Myśli samobójcze

[LadyMarmolade]

SelinaKyle, a co jeśli nie mam komu powiedzieć? co, jeśli nikogo nie interesuje czy jestem czy nie?

[samotny_wilk]

Te myśli to moja codzienność. Może ostatnimy czasy mniej, ale w przeciągu 3 lat od kiedy trwa moja depresja myśli (a na początku także próby) pojawiają się regularnie. Myślę o tym z lekką ręką, jakbym myślał o tym co dzisiaj zjem na obiad... tak jakby to było normalne...

[julusia]

Chcę do Belgii

Ale ciekawe, czy cudzoziemców też ta ustawa dotyczy

[SelinaKyle]

To strasznie trudna sprawa...ciężko się określić jednoznacznie. Na pewno nikogo nikogo? Rodzina, partner, przyjaciel, sąsiad, pies?

[samotny_wilk]

Zawsze jest ktoś komu można powiedzieć. Nie każdego to jednak w naszym mniemaniu zainteresuje. To musi być osoba zaufana.

[SelinaKyle]

Zgadzam się!

[Infinity]

Codzienność mi zbrzydła. Szukam pasji, celu, czegoś co by mnie utrzymało, poprawiło mniemanie o sobie, że jestem coś warta, ale póki co kicha. Mam serdecznie dosyć codziennych obowiązków, borykania się z samotnością, krytykującej i wyśmiewającej rodzinki, strachu.. Męczą, frustrują nawet psiaki.

[smutny lisek]

Myśli samobójcze chwilowo ustały i czuje się bez nich...dziwnie.

 

Infinity, trzymaj się, obyś szybko znalazła swoją motywację do życia.

[Gość]

A mnie cały czas dręczą.

[comatom]

ktoś chętny na wyjazd do szwajcarii ?

ja już mam dość lęków i depresji...

[LadyMarmolade]

SelinaKyle, samotny_wilk, naprawdę nikogo. rodzice, oczywiście są, nawet jakbym im powiedziała to albo by to zignorowali albo wkurzyli.. przyjaciół nie mam, że już o chłopaku nie wspomnę..

[samotny_wilk]

wiem co mówisz. Jak byłem w wieku nastoletnim dojrzewania na moje samookaleczanie sie rodzice zareagowali szlabanem itp, zero spokojnej rozmowy a potem wysłali mnie do psychologa ktory zgrywał złego szeryfa i ogólnie była od razu nastawiona jakby gadala ze szczylem ktory sie pociąl bo rodzice mu nie kupili komputera

 

teraz mam z kims pogadac o tym itp, ale mimo to czuje ze nikt nie umie mi pomóc i tylko sam mógłby sie ogarnąć. tylko że nie umiem, nie mam wystarczająco siły, i najchetniej bym nie wychodził z domu przez chociaż tydzień.

[Storożak]

Męczą, frustrują nawet psiaki.

A mnie moje własne dzieci...to chyba jeszcze gorzej I to, że przytyłam mnie zabija, rozdrapuję sobie ciało z nerwów. Mam czasem smaka na te moje cukieraski, które się nagromadziły w apteczce

[samotny_wilk]

Storożak takie przyjemnosci jak łakocie poprawiają nastrój. może nie żałuj ich sobie, a żeby utrzymać daną wage ćwicz jeśli czas ci na to pozwala

[Storożak]

samotny_wilk, Łakocie jak sertralina, wenlafaksyna, tegretol (tego już nie wezmę w dużej ilości, nie polecam) czy jakieś uspokajacze w większych ilościach

Ćwiczę, ćwiczę i wydaje mi się, że puchnę na potęgę. Ciekawe czy to może być efekt odstawienia fluoksetyny?

[SelinaKyle]

Lady Marmolade czasem tak się wydaje że nikogo nie mamy ale ktoś jest tylko sami go nie widzimy...ile masz lat?

[amelia83]

Infinity, kochana ja tez starciłam swoja motywacje i sens w tym wszystkim, co dalej nie mam na siebie pomysłu

 

a opcja szwajcaria i belgia kusząca

aktualnie nia mam nawet na bilet, i jakby się tak dłużej zastanowić to jednak musi być cholernie trudna ta decyzja, na dzień dzisiejszy tak uważam

choć często mam mega chęć na taki szybki, bezbolesny koniec

[LadyMarmolade]

samotny_wilk, tylko tydzień? ja najchętniej bym w ogóle nie wychodziła z domu, ale też wiem , że gdyby nie szkoła, ludzie, jakieś zajęcie, moje myśli by mnie wykończyły totalnie, wystarczy że wieczorami się z nimi męczę.. a co do autoagresji to rodzice to widzieli ale zignorowali. zapytali się tylko "a co tam masz?" "a nic, poparzyłam się" oni chyba myślą, że samookaleczanie to tylko cięcie się

SelinaKyle, nie wiem, fajnie by było, jakby znalazł się ktoś, ale jakoś tak odruchowo trzymam ludzi na dystans, mimo że bardzo chcę znaleźć sobie kogoś bliskiego... mam rocznikowo 20 lat.

[SelinaKyle]

Boisz się zaufać i zranienia. To zrozumiałe. Ale nie otwierając się na innych, odtrącając ich sami przypisujemy sobie samotność :/

[LadyMarmolade]

LadyMarmolade, tak boję się strasznie, moja aspołeczność jest tak zaawansowana, że nie już nie umiem z ludźmi gadać..

[Hans]

Infinity, kochana ja tez starciłam swoja motywacje i sens w tym wszystkim, co dalej nie mam na siebie pomysłu

 

a opcja szwajcaria i belgia kusząca

aktualnie nia mam nawet na bilet, i jakby się tak dłużej zastanowić to jednak musi być cholernie trudna ta decyzja, na dzień dzisiejszy tak uważam

choć często mam mega chęć na taki szybki, bezbolesny koniec

 

Czytałem o tej szwajcarskiej klinice przeprowadzającej eutanazję i chcą od 4 do 7 tysięcy euro. Kto wie, czy gdybym taką sumę uzbierał, to czy by mi się już ta eutanazja nie odwidziała i zapragnąłbym żyć pełnią życia, albo chciałbym pożyć jeszcze trochę dłużej. Co innego, gdybym taką klinikę miał blisko i pod wpływem impulsu tam powędrował. Ale co wyczytałem o tej klinice. To chyba nawet na wikipedii ktoś pisał, że przeprowadzono zabieg na pacjentce, która TYLKO cierpiała na depresję. "Tylko" - powolne umieranie w życiu, które staje się obozem długiej śmierci ktoś skwitował "tylko".

[comatom]

srodek z kliniki niby mozna kupic w internecie-ale gwarancji nie ma 100% czy towar dojdzie i jaka dawka wystarczy by i tego nie spieprzyc

 

ciecz nembutalu

100ml - 270 euro

 

120 - 300 euro pigułki

 

10g - 150 euro

[Gość]

Hans, w Belgii zestaw do eutanazji kosztuje 45-60 euro http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/12538

[Hans]

ego, dzięki za link. O eutanazji w Belgii pisałem na poprzedniej stronie. Tylko takie luksusy pewnie dla obywateli belgijskich i ciekawe co oni zaliczają do tego

 

pacjent jest nieuleczalnie chory, w stanie nieustannego cierpienia fizycznego lub psychicznego, którego nie można złagodzić i które jest skutkiem wypadku lub poważnej i nieuleczalnej choroby

?

 

Miałem kiedyś dostęp do różnych trucizn, których nazwy już uleciały mi z głowy, to sobie głupi nie odlałem do butelek. Inna sprawa, że nie znałem działania w takim stopniu, aby dobrać dawkę itd. A dziękuję za np. godzinne umieranie w męczarniach.

 

No nic, muszę się przestać nakręcać myśleniem o bezsensie istnienia i dalej pchać ten wózek, może wraz z wiosną poprawi mi się bardziej. Choć niedawno już było dobrze, a teraz jakoś znowu zacząłem myśleć o zakończeniu tego żywota.

[julusia]

julusia, nie wiem, jak w Belgii, ale w Szwajcarii ustawa odnośnie "samobójstwa na życzenie" dotyczy również obcokrajowców.

No to chcę do Szwajcarii...