewnością też.

Conessa, dla mnie to dziwne, że sobie jedzie na święta do rodziny a Ciebie zostawia całkiem samą na tyle dni. Nie jest to normalne i pokazuje, że za wazna dla niego nie jesteś. Byłą ma gdzieś skoro tak twierdzisz ale i Ciebie bo olewa Cię na całe święta. Czy on Cię traktuje powaznie?

Nie zostaję na święta sama. Jadę do swojej rodziny.

khaleesi, to syn. Nie mam z nim kontaktu, bo jego poprzednia partnerka na to nie pozwala. Na razie. Gdybyśmy mogli się wszyscy spotykać byłoby pewnie prościej i nie miałam takich akcji.

A on co z tym robi? W ogole dziecko nie przebywa u nego?

Conessa, dobrze ale czy on traktuje Cię powaznie? Bo dla mnie to co opisujesz to nie za bardzo. Długo ze sobą jesteście?

Candy14, zabiera na weekendy, ale ona nie pozwala na dużo. Sprawdza, kontroluje. Wiem, że jest o mnie zazdrosna.

khaleesi, traktuje mnie poważnie. Znamy się 5 lat. Już raz doszłam do wniosku, że lepiej będzie jak od niego odejdę i wyjechałam. Chciałam aby był z dzieckiem, bo sama nie miałam ojca i wiem jakie to ważne. Ciągle o sobie myśleliśmy. Ja próbowałam być z kimś innym, ale nadal kochałam jego- on podobnie. Nawet na odległość mi pomagał w każdej sytuacji jeśli była taka potrzeba. Dużo wtedy się działo, ale potem znowu zeszliśmy się bo ja bez niego nie potrafię a on beze mnie też.... tylko niestety tego dziecka mu tutaj brakuje. Jest z nim - tęskni do mnie, jest ze mną - tęskni do niego. Rozmawiamy szczerze. On mi wszystko szczerze mówi, nie ukrywa. Traktuje poważnie.

Conessa, to ja chyba pamiętam Twoją historie. Jeśli do tej pory jest tak jak to opisujesz to czarno widzę to wszystko. to ten sam od którego byłaś uzależniona destrukcyjnie. Wiedziałam, ze skąś kojarze ten avek.

To trudne jest bardzo. Nie wydaje mi się, że jestem od niego uzależniona, bo byłam prawie 2 lata bez niego i dawałam sobie radę.

Candy14, zabiera na weekendy, ale ona nie pozwala na dużo. Sprawdza, kontroluje. Wiem, że jest o mnie zazdrosna.

No kurcze ale facet ma prawo do swojego zycia i nowej parterki. Nech sie jej postawi w koncu

Candy14, ma prawo, ale ona tego nie zrozumie i jeśli tylko on cokolwiek próbuje to ona zaraz albo nie daje mu dziecka, albo czymś straszy. Ostatnio powiedziała, że wyjedzie i on nie zobaczy dziecka, że będzie płacić po pare tysięcy alimentów. Długo by opowiadać... naprawdę najgorszy przypadek się trafił, ale dlaczego do cholery to ja zawsze muszę rezygnować z czegoś co kocham i pragnę.

Twój poprzedni temat post397920.html#p397920

Jesli do tej pory się nic nie zmieniło to i nadal tak będzie

Candy14, ma prawo, ale ona tego nie zrozumie i jeśli tylko on cokolwiek próbuje to ona zaraz albo nie daje mu dziecka, albo czymś straszy. Ostatnio powiedziała, że wyjedzie i on nie zobaczy dziecka, że będzie płacić po pare tysięcy alimentów. Długo by opowiadać..

Przerabialam to z eks mezem... tez mnie straszyl ze zablokuje mi dzialalnosc i z glodu zdechne, robil pod gorke itd. Ale bylam uparta i bronilam nowego zwiazku..w koncu przyjal do wiadomosci ze jestesmy po rozwodzie i mam prawo do nowego zycia. Nie mozna sie poddac szantazowi

-- 18 gru 2013, 17:50 --

I dlaczego do licha nie moze tak zorganizowac swiat zeby byc i z dzieckiem i z Toba?

Conessa,

ale ona tego nie zrozumie i jeśli tylko on cokolwiek próbuje to ona zaraz albo nie daje mu dziecka, albo czymś straszy. Ostatnio powiedziała, że wyjedzie i on nie zobaczy dziecka, że będzie płacić po pare tysięcy alimentów.

Twój partner ma prawnika ? Powinien konsultować z nim swoje działania . W innym wypadku , zawsze będzie występowało ryzyko szantażu ze strony matki dziecka .

Czy Ty , lub Twój partner korzystacie z pomocy psychoterapeuty ? Zachowanie Twojego partnera ,nie do końca można uznać za dojrzałe.Miłość do dziecka nie powinna przeszkadzać mu w kształtowaniu prawidłowych relacji z tobą .

khaleesi, dużo się zmieniło ...

Candy14, wszystko do tej pory szło pod górkę, ale coś ruszyło, więc też cierpliwie czekam, myślę sobie jednak, że będzie to wymagało dużej siły bo ona to typ okropnego złośliwca.

-- 18 gru 2013, 18:03 --

Twój partner ma prawnika ? Powinien konsultować z nim swoje działania . W innym wypadku , zawsze będzie występowało ryzyko szantażu ze strony matki dziecka .

Czy Ty , lub Twój partner korzystacie z pomocy psychoterapeuty ? Zachowanie Twojego partnera ,nie do końca można uznać za dojrzałe.Miłość do dziecka nie powinna przeszkadzać mu w kształtowaniu prawidłowych relacji z tobą .

Radził sie prawników, ale to nie takie proste. On chce bez wojny dojść do porozumienia, dogadać się z nią by dziecko nie cierpiało i aby on nie stracił kontaktów, bo ma teraz duże. Ja korzystałam z pomocy psychologa, troche pomogło, teraz chyba znowu powrócę bo się więcej dzieje.

Twoje ostatnie zdanie daje mi sporo do myślenia. Też tak uważam....